Share

บทที่ 183

Author: กานเฟย
“ฟื้นแล้ว! ท่านอ๋องเฉินไม่เป็นไรแล้ว! ข้าก็บอกแล้วว่าวิชาแพทย์ลูกเถ้าแก่ของเราเหนือชั้น ไม่มีคนเทียบได้...”

เมื่อหมอหลี่เห็นก็ร้องขึ้นอย่างลิงโลด

ทว่าหมอหลี่ยังไม่ทันเอ่ยจบ ท่านอ๋องเฉินก็พ่นโลหิตดำออกจากปากคำโต ร่างกายสั่นเทิ้ม สองขาชักกระตุก

ผ่านไปไม่นาน สองขาท่านอ๋องเฉินถีบเหยียดตึง ขาดใจเสียแล้ว…

หมอหลี่เห็นก็ตะลึงตาค้างฉับพลัน นะ… นี่…

เฉิงตงตกใจจนอ้าปากตาค้างเหมือนกัน

เขาก้าวไปข้างหน้าตรวจลมหายใจของท่านอ๋องเฉิน จากนั้นค้นพบว่าหยุดหายใจแล้วพลันคุกเข่าลงพื้นดัง ‘ตุ้บ’ เอ่ยอย่างแตกสลายว่า

“เกิดอะไรขึ้น… มิใช่เอ่ยว่าสามารถช่วยท่านอ๋องของเราได้หรือ… เหตุใดเป็นเช่นนี้...”

เมื่อจางเจ๋อเห็นแล้วจิตใจก็ลุกลนเช่นกัน หลังจากเขาทำเป็นนิ่งสงบชักเข็มออกพลางถอนหายใจต่อเฉิงตง

“สายเกินไป เมื่อครู่หากข้าฝังเข็มเร็วกว่าหน่อยยังมีทางรอดได้ แต่ถูกสตรีผู้นั้นทำเสียเวลาจึงพลาดโอกาสรักษาที่ดีที่สุด!”

“ท่านอ๋องเฉิน… สิ้นพระชนม์แล้ว! ส่งกลับเรือนเตรียมงานพระราชพิธีพระเพลิงพระบรมศพเถิด!”

“ตู้ตงหงตะลึงชั่วขณะ พลันแสดงท่าทีชี้หลิงอวี๋ร้องเรียก”

“ทั้งหมดคือความผิดนางผู้นั้น รายงานราชการจับกุมนางเสีย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2754

    หลิงอวี๋ครุ่นคิด แล้วหยิบยาแก้แพ้ออกมาฉีดให้พานเจี้ยนจากนั้นหลิงหว่านก็มาพอดี หลิงอวี๋จึงสั่งนางว่า “หว่านเอ๋อร์ เจ้าดูทีว่าที่ตัวของจู้เฉียงมีผื่นแดงหรือไม่!”หลิงหว่านรีบไปตรวจดูจู้เฉียงทันที แล้วก็เห็นว่าบนใบหน้าของจู้เฉียงมีผื่นแดงเช่นกัน จึงบอกกับหลิงอวี๋ไปหลิงอวี๋จึงส่งยาแก้แพ้ให้หลิงอวี๋ แล้วหลิงหว่านก็ฉีดให้จู้เฉียงเช่นกันแต่ดูเหมือนว่ายาฉีดเหล่านี้จะมิได้ผล บนใบหน้าของจู้เฉียงกับพานเจี้ยนยังคงมีผื่นแดงขึ้นมาอย่างต่อเนื่องหลิงอวี๋ขมวดคิ้ว จู่ ๆ นางก็นึกขึ้นได้ว่าตนทำการวิเคราะห์เลือดให้จู้เฉียงกับพานเจี้ยนแล้ว เพียงแต่ตนยังมิทันได้ดูผลนางจึงรีบนำผลออกมาแล้วอ่านอย่างรวดเร็วหลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง หลิงอวี๋ก็ถอนหายใจแล้วเอ่ยกับหลิงหว่านกับเซียวหลินเทียนว่า “พวกเจ้ารอสักครู่ ข้าจะไปปรุงโอสถใหม่!”ทั้งสองคนต่างรู้ว่าคำใบ้ของหลิงอวี๋ก็คือนางจะต้องเข้าไปในมิติ พวกเขาจึงพยักหน้าหลิงอวี๋เดินออกไป แล้วอาศัยตรงมุมห้องที่ไม่มีใครสังเกตเห็นเข้าไปในมิติ จากนั้นนางก็ปรุงโอสถอย่างรวดเร็วหลังจากผ่านไปหลายนาที หลิงอวี๋ก็ถือโอสถสองขวดเดินเข้าไปให้พานหลิงกับหลิงหว่านคนละขวด แล้วให

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2753

    จู้เฉียงได้ฟังเช่นนั้นก็ประสานมือขึ้นมาพลางเอ่ย “ฮูหยินอู่คือผู้มีพระคุณของข้าน้อย ท่านมีเรื่องอันใดเชิญพูดมาได้เลยขอรับ หากเป็นสิ่งที่จู้เฉียงทำได้ก็จะมิปฏิเสธแน่นอน!”หลิงอวี๋จึงเอ่ยไปว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเราก็จะบอกความจริงกับเจ้าแล้วกัน!”“นอกจากพวกเราสองคนจะเป็นสหายของแม่ทัพจี้แล้ว ก็ยังเป็นสหายของเจ้าแห่งทิศใต้ด้วย ตอนนี้เจ้าแห่งทิศใต้เป็นมหาเทพ พวกเราต้องมุ่งหน้าไปหาพระองค์ที่เมืองหลวงแดนเทพ!”“พวกเรายังขาดคนอยู่ หากว่าเจ้ายินดีที่จะทำงานรับใช้พวกเรา อ๋องซู่ให้เบี้ยหวัดเจ้าเท่าใด พวกเราจะเพิ่มให้อีกเท่าตัว!”“ส่วนครอบครัวของเจ้า พวกเราจะเขียนจดหมายไปหาแม่ทัพจี้ ให้เขาช่วยตามหาให้!”จู้เฉียงรู้สึกลังเล เดิมทีเขาคิดว่าหากรอดชีวิตมาได้ เขาจะกลับไปตามหาครอบครัวแล้วใช้ชีวิตธรรมดาไปตลอดชีวิตแต่ตอนนี้หลิงอวี๋ยื่นข้อเสนอเช่นนี้กับตน หากเขามิตอบรับจะดูเป็นการเนรคุณอย่างเห็นได้ชัดหรือไม่? ยิ่งไปกว่านั้น ท่านอู่ผู้นี้จะเป็นคนตีสองหน้า เมื่ออยู่ต่อหน้าเป็นอย่างลับหลังเป็นอีกอย่างเช่นเดียวกับอ๋องซู่หรือไม่?เซียวหลินเทียนเห็นท่าทีลังเลของจู้เฉียงก็เอ่ยออกไป “จู้เฉียง เจ้าวางใจ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2752

    จู้เฉียงส่ายหัว “ข้ามิรู้ว่าอาจารย์ของพวกเขาคือใคร มิเคยเห็นในค่ายทหารด้วยขอรับ!”“ส่วนเรื่องที่ว่าพวกเขาเชี่ยวชาญด้านใด… วรยุทธ์ของแม่ทัพหยวนมิได้สูงเท่าเจี่ยงชิงขอรับ ปกติแล้วก็จะเชื่อฟังเจี่ยงชิงทั้งหมด”“เจี่ยงชิง… นางรู้เรื่องการปรุงโอสถ โอสถที่ทหารค่ายกองหมาป่าของพวกเรากินกันก็เป็นฝีมือนางที่ปรุง!”“ยิ่งไปกว่านั้น นางมีทักษะการแพทย์ด้วยขอรับ เพียงแต่ทักษะการแพทย์ของนางมิคล้ายหมอทั่วไป แต่คล้ายหมอผีมากกว่า”“นางมีห้องปรุงโอสถขนาดใหญ่ห้องหนึ่งอยู่ที่ค่ายทหาร ข้างในนั้นนอกจากเตาโอสถและเครื่องยาสมุนไพรแล้ว ก็ยังเลี้ยงทั้งหนอน งู แมงป่องและพวกสัตว์มีพิษไว้อีกมาก!”“อย่างไรข้าก็มิชอบห้องปรุงโอสถของนาง เข้าไปแล้วรู้สึกวังเวง ขนลุกไปหมด!”หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนนึกถึงสวินเย่ขึ้นมาพร้อมกันทันทีสวินเย่เป็นปราชญ์แห่งวิชากู่ เซียวหลินเทียนเคยบุกเข้าไปในคุกน้ำของสวินเย่ ข้างในนั้นก็เลี้ยงแมลงพิษไว้จำนวนมากเช่นกันหรือว่าเจี่ยงชิงผู้นี้จะเป็นเหมือนสวินเย่ที่เชี่ยวชาญเรื่องการใช้กู่เช่นกัน?และเหวินจวินที่เป็นศพแห้งเหล่านั้นก็ทำให้หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนนึกถึงจ้าวหรุ่ยหรุ่ยขึ้นมา

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2751

    จู้เฉียงพูดถึงตรงนี้ก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ครั้งนี้ข้าน้อยกับพานเจี้ยนก็ถูกจัดให้ไปฝึกต่อสู้กับสัตว์ประหลาดอีกครั้ง!”“ครั้งนี้พวกเราไปกันสิบห้าคน มิรู้ว่าแม่ทัพเจี่ยงไปล่อหลอกสัตว์ประหลาดตัวนั้นมาจากที่ใด แม่ทัพเจี่ยงบอกว่ามันคืออสูรเพลิงคราม”“อสูรเพลิงครามตัวนี้ตัวมันเป็นสีแดงทั้งตัว ขนตรงขมับของมันเป็นราวกับเปลวเพลิง และบนหัวของมันก็มีเขาใหญ่ ๆ สองข้าง รูปร่างใหญ่โตมาก!”“แม่ทัพเจี่ยงให้พวกเราจับเป็นมัน แต่อสูรเปลวเพลิงตัวนั้นแข็งแกร่งเกินไป พวกเรามีจำนวนมากถึงเพียงนั้นก็ยังมิใช่คู่ต่อสู้ของมัน ต่างก็ถูกมันไล่จนต้องหนีกันไปทั่วทั้งภูเขา!”“พานเจี้ยนถูกมันกัดเข้าที่หน้า ข้าน้อยรีบเข้าไปช่วยเขาไว้ก็ถูกมันข่วนจนบาดเจ็บอีก!”“โชคดีที่ตอนนั้นพวกเราอยู่บนเนิน แม่ทัพเจี่ยงจึงพาคนตามมาแล้วแทงอสูรเพลิงครามจนมันบาดเจ็บ”“ข้าน้อยกับพานเจี้ยนกลิ้งตกหน้าผา ตอนนั้นข้าน้อยยังมีสติอยู่ ก็พบว่าคนอื่น ๆ ล้วนยุ่งอยู่กับการจับอสูรเพลิงคราม ไม่มีใครสนใจพวกเรา!”“ดังนั้นข้าน้อยจึงตัดสินใจเด็ดขาด แล้วพาพานเจี้ยนหนีออกมา!”จู้เฉียงยิ้มขมขื่นแล้วมองไปทางพานหลิง “ดังนั้น มิใช่ว่าไม่มีแพทย์ทหาร

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2750

    บนกระเป๋านั้นมีปักลายดอกกล้วยไม้เบี้ยว ๆ เป็นฝีมือการปักแบบมิเรียบร้อยนักแต่จู้เฉียงเห็นแวบแรกก็จำได้ทันทีว่า นี่คือกระเป๋าของเหวินจวินเหวินจวินมักจะพกมันไว้ที่อก เขาเคยบอกจู้เฉียงกับพานเจี้ยนไว้ว่า กระเป๋านี้เป็นของที่น้องสาวเขาปักให้ที่ด้านหลังกระเป๋ายังปักชื่อของเหวินจวินไว้ด้วยจู้เฉียงพลิกดู แม้ว่ากระเป๋าจะถูกถูจนเสียหายไปบ้าง แต่ชื่อเหวินจวินที่ด้านหลังก็ยังคงมองเห็นอยู่ราง ๆศพแห้งนี้คือเหวินจวินหรือ?จู้เฉียงราวกับถูกสายฟ้าฟาดลงมาทันที แม่ทัพเจี่ยงบอกว่าเหวินจวินตายอยู่ในปากของสัตว์ประหลาดมิใช่หรือ?จู้เฉียงเปิดกระสอบอีกครั้งอย่างบ้าคลั่ง แล้วนำศพทั้งร่างออกมาจากกระสอบผลก็คือ จู้เฉียงเห็นว่าที่ศพแห้งนั้นขาขาดไปข้างหนึ่ง ซึ่งถูกสัตว์ประหลาดกัดขาดไปแต่เมื่อครู่จู้เฉียงเห็นว่าตอนที่อยู่หน้าที่พักของอ๋องซู่ในกระสอบยังมีการเคลื่อนไหวอยู่ เช่นนั้นก็แสดงว่าตอนนั้นคนผู้นี้ยังมีชีวิตอยู่สิตอนนี้คนผู้นี้กลายเป็นศพแห้งไปแล้ว!จู้เฉียงคิดแล้วนำตะบันไฟเข้าไปใกล้ ๆ ใบหน้าของศพแม้ว่าเนื้อหนังจะแห้งไปจนหมดแล้ว แต่จู้เฉียงก็ยังคงเห็นได้ชัดว่าบนหน้าด้านซ้ายของศพนั้นมีรอยแผลเป็

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2749

    หลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนฟังถึงตรงนี้ก็มีสีหน้าตกตะลึงทันทีท่านอ๋องผู้หนึ่งสังหารแม่ทัพมือดีที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของตน เรื่องนี้มิเคยได้ยินมาก่อนเลย!พานหลิงอดมิได้ที่จะเอ่ยออกไปว่า “พี่ใหญ่จู้ นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”“เหตุใดอ๋องซู่จึงต้องสังหารพี่ใหญ่เหวินเล่า? เขาเลี้ยงดูพวกท่านไว้ก็เพื่อให้ทำงานรับใช้เขามิใช่หรือ? เหตุใดจึงสังหารพวกท่านได้?”จู้เฉียงส่ายหน้า “ข้าหาได้พูดพล่อย ๆ ไม่ แต่ข้าเห็นมากับตา!”“คืนวันนั้น ข้าน้อยมิรู้ว่าเกิดเรื่องกระไรขึ้น หลับอยู่แล้วกลางดึกก็เกิดปวดท้องขึ้นมาอย่างหนัก ข้าน้อยจึงลุกไปส้วม!”“ค่ายทหารของพวกเราสร้างอยู่ติดภูเขา ส้วมก็อยู่ข้าง ๆ ข้าน้อยท้องเสียอยู่สองครั้ง เสร็จจากเข้าส้วมแล้วก็กลับค่ายทหาร!”“ผลก็คือเดินไปได้ครึ่งทาง ก็เห็นองครักษ์สองสามคนหามกระสอบสองใบเดินอยู่อย่างลับ ๆ ล่อ ๆ”“ตอนนั้นข้าน้อยยังคิดว่ามีสายลับลอบเข้ามาในค่ายทหาร จึงตามไปอย่างเงียบ ๆ อยากจะดูว่าพวกเราทำอะไร!”“คาดมิถึงว่า พวกเขาจะแบกกระสอบสองใบนั้นไปที่ค่ายทหารด้านหลัง ซึ่งนั่นเป็นที่พักของอ๋องซู่!”ยามนั้นจู้เฉียงเห็นชัดเจนด้วยว่าองครักษ์เหล่านั้นคือคนสนิท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status