로그인공유
ตอนที่ 4 ใครเขาถามกันแบบนี้
최신 업데이트:
2025-02-24 21:53:16“เขาเป็นใครเหรอกานต์ว่าหน้าเขาดูคุ้นๆ นะ”
“คนส่งของร้านวัสดุในเมืองนะ”
“พิมพ์ไปรู้จักเขาได้ยังไงหรือเขามาจีบ เพื่อนกานต์นี่เสน่ห์ไม่เบาเลยนะกลับมาอยู่บ้านได้ไม่ถึงเดือนก็มีหนุ่มหล่อมาจีบแล้ว”
“จีบที่ไหนกันล่ะ นายนั่นกวนประสาทพิมพ์ตั้งแต่เอาของมาส่งที่บ้านเมื่อวานแล้ว”
“เขาหล่อดีนะ”
“ก็หล่อแต่อย่าให้อ้าปากเชียวแหละ”
“โอ๊ะ ได้แล้วพิมพ์” กานต์พิชชารีบตะโกนด้วยความดีใจเมื่อตอนนี้ลูกโป่งแตกจนครบจำนวนที่จะได้ตุ๊กตา
“ไปเลือกสิครับว่าจะเอาตัวไหน”
“ขอบใจนะคุณเก่งมากจริงๆ”
“ฉันว่าฟลุกมากกว่ามั้ง” พิมพ์พันดาวไม่อยากเชื่อ
“นั่นมันแค่ตัวแรกครับหนูพิมพ์ เดี๋ยวตัวต่อไปจะตามมา”
ตรัยคุณมองหน้าเธอแล้วยิ้มมุมปากก่อนจะหันไปปาลูกโป่งต่อแล้วเขาก็ทำให้สองสาวได้ตุ๊กตาอีกตัวและอีกตัว
ตอนนี้ทั้งสองคนได้มาถือคนล่ะสี่ตัวแล้วจึงบอกเขาหยุดเพราะไม่อยากได้มากกว่านี้
“คุณได้แล้วแต่ผมยังไม่ได้เลยนะ”
“นายจะเอาด้วยเหรอ”
“ก็แน่สิ”
“งั้นปาสิเดี๋ยวฉันจ่ายค่าลูกดอกให้ นายอยากได้ไปทำไมจะเอาไว้เล่นเองเหรอ” พิมพ์พันดาวยิ้มเมื่อจินตนาการถึงผู้ชายตัวโตนั่งเล่นตุ๊กตา
“ขอบคุณครับหนูพิมพ์ทั้งสวยทั้งใจดีเลยนะครับ ผมอยากได้ตุ๊กตาไปให้ผู้หญิงที่ผมชอบ”
“จะจีบสาวแต่ไม่ลงทุนสินะ”
“ก็ผมลงแรงแล้วนี่ครับ ว่าไงล่ะหนูพิมพ์ยังจะจ่ายให้ไหม”
“จ่ายสิ นายจะเอาหลายๆ ตัวก็ได้นะเธอน่าจะชอบ”
“ตัวเดียวก็พอแล้วครับ” ตรัยคุณปาได้ครบก็เลือกตุ๊กตารูปเต่าตาโตมาหนึ่งตัว
“ขอบคุณมากนะคะ ถ้าไม่ได้คุณเราคงหมดไปเยอะแน่”
“ไม่เป็นไรครับ” เขายิ้มอย่างเป็นมิตรให้กานต์พิชชาก่อนจะหันมามองหน้าพิมพ์พันดาวที่ตอนนี้กำลังสนใจแต่ตุ๊กตาในมือ
“คุณอายุเท่าไหร่เหรอหนูพิมพ์ทำยังชอบตุ๊กตาเหมือนเด็กอยู่เลย”
“มันใช่เรื่องที่ควรถามผู้หญิงไหมเรื่องอายุไหม ถึงฉันจะอายุมากแล้วแต่ชอบตุ๊กตามันก็ไม่แปลก ผู้หญิงก็ชอบกันทั้งนั้น”
“แต่สวนใหญ่คนอายุเยอเขาจะซื้อเอานะครับ ไม่มีใครมายืนปาลูกโป่งให้เมื่อยหรอก”
“ก็มันท้าทายดีไงล่ะ แต่ใครจะคิดว่ามันปายาก นายสอนฉันได้ไหมฉันอยากจะปาเก่งๆ”
“เอาไว้ผมว่างๆ ผมจะสอนแล้วกันนะครับ ตอนนี้ผมต้องไปก่อน”
“แล้วนายจะสอนที่ไหนนี่มันคืนสุดท้ายแล้วนะ”
“เดี๋ยวเราก็เจอกันครับ ผมไปก่อนนะไม่อยากให้สาวๆ รอนาน”
พอตรัยคุณเดินไปแล้วกานต์พิชชาที่เพิ่งวางสายจากคนรักก็เพิ่งนึกได้ว่าลืมถามชื่อของคนที่ช่วยปาลูกโป่งให้
“เขาไปไหนแล้วล่ะพิมพ์”
“รีบไปหาสาวๆ น่ะ คงจะนัดไว้หลายคน”
“น่าเสียดายนะ ไม่น่ารีบมีแฟนเลย”
“กานต์ชอบเขาเหรอ”
“ไม่ใช่สักหน่อยกานต์จะเชียร์ให้พิมพ์ต่างห่างเขาหล่อดีเหมาะกับคนสวยๆ อย่างพิมพ์เลย”
“เขาก็หล่อ แต่นิสัยเจ้าชู้แบบนี้พิมพ์ไม่ชอบเลย”
“ถ้าเขานิสัยดีพิมพ์ก็จะชอบเขาเหรอ”
“ไม่รู้สิพิมพ์ยังไม่เคยชอบใครจริงจังเลยตั้งแต่เลิกกับพี่หมอ”
“นี่ยังไม่ลืมเขาอีกเหรอ”
“รักแรกมันลืมยากนะ”
“ที่ขอย้ายกลับมาก็เพราะเรื่องนี้ด้วยหรือเปล่าล่ะ”
“ไม่หรอก พิมพ์ทำเรื่องย้ายก่อนที่เขาจะมาทำงานที่นั่น แต่ก็ดีนี่ไม่ต้องทำงานที่เดียวกัน”
“กานต์รู้มาว่าเขากับแฟนกำลังมีปัญหากัน พี่หมอผู้หญิงกำลังขอหย่าน่ะ”
“ก็เห็นรักกันดีนี่ทำไม่ถึงจะหย่าล่ะ”
“ก็พี่หมอชายเขาเจ้าชูไม่เลิกไงล่ะ ใครจะทนได้”
“นิสัยผู้ชายก็แบบนี้แหละเจ้าชู้ ยกเว้นก็แต่คุณตะวันของกานต์แล้วเมื่อไหร่จะพามาเจอพิมพ์สักทีล่ะ อยากเจอว่าที่เพื่อนเขยจังเห็นแต่ในรูปมานาน”
“น่าจะเร็วๆ นี้แหละรอว่าตรงกันก่อนช่วงนี้งานเขาเยอะ”
“พิมพ์อยากเจอตัวจริงของคนที่พาเพื่อนพิมพ์ลงจากคานจัง”
“ถ้ากานต์ลงจากคานแล้วทีนี่ก็เหลือแค่พิมพ์แล้วนะ รีบหาแฟนสักทีสิ”
“ถ้ามันหาง่ายพิมพ์ก็คงไม่โสดมาถึงทุกวันนี้หรอก”
“ที่ไม่ยอมคบใครไม่ใช่เพราะรอพี่หมออยู่ใช่ไหม”
“ไม่เลยพิมพ์เจ็บจำแต่ที่บอกว่ารักแรกมันลืมยากก็ไม่ใช่เพราะรักอยู่แต่เพราะเข็ดกับผู้ชายเจ้าชู้ต่างหากล่ะ”
“ได้ยินแบบนี้ก็โล่งใจหน่อย กานต์ล่ะกลัวพิมพ์จะกลับไปหาเขาถ้าเขาโสด”
“ไม่มีทางหรอก ต่อให้จะต้องเกาะอยู่บนคานคนเดียวพิมพ์ก็ยอม”
“สวยๆ อย่างพิมพ์เดี๋ยวหนุ่มๆ ในอำเภอก็พากันมารุมจีบว่าแต่จะมีใครกล้าฝ่าด่านคุณพ่อตาไปได้กันบ้าง”
“พิมพ์ว่ายากนะ เพราะคนในอำเภอส่วนใหญ่ก็จะเรียนมากับพ่อทั้งนั้นแล้วใครมันจะกล้ามาจีบลูกสาวอาจารย์ฝ่ายปกครองกันล่ะ”
“ไม่แน่นะ ถ้าคนนั้นเขาชอบพิมพ์จริงๆ เขาก็คงหาทางเอาชนะใจอาจารย์เพิ่มศักดิ์ได้ไม่อยาก”
“พิมพ์ก็หวังว่าจะมีสักคนที่กล้าพาพิมม์ลงจากคาน”
“กานต์เอาใจช่วยนะ เดี๋ยวจะลองถามคุณตะวันดูว่ามีเพื่อนที่หล่อๆ แล้วยังโสดอยู่ไหมจะได้พามาแนะนำให้พิมพ์รู้จัก”
“เดี๋ยวนี้หัดทำตัวเป็นมาสื่อแล้วเหรอกานต์”
“ก็กานต์กลัวพิมพ์จะเหงาอยู่คนเดียวบนคานนี่ ลงมาเถอะแล้วจะรู้วาข้างล่างมันมีความสุขมาก”
“เฮ้อ อิจฉาคนมีแฟนจัง พิมพ์ไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้วเราไปหาของกินกันดีกว่านะ ไม่ได้มางานวัดหลายปีแล้วมีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลย”
พิมพ์พันดาวมาหยุดที่ร้านขายขนมถังแตกที่มีเด็กสาวสามคนยืนรออยู่ก่อนหน้า หนึ่งในสามหันมามองคนที่ยืนอยู่ข้างหลังแล้วยิ้มให้ก่อนจะมองตุ๊กตาในมือ
“พี่พิมพ์ได้ตุ๊กตามาเยอะเชียวค่ะ พี่ไปปาลูกโป่งมาใช่ไหมคะ” พลอยมนทักทายพี่สาวข้างบ้าน
“ใช่คะ พลอยรู้ได้ยังไงคะ” พิมพ์พันดาวถามอย่างแปลกใจ
“ก็ร้านนี้หนูกับน้าก็ไปปามาเหมือนกันค่ะ”
“หนูได้เยอะไหม” หญิงสาวถามเพราะในมือของเด็กไม่มีตุ๊กตาเลยสักตัวเธอเลยคิดจะแบ่งให้
“เยอะค่ะ”
“แล้วอยูไหนล่ะคะ”
“น้าเอาไปเก็บที่รถค่ะ พี่ชอบตุ๊กตาเหมือนกันเหรอคะ”
“ใช่สิ มีผู้หญิงที่ไหนบ้างล่ะที่ไม่ชอบตุ๊กตา”
“มีนะคะ ยายของหนูไงค่ะท่านชอบบ่นว่ามันเยอะ มันรกห้อง”
“แล้ววันนี้หนูได้ไปเยอะไม่กลัวโดนยายดุเอาเหรอ”
“ไม่ค่ะ เพราะหนูจะเอาแค่สามตัวส่วนที่เหลือก็จะให้คุณครูที่โรงเรียนเอาไปบริจาคให้เด็กบนดอยค่ะ”
“ดีจัง พี่แบ่งของพี่ให้เอาไปบริจาคสองตัวได้ไหมคะพลอยถือไหวไหม ถ้าไม่ไหวพี่จะเอาไปให้ที่บ้าน”
“จริงเหรอคะพี่พิมพ์ทั้งสวยทั้งใจดีเลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ”
เธอและเพื่อนส่งตุ๊กตาให้กับพลอยมนคนละสองตัวแล้วเก็บไว้ที่ตัวเองอีกสองตัว
“หนูไปก่อนนะคะพี่พิมพ์” เพื่อนของเธอได้ขนมถังแตกพอดีเธอกับเพื่อนจึงขอตัวไปหาน้าชายที่นั่งรออยู่ที่ร้านขนมจีน
최신 챕터
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 30 ผิดสัญญา nc (ตอนจบ)
ตรัยคุณอาบน้ำเสร็จแล้วแต่พิมพ์พันดาวยังไม่ออกมาจากห้องน้ำชายหนุ่มเลยเดินเข้ามาตามในห้องแต่งตัวซึ่งหญิงสาวกำลังยืนเลือกชุดนอนที่เพื่อนซื้อมาให้แต่ยังเลือกไม่ได้ว่าจะสวมสีไหน เขาเดินเข้ามากอดเธอจากทางด้านหลัง “ตรัยช่วยพิมพ์เลือกหน่อยได้ไหมว่าใส่สีไหนดี” เธอส่งชุดนอนผ้าลูกไม้ตัวบางสีดำกับสีแดงเพลิงให้คนรักช่วยเลือก “เซ็กซี่ทั้งสองตัว แต่คืนนี้อย่าเพิ่งใส่เลยนะ” “ทำไมล่ะ” “พิมพ์จ๋าแกล้งตรัยอยู่ใช่ไหม ตรัยไม่ได้นอนกับพิมพ์มาเกือบเดือนแล้วนะตรัยจะบ้าตายอยู่แล้ว พิมพ์พันดาวยังไม่ทันจะพูดอะไรเรียวปากก็ถูกประกบจูบลงมาเสียก่อนตรัยคุณสอดปลายลิ้นกวาดต้อนความหอมหวานนาทีนี้เขาแทบอยากจะกลืนกินเธอลงไปทั้งตัว มือข้างหนึ่งกระตุกปมผ้าเช็ดตัวออกจนหลุด“ไม่ใส่อะไรแบบนี้สวยที่สุด”ปากชมขณะที่ตาคมมองกายขาวเนียนอย่างหื่นกระหายก่อนจะอุ้มเธอมายังที่นอนกว้างซึ่งโรยด้วยกลีบกุหลาบสีหวานอยู่เต็มไปหมด มือร้อนลูบไล้ไปตามผิวเนียนนุ่มอย่างหลงใหล เลือดในกายสูบฉีดมารวมกันที่กลางแก่นกายอย่างห้ามไม่อยู่ ปลายนิ้วสัมผัสหยอกเย้ากับทรวงอกอิ่มจนส่วนยอดแข็งชูชันพิมพ์พ
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 29 ไม่ใช่แบบที่ฝันถึง
ในห้องแต่งตัวของโรงแรมหรูบรรดาสาวกำลังนั่งคุยกันอย่างออกรสเพราะนี่เป็นการรวมตัวกันในงานแต่งงานของเพื่อนคนสุดท้ายในกลุ่ม“เจ้าบ่าวของพิมพ์หล่อมาก”“นั่นสิ ทั้งหล่อทั้งน่ากิน” “ให้มันน้อยๆ หน่อยยัยฝ้ายนั่นสามีเพื่อนนะ” “ก็มันจริงนี่คุณตรัยหล่อระเบิดไปเลยหุ่นก็ดีกล้ามก็แน่น” “รู้ได้ยังไงว่ากล้ามเขาแน่น” “เดาเอานะสิ ว่าแต่กล้ามแน่นจริงไหมพิมพ์” “อือ” เจ้าสาวพยักหน้าขณะที่ช่างกำลังทำผมเพื่องานฉลองในตอนเย็นหลังจากที่งานเช้าจัดที่บ้านไปแล้ว“หมิวสงสัยอย่างหนึ่ง” “สงสัยอะไร” “ก็ยัยพิมพ์เคยบอกว่าชายในฝันของเธอต้องขาวตี๋ แต่คุณตรัยหล่อเข้มเลยนะคนละทางกันเลย เขามีอะไรดีพิมพ์ถึงเปลี่ยนใจมาชอบเขาได้ล่ะ” “ก็ตรัยเขาน่ารักนิสัยดี” “แค่นี้แน่นะพิมพ์” “อือ” “พิมพ์ พวกเราคนกันเองทั้งนั้น” เพื่อนคนหนึ่งรีบพูดเมื่อช่างแต่งหน้าเดินออกจากห้อง “จะพูดอะไรเหรอกานต์” “กานต์กับคนอื่นก็แค่อยากรู้ว่าเรื่องบนเตียงเขาโอเคไหม” “กานต์ถามตรงใจพวกเราที่สุด ตอบมาเถอะพิมพ์คนเองทั้งนั้
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 28 ตักตวง nc
“ผมชอบผิวพิมพ์ที่สุดทั้งนุ่มทั้งหอม”เสียงทุ้มกระซิบก่อนจะกดจมูกลงบนต้นคอขาวเปียกชื้นเพื่อสูดดมกลิ่นกายของคนรักมือใหญ่ลูบไล้สัมผัสไปตามผิวเนียนนุ่ม“ตรัยไหนว่าจะอาบน้ำ”“ก็กำลังอาบนี่ไงล่ะ” เขากดสบู่ใส่มือก่อนถูไปบนผิวกายของหญิงสาวอย่างเบามือ ถูไปทุกสัดส่วนก่อนจะเปิดน้ำไล่ฟองออกจนหมด“เสร็จแล้วใช่ไหม”“เพิ่งเริ่มจะเสร็จได้ยังไงล่ะที่รัก”“ตรัย...”เธอครางแผ่วเบาเมื่อความร้อนมันโลมเลียไปทั่วทุกจุดที่ฝ่ามือใหญ่เลื่อนผ่านเมื่อหันหน้ามามองตรัยคุณก็จูบลงบนเรียวปากอิ่มอย่างดูดดื่มร้อนแรงราวกับจะกระชากวิญญาณของเธอให้ออกจากร่าง ทุกสัมผัสที่ชายหนุ่มแสดงออกทำให้เธอรับรู้ได้ว่าเขากำลังมีความต้องการ ฝ่ามือร้อนเคล้นคลึงไปทั่วทรวงอกอวบก่อนละไล่ไปยังหน้าท้องต่ำไปเรื่อยๆพิมพ์พันดาวรู้สึกถึงความแข็งร้อนที่กำลังขยายเหยียดดุนดันบั้นท้ายจนเธอรู้สึกร้อนราวกับไฟที่กำลังแผดเผา ขณะที่ปากก็ยังคงจูบแลกลิ้นกันอย่างหิวกระหาย แล้วผละออกจากกันเล็กน้อยเพื่อสูดอากาศเข้าปอด นัยน์ตาสบประสานสื่ออารมณ์และความต้องการที่ปิดไม่มิด “อาบให้ผมบ้างได้ไหม”“ทำไมไม่อาบเอง”“อยากให้เมียอาบให้”ตรัยคุณจับไหล่มนให้พลิกห
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 27 เปลี่ยนไป
ตรัยคุณจัดการธุระทุกอย่างเสร็จก่อนเวลาเขาจึงรีบเปลี่ยนเที่ยวบินให้เร็วขึ้นและโชคดีที่ได้ตั๋วเที่ยวสุดท้าย พอมาถึงกรุงเทพก็รีบเรียกรถไปยังโรงแรมที่พิมพ์พันดาวพักอยู่ด้วยความคิดถึงพิมพ์พันดาวบอกเขาว่าเย็นนี้หลังจากประชุมเสร็จแล้วเธอกับเพื่อนสมัยเรียนเภสัชจะพากันไปนั่งดื่มที่บาร์บนดาดฟ้าของโรงแรมที่พักอยู่ตรัยคุณขอกุญแจที่ฟร้อนท์แล้วเอากระเป๋าไปเก็บจากนั้นก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วจึงรีบตามเธอไปบนดาดฟ้าของโรงแรมหรูเปิดไฟสลัวๆ แต่ชายหนุ่มก็มองเห็นในทันทีว่าคนรักของตนอยู่ที่ไหนเขาเห็นเธอกำลังสนุกสนานกับเพื่อนๆ จึงไม่ได้เข้าไปทักเพราะอยากให้เธอได้ใช้เวลาอย่างเต็มที่ ตรัยคุณรอจนกระทั่งเที่ยงคืนเมื่อเพื่อนของเธอกำลังจะเตรียมตัวกลับเขาจึงรีบเข้าไปหา“พิมพ์”“อ้าวตรัยมาตั้งแต่ตอนไหน”“ผมมาตั้งแต่สี่ทุ่ม”“แล้วทำไมไม่เข้ามาทักล่ะ”“ผมเห็นพิมพ์กำลังสนุกก็เลยไม่อยากจะกวน”พิมพ์พันดาวแนะนำตรัยคุณให้กับเพื่อนเพื่อนรู้จักจากนั้นทุกคนก็ขอแยกย้ายกันกลับเพราะมีเที่ยวบินกันแต่เช้าส่วนพิมพ์พันดาวนั้นยังจะค้างอยู่ที่นี่อีกสองคืน“ตรัยดื่มอะไรหน่อยไหม”“ไม่เป็นไรผมดื่มมาเยอะแล้ว พิมพ์ล่ะจะดื่มต่ออีกหรือเปล่
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 26 จำเป็นต้องห่างกัน
ความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดกันในแต่ละวันผ่านไปอย่างมีความหมายอีกสองเดือนข้างหน้าก็จะถึงวันแต่งงานของทั้งสองคนแล้ว แต่โอกาสได้อยู่ใกล้ชิดกันกลับลดน้อยลงเพราะบ้านของพิมพ์พันดาวกำลังรีโนเวจหญิงสาวจึงย้ายไปอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ซึ่งห้องนอนของเธออยู่ติดกับห้องของพลอยมน“พี่พิมพ์จัดของจะไปไหนเหรอคะ” พลอยมนถามว่าที่น้าสะใภ้เมื่อเห็นว่าเธอกำลังเก็บของใช้ที่จำเป็นและเสื้อผ้าบางส่วนลงกระเป๋า“พี่ต้องไปอบรมที่กรุงเทพค่ะ น้องพลอยอยากได้อะไรไหมคะเดี๋ยวพี่พิมพ์ซื้อมาฝาก”“ไม่ดีกว่าค่ะ แม่บอกว่าของที่พลอยชอบที่ญี่ปุ่นมีให้เลือกเยอะเลยค่ะ”“น้องพลอยจะเดินทางเมื่อไหร่ล่ะคะ” พิมพ์พันดาวถามเด็กสาวที่เปลี่ยนใจจะย้ายไปอยู่กับมารดา“หลังงานแต่งน้าตรัยค่ะ”“พี่พิมพ์คงคิดถึงน้อยพลอยมากๆ”“พลอยก็คงคิดถึงพี่พิมพ์กับน้าตรัยมาก พี่พิมพ์กับน้าตรัยจะไปเยี่ยมพลอยไหมคะ”“ไปสิคะ น้าตรัยของน้องพลอยบอกว่าจะพาพี่พิมพ์ไปหาน้องพลอยบ่อยๆ”“ได้เลยค่ะพลอยจะรีบฝึกภาษาให้เก่งแล้วจะพาพี่พิมพ์กับน้าตรัยเที่ยวเอง”“ดีเลยเพราะพี่พิมพ์พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้สักนิด”“ใช้แอปแปลภาษาสิคะ พลอยก็ใช้เวลาคุยกับลุงโทชิ”“อีกหน่อยน้องพลอยคงจะเก่งมากข
ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน ตอนที่ 25 มาทางไหนก็กลับทางนั้น
“เจ็บมากมั้ย” ตรัยคุณล้มตัวนอนข้างเธอแล้วกระซิบถามพิมพ์พันดาวอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี ไม่รู้จะตอบเขายังไงเพราะบทรักเร่าร้อนเมื่อครู่ทำเอาเธอหลงลืมตัวไปจนหมดสิ้น รู้เพียงอย่างเดียวว่าตัวเองต้องการเขามากแค่ไหน ร้องขอเขาอย่างไร้ยางอาย“ผมขอโทษ ผมไม่อยากให้คุณเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว”“แต่พิมพ์ก็เจ็บ” หญิงสาวเถียงเพราะตนเองรู้สึกเจ็บมาจริงๆ“เจ็บแล้วมีความสุขไหม”“เรื่องแบบนี้ต้องถามด้วยเหรอ”“ก็อยากรู้ว่าที่ทำให้ถูกใจหรือเปล่า ครั้งหน้าจะได้ปรับปรุงตัวไง” เขาหัวเราะร่วนเมื่อเธออายจนหน้าแดง“ดึกแล้วนอนเถอะ”“ตรัยกอดแน่นแบบนี้จะนอนได้ยังไง”“ไม่แน่นเลยแบบนี้กำลังสบายถ้าไม่ยอมหลับผมไม่รู้นะว่าจะมีต่ออีกรอบไหม”“มันจะเกินไปแล้วนะ”“เกินไปที่ไหน พิมพ์น่ารักออกอย่างนี้ผมไม่อยากพอเลย”“หื่นกามแบบนี้ใครจะไปทนไหว”“ทนไม่ไหวก็ไม่ต้องทนแค่นอนนิ่งๆ”“อย่านะตรัย พิมพ์ไม่มีแรงแล้ว”“ผมรักพิมพ์นะ คืนนี้ผมมีความสุขมากที่สุด” เขากระซิบเบาๆ แล้วกระชับร่างเปลือยเปล่าของเธอเขามากอดอย่างหวงแหน พิมพ์พันดาวซุกหน้าเข้าหาแผงอกกว้าง รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเธออยากอยู่ในอ้อมกอดแบบนี้ไปนานๆ“พิมพ์ก็รักตรัยนะ”เที่ย
다른 추천
ปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz20.5K 조회수คลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.17.1K 조회수ไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn51.6K 조회수บำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn26.1K 조회수ยมบาลเจ้าขา ลงทัณฑ์ข้าเถิด
Bunmeebooks282 조회수Hello My lovely | รักนี้ขอจีบนะคะ
Pam1874 조회수ป่วนรักประธานร้าย My President
Siesta4.2K 조회수หักเหลี่ยมสวาทคาสโนวา
จิ่วเทียนอี้อี570 조회수
