ตอนที่ 12 เจรจา

จันทร์หอมลากผู้กองขุนเขาออกมาจากร้าน พร้อมกับถาม ซึ่งเขาก็ยอมตามมาโดยดี

"มีอะไรคะผู้กอง เดี๋ยวแฟนคุณก็เข้าใจผิดหรอก "

เธอหมายถึงแม่ค้าส้มตำคนสวย

"เธอหึง "

"จะหึงทำไม ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"

จันทร์หอมตอบเขาไป ขุนเขาเข้าประชิดตัวเธอ

"แน่ใจ๊ .. แล้ววันนั้นล่ะมันเกิดอะไรขึ้น"

"ก็บอกแล้วไงว่า ทานให้หมามัน อีกอย่างฉันก็ผ่านมาเยอะ เพราะฉนั้นฉันไม่สนใจสักนิด"

ในเมื่อเขาก็เข้าใจเธอผิดอยู่แล้วก็ให้มันผิดไป อีกอย่างพูดให้ตัวเองดูแย่เข้าไว้ เขาจะได้ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเธออีก เห็นเขาเงียบเธอจึงพูดต่อ

"คุณก็น่าจะได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับฉันมาเยอะ เรื่องจริงทั้งนั้นแหละ แต่มีเรื่องหนึ่งที่ไม่ใช่ความจริงคือเรื่องท่านนายก อบต. คุณเข้าใจผิด ฉันเคารพท่านในฐานะเจ้านายเท่านั้น คุณจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่"

"พูดจบหรือยัง"

เขาถาม

"ทำไม"

"ก็ "

ขุนเขาพูดแค่นั้นก็ดึงจันทร์หอมเข้ามาแนบกับอกแกร่งของเขาแล้วก็ฉกปากบางลงมาบดขยี้จูบปากเธอ มือหนึ่งล็อคท้ายทอยเธอไว้ อีกมือก็โอบเอวเธอไว้ บีบกระชับตัวเธอให้แนบชิดกับตัวเขามากยิ่งขึ้น นานเท่าไหร่ไม่รู้กว่าเขาจะถอนจูบจากเธอได้ จันทร์หอมอ่อนระทวยในอ้อมอกเขาหน้าแดงเ