ตอนที่ 18 จูบแรก

วันหนึ่งในขณะที่ลูกหยีกำลังทำงานอยู่ในไร่ชา เธอพลาดลื่นล้มระหว่างที่เดินไปเก็บใบชา ทำให้เธอบาดเจ็บเล็กน้อยที่ข้อเท้า แม้จะไม่ใช่บาดเจ็บหนัก แต่เธอก็รู้สึกเจ็บแปล๊บที่ข้อเท้าและเดินไม่สะดวก

เอกณัฐที่อยู่ใกล้ ๆ รีบเข้ามาช่วยเหลือทันทีโดยไม่พูดอะไรมาก เขาอุ้มลูกหยีไปนั่งที่ร่มไม้ใกล้ ๆ และตรวจดูอาการด้วยท่าทางจริงจัง ถึงแม้ว่าเขาไม่ได้แสดงอาการตกใจ แต่สายตาที่แสดงถึงความห่วงใยนั้นกลับชัดเจนอย่างมาก

“เธอต้องพักสักหน่อย อย่าเพิ่งฝืนลุกยืน นั่งพักก่อน” เอกณัฐพูดขณะก้มลงดูที่ข้อเท้าของเธอ อย่างน้องก็ไม่ได้หักหรือแพลงอย่างที่เขากังวล

ถึงลูกหยีจะยังรู้สึกเจ็บเล็กน้อย แต่ก็อดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นท่าทางของเขา เธอรู้สึกถึงความใส่ใจที่เขามอบให้ แม้จะไม่พูดอะไรมาก แต่การกระทำของเขาก็ทำให้เธอรู้สึกถึงความห่วงใยของเขา แค่นี้ก็ทำให้ดวงใจน้อยๆ ของเธอเต้นอีกแล้ว

“ไม่เป็นไรค่ะ แค่นิดเดียวเอง หนูยังทำงานต่อไหว”

ลูกหยีพูดอย่างพยายามให้ตัวเองดูเข้มแข็ง แต่เอกณัฐกลับมองเธออย่างนิ่ง ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

“เธอไม่ต้องฝืน เดี๋ยวฉันจะช่วยดูทำงานที่เหลือเอง เธอนั่งพักก่อน อย่าดื้อ เข้าใจไหม เดี๋