LOGINShare
ดีต่อใจ
Last Updated:
2025-05-22 14:24:08
Latest chapter
รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร ชมตัวเองก็เป็น!
พี่ไทกะยิ้มขึ้นมาเอาตรง ๆ ฉันก็อึดอัดนะจะมานั่งมองกันแบบนี้ แถมพูดเสร็จก็ส่งสายตาเจ้าเลห์ เหอะ! ฝันไปเถอะไม่อยากกินก็ไม่ต้องกิน หลังจากนั้นฉันเอาแต่เงียบไม่พูดต่อพอกินเสร็จฉันก็เก็บจานไม่แคร์พี่เขาเลย “ใจร้ายจังเลยนะ เราไม่สงสารพี่บ้างหรอ” “ใครบังคับพี่คะ กรีนเรียกพี่แล้วแต่พี่ปฏิเสธเองฉะนั้นจะมากล่าวหาว่ากรีนใจร้ายไม่ได้นะคะ” “เรากลับห้องเราเถอะนะพี่เกรงใจอาชิเขา อีกอย่างพี่ยังไม่ได้อาบน้ำเลยแถมเสื้อผ้าไม่ได้เอามาอีกแต่..ทำไมกรีนมีเสื้อผ้าเปลี่ยนที่คอนโดอาชิด้วย” ฉันกำลังจะจัดการล้างจานพี่เขาก็เขามาช่วย ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรพอพี่เขาพูดจบพี่เขาก็หน้ามุ้ยทันทีคงจะโกรธ แต่เห็นว่าฉันยังคงโกรธอยู่จึงไม่กล้าโกรธหรืองอน “ปกติสมัยก่อนกรีนก็มาพักที่นี้บ้างค่ะ เพราะมาช่วยงานอาชิ จึงมีเสื้อผ้าสำรองไว้“ “พี่กับกัสเราจบกันไปนานแล้ว พี่เคยคบกับเธอจริง ๆ สมัยเรียนมหาลัยและช่วงที่กัสเข้ามหาลัยปี 1 พี่มาต่อโทที่ไทยอีกใบ จากนั้นพี่กับกัสก็เลิกกันไปแล้วและก็ไม่เคยติดต่อกันอีกเลย” “เลิกกันเพราะอะไรคะ” “พี่แค่รู้สึกว่าพี่เข้ากับเธอไม่ได้อีกอย่างพี่
รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร เด็กแกหรอ
ผมรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้มันทำให้กรีนรู้สึกแย่แน่ ๆ จากนั้นผมพยายามเดินไปจับมือกรีนให้เดินไปที่รถ ตอนนี้ผมทั้งสับสนและกระวนกระวายใจอย่างบอกไม่ถูกกลัวว่าน้องจะไม่เข้าใจผม กรีน หลังจากที่ฉันได้รู้ว่าพี่ไทกะกับนางนั้นเคยสนิทกันใจฉันมันก็สั้นไหวอย่างบอกไม่ถูก น้ำตาฉันตอนนี้ไหลมาไม่หยุดในหัวคิดวนเวียนเรื่องราวระหว่างเขาสองคน ฉันทำใจไม่ได้ที่รู้ความจริง มันเร็วเกินจะรับไม่ไหวจริง ๆ “เรากลับบ้านก่อนค่อยคุยกันนะกรีน” “กรีนขอเวลาหน่อยนะคะ พี่ไทกะกลับไปก่อนได้เลย” “กรีน! อย่างี่เง่าพี่ขอ กลับคอนโดก่อนพี่จะอธิบายเอง” พี่เขาคงทั้งเหนื่อยและกังวลใจฉันเองก็ไม่ต่างแต่สภาพฉันตอนนี้บอกเลยว่าไม่พร้อมรับฟังอะไรทั้งนั้น “กรีนไม่พร้อมที่จะฟังค่ะ เดี๋ยวกรีนให้อาชิไปส่งเองพี่กลับไปเถอะ” “ทำไมต้องทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ด้วย กลับไปคุยกันที่คอนโด เรื่องแค่นี้เองแถมมันก็เป็นอดีตด้วย” ฉันไม่อยากจะรับฟังจึงเลือกที่จะกดโทรหาอาชิทันที “ฮื่อ..อาชิมารับฉันที่โรงจอดรถอาคารเอชั้นใต้ดินหน่อยฮื่อ..” “อืม รอก่อนฉันจะรีบไป” “ท
รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร แฟนเก่า(ของไทกะ)
“ไงหายหน้าหายตาไปเลยนะ ไลน์ไปก็บอกว่ายุ่งตลอดเลย เป็นไงบ้างช่วงนี้ สรุปคือเป็นแฟนกับคุณไทกะยัง” เฮ้ออ~ “ก็ยุ่งจริง ๆ อ่า..แถมพี่ตะวันก็กลับมาแล้วด้วยและฉันก็กำลังคบกับพี่ไทกะอยู่อีกต่างหาก เป็นไงแกว่า” “หึ หึ เอาน่า ๆ ยังไงฉันก็อยู่ข้างเธอนะกรีน มีไรให้ช่วยก็บอกอยากปรึกษาอะไรก็ติดต่อฉันมาเลย ไม่ต้องเกรงใจ แต่วันนี้สวยมากเลยนะดูจึ้งมาก” “จริงหรอ? ขอบคุณนะ แต่ฉันออกมานานแล้วอ่า ขอตัวไปหาพี่ไทกะก่อนนะเดี๋ยวพี่เขาเป็นห่วงอ่ะ” อาชิพยักหน้าอย่างเข้าใจ ทันที่ที่เข้าไปในงาน ฉันก็เจอพี่กันต์และไอยูฉันยิ้มให้พวกเขาที่เดินมาแต่ไกลก่อนฉันจะเดินไปทักทาย “สวัสดีค่ะพี่กันต์/ไอยู” “ สวัสดีครับ” “สวัสดีค่ะ วันนี้คุณกรีนสวยจังเลยนะคะ” “คุณไอยูก็เหมือนกันนะคะ” “ไอ้ไทกะไปไหนหรอ ทำไมปล่อยให้เราอยู่คนเดียว” “กรีนหนีไปสูดอากาศข้างนอกมาค่ะ น่าจะอยู่แถว ๆ นี้นะคะ” จากนั้นฉันกวาดสายตามองทันใดนั้นพี่ไทกะก็เดินมาพอดี พี่ไทกะหยักคิ้วให้พี่กันต์และยิ้มให้ไอยู ทั้งสามคนตอนนี้ก็ค่อนข้างที่จะกลับมาปกติกันมากขึ้นหลังจากจบเรื
รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร งานเลี้ยง
เธอที่เห็นอาการผมเธอก็เริ่มถอดเสื้อถอดกางเกงและกางเกงในผมก่อนจะลูบไล้ลูกชายผมออกมารูดขึ้นลงผมเองก็ใช้นิ้วเขี่ยถูไถ่ช่องทางรักภายในก็ตอดรัดนิ้วเขาตุบ ๆ อา..อื้ม “อื้ม..หนูจะทำให้พี่คลั่งแล้วนะ” ผมที่ยืนแทบไม่ติดปล่อยให้เธอจัดการลูบไล้ไม่นานเธอก็นั่งคุกเข่าก่อนที่ปากเล็ก ๆ ของเธอก็ยัดท่อนเอ็ดที่ผงาดเต็มเข้าไป ปากเล็ก ๆ ขยับเข้าออกและเร่งจังหวะบ้างผ่อนจังหวะบ้าง สายตาและท่าทางของเธอผมยิ่งเสียวจนเกือบจะเสร็จ จากนั้นผมก็จับตัวเธอลุกขึ้นมาพร้อมทั้งจูบอันเร้าร้อน จ๊วบบบ จ๊วบบบ “อื้ม อาา..พี่ทะไทกะ.. หนูไม่ไหวแล้วนะคะ” พอผมถอนจูบผมที่เห็นอาการเธอก็ยิ่งดูดสองเต้าบีบขย่ำเต็มไม้เต็มมืออย่างเมามันส์ หลังจากนั้นผมก็จัดการให้เธอหันหน้าชนผนังห้องน้ำส่วนก่อนที่ผมจะจับขาเธอให้แยกออกจากกันและผมก็ใส่ท่อนเอ็นแทงเข้าไปในใจกลางกายเธอ เสียงเนื้อที่กระทบกันดังสนั่นพอ ๆ กับเสียงครางของเธอ ยิ่งเห็นแบบนั้นผมก็ยิ่งกระแทกร่างบางไม่หยุดจนใจที่สุดเราก็จุดสุดหมาย พออาบน้ำร่างตัวเสร็จก็ก็อุ้มเธอมาที่เตียงและบรรเลงเพลงรักใหม่เราทั้งคู่เสร็จสมไปรอบที่เท่าไรไม่รู้ จนเกือบจะเช้าถึงจะได้นอนกั
รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร คลั่งรัก
“ แฟนหนูทำไมน่ารักแบบนี้นะ” พูดเสร็จเธอก็จูบผม แน่นอนว่าผมก็จูบตอบกับอย่างออกรสออกชาติ จ๊วบ จ๊วบ อื้มม เสียงมือถือผมสั่นจึงทำให้ผมผละออกจากจูบที่แสนหวานนี้ ผมดูเบอร์โทรเป็นของริว คงจะโทรมาตามไปประชุมต่อ “ว่าไง โอเคไปตอนนี้ล่ะ ” “พี่ไปประชุมก่อนนะ เราก็พักผ่อนรอพี่ก่อนแล้วกัน พี่จะรีบมานะคะ” “ค่ะ ไม่ต้องรีบหรอกค่ะเอางานพี่ก่อนเลย พี่ไทกะไม่ต้องเป็นห่วงหนูนะคะแต่.หนูขอสำรวจห้องนี้ได้ไหมคะ” “ได้สิครับ สำรวจได้ทั้งห้องและได้ทั้งเจ้าของห้องเลย” ผมยิ้มแบบมีเลสนัยให้เธอ เธอทำตาโตเพราะรู้ความหมายที่จะสื่อ “ไปได้แล้วค่ะ เดี๋ยวจะสายให้คนอื่นรอนาน ๆ ไม่ดีนะคะ” จากนั้นผมก็ประชุมต่อ จนถึง00:30 นาฬิกา เอาตรง ๆ ผมตั้งใจจะเลิกเร็วนะ แต่พอทำงานแล้วผมก็ลืมเวลาไปเลย พอผมเข้ามาในห้องก็เจอกรีนกำลังหลับบนโซฟาอยู่ เธอคงเหนื่อยจริง ๆ ผมเก็บของและเข้าไปปลุกเธอ “กรีนครับ ๆ เรากลับบ้านกันเถอะ” “ประชุมเสร็จแล้วหรอคะ” “ค่ะ มาเอากระเป๋ามาพี่ถือให้เราเอง” เธอสะลึมสะลื้องั้วเงี้ยตื่นก่อนจะพยักหน้างึก ๆ ด้วยอาการคนเพิ่
รักวุ่นๆของรุ่นผู้บริหาร ดูจะขี้หึงนะ
“กรีนทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ กรีนรักเขาไปแล้วพี่ตะวันช่วยเข้าใจด้วยนะคะ” “ได้ พี่จะให้โอกาสผู้ชายคนนั้น แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เขาทำให้กรีนเสียใจ พี่จะทวงคืนเอง หวังว่าวันนั้นกรีนจะแต่งงานกับพี่นะเราโอเคหรือเปล่า” “ก็ได้ค่ะ ถ้าพี่ตะวันคิดว่าจะยอมถอยในครั้งนี้กรีนก็รับปากค่ะ” คงเป็นทางเดียวที่ฉันจะหาทางออกได้ในตอนนี้อย่างน้อย ๆ ตอนนี้ก็หมดปัญหาไปอีกหนึ่งเรื่อง “งั้นเราค่อยขึ้นไปภูเก็ตอาทิตย์หน้าดีไหมคะ กรีนขอเคลียร์งานที่บริษัทซักสามสี่วันก่อนนะคะ” “ได้ค่ะ งั้นเรากินข้าวกันเถอะ” หลังจากนั้นเราก็กินข้าวคุยกันถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันปกติ สายตาฉันก็ปะทะเข้ากับผู้ชายสูงวัยและสาวน้อยหน้าตาน่ารักคนหนึ่งเดินคุยกันอย่างมีความสุขและออกรถออกชาติ ฉันปลายมองแค่นั้นหัวใจฉันก็เจ็บปวด แต่ฉันต้องเข้มแข็งและตัวเองจะต้องทำเป็นไม่สนใจ แต่พวกเขากับเดินมาที่โต๊ะของเรา “แกไม่คิดจะกลับมาแก้ไขปัญหาบริษัทบ้างเลยรึไง” หึ!! คำพูดที่แรกที่เขาทักทายฉัน “มันมีความจำเป็นด้วยหรอค่ะ อยากพากันได้หนักก็แก้ปัญหาเองสิ” “นางลูกอกตัญญู ฉันกับแม่แกสร้างมาด้วย
You may also like
