ตอนที่ 55

ตอนที่ 55

“ไม่ต้องมา ไปเองได้” หญิงสาวรุ่นน้องตะโกนตามหลังนอร์ทไปทันทีที่เห็นเขาเดินกลับไปยังรถยนต์และไม่ฟังความเห็นของเธอเลยสักนิด

“ไม่ ก็บอกแล้วไงว่าเจอกันตอนสิบเอ็ดโมง กินให้อร่อยนะ”

แต่ทว่าคำตอบที่ได้รับกลับมาดันไม่เป็นอย่างที่เธอต้องการ ญาณินเดาไม่ออกเลยว่านอร์ทกำลังคิดจะทำอะไรอยู่กันแน่ ถึงได้มาตามดักรอเจอเธอแทบทุกวี่ทุกวัน

เมื่อวานแตงกวาก็มาเล่าให้ฟังว่าเจอเขานั่งรอใครบางคนอยู่ที่หน้าตึกคณะ เธอรู้ได้ในทันทีว่าคนที่เขามารอเจอ ต้องหนีไม่พ้นตัวเองแน่ ๆ เพราะฉะนั้นต่อจากนี้ชีวิตของเธอก็คงไม่สงบสุขอีกแล้ว

หลังจากที่สนทนากับนอร์ทอยู่พักใหญ่ ๆ ญาณินก็สาวเท้าเดินเข้าขึ้นไปบนห้องของตัวเองอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแกะโจ๊กกินอย่างเอร็ดอร่อย จนลืมไปว่าคนที่ซื้อมาไม่น่าไว้วางใจเป็นอย่างยิ่ง

“จะเห็นแก่ของกินทำไมเนี่ย ใส่ยาอะไรมาหรือเปล่าก็ไม่รู้”

เธอพูดพร้อมทั้งยื่นมือผลักถ้วยโจ๊กที่ปริมาณเหลือไม่ถึงครึ่งออกจากตัว ดูเหมือนว่ากว่าจะคิดได้ก็สายเกินไปเสียแล้ว...

นับจากวันนั้นถึงปัจจุบัน เวลาผ่านมาสามวันเต็ม ๆ นอร์ทเดินหน้ารุกจีบหญิงสาวรุ่นน้องคณะสถาปัตย์อย่างเต็มกำลัง ทั้งมารอรับถึงหน้าหอ ทั้งซื้อขนมนมเนยมาล่อเธอไม่เว้นวัน จนเริ่มมีข่าวหลุดลอดออกไปถึงหูคนของทั้งสองคณะ

“อะไรอีก นี่พี่จะขุนฉันให้อ้วนไปถึงไหน เลิกซื้อมาได้แล้ว”

“ชานมไข่มุกร้านโปรดเธอเลยนะ จะไม่กินจริง ๆ เหรอ?”

อาจเป็นเพราะนอร์ทรู้จุดอ่อนของญาณิน นั่นเลยทำให้เขามักจะทำแบบนี้อยู่บ่อย ๆ ยิ่งเป็นของอร่อยที่โปรดปราน เธอก็แทบจะไม่ปฏิเสธเขาเลยสักครั้ง

“รับไว้สิญา พี่เขาอุตส่าห์ไปต่อแถวซื้อมาให้แกเลยนะ”

แตงกวาเองก็ไม่ปล่อยให้บรรยากาศในการพูดคุยเงียบไปเสียดื้อ ๆ เธอเอ่ยบอกเพื่อนสนิทข้างกายด้วยความหวังดี แม้จะรู้ดีว่า ญาณินไม่ยอมให้อีกฝ่ายทำแบบนี้เลยก็ตาม

“ฉันบอกพี่กี่ครั้งแล้ว ว่าไม่ต้องซื้ออะไรมาให้ฉันทั้งนั้น”

“ก็เห็นว่าชอบกิน ก็เลยอยากซื้อให้”

“ไม่ต้องลำบากพี่หรอกค่ะ ถ้าฉันอยากกินจริง ๆ ฉันไปซื้อเองได้”

แต่ทว่าคราวนี้ญาณิณกลับหมดความอดทน เธอเบื่อที่ต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น ๆ เต็มทีแล้ว ยิ่งพักหลังถูกพูดถึงในทางที่ไม่ดี เธอยิ่งไม่อยากเข้าไปยุ่มย่ามกับนอร์ท ยายเฉิ่มอย่างเธอไม่มีทางเหมาะสมกับหนุ่มฮอตอย่างนอร์ท นั่นคือความจริงที่ต้องยอมรับ...

“มันไม่เหมือนกันสักหน่อย”

“ช่างเถอะค่ะ ไหน ๆ ก็ซื้อมาแล้ว ครั้งนี้ฉันจะรับไว้ แต่หวังว่าจะไม่มีครั้งหน้าแล้วนะคะ”

พูดจบก็เอื้อมมือไปรับชานมแก้วนั้นด้วยสีหน้าและท่าทางที่ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด ทำเอาผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็หน้าเสียไปตาม ๆ กัน

“ก็แค่อยากให้กินของอร่อย ไม่เห็นต้องโกรธขนาดนั้นเลย”

“พี่ไม่เห็นหรือไง ว่าคนพวกนั้นมองฉันยังไง เลิกทำแบบนี้สักทีเถอะค่ะ”

“ก็แค่พวกที่อิจฉา เธอจะไปสนใจทำไม” นอร์ทหันไปมองกลุ่มคนที่กำลังจับจ้องมาที่พวกเขาทั้งสองด้วยสายตาไม่เป็นมิตร ก่อนจะหันกลับมาสนทนากับญาณินต่อจากเดิม

“พี่ไม่เป็นฉัน พี่ไม่มีทางเข้าใจหรอก”  

“แก ใจเย็น”

“ไปเรียนกันเถอะ”

ญาณินเอ่ยพร้อมทั้งจูงมือเพื่อนสาวเดินออกไปอีกทาง โดยที่ยังมีนอร์ทยืนแน่นิ่งอยู่ในตำแหน่งเดิม ก็จริงอย่างที่เธอว่า ผู้คนรอบข้างมองเธอด้วยสายตาที่ไม่ดีเท่าไรนัก ไม่แปลกเลยที่เธอจะรู้สึกอึดอัดจนถึงกับต้องเอ่ยปากบอกให้เขาเลิกตามซื้อนู่นซื้อนี่มาให้เสียที

แน่นอนว่าข่าวคราวเกี่ยวกับเรื่องที่นอร์ทตามจีบญาณินดังไปทั่วมหาวิทยาลัย ผู้คนต่างก็วิพากษ์วิจารณ์กันไปต่าง ๆ นานา โดยเฉพาะคนของคณะสถาปัตย์...

“พวกมึงยังจะกล้าขำอยู่ไหมล่ะ ข่าวลือที่ว่าพี่นอร์ทเขามาตามตื๊อยายเฉิ่มนั่นอะ” กลุ่มดาวคณะซึ่งกำลังนั่งเม้าท์มอยกันอยู่ที่บริเวณม้าหินอ่อนใต้ตึกได้เห็นเหตุการณ์เหล่านั้นเต็มสองตา และไม่พลาดที่จะพูดถึงเรื่องของพวกเขาทั้งสอง

“ก็กูนึกว่าเขาพูดมั่วกัน วันนี้ได้เห็นกับตา กูขำไม่ออกเลย”

“พี่นอร์ทเขาฮอตขนาดนั้น ทำไมถึงมาชอบญาณินได้วะ รายนั้นทั้งเฉิ่มทั้งไม่สนโลก แถมใส่แว่นหนาเป็นมิล”

“นั่นสิ ตอนแรกก็นึกว่าข่าวมั่วเหมือนกัน พี่เขาตามตื๊อไม่พอ ยายนั่นยังเล่นตัวอีก เป็นฉันนะ ตอบรับไปตั้งนานแล้ว”

หญิงสาวเอ่ยสมทบ ก่อนจะเปรียบเทียบตัวเองกับญาณิน เพราะหากเป็นเธอคนที่ได้ชื่อว่าเป็นถึงหนุ่มฮอตมาตามจีบต้อย ๆ คงไม่มีทางปล่อยให้หลุดมือไปเป็นแน่

“ก็เพราะแบบนี้แหละ ผู้ชายเขาถึงหนีหมด”

“อ้าว แล้วจะวนมากัดกูทำไมเนี่ย”

ทุกคนที่ได้รู้ข่าวนี้ต่างก็พากันหัวเราะไม่ออก เพราะเดิมทีข่าวที่หลุดออกไปนั้น ต่างก็ไม่มีใครหลงเชื่อง่าย ๆ พวกเขาเองก็คิดไม่ถึง ว่าหนุ่มฮอตคณะวิศวะฯ จะมาตามจีบสาวเฉิ่มของคณะสถาปัตย์จริง ๆ

แต่วันนี้...เมื่อพวกเขาได้เห็นกับตา หลักฐานชัดเจนถึงขนาดนั้น ยังไง ๆ ก็ไม่ใช่แค่ข่าวลืออย่างแน่นอน...