ตอนที่ 71

ตอนที่ 71

เมื่อวานสำหรับญาณินแล้วจบวันได้ค่อนข้างดี แต่เช้าวันใหม่ก็ทำให้เธอรู้สึกหนักใจไม่น้อยที่จะต้องไปงานเลี้ยงสังคมกับครอบครัวในช่วงค่ำของวันนี้ ถึงแม้ว่าจะเหลือเวลาให้เตรียมตัวอีกหลายชั่วโมง

แต่สิ่งที่เธอไม่อยากทำก็คือห่างจากนอร์ท ถึงจะเป็นเวลาแค่หนึ่งวันหนึ่งคืน แต่สำหรับเธอแล้วมันช่างยาวนานเหลือเกิน ซึ่งนอร์ทเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน

ทั้งสองแยกกันช่วงเที่ยง ญาณินคิดว่านอร์ทคงอยู่ที่ห้อง ที่ไหนได้เขาเองก็จำเป็นจะต้องกลับไปหาครอบครัวเช่นเดียวกัน เพียงแต่ไม่ได้บอกเธอไว้ก็เท่านั้น

ส่วนทางด้านของหญิงสาว ช่วงเวลาบ่ายโมงโดยประมาณเธอกลับมาถึงบ้านได้อย่างปลอดภัย แล้วเมื่อมาถึงญาณินก็ถูกปรนนิบัติและดูแลเป็นอย่างดี เธอแทบจะลืมความรู้สึกแบบนี้ไปแล้ว

หลังจากที่ออกไปอยู่หอคนเดียวและไม่ได้กลับมาเยี่ยมที่บ้านเลย

“มาเหนื่อย ๆ ขึ้นไปพักก่อนก็ได้นะลูก เดี๋ยวใกล้เวลาแม่จะให้คนไปบอกจะได้เตรียมตัวให้ทัน”

“ค่ะแม่ อย่างนั้นณินขอตัวขึ้นไปนอนพักก่อนนะคะ ไว้ตอนเย็นค่อยว่ากันค่ะ”

“จ้ะ ไปพักเถอะ”

คุณหญิงอรแตะเข้าที่ไหล่ของลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนอย่างเบามือ ประหนึ่งว่าทะนุถนอมเธอเป็นอย่างดีหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาสักพัก

อีกอย่างคราวนี้ญาณินเองก็พูดง่าย บอกให้มาก็มา ถึงแม้ว่าจะมีอิดออดอยู่บ้างแต่สุดท้ายเธอก็ยังเชื่อฟังและทำตามความต้องการของเธออยู่ดี

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง

ขณะนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มตรง เนื่องจากเป็นงานเลี้ยงสังคม ญาณินจึงจำเป็นที่จะต้องสลัดคราบยายเฉิ่มและแปลงร่างเป็นดีเจญาญ่า สาวสวยสุดฮอตเพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้กับผู้เป็นแม่และพ่อ

หญิงสาวในคราบชุดเดรสยาวสีขาวสะอาดตาเดินเข้ามาในงานเลี้ยงสุดหรูหราบ่งบอกถึงฐานะของแขกผู้มาร่วมงานได้เป็นอย่างดี ด้วยความที่ครอบครัวของเธอเป็นคนอัธยาศัยดี ทั้งยังรู้จักผู้คนในแวดวงเดียวกันเยอะแยะมากมาย ญาณินจึงต้องยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา

เพราะใคร ๆ ต่างก็เข้ามาทักทายพ่อและแม่ของเธอกันอย่างไม่ขาดสาย

“คนเยอะขนาดนี้เลยเหรอคะแม่ ณินอึดอัด”

“เอาน่า มาถึงขนาดนี้แล้ว ลูกก็อยู่เป็นเพื่อนแม่หน่อย อีกไม่กี่ชั่วโมงงานก็จบแล้ว”

“ก็ได้ค่ะ...”

ในเวลานั้น นอร์ทเองก็มาร่วมงานเลี้ยงเดียวกันกับแฟนสาวของเขา ทว่าทั้งสองต่างฝ่ายต่างก็ไม่มีใครรู้ว่าจะได้เจอกันในที่แห่งนี้ รวมไปถึงวีและแตงกวาเองก็มาร่วมงานนี้เช่นเดียวกัน...

“เฮ้ย ไอ้นอร์ท ทางนี้!” วีตะโกนเรียกเพื่อนสนิททันทีที่เห็นว่าเขาเดินเข้ามาในงาน โดยที่มีแตงกวายืนอยู่ข้าง ๆ ในฐานะแฟนสาว

“อ้าว มาถึงกันแล้วเหรอ นี่กูว่ากูก็รีบมาแล้วนะ”

“เพิ่งมาถึงเหมือนกัน คนโคตรเยอะเลยว่ะ นี่ถ้าพ่อกูไม่บังคับให้มา กูก็คงไม่มาหรอก”

“เออ เหมือนกัน โคตรน่าเบื่อเลย นี่เดี๋ยวกูต้องแยกไปอยู่กับแม่อีก เห็นว่าจะให้ไปทำความรู้จักกับใครสักคนเนี่ยแหละ”

นอร์ทสนทนาอยู่กับเพื่อนรักสักพัก เพื่อรอให้ถึงเวลา แล้วจึงจะแยกไปยืนเคียงข้างกับผู้เป็นแม่ เนื่องจากว่านี่เป็นงานสังคม วัยรุ่นอย่างพวกเขาจึงจำเป็นที่จะต้องเข้าสังคมให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

“พี่นอร์ทไม่ชวนญามาด้วยกันเหรอคะ อยู่คอนโดฯ คนเดียว เหงาแย่แล้วมั้งคะ”

แตงกวาสังเกตเห็นตั้งแต่ตอนที่นอร์ทเดินเข้ามาคนเดียว จึงเอ่ยถามเขา เพราะกลัวว่าเพื่อนรักจะเหงาที่ต้องอยู่ห้องคนเดียวก็เท่านั้น

 “ญากลับไปเยี่ยมที่บ้านตั้งแต่ช่วงเที่ยงแล้ว นี่พี่มาก็ไม่ได้บอกเหมือนกัน คิดว่าคงกำลังยุ่งกับที่บ้านอยู่ เดี๋ยวงานเลี้ยงเลิกพี่ค่อยโทร. ไปหาน่ะ”

“อ๋อ แบบนี้นี่เอง เข้าใจแล้วค่ะ”

หลังจากที่สถานะของทั้งคู่ถูกป่าวประกาศออกไปให้คนรอบข้างรู้ เพื่อน ๆ ของทั้งสองฝ่ายต่างก็ยินดีและปลื้มปีติกับความสัมพันธ์ของพวกเขาเป็นอย่างมาก

โดยเฉพาะแตงกวาเธอเห็นมาตลอดว่าญาณินเองก็รู้สึกดีกับนอร์ท ถึงจะเป็นกังวลเรื่องดีเจญาญ่า แต่ในเมื่อญาณินบอกให้ไว้ใจ อีกทั้งวีเองก็บอกว่านอร์ทไม่ใช่คนแบบนั้น เธอถึงได้ยอมเชื่อและคอยพูดให้เพื่อนสาวยอมเปิดใจให้ชายหนุ่มรุ่นพี่อยู่บ่อย ๆ

พวกเขาทั้งสามคนพุดคุยกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะต่างคนต่างแยกย้ายไปอยู่กับผู้เป็นพ่อและแม่ เนื่องจากว่างานกำลังจะเริ่มขึ้นในอีกไม่ช้า หากมัวแต่คุยกันอยู่ เกรงว่าจะถูกที่บ้านตำหนิเอาได้

“ตานอร์ท ไปไหนมา แม่จะให้ทำความรู้จักกับลูกสาวของเจ้าสัวเขาหน่อย ตามมานี่เดี๋ยวนี้เลย”

เมื่อเดินกลับเข้ามายืนข้าง ๆ กันกับผู้เป็นแม่ คุณหญิงฤดีก็รีบจูงมือลูกชายคนเดียวของเธอให้ตามหลังไปเพื่อทำความรู้จักกับใครบางคน ที่พูดเกริ่นเอาไว้เมื่อหลายวันก่อน

“ใครเหรอครับแม่”

“เดินตามมาดี ๆ เถอะน่า เดี๋ยวก็ไม่ทันพอดี”

นอร์ทเกือบสับเท้าเดินตามผู้เป็นแม่ไม่ทัน เธอรีบร้อนเพราะกลัวว่าจะคลาดกัน แล้วไม่ได้ให้เด็ก ๆ ทั้งสองได้ทำความรู้จักเอาไว้ เธอคนนั้นเป็นถึงลูกเจ้าสัว จะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไปไม่ได้เป็นอันขาด