LOGINShare
บทที่ 6 เจสสิก้าจะไม่ยอมเป็นเหยื่อ
Last Updated:
2025-06-01 11:55:13“เฮือก!!!นี่กูทำไรลงไปเนี่ย!!”
เจสสิก้ารีบขยุ้มผมตัวเองพึมพำเสียงเบา เฝ้ารอดูเสียงของชายหนุ่มสักพักแต่ก็ต้องเริ่มขมวดคิ้วเอะใจ เขาจะตายหรือเปล่าเนี่ย ก็เล่นเงียบไปเลยหลังจากที่ร้องอุทานครั้งเดียวตอนตกลงไป หญิงสาวค่อยๆขยับไปอีกฝั่งของเตียงก่อนจะยื่นหน้าออกไปชะเง้อมองคนบนพื้นช้าๆ ก็ต้องตกใจและกรี๊ดออกมาเสียงดัง “อร๊าย!!!” เรียวแขนเล็กถูกกระชากลงไปทับอกแกร่ง เอวบางถูกเขากอดรัดเอาไว้แน่นทันทีล็อคร่างเล็กเอาไว้ไม่ให้แม้แต่ขยับหนี ก่อนเขาจะพลิกร่างตัวเองขึ้นมาคล่อมร่างเธอแทน แม่เสือสาวตอนนี้ได้แต่นอนตาแป๋วอยู่ไต้ร่างใหญ่ “หึ…แสบตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะคะ“ เค้าก้มหน้าลงมากระซิบข้างใบหูของเธอด้วยเสียงเพิ่งตื่น ทำเอาทั้งใบหน้าทั้งใบหูคนถูกอ่อยแดงระเรื่อเป็นลูกมะเขือเทสสุกไปหมด แต่ไม่นานนักหรอกเธอก็ได้สติ น..นะคะ…? ไม่ไม่ไม่!!! เจสสิก้าอย่างเราจะยอมเป็นเหยื่อให้ใครง่ายๆไม่ได้สิ!!! สายตาของเธอจ้องมองเขาอย่างนิ่งงัน ยากจะคาดเดาความรู้สึกภายในได้ แม้เธอจะพยายามปิดบังมันไว้ให้แนบเนียนแล้วก็ตาม แต่คงไม่มีทางรอดพ้นสายตาของเสืออย่างปอร์เช่ไปได้หรอกโดยเฉพาะเมื่อใบหน้าเธอยังแดงระเรื่อไม่จาง เขามองคนตัวเล็กใต้ร่างด้วยแววตาอ่อนโยน เอ็นดูในความพยายามของเธอที่ยังไม่ยอมถอย ทว่าเธอก็มีทีเด็ดของตัวเองเช่นกัน… มือเล็กค่อยๆ สอดเข้าใต้เสื้อเขาอย่างแผ่วเบา ปลายนิ้วไล้ไปตามกล้ามหน้าท้องแน่นตึงอย่างเพลิดเพลิน ราวกับหลงใหลในสัมผัสนั้นจนลืมทุกอย่างไปชั่วขณะ “ยั่วแต่เช้าแบบนี้…อยากเอาหรอคะ” “อยาก…มั้งคะ” !!! คำตอบเธอเหมือนจุดประกายไฟในตัวเขา ปอร์เช่ไม่ลีลารีบพุ่งเข้าประกบปากแนบคนไต้ร่างทันที ดวงตาเล็กเบิกกว้างขึ้นแต่ไม่นานนักเธอก็เคลิ้มไปตามจูบของเขา มือเล็กค่อยๆลูบตามแผ่นหลังชายหนุ่มก่อนจะลูบขึ้นมาถึงท้ายทอย เรียวปากเล็กถูกบดขยี้อย่างเร่าร้อน ต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใครจน เสียงจ๊วบจ๊าบเริ่มเริ่มดังไปทั่วห้อง แลกลิ้นกันไปมาอย่างเมามันส์ แต่ก็ถูกขัดจังหวะโดยเสียงเคาะห้องที่ดังขึ้น ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงดังขึ้นเป็นครั้งแรกไม่ได้ส่งผลต่อสองคนที่กำลังมัวเมารสจูบร้อนเด็ดในห้องเลยด้วยซํ้า ปากทั้งคู่ยังคงประกบกันไปมา แต่เมื่อเสียงเคาะนั้นไม่ยอมหยุดลง แถมยังดังขึ้นเรื่อยๆและดังอยู่ต่อเนื่อง จึ๊! รสจูบแสนร้อนแรงจำเป็นต้องผละออกจากกัน สองคนประสานสายตากันอยู่สักพัก ก่อนที่ชายหนุ่มจะโน้มตัวลงหอมแก้มเธอ ฟอด!!!! แล้วลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูด้วยความหงุดหงิด ใครหน้าไหนวะ!ขัดจังหวะแม่งชิบหาย!เดี๋ยวต่อยเข้าแม่_____ชายหนุ่มที่เดินไปยันประตูพร้อมพึมพำอย่างหัวเสีย แต่พอประตูเปิดออกเท่านั้นแหละ “เอี๊อด” ผู้หญิงใบหน้าคมผมดำสนิทลอนสั้นกับชุดเดรสรัดรูปเซ็กซี่ แว่นกันแดดที่ทัดอยู่บนหัวกับมือที่ถือกระเป๋าแบรนดังยืนอยู่หน้าประตู จ้องเขาด้วยสายตาปานจะกลืนกิน เธอไม่ได้เอ่ยอะไรแล้วเดินเข้ามาข้างในอย่างกับว่าตัวเองก็ไม่ต่างอะไรจากเจ้าของคอนโดนี้เลย เสียงส้นสูงที่กระทบบนพื้นดัง ตึก ตึก ปอร์เช่ได้แต่เดินตามเธอเข้ามาก่อนจะเอ่ยเรียกตามหลังเสียงดัง “แม่!!!แม่มาทำไรที่คอนโดผม” หญิงวัยกลางหันมามองลูกชายตัวเองก่อนจะสวนตอบ “ฉันจะมาไม่ได้รึไง แล้วดูสภาพห้อง!พาผู้หญิงคนไหนขึ้นมากินอีกหล่ะ” เธอพูดเสียงเรียบกับแววตาลึกที่จ้องมองอย่างกับจะจับลูกชายตัวเองไปแกงกิน “แม่ก็รู้ดีอยู่แล้วนิครับแล้วจะถามทำไม?” แทนที่ไอ้เสือมันจะแก้ตัวแต่ อ้าว?พูดกับแม่สะงั้น “แล้วคราวนี้จะไปเอาอีหน้าไหนมาอีกหล่ะ ขอฉันดูหน่อยก็แล้วกัน” หญิงวัยกลางพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องนอนของลูกชายตัวเอง “อร๊าย!!” ชายหนุ่มรีบวิ่งเข้ามาเมื่อได้ยินเสียงกรี๊ดของแม่ดังลั่นไปทั่วห้อง “แม่!” แต่!!!สิ่งที่หน้าตกใจกว่านั้นก็คือ!!! คุณหญิงแคท ผู้เป็นมารดาตัวเองนั้นกำลังยืนกอดหญิงสาวในห้องอยู่แน่น แทนที่จะตบกันเหมือนคนก่อนๆ ปอร์เช่ถึงกับชะงักกับภาพตรงหน้า “หนูเจสลูก~~~รู้จักกับพี่เค้าแล้วหรอ ทำไมไม่บอกแม่” “หนูก็เพิ่งรู้เลยค่ะ ว่าพี่ปอร์เช่เป็นลูกชายคุณน้า แฮะๆ” เธอยิ้มแห้งออกมา ทั้งสองกอดเสร็จก็ผละตัวออกจากกันก่อนแคทจะยื่นมือไปหยิกแก้มตุ้ยนุ้ยของหญิงสาวเบาๆด้วยสายตาเอ็นดู ต่างจากที่คุยกับลูกชายตัวเองลิบลับ “แม่รู้จักเจสด้วยหรอครับ?” ชายหนุ่มเดินเข้ามาด้วยใบหน้างุนงง ทั้งสองหันไปมองหน้าคนถามก่อนแทรกจะสวนเสียงแข็ง “ก็นี่ไงน้องที่ฉันให้แกไปตามดูแล อย่าบอกนะว่าแกไม่รู้” “เจสคือลูกสาวเพื่อนที่แม่พูด?” “ก็เออสิ” “เราไปช๊อปปิ้งกันเถอะหนูเจส วันนี้วันหยุดนิ” พูดเสร็จแคทก็เดินควงแขนเจสสิก้าออกไป ปล่อยให้ไอ้ลูกชายมันยืนโง่หัวโด่อยู่คนเดียวกลางห้อง พอรู้ตัวอีกทีคุณหญิงแคทผู้เอาแต่ใจกับรุ่นน้องสาวก็ออกไปสะแล้ว “แม่นะแม่! ขัดจังหวะจริงๆ!! แต่..ลูกสาวเพื่อนแม่งั้นหรอ แบบนี้ก็ง่ายขึ้นน่ะสิ หึๆ คราวนี้เธอรอดแต่คราวหน้าเธอไม่รอดแน่ ยัยแมวป่า“ มุมปากหยักเหยียดยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ทีนี้แหละเธอโดนเขาสวบเข้าให้ทั้งตัวแน่ ก่อนเสียงดังจากโทรศัพท์มือถือจะดังขึ้นขัดคนที่กำลังยืนเพ้อ ตื๊อ ตื๊อ ตื๊อ สายเรียกเข้า::เชอรี่
Latest chapter
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 30 คู่หมั้น
สหรัฐอเมริกา “ข่าวเด็ดสดๆใหม่ๆค่ะคุณผู้ชม! ประธานแห่ง K กรุ๊ป ผู้ที่เพิ่งก้าวขึ้นรับตำแหน่งได้เพียงหนึ่งปี กลับสามารถสร้างอิทธิพลในแวดวงธุรกิจได้อย่างน่าเหลือเชื่อ แต่ประเด็นร้อนที่เราจะมาพูดถึงในวันนี้ ไม่ใช่เรื่องอิทธิพลของคุณปอร์เช่นะคะ แต่เป็นเรื่องของหัวใจค่ะ! ใช่แล้วค่ะ ภาพหลุดของคุณปอร์เช่กับซูเปอร์สตาร์ชื่อดังหน้าใหม่อย่างคุณกอบัว กำลังเป็นประเด็นร้อนในโลกโซเชียล! หลายคนกำลังลุ้นกันว่า หรือทั้งคู่จะแอบคบหากันอยู่จริงๆ!?” หญิงสาวผู้หนึ่งนั่งฟังข่าวจากอีกซีกโลกผ่านไอแพดในมือ ก่อนจะยกยิ้มมุมปากด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ แววตาทั้งคมและเย็นชาราวกับรู้อะไรมากกว่าที่ใครคิด “หึ…คบกันงั้นเหรอ…น่าสนใจดีนี่” “คุณหนูเล็กคะ คุณท่านให้มาตามให้ไปรับประทานของว่างค่ะ” เสียงของสาวใช้ดังขึ้นจากหน้าห้อง หญิงสาวเงยหน้าขึ้นเพียงเล็กน้อยก่อนตะโกนตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “เดี๋ยวเจสลงไปค่ะ” ⸻ ด้านล่างคฤหาสน์ “มาเร็วสิหลานรัก ย่าทำของโปรดไว้ให้เพียบเลยนะจ๊ะ” มาเดลิน ผู้เป็นย่าเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม ขณะหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องรับประทานอาหาร เจสสิก้ารีบเดินตรงไปยังโต๊ะที่เต็มไปด้วยของว่างหน้าตาน่ารับ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 29 เค้าไม่กลับมา
ประเทศสหรัฐอเมริกา เสียงเบรกของรถหรูดังขึ้นเบาๆ หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ เอี๊ยด~ รถยนต์คันงามจอดนิ่งสนิทอยู่หน้าคฤหาสน์สุดหรู ก่อนที่ประตูหน้าจะเปิดออกพร้อมร่างสูงในชุดสูทดำของบอดี้การ์ดคนสนิท เขาก้าวเท้าไปยังประตูหลังด้วยท่วงท่าสง่างามและมั่นคง ก่อนจะเปิดมันออกอย่างสุภาพเพื่อรับหญิงสาวคนสำคัญ ขาเรียวยาวของหญิงสาวเหยียบลงจากรถทีละข้างอย่างเรียบหรูร่างของเธอปรากฏพร้อมกับเสื้อผ้าสุดหรูดูมีระดับ และทันทีที่คนตัวเล็กก้าวลงมาเต็มตัว ชายชุดดำก็ก้มศีรษะทำความเคารพด้วยความนอบน้อม “หลานรักของย่า~~~” เสียงหญิงชราเอ่ยขึ้นอย่างเปี่ยมสุข รอยยิ้มอบอุ่นของท่านปรากฏอยู่ที่หน้าประตูคฤหาสน์ ผู้เป็นย่ายืนกางแขนออกพร้อมต้อนรับหลานสาวที่ตนรักสุดหัวใจ “คุณย่า!!” หญิงสาวร้องเรียกด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ร่างเล็กรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดร่างอันอบอุ่นของย่าที่ไม่ได้เจอกันมานาน ทั้งสองสวมกอดกันแน่นราวกับโลกนี้มีกันแค่สองคน “คิดถึงที่สุดเลยหลานรักของย่า” “หนูก็คิดถึงคุณย่ามากกกกเลยค่ะ” เสียงใสๆ ที่แฝงด้วยความน่ารักของหญิงสาวทำเอาผู้สูงวัยยิ้มกว้าง ดวงตาเปล่งประกายไปด้วยความรักและความคิดถึง ทั้งสองเดินเคี
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 28 ไม่เคยลืม
“ทำไมไม่ยิ้มหน่อยวะไอ้ปอร์เช่” “นั่นดิ กูเห็นมึงเหม่อตั้งนานละ” เสียงเพื่อนสองคนดังขึ้นติดกัน คล้ายจะดึงสติชายหนุ่มให้กลับมาจากภวังค์ แต่ปอร์เช่ก็ยังคงนั่งเงียบ สีหน้าเรียบนิ่งจนเกือบจะดูเย็นชา ดวงตาเขาไม่หยุดเหลือบมองไปทั่วบริเวณคล้ายกำลังตามหาใครบางคน ทว่า…ไม่ว่าจะมองเท่าไรก็ไม่เห็นเธอคนนั้นเลย “…..” ไม่มีคำตอบ ไม่มีคำอธิบาย มีแค่ความเงียบที่แผ่ซ่านไปทั่วโต๊ะ จนเพื่อนที่นั่งอยู่ด้วยเริ่มรู้สึกอึดอัดแทน “อ่อ กูรู้ละ…” “เอาน่า ไม่เป็นไรหรอก มึงจะคิดมากทำไม น้องเจสเขาอาจจะติดธุระอยู่ก็ได้” เซนเซพูดพลางตบบ่าเบา ๆ เหมือนจะปลอบใจ แต่ปอร์เช่กลับไม่แม้แต่จะหันมามอง ริมฝีปากเม้มแน่นเล็กน้อยเหมือนกำลังพยายามสะกดกลั้นบางอย่างไว้ ทันใดนั้น เขาก็ลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้ คว้าโทรศัพท์ในมือแน่น ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่พูดอะไร “เอ้า! มึงจะไปไหนวะ!” เสียงเพื่อนร้องตามหลัง แต่ชายหนุ่มไม่ได้หยุดเดิน เขากดโทรศัพท์หาหมายเลขเดิมอีกครั้ง รอสาย แต่ก็เหมือนเดิม หมายเลขที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้… มือที่ถือโทรศัพท์เริ่มสั่นเล็กน้อย เขายืนนิ่งอยู่ตรงนั้น เสียงบรรยากาศงานด้านหลังก็ดูจะค่อยๆ เ
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 27 แตกสลาย
ซ่า… ซ่า… ซ่า… เสียงเนื้อที่กำลังถูกผัดอยู่ในกระทะดังต่อเนื่องในห้องครัวของคอนโดสุดหรู หญิงสาวร่างบางกำลังยืนเตรียมอาหารเช้าด้วยท่าทีคล่องแคล่ว ขณะที่แสงแดดยามเช้าส่องผ่านม่านโปร่งบางเข้ามาอาบตัวเธอเบาๆ ฟุ่บ… แขนแกร่งวงใหญ่เข้ามารัดรอบเอวเธอจากด้านหลัง พร้อมกับใบหน้าคมที่ซุกลงมาตรงซอกคอขาวอย่างออดอ้อน “หอมจัง ที่รักทำอะไรครับ” เสียงทุ้มแหบเอ่ยถามพลางสูดกลิ่นหอมจากผิวเนียนตรงลำคอ “ที่รัก หนูทำอาหารอยู่นะคะ อย่าเพิ่งกวนสิ” “ก็พี่คิดถึงนี่นา” เขาไม่ฟังเลยสักนิด มือยังคงกอดแน่นราวกับไม่อยากให้เธอขยับไปไหน ร่างสูงเอาแต่แนบชิดจนหญิงสาวต้องถอนหายใจนิดๆ อย่างเอ็นดู “อีกไม่กี่วันก็วันรับปริญญาแล้ว พี่อยากได้อะไรคะ?” “พี่อยากได้หนู” “หนูบ้านหรือหนูนาคะ?” “ที่รักอ่ะ!” หญิงสาวหลุดหัวเราะออกมากับสีหน้าและน้ำเสียงแบบเด็กน้อยสามขวบของเขา ใบหน้าที่เคยเคร่งขรึมกลายเป็นออดอ้อนราวกับแมวที่อ้อนเจ้าของ เพราะรู้ว่าเขาจะไม่มีวันหยุดกวนหากยังยืนอยู่แบบนี้ ร่างเล็กจึงยื่นมือไปปิดเตาแก๊ส และหันกลับมาเผชิญหน้า— !!! แต่ไม่ทันตั้งตัว ร่างสูงก็พุ่งเข้าประกบริมฝีปากนุ่มอย่างรวดเร็ว พร
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 26 รีน่า
“อย่าคิดว่ากูต่อยยัยนั่นเพราะมันว่ามึงล่ะ กูทำเพราะหมั่นไส้มันเฉยๆ” “กูก็ยังไม่ได้พูดอะไรเลยนี่ มึงจะรีบแก้ตัวทำไม” ได้ยินแบบนั้น กอบัวเงียบลงทันที ก่อนจะหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเองขึ้นมาแล้วเดินออกจากตรงนั้น ปล่อยให้เจสยืนอยู่ลำพังโดยไม่มีคำอธิบายเพิ่มเติม ไม่นาน เจสสิก้าก็เดินออกจากคาเฟ่โดยไม่มองกลับหลัง เธอเดินเรื่อยๆ ไปตามทางเท้าที่ทอดยาวราวกับปล่อยให้มันพาไปตามความรู้สึก หัวใจที่ปั่นป่วนทำให้เธอต้องการความเป็นส่วนตัว แต่ความสงบในความโดดเดี่ยวนั้นก็จบลง เมื่อจู่ๆก็มีใครบางคนเดินเข้ามาทักเธออย่างไม่คาดฝัน “มีเรื่องไม่สบายใจอยู่หรอครับ” เสียงนั้น…เสียงที่คุ้นหูอย่างบอกไม่ถูก ใครกัน? เธอหันกลับไปมองต้นเสียง และพบกับชายหนุ่มร่างสูงในชุดแต่งกายสไตล์ผู้ชายจีนทันสมัย แต่ใบหน้าของเขากลับมองไม่เห็นชัดเจน เพราะหมวกสีดำกับแมสสีขาวที่บดบังใบหน้าทั้งหมด เขาเดินเข้ามาเคียงข้างเธออย่างใจเย็น หญิงสาวเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัยก่อนจะเอ่ยถาม “นายเป็นใคร?” “พี่ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกครับ รู้แค่ว่า…ตอนที่เราเจอกันครั้งล่าสุด พี่ก็อยู่ในสภาพแบบนี้…แต่เพิ่มเติมคือกลิ่นควันบุหรี่” “อ้อ…นายคือเด็กคนนั
รุ่นพี่ที่รัก บทที่ 25 จมูกซิลิโคน
“พี่ยอมรับว่าพี่เคยชอบกอบัวจริงๆ แต่นั่นมันก็นานมาแล้ว… ตอนนั้นพี่ยังไม่เข้าใจเลยด้วยซ้ำว่าความรักมันคืออะไร แต่ตั้งแต่ที่พี่ได้เจอเจส…พี่พูดได้เลยว่า นอกจากแม่แล้ว พี่ไม่เคยรักผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้เลย”เสียงของปอร์เช่เอ่ยขึ้นช้าๆ แววตาเขาสงบนิ่งขณะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเหนือหัว ดวงดาวนับพันดวงลอยอยู่กลางความมืด เสียงลมหอบเบาๆ พัดผ่านเส้นผมของคนทั้งคู่ที่นั่งอยู่บนดาดฟ้าสูง ทำให้บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความเงียบสงบและอบอุ่นเจสนั่งอยู่ข้างๆ มองเขาเงียบๆ ดวงตาของเธอสะท้อนแสงดาว และบางอย่างในใจเธอก็เริ่มชัดเจนขึ้น เธอยิ้มบางๆ ออกมาอย่างอ่อนโยน…ยิ้มที่แฝงด้วยความรู้สึกหลากหลาย ทั้งโล่งใจ ทั้งเศร้า ทั้งอบอุ่นและเสียใจไปพร้อมๆกัน หากย้อนเวลากลับไปได้ เธอคงไม่หนี ไม่หลบหน้าปอร์เช่อย่างที่เคยทำ เธอควรจะฟังเขาตั้งแต่แรก“ทีนี้หนูเข้าใจแล้วใช่มั้ย?” เขาหันมาถามเสียงนุ่ม“เข้าใจแล้ว~” เจสตอบกลับด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย ดวงตาเธอมองเขาอย่างแน่นิ่ง เหมือนคนที่เพิ่งยอมรับความจริงบางอย่างได้อย่างเต็มหัวใจ“เจส…” เขาเรียกชื่อเธออีกครั้ง คราวนี้สายตาเขาจริงจังขึ้น เหมือนกำลังจะพูดอะไรที่สำคัญแต่ก่อนที่เข
You may also like
คลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์74.2K viewsน้องเมีย (Secret)
ลำเจียก20.6K viewsครูสาว สวิงเสียว
Tiwa Tatree18.8K viewsสุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์63.5K viewsร้ายเล่ห์ลวงรัก
ดอกอ้อลู่ลม832 viewsคุณคนโปรดสุดที่ร้าย
ACHICHI1.1K viewsหลงเสียงเรไร
ดาวหาง73 viewsพ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้
สิบห้ากันยา ราศีสิงห์61 views
