บทที่ 5 ผัวในอนาคต

ปอร์เช่ถึงกับแสยะยิ้มร้ายออกมาทันที รีบรัเมืกอดรัดเอวบางเข้ามาประชิดกับหน้าท้องตัวเองแน่น เมื่อหญิงสาวลุกขึ้นมานั่งลงบนตักเขาพร้อมกับมือเล็กข้างหนึ่งคล้องคอเค้าไว้แล้วอีกข้างพรางลูบใบหน้าอันหล่อเหลาไปด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้มจากฤทธิความเมา

“สุดหล่อขา~~หน้าตาเหมือน…ผัวในอนาคตหนูเลย อิอิ”

“หึ ก็ต้องเหมือนสิคะ ก็พี่ต้องเป็นผัวหนูอยู่แล้ว” มือใหญ่เริ่มไม่อยู่นิ่ง ลูบไล้ตามลำเอวลงไปถึงก้นงอนสวย

“งืม..ฉุดหล่อ~~” เธอซบลงบนอกแกร่งด้วยแววตาที่อ่อนลงช้าๆจนหลับคาอกเขาไปในที่สุด ปอร์เช่มองคนตัวเล็กพร้อมกับลูบหัวเธอเบาๆสักพักก่อนจะหันไปมองรอบๆที่หลับกันเป็นตาย

“กูขอโทษแล้วกันนะเพื่อน” ชายหนุ่มพึมพำบอกพวกเพื่อนที่ฟุบไม่ได้สติ เสร็จก็อุ้มหญิงสาวขึ้นแล้วเดินออกไปทิ้งพวกเมาเหมือนหมาเอาไว้ตรงนั้นแหละ

คอนโด

แม่เสือสาวตอนนี้หมดสภาพ ไม่รู้ตัวเลยด้วยซํ้าว่าถูกเสือเจ้าพ่อพาเข้ามาในถิ่นเขา ร่างเล็กถูกวางลงบนเตียงขนาดไซส์ยักษ์เบาๆหญิงสาวตอนนี้หลับสนิทจนไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร ชายหนุ่มเมื่อวางหญิงสาวเสร็จก็ลุกขึ้นมาถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนอยู่ในร่างเปลือย ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องนํ้าไป

ซ่าาา ซ่าาา ซ่าาา

สักพักเสียงนํ้าก็ดังออกมาจนถึงด้านนอก แต่คนบนเตียงกลับไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร ไม่นานเจ้าของห้องก็เดินแจ้นออกมาด้วยสภาพเปลือยโดยมีเพียงผ้าขนหนูพันรอบเอวปกปิดส่วนล่างเอาไว้ แต่พอหันไปมองทางเจสสิก้าเท่านั้นก็ต้องตกใจสดุ้งเมื่อเธอนั่งหัวฟูอยู่บนเตียง

“ผัวหนูหายปายหนายย ฮื่อๆๆ” นอกจากที่เธอจะนั่งหัวฟูอยู่อย่างนั้นแล้วยังร้องไห้ฟูมฟายขี้มูกโป่งเป็นเด็กอีก เท้ายาวก้าวเข้าไปกำลังจะเข้าไปหา ทว่าก็ต้องหยุดฝีเท้าแล้วมองเธออีกครั้ง เมื่อหญิงสาวที่เมื่อกี้ยังงอแงอยู่ดีๆตอนนี้กลับหัวเราะคิกคักเปลี่ยนอารมณ์ไวยิ่งกว่าอะไร

“อ่อ กูไม่มีผัวนี่หว่า ฮ่าฮ่าๆ” ปอร์เช่ที่ยืนดูก็ต้องส่ายหัวเบาๆ เดินเข้าไปหาหญิงสาว

“ผัวหนูก็อยู่นี่ไงคะ”​ เจสสิก้าหันขวับตามเสียงที่ได้ยิน

“สุดหล่อ~“

หญิงสาวรีบลุกออกจากเตียงและพุ่งตัวเข้าไปกอดรัดเอวหนาที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เงยหน้าขึ้นมองอีกคนด้วยสายตาที่ออดอ้อน มือเล็กก็ไม่ยอมอยู่นิ่ง ลูบอกแกร่งลงมาถึงกล้ามหน้าท้องแน่นเป็นก้อนๆ ใบหน้าสวยซุกอยู่ที่ลำคอหนาสูดดมกลิ่นกายหอมกรุ่นจากเขาที่พึ่งอาบนํ้าออกมาด้วยความเคลิบเคลิ้ม

“หอม~~”​

“อ่าส์..ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะครับยัยแมวป่า“

“อื้อ~สุดหล่อ~”​ หญิงสาวนัวเนียไม่หยุด ทำให้ความอดทนที่เหลือเริ่มขาดผึง มือใหญ่กระชับกอดรัดเอวบางไว้ข้างหนึ่งกับอีกข้างที่ปลดสายเสื้อเธอออกอย่างเชี่ยวชาญ โน้มหน้าลงประกบปากแนบชิดกับริมฝีปากนุ่มดูดซับความหวานจากอีกคนที่ยังคงมีกลิ่นอายแอลกอฮอล์ผสมอยู่ในลมหายใจ เรียวปากบางถูกบดขยี้ช้าๆ จากจูบที่อ่อนหวานเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นจูบไม่นานจูบที่แสนเดือดดาลแผลดเผาทั่งร่างกาบสองคนจนร้องรุ่มไปทั่วทั้งตัว ลิ้นร้อนดันลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่มตวัดเลียเล่นลิ้นกันอย่างโหยหากำลังได้อารมณ์แต่ก็ต้องหยุด เมื่อมือเล็กเริ่มดันอกแกร่งออกห่างเหมือนต่อต้าน

“มันเหมือนจะอ..อุ๊บ!!!”​

“อ่าส์ สดชื่น~~” หญิงสาวเมื่อปลดปล่อยตามใจแล้วก็เช็ดปากตัวเองลวกๆก่อนหันมายิ้มให้รุ่นพี่คนหล่อหน้าตาเฉย

“หนูไปนอนก่อนนะคะ ง่วงมากเลย”

สิ้นสุดคำพูดก็เดินเซไปล้มตัวลงนอนราบบนเตียงอย่างสบายอก ปล่อยให้ปอร์เช่ยืนอ้าปากค้างและมองตัวเองที่เพิ่งอาบนํ้ามาหมาดๆต้องเปียกชุ่มเต็มไปกับอ้วกเธอจนหมด

“ยัยเด็กแสบ!!ตื่นมาก่อนเถอะ!!”​

ชายหนุ่มเดินฟุดฟิดกลับเข้าไปในห้องนํ้าอีกครั้ง โชคดีที่ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้านอกจากผ้าขนหนูที่ปกปิดท่อนล่างเอาไว้

ไม่นานประตูห้องนํ้าก็ได้ถูกเปิดออก ทว่าคราวนี้เขาเดินออกมาด้วยสภาพที่ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วแถมยังมีกะละมังเล็กๆพร้อมกับผ้าขนหนูในมือติดออกมาด้วย ปอร์เช่เดินอ้อมเข้ามาทางหญิงสาวก่อนจะเริ่มจัดการเช็ดตัวให้เธอและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับคนตัวเล็ก

“ขอดูเป็นการเอาคืนหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง โทษฐานที่ทำให้อยากแล้วจากไปแถมยังต้องเช็ดอ้วกให้อีก” ชายหนุ่มบ่นพึมพำไเในขณะที่มือหนาจับเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอไปด้วย

ชายหนุ่มจัดการหมดจนเหนื่อยก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆหญิงสาวที่หลับอย่างสบายใจ

เพียงแค่พริบตาเดียวพระอาทิตย์ก็ได้ขึ้นมาส่องแสงสว่างจ้ากระทบลงมาบนพื้นดินอีกครั้ง หญิงสาวลืมตาขึ้นช้าๆด้วยหัวที่หนักปึก เธอนอนมองเพดานสักพักก่อนจะเริ่มรู้ตัวว่ามีอะไรแปลกๆอยู่บนสองเต้าตัวเอง เจสสิก้ารีบก้มลงมองก็ต้องถึงกับตาเบิกกว้างขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นเสื้อตัวเองถูกถกขึ้นมาจนพ้นสองเต้าในขณะที่มีมือหนาของใครบางคนกำลังบีบเคร้นเต้าเธอไว้อย่างนึกสนุก เพียงหันหน้าไปมองข้างๆก็เห็นรุ่นพี่นอนหลับสบายอยู่ข้างๆยิ่งเธอถึงกับสดุ้งโหยงเผลอใช้กำลังถีบคนข้างๆตกลงเตียง

ปัก!!!!

เสียงเนื้อกระทบกับพื้นดังสนั่นขึ้นพร้อมกับเสียงร้องอุทานของชายหนุ่ม

“โอ้ย!!!”​