로그인공유
10 - ยินดีที่รู้จัก
최신 업데이트:
2025-06-19 14:25:42ยินดีที่รู้จัก
เมื่อการประชุมได้สิ้นสุดลงแล้ว ผู้คนที่อยู่ในห้องทั้งหมดจึงทยอยพากันกลับออกจากห้องไป
"แม่หนู...อยู่ก่อนสิ ฉันมีอะไรจะคุยด้วยหน่อย" นพคุณเอ่ยถามขึ้น เมื่อต้นข้าวกำลังจะก้าวเท้าเดินตามปุยเมฆออกไป
"คุณลุงมีอะไรกับต้นข้าวหรือครับ" พัสกรเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นนพคุณเอ่ยเรียกต้นข้าวไว้ก่อน
"คุยเรื่องธุระนิดหน่อย ทุกคนออกไปกันก่อนน่ะ ลุงขอคุยกับหนูต้นข้าวสักเดี๋ยวเดียวน่ะ" นพคุณเอ่ยบอกทุกคนให้ออกไปก่อน
เมื่อทุกคนออกไปกันหมดแล้ว...ในห้องก็มีเพียงแค่ต้นข้าวและนพคุณอยู่กันเพียงตามลำพัง
"สวัสดีค่ะ...คุณมีอะไรจะคุยกับหนูเหรอค่ะ" ต้นข้าวยกมือไหว้อีกครั้ง แล้วเอ่ยถามขึ้นเมื่อทุกคนออกไปกันหมดแล้ว
"ไหว้พระเถอะหนู เรียกฉันว่าลุงนพ เหมือนที่ทุกคนเรียกเถอะน่ะ..." นพคุณเอ่ยบอก
"ค่ะ"
ด้านนอก
"นายทำอะไรเมฆ ไม่ได้ยินลุงนพบอกเหรอไง ไปกันได้แล้ว" พัสกรตบบ่าปุยเมฆทันที เมื่อออกมาจากห้องประชุมแล้ว แต่กลับเห็นปุยเมฆแนบหูฟังที่หน้าประตูห้อง
"พี่พัดลุงนพแกมีเรื่องอะไรจะคุยกับยัยนั้นอ่ะพี่ คงไม่ใช่ว่า..." ปุยเมฆถามขึ้นทันที ด้วยท่าทีที่ร้อนรนเป็นพิเศษ
"พี่ก็ไม่รู้หรอก แต่นายหยุดคิดอะไร ไปเลยน่ะไอ้เมฆ ไปรอข้าวที่ห้องของคุณอาดีกว่าน่ะ ลุงนพไม่ทำ หรือคิดอะไรเหมือนที่นายคิดหรอกน่า" พัสกรต่อว่าทันที เมื่อรู้ถึงความคิดของซุปตาร์หนุ่ม
"เดี๋ยว...นี่พี่รู้เหรอว่าผมคิดอะไร"
"คนอย่างนาย คิดได้แค่เรื่องเดียวงั้นแหล่ะ ในสมองอ่ะ" พัสกรเอ่ยแหย่ขึ้นมา พร้อมกับก้าวท้าวเดินไปยังทำงานของนรวิชญ์ทันที ปล่อยให้ปุยเมฆยืนนิ่งกับความคิดของตัวเอง แล้วเดินมาตามหลัง
"เมฆ!...แล้วต้นข้าวล่ะ" ปุยนุ่นเอ่ยถามทันที เมื่อเห็นน้องชายเดินเข้ามาให้ห้อง แต่ไม่เห็นผู้ช่วยสาวเดินตามมาด้วย
"อ๋อ...ลุงนพเรียกคุยอยู่น่ะ" ปุยเมฆเอ่ยตอบพี่สาวกลับไป
"ได้เวลาพักเที่ยงแล้ว ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปหาอะไรทานข้างนอกกันดีไหมครับ วันนี้ผมเป็นเจ้าภาพเอง" พัสกรตัดบทขึ้นมา แล้วเอ่ยชวนทุกคนที่อยู่ในห้องนี้
"ผมขอปฏิเสธน่ะครับ รอต้นข้าวออกมา ผมจะไปที่กองเลย คงจะหาอะไรทานกันแถวๆนั้นเอาครับ" ปุยเมฆรีบปฏิเสธก่อนทันที
"อาก็ต้องไปกองเหมือนกัน...ถ้าอย่างนั้นวันนี้ อาฝากปุยนุ่นไว้กับพัดก่อนน่ะ" นรวิชญ์ปฏิเสธอีกคน แล้วหันมาลูกสาว พร้อมกับฝากพัสกร ให้ช่วยดูแล และสอนงานลูกสาวแทน
"คุณพ่อ!"
"วันนี้แดดร้อน...ลูกอยู่ที่บริษัทดีกว่าน่ะ ให้พี่เขาช่วยสอนงาน ไว้วันหลังพ่อจะพาไปด้วยน่ะค่ะ"นรวิชญ์เอ่ยบอกลูกสาว แล้วหันไปทางพัสกร "อาฝากน้องด้วยน่ะ"
"ครับ...คุณอาไม่ต้องห่วงน่ะครับ ผมจะดูและเป็นอย่างดีเลย" พัสกรเอ่ยรับปากกับนรวิชญ์ และหันมายักคิ้วใส่ปุยนุ่นเล็กน้อย
"เมฆไปพร้อมพ่อไหม" นรวิชญ์เอ่ยถามลูกชายขึ้นมา
"ผมไปเองดีกว่าครับ...ผมไม่อยากให้คนภายนอกมองพ่อไม่ดี" ปุยเมฆเอ่ยตอบ พร้อมกับนั่งลงข้างๆกับปุยนุ่นเพื่อรอต้นข้าวออกมา
"ถ้าอย่างนั้นพ่อไปก่อนน่ะ..." นรวิชญ์พยักหน้าให้ลูกชาย แล้วเดินออกจากห้องไป
"เมฆ...นุ่นไปกับเมฆด้วยไม่ได้เหรอ" เสียงเอ่ยออดอ้อนของพี่สาวเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับมือบางที่แกะแขนน้องชายไว้
"ไม่ได้ยินที่พ่อบอกเหรอ...นุ่นอยู่ที่นี่แหล่ะ เดี๋ยวตอนเย็นเมฆแวะไปหาที่บ้านน่ะ" ปุยเมฆเอ่ยบอกอย่างใจเย็น "พี่พัดครับ...ผมฝากปุยนุ่นด้วยนะครับพี่" แล้วหันมาพูดกับผู้จัดการหนุ่ม
"อื้อ...ไปกันเถอะ" พัสกรพยักหน้ารับ และดึงแขนของปุยนุ่นพาเดินออกไปจากห้องทันที
"นี่คุณ!...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น่ะ คุณเป็นใครกล้ามาแตะต้องตัวฉัน" เสียงเอะอะโวยวายขึ้นทันที เมื่อเดินออกมาจากห้อง
"ขอโทษครับ!"
"อ้าวพัด!...ปุยนุ่น มาตั้งแต่เเต่เมื่อไหร่ลูก แล้วนี่จะไปไหนกันเหรอ?" นพคุณเอ่ยถาม เมื่อเดินออกมาจากห้องประชุม และเห็นทั้งคู่เข้าพอดี
"อ๋อ...พอดีอาไปร์ ฝากให้ช่วยสอนงานน้องที่นี่ครับ แล้วตอนนี้ก็กำลังจะออกไปทานข้าวข้างนอกกัน ค่อยกลับมาสอนงานช่วงบ่ายครับลุงนพ" พัสกรเอ่ยตอบ
"คุณเมฆล่ะค่ะพี่พัด" ต้นข้าวเอ่ยถามพัสกรเพราะไม่เห็นซุปตาร์หนุ่มอยู่ด้วย
"เมฆรอข้าวอยู่ในห้องทำงานอาไปร์น่ะ"
ต้นข้าวจึงก้มศรีษะโค้งให้นพคุณเล็กน้อยแล้วเดินจากไปทันที
"เย็นนี้แวะไปหาลุงที่บ้านหน่อยน่ะ ลุงมีเรื่องจะคุยด้วย" นพคุณหันมาบอกกับหลานชาย
"ครับ...ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปก่อนน่ะครับ"
นพคุณพยักหน้าเชิงเป็นคำตอบให้แก่คนทั้งสอง แล้วก็เดินเข้าไปที่ห้องทำงานของตัวเองทันที
อีกด้าน
"คุณไม่ออกไปทานข้าวเหรอ" ต้นข้าวถามขึ้นเมื่อเปิดประตูเข้ามาแล้วเห็นปุยเมฆนั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่
"รอเธออยู่นั้นแหล่ะยัยเตี้ย..." เสียงเข้มเอ่ยขึ้นมาทันที พร้อมกับเก็บมือถือลงในกระเป๋ากางเกง
"รอฉันทำไมกันค่ะ" ต้นข้าวเลิกคิ้วถามอย่างไม่เข้าใจ
"ก็เธอเป็นคนของฉันไงล่ะ...รีบไปได้แล้วฉันหิวข้าวแล้ว จะได้รีบไปกองต่อ" ปุยเมฆเอ่ยบอกพร้อมกับเดินนำหน้าออกจากห้องไปโดยไม่หันมามองคนด้านหลัง ที่มัวแต่ยืนนิ่งอยู่แบบนั้น
"..." ต้นข้าวไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา ได้แต่เดินตามซุปตาร์หนุ่มไปอย่างเงียบๆ
"ยืนอยู่ทำไม รีบขึ้นรถสิ" เสียงเข้มเอ่ยขึ้นสั่งเมื่อมาถึงลานจอดรถ
"ฉันเป็นผู้ช่วยคุณ ให้ฉันขับให้น่ะค่ะแ ต้นข้าวเอ่ยถามขึ้นมา
"ไม่ต้อง! รถฉัน ฉันขับเองน่าจะดีกว่า ขืนเธอขับไปชน ทำไงอ่ะ รีบขึ้นรถได้แล้ว พูดมากอยู่ได้" ปุยเมฆเข้านั่งประจำที่คนขับ พร้อมกับสตาร์ทเครื่องทันที
เมื่อปุยเมฆสตาร์ทเครื่องยนต์รอแล้ว ต้นจ้าวจึงรีบวิ่งไปอีกฝั่ง และขึ้นรถทันทีอย่างรีบรถ
"คาดเข็มขัดด้วย!"
รถเเล่นออกไปทันทีอย่างรวดเร็ว โดยที่หญิงสาวที่นั่งมาด้วยตอนนี้ หลับตากลั้นหายใจอยู่ ปุยเมฆเมื่อเห็นดังนั้น ก็ผ่อนความเร็วลง แล้วก็ขำเอ็นดูในความกลัวความเร็วของเธอ
"คะ คุณหัวเราะอะไร"
"หัวเราะเธอนั้นแหล่ะ...เป็นคนกลัวความเร็วแท้ๆ แต่อยากจะอาสาขับรถให้ หึ"
"ก็ฉันเป็นลูกจ้างคุณหนิ่ค่ะ"
"นั่งเงียบๆไปเถอะ...ถ้ากลัวก็ไม่ต้องมองทาง หรือไม่ก็แค่หลับตานอนก็แค่นั้นแหล่ะ" เสียงทุ้มเอ่ยบอก
최신 챕터
ละลายรัก ซุปตาร์มาดนิ่ง 35 - เจ้าสาวปริศนา(จบ)
เจ้าสาวปริศนา(จบ)วันนี้เป็นวันที่ซุปตาร์หนุ่ม อย่างปุยเมฆจะแถลงข่าวประกาศสละโสดอย่างเป็นทางการ และเตรียมเข้าพิธีวิวาห์ที่จะจัดขึ้นในสัปดาห์ที่จะถึงนี้"ไงไอ้ว่าที่เจ้าบ่าว...แหม่ ปิดกูเงียบเชียวน่ะ" ชีโน่ถามขึ้น เมื่อวันนี้รู้ข่าวว่าชายหนุ่มจะแถลงข่าว บอกข่าวดีกับทุกคน"ก็อยากเซอร์ไพรส์มึง แต่มึงก็รู้ก่อน" ปุยเมฆเฉไฉตอบออกไป"ดีใจด้วยน่ะ ต้นข้าวก็น่ารักดี" ชีโน่ตบไหล่เพื่อนเบาๆ"..." ปุยเมฆไม่ได้เอ่ยตอบอะไรกลับไป แล้วเดินไปหาหญิงสาวทันที ที่ห้องของประธานบริษัทชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามา ก็รีบเข้าไปสวมกอดหญิงสาวจาดทางด้านหลังทันทีอย่างคิดถึง"เหนื่อยไหมครับวันนี้" ปุยเมฆถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง"ไม่ค่ะ...พี่พร้อมน่ะค่ะ ข้าวจะออกไปชงกาแฟเตรียมไว้ให้ค่ะ""เฮ้อ...ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมแหล่ะ เค้าบอกนักข่าวไปไม่ได้เหรอครับ ว่าอ้วนคือเจ้าสาวของเค้า"ชายหนุ่มเอ่ยเสียงออดอ้อน"ไม่ได้ค่ะ พี่ต้องบอกว่าเจ้าสาวคือลูกสาวท่านประธาน ข้าวอยากเซอร์ไพรส์ทุกคนในงานแต่งทีเดียว ดีเสียอีกสำนักข่าวไหนเอาข่าวไปลงมั่ว ข้าวจะให้พ่อไปร์ไล่ฟ้องให้หมดเลยคอยดูสิ" หญิงสาวเอ่ยขึ้นมาอย่างมุ่งมั่น"ร้ายนักน่ะ ไปแอบรวมห
ละลายรัก ซุปตาร์มาดนิ่ง 34 - ทุกอย่างคลี่คลาย
ทุกอย่างคลี่คลาย"นี่มันเรื่องอะไรกันครับอ้วน เค้างงไปหมดแล้ว..." ปุยเมฆเอ่ยถามทุกคนที่นั่งอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา และหันมาสบตากับคนข้างๆกายอย่างต้องการคำตอบที่ชัดเจน ว่าทั้งหมดนี้คือเรื่องอะไรกัน"แหม่...มีเรียกแทนกัน มีอง มีอ้วน มีเค้าอีก เรียกกันหวานขนาดนี้ แต่ไม่ขอน้องเขาเป็นแฟนสักทีน่ะเมฆ" ปุยนุ่นเเซวน้องชายขึ้นมาทันที"ตัวแสบมานั่งข้างๆพ่อนี้ แล้วก็เงียบด้วย" นรวิชญ์เอ่ยสั่งลูกสาวทันที"พี่พร้อมจะฟังที่ข้าวและทุกคนเล่าหรือยังค่ะ" หญิงสาวถามขึ้นพร้อมกับสบตากับชายหนุ่ม"ครับ" ปุยเมฆพยักหน้ารับ และนั่งกุมมือของหญิงสาวไว้"พี่ก็รู้มาตั้งนานแล้วเนอะ ว่าข้าวไม่ใช่ลูกของพ่อไตร เพราะวันนั้นพี่ก็อยู่ที่นั้นด้วย แถมพี่ยังเป็นคนช่วยบริจาคเลือดให้พ่อไตรอีก" หญิงสาวเอ่ยขึ้น"แล้วพี่พัด เกี่ยวอะไรกันกับอ้วนด้วยล่ะ ถึงเรียกเค้าว่าน้องเขย" ปุยเมฆเริ่มเข้าประเด็นก่อน"ใจเย็นๆก่อนสิลูก ทุกคนจะค่อยๆเล่าน่ะ" นิชาเอ่ยห้ามลูกชายไว้ก่อน"จริงๆแล้ว หนูข้าวคือลูกสาวแท้ๆของลุงกับราณีเองแหล่ะ แล้วที่ลุงเรียกหนูข้าวไปพบบ่อยๆ ก็เพราะเรื่องนี้เองแหล่ะ" นพคุณจึงเป็นคนเล่าบอกกับปุยเมฆต่อ"อะไรน่ะครับ!" ปุยเมฆเ
ละลายรัก ซุปตาร์มาดนิ่ง 33 - สารภาพรัก
สารภาพรักเมื่อมาถึงที่โรงพยาบาล ต้นข้าวถูกส่งเข้าห้องทุกฉุกเฉินทันที ปุยเมฆได้แต่ยืนรอที่หน้าห้อง แล้วถอดหมวกถอดหน้ากากออกสักพักประตูห้องฉุกเฉินถูกเปิดออก และหมอเดินออกมา พร้อมกับถามขึ้น"ใครเป็นญาติของคุณณัฐนรีค่ะ""ผมเองครับ คนที่พาณัฐนรีมา" ปุยเมฆเอ่ยตอบ เเล้วรีบเข้าไปถามหมอต่อทันทีหมอสาวยืนนิ่งสตั้นไปทันที เมื่อเห็นว่าชายร่างสูงตรงหน้านั้นเป็นใคร"นี่ไม่ได้ถ่ายรายการอะไรใช่ไหมค่ะ" พยาบาลเอ่ยถาม แล้วหันไปมองซ้ายแลขวา"เรื่องจริงครับ เธอเป็นอะไรเหรอครับ เอ่อ พอดีเธอเป็นลมที่กอง ผมอยู่ตรงนั้นพอดีครับ" ปุยเมฆไม่พูดอะไรยาว"ตามหมอเข้ามาในห้องค่ะ" หมอสาวเอ่ยบอก แล้วเดินนำหน้าซุปตาร์หนุ่มไปที่ห้อง เพราะไม่อยากให้คนแตกตื่นที่ซุปตาร์หนุ่มอยู่ที่นี่"คนไข้มีแฟนไหมค่ะ" หมอถามขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเข้ามาภายในห้อง"ถามหาแฟนเธอทำไมครับ" ปุยเมฆเลิกคิ้วถามเพราะไม่เข้าใจว่าหมอจะถามหาแฟนของหญิงสาวทำไม เขาอยากจะตอบออกไปส่าเขานี้แหละคือแฟนของเธอ แต่เขาก็ไม่กล้า เพราะขนาดจะขอเธอเป็นจนป่านนี้แล้วยังไม่กล้าเอ่ยปากบอกเลย"คนไข้กำลังตั้งครรภ์อยู่ค่ะ" หมอเอ่ยตอบ"อะไรน่ะครับ! ท้องงั้นเหรอ" ปุยเมฆเบิกตากว้
ละลายรัก ซุปตาร์มาดนิ่ง 32 - ความจริง
ความจริงตกดึกปุยเมฆย่องเบาออกจากห้องพักของตัวเอง เดินออกไป มุ่งตรงไปทางห้องพักของหญิงสาวที่อยู่อีกฟากหนึ่งที่อดีตซุปตาร์ดังอย่างนรวิชญ์ได้จัดเตรียมไว้ให้ เพราะการถ่ายทำครั้งนี้เป็นเขาที่รับผิดชอบเองทั้งหมดเมื่อเดินมาถึงหน้าห้องของหญิงสาว ปุยเมฆรีบไขกุญแจเปิดเข้าไปทันที อย่างไม่รอช้า เพราะเกรงว่าคนอื่นจะมาเห็นเข้า ร่างสูงย่องเข้าไปอย่างเบาๆ หาคนที่หลับสนิทอยู่บนที่นอน โดยไม่ได้รู้ถึงผู้บุกรุกเข้ามาเลยแม้แต่น้อย ชายหนุ่มมุดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนหนาคว้าตัวหญิงสาวเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของตนทันที"อื้อ..." เสียงร้องอู้อี้ของหญิงสาวประท้วงขึ้นมา เมื่อร่างกายถูกรบกวน"ชูว์...อ้วนครับ" ร่างสูงกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาว"พี่เมฆ มาได้ยังไงค่ะ" หญิงสาวถามขึ้นทันที เมื่อพบว่าคนที่ขึ้นมานอนกอดเธอนั้นเป็นใคร"อ้วนลืมไปแล้วเหรอครับ ว่าเค้ามีกุญแจน่ะ" เสียงพูดบอกเบาๆที่ข้างหู"แล้วมาทำไมดึกขนาดนี้ค่ะ ข้าวจะนอน" หญิงสาวงัวเงียวถามออกไป"คิดถึงอ้วนครับ นอนคนเดียว เค้านอนไม่หลับเลย" ร่างสูงเอ่ยตอบ พร้อมกับกอดกระชับแน่นขึ้น"นอนเฉยๆได้ไหมค่ะ วันนี้ข้าวเพลียมากจริงๆ" เสียงหวานเอ่ยบอก"ครับ...เค้าตามใจอ้วนน่ะ
ละลายรัก ซุปตาร์มาดนิ่ง 31 - ปุยเมฆ Come Back
ปุยเมฆ Come Backสามเดือนต่อมาวันนี้ครบกำหนดการกลับมาทำงานอีกครั้งของซุปตาร์หนุ่มอย่างปุยเมฆ และต้องเดินทางไปขึ้นไปทางภาคเหนือของประเทศอีกเช่นเคย"พ่อครับ...ให้ต้นข้าวพักอยู่กับเมฆไม่ได้เหรอ ทำไมต้องแยกห้องด้วย พ่อก็รู้ว่ากองนี้ผู้ชายเยอะ" ปุยเมฆเอ่ยถามบิดา เมื่อเข้ามาถึงที่พักที่ทางทีมงานจัดเตรียมไว้ให้"พ่อรู้ หรือลูกอยากให้คนที่กองรู้เรื่องความสัมพันธ์ของพวกลูกเหรอ ไม่ต้องห่วงหรอก พ่อแยกโซนของหนูต้นข้าวให้แล้ว" นรวิชญ์เอ่ยบอกลูกชาย และเหตุผลที่ต้นข้าวขอไว้ จึงทำตามที่ได้ตกลงกันไว้"ที่คุณพ่อ ยังพาคุณแม่มาอยู่ด้วยได้เลย""ถ้าอย่างนั้น ลูกก็ไปบอกกับทุกคนสิว่าลูกคือใคร""..." ปุยเมฆหน้างอคอตกทันที เพราะทำอะไรไม่ได้"อ่ะ..." นรวิชญ์ยื่นกุญแจห้องพร้อมกับคีย์การ์ดให้แก่ลูกชาย"อะไรครับ" ปุยเมฆเลิกคิ้วมองอย่างสงสัย"กุญแจไง...หรือไม่เอา""กุญแจ! ของผมก็อยู่นี้ไงครับ" ปุยเมฆเอ่ยบอก พร้อมกับชูของตัวเองให้ดู"..." นรวิชญ์จ้องหน้าลูกชาย"อ๋อ...ขอบคุณครับคุณพ่อ รักคุณพ่อที่สุดเลย" ปุยเมฆคิดอยู่สักพัก เมื่อนึกขึ้นได้รีบคว้ากุญแจมา พร้อมกับสวมกอดพ่ออย่างดีใจ"น้อยๆหน่อย ไม่งั้นพ่อจะไปประกาศให้ท
ละลายรัก ซุปตาร์มาดนิ่ง 30 - ที่ปรึกษา
ที่ปรึกษารุ่งเช้า!ต้นข้าวลืมตาตื่นขึ้นมา ก็ไม่เห็นคนร่างสูงที่นอนข้างกายเธอมาตลอดทั้งคืนแล้ว เพราะว่าชายหนุ่มลุกออกจากห้องไปตั้งแต่เช้ามืดก่อนที่เธอจะตื่น"พี่เมฆตื่นเช้าจังเลยน่ะค่ะ รับกาแฟไหมค่ะ" หญิงสาวเอ่ยถามเมื่อเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่บนเก้าอี้ห้องรับแขกของบ้าน"ไม่ครับ""แล้วพ่อล่ะค่ะ" หญิงสาวถามขึ้น ถึงพ่อของเธอ"อยู่สวนหลังบ้านครับ ส่วนน้ำก็ออกไปแต่เช้าแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยตอบหญิงสาวกลับไป เหมือนว่าที่นี่คือบ้านของตน"ถ้าอย่างงั้น ข้าวไปทำอาหารเช้าก่อนน่ะค่ะ" ต้นข้าวเอ่ยบอก แล้วเดินไปที่ครัว"..." ส่วนปุยเมฆก็ได้พยักหน้ารับหญิงสาวมัวแต่งัวเงียอยู่กับการทำอาหาร โดยไม่ได้สนใจคนร่างสูงเลย"ทำอะไรอยู่ครับ อื้ม หอม น่ากินจังเลย" ร่างสูงเดิมมาสวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง แล้วแอบหอมแก้มหญิงสาวไปทีหนึ่ง"พี่เมฆ! นี่มันแก้มข้าวน่ะค่ะ ไม่ใช่กับข้าว กินไม่ได้ค่ะ" หญิงสาวรีบเอามือข้างหนึ่งลูบแก้มเธอ แล้วหันไปต่อว่าคนร่างสูง แล้วหันมาสนใจกับอาหารข้างหน้าต่อ"ก็กินมาแล้วทั้งคืนนี้ ลืมแล้วเหรอครับ" ปุยเมฆแกล้งแหย่ขึ้นมา"พี่เมฆ ปล่อยข้าวก่อน แล้วถอยออกไปได้แล้วค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกเพราะเธอไม่ถนัด
