Share

ตอนที่ 14 เช็คของ

last update Last Updated: 2025-12-03 21:53:25

หลังจากจับเธอกินรอบที่สอง ลูคัสก็ต้องรีบหยุดเมื่อร่างบอบบางของเดมี่รับไม่ไหวอีกต่อไปจู่ๆ เธอก็ไข้ขึ้นสูง จนเขาต้องรีบอุ้มเธอขึ้นมานอนพักบนห้อง

ลูคัสจัดการเช็ดตัวลูกเลี้ยงสาวก่อนจะหยิบชุดนอนมาสวมใส่ เดมี่นอนหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนต่างจากเขาที่นอนหลับไม่ลงจนต้องพาตัวเองเดินมาจุดธูปที่ห้องพระ เบื้องหน้าคือรูปถ่ายแพรพลอยแม่ของเดมี่

“เจ๊แพร..ผมจัดการเดมี่ไปแล้วขอโทษนะที่ผมอดทนรอจนเดมี่เรียนจบไม่ไหว เจ๊ไม่ต้องเป็นห่วงผมสัญญาจะดูแลเดมี่ด้วยชีวิต” ถ้อยคำที่แพรพลอยฝากฝังเขายังจำมันได้ดี

เช้าวันต่อมา

เดมี่งัวเงียลุกขึ้นนั่ง อาการเจ็บแปลบแล่นเข้ามาจนเธอต้องนั่งนิ่งๆ หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบๆ ก่อนจะพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องส่วนตัว..เธอโดนเขากระแทกจนสติดับวูบไป พอคิดถึงตรงนี้เดมี่ก็รีบหยิบหมอนขึ้นมาปิดหน้า

…เธอกับคุณป๊า

“ตื่นแล้วเหรอ” น้ำเสียงทุ้มทำให้เดมี่รีบปั้นหน้าให้เป็นปกติ เขาจะเข้ามาทำไมเธอยังไม่พร้อมจะเจอหน้าตอนนี้

“คุณป๊าเข้ามาทำไมคะ”

“มาหาเมีย” เขานั่งลงปลายเตียงสายตาจดจ้องมาใต้ผ้าห่ม

“คุณป๊าไม่นะ” เดมี่ดึงผ้าห่มแน่นเมื่อเขากระชากมันออกจนเกิดการยื้อแย่ง ลูคัสใช้สายตาดุๆ ให้เธอปล่อยมือ

“ฉันไม่ทำอะไรหรอก แค่จะดู..”

“ดูอะไร..” เขาจะมาอยากดูอะไรใต้ผ้าห่มเธอเล่า

“ดู..เมีย”

“โอ้ยคุณป๊า” เดที่ทิ้งตัวเอนลงกับเตียงมือปล่อยจากผ้าห่มไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดคำนี้ออกมา

“โห..แดงแจ๋เลย บวมด้วยเจ็บมากมั้ย” ลูตัสตวัดผ้าห่มขึ้นเช็คของกะว่าจะขึ้นมาต่อสักยกพอเห็นแบบนี้เขาก็ต้องรีบเก็บความหื่นลงไปเอาความห่วงเข้ามาแทน

…กูทำแรงไปเหรอวะ นี่ก็ผ่อนแรงเต็มที่แล้วนะ

“อูย อย่าแตะ มันแสบ” ลูคัสลูบมือลงบนโหนกอวบอูม เขาใช้มือแหวกแคมสองข้างออกเพื่อตรวจดูด้านในเม็ดเสียวอวบล่อตาล่อใจจนเขาอยากลงลิ้นอีกครั้ง

“เดมี่เจ็บนะ” หญิงสาวรีบเบรคเมื่อเห็นลูกกระเดือกเขาขยับขึ้นลง คิดเรื่องลามกอยู่แน่ๆ

“เอาบ่อยๆ เธอจะได้ชิน” เดมี่หุบขาหนี ให้ต่อตอนนี้เธอคงตายคาเตียง ลูคัสเก็บมือเข้าที่ก่อนจะค่อยๆ ดึงผ้าห่มขึ้นคลุมตัวเธอ

“นอนซะ..ถ้าทำตัวดีจะพาเที่ยว” เขาเอาของรางวัลเข้าล่อซึ่งก็ได้ผลทุกครั้ง เดมี่ตาโตยิ้มดีใจ เธอชอบไปเที่ยวต่างจังหวัดที่

สุดแต่เขาไม่เคยยอมให้ไปเอง แต่ละครั้งลูคัสจะเป็นคนพาเธอไปซึ่งก็นับครั้งได้เลย

“เดมี่อยากไปกางเต็นท์” เดมี่ยิ้มอ้อน เธออยากลองกิจกรรมที่พวกเพื่อนๆ ในคณะชอบพากันไปทำ ลูคัสแค่นยิ้มมองเมียเด็ก..

..ให้กูไปกางเต็นท์เนี้ยนะ

“ได้ ฉันจะพาไป”

..เริ่มจากไปซื้อเต็นท์ก่อนละกัน

หลายวันต่อมา เดมี่ไม่ได้เจอหน้าเขาอีกเพราะลูคัสมีงานด่วนต้องไปทำซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่ดีมาก ตั้งแต่คืนนั้นเธอยังไม่กล้ามองหน้าเขา หลากหลายคำถามผุดขึ้นมาในหัว

รวมถึงสถานะที่เปลี่ยนไป หญิงสาวนั่งเหม่ออยู่บนเตียง คืนนั้นถ้าเธอไม่เข้าไปเรื่องแบบนั้นก็คงไม่เกิดขึ้น เรื่องแบบนั้นสำหรับเธอควรเอาไว้ทำกับคนรัก..แต่กับคุณป๊าเดมี่ไม่แน่ใจในความรู้สึกตัวเอง เธอเคารพเขาในสถานะผู้ปกครองมาตลอด ไม่เคยคิดเป็นอื่น ส่วนเขาก็แสดงท่าทีห่างเหินมาตลอด..

..แล้วทำไมถึงทำแบบนั้น

“ดึกแล้วทำไมไม่นอน” เดมี่ตกใจเมื่อคนในความคิดโผล่มาให้เห็น

“หรือว่ารอฉัน” สายตาเจ้าชู้ยิ่งทำให้หญิงสาววางหน้าไม่ถูกคุณป๊ามองเธอด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปตั้งแต่ตอนไหนกันนะ

“คุณป๊าอย่ามองเดมี่ด้วยสายตาแบบนี้ได้มั้ยคะ เดมี่ไม่ชินอ่ะ”

“มองแบบนี้มาตลอดเธอไม่เคยสังเกตมากกว่า”

“คุณป๊าเข้ามาห้องเดมี่ทำไมคะ” เดมี่หน้าแดงรีบเปลี่ยนเรื่อง

“คิดถึง ไม่เห็นหน้าตั้งหลายวัน โทรก็ไม่ยอมรับเป็นอะไรฉันทำอะไรให้โกรธหรือเปล่า”

ลูคัสรวบร่างเล็กเข้ามากอด เขาหอมแก้มนุ่มนิ่มฟอดใหญ่ให้สมกับที่เร่งสะสางงานแล้วกลับมากอดเธอ

“คุณป๊าปล่อยค่ะ”

“ทำไม หรือเธอไม่คิดถึงฉัน”

“คุณลูคัสคะ เดมี่ว่าเราสองคนมีเรื่องต้องตกลงกัน”

..ลูคัสหน้าตึงเมื่อเธอกล้าเรียกเขาด้วยชื่อจริงอีกครั้ง

“เรื่องอะไร” ช่วยพูดให้เข้าหูกูเถอะไม่งั้นพ่อจะให้คลานทั้งคืน

“คือ..เดมี่ว่าเราสองคนไม่ควรทำเรื่องพวกนี้กันอีก” ท่าทางกระดากอายที่จะพูดทำให้ลูคัสเป็นคนเอ่ย

“หมายถึงเอากัน..”

“…”

“ทำไมฉันเอาเธอไม่ได้หรือไง เราเอากันไปตั้งหลายทีแล้วนะ”

“เราเป็นพ่อเลี้ยงลูกเลี้ยงกันนะคะ คุณป๊ามีาสถานะเป็นผู้ปกครองเดมี่เราทำเรื่องพวกนี้กันได้ยังไงคะ”

“ก็ทำไปแล้ว…หรือว่าเธอไม่อยากทำกับฉัน”

“เดมี่ไม่รู้อ่ะ” หญิงสาวกลืนคำถามที่อยากจะถามเขาลงคอ หรือว่าเขาจะชอบเธอยิ่งคิดใจก็ยิ่งเต้นแรง

“เดมี่…เธอชอบฉันมั้ย” ลูคัสถามเสียงเบา ไม่เคยรู้สึกตื่นเต้นเท่านี้มาก่อน สีหน้าของหญิงสาวดูสับสน

“เดมี่รักคุณป๊าแบบพ่อลูก…ไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น”

คำตอบของคนตัวเล็กทำให้ลูคัสหน้าชา เขาขบกรามแน่นหึ..เป็นกูสินะที่คิดเอาเองว่าเดมี่มีใจให้ ถ้าไม่รักไม่ชอบแล้วมายั่วกูทำไม

“แล้วคุณป๊าล่ะคะที่มาทำแบบนี้กับเดมี่”

“ฉันรักเธอไง รักแบบที่อยากได้ทำเมียไม่ใช่ลูกสาว รักมานานแล้วด้วย”

“คุณป๊า!” เดมี่ใจเต้นแรงกับคำสารภาพ

“ลองให้ฉันเอาอีกรอบเผื่อเธอจะรู้ใจตัวเอง” ลูคัสดันตัวหญิงสาวให้นอนราบลงกับเตียง ร่างบางโดนเขาทาบตัวทับลงมา

“เดมี่ยังเจ็บอยู่”

“จะทำเบาๆ พอเสียวแล้วก็ไม่เจ็บ” ลูคัสขยับตัวถอดเสื้อออกตามด้วยกางเกงจนเหลือเพียงกางเกงชั้นในสีดำสนิท เดมี่พึ่งเคยสังเกตร่างกายของเขาเต็มตาครั้งแรก

“มองอะไร”

“ขน..ขนคุณป๊า เยอะจังค่ะ!”

เดมี่ลากสายตามองไปตามแผงอกสาขาเล็กยังขนาดนี้แล้วสาขาใหญ่ซึ่งซ่อนอยู่ใต้กางเกงจะดกดำขนาดไหนกันนะ สายตาซุกซนของเธอทำให้ลูคัสร้อนไปทั้งตัว!

เล่นมองสำรวจกันด้วยสายตาแบบนี้ยังบอกว่าไม่ได้คิดอะไร เขาจะทำให้เธอรู้ใจตัวเองเสียทีว่าเราสองคนใจตรงกัน!มือบางถูกเขาจับไปวางบนแผงอกกำยำ

“ลองลูบดู!”

..........

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 19 หลังติดเบาะ

    หลายเดือนก่อนลุงดอมเรียกให้เขาไปพบที่บ้านก่อนจะเล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง ว่าคุณแพรพลอยแม่ของเดมี่พาเธอหนีเพราะรับไม่ได้ที่สามีทำธุรกิจผิดกฏหมาย ซึ่งปัจจุบันลุงดอมวางมือจากงานพวกนั้นแล้ว“แม่ของเดมี่เสียแล้ว ดอมช่วยลุงตามหาเดมี่ได้มั้ย” ชายสูงวัยแววตาเต็มไปด้วยความทุกข์ เมื่อทราบข่าวจากสายสืบว่าแพรพลอยเสียชีวิตไปหลายปี ส่วนเดมี่ก็ไร้ซึ่งข่าวคราว แน่นอนว่าลุงดอมเป็นถึงอดีตมาเฟียใหญ่ ถ้าจะหาตัวใครสักคนคงไม่ใช่เรื่องยากเว้นก็แต่มีใครบางคนกำลังขัดขวาง ซึ่งใครคนนั้นคงเป็นผู้ชายที่เดมี่เดินตามหลังขึ้นไปบนรถ..…ถึงเวลานกน้อยต้องกลับกรงทองแล้ว“พวกมึงไปตามสืบมาว่ามันเป็นใคร”เดม่อนหันไปสั่งลูกน้องชายหนุ่มหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ..ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หมั้นของเขาใครก็อย่าหวังจะแย่งเธอไป! ความเร็วของรถทำให้เดมี่จับเบาะไว้แน่น อารมณ์กรุ่นโกรธของคุณป๊าตอนนี้ทำให้เธอไม่กล้าพูดอะไรออกไป ดวงตากลมโตเหลือบมองเสี้ยวหน้าของเขา เดมี่รวบรวมความกล้ายกมือแตะลงบนแขนแกร่ง“คุณป๊าคะคือว่า…”“เธอคงอายมากมั้งที่มีผัวแก่ๆ แบบฉัน”น้ำเสียงไม่พอใจเจือไปด้วยความน้อยใจทำให้หญิงสาวรีบเอนศรีษะเอาหน้าซบลงกับแขนของเขา เดมี่นึกว่า

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 18 จับเด็กหนีเที่ยว

    …คุณป๊าคงไม่ว่าหรอกมั้งก็แค่สองสามชั่วโมง เดมี่คำนวณเวลาในใจ ก่อนรีบส่งข้อความบอกคนขับรถให้ขับตามไปทีหลังส่วนเธอติดรถเพื่อนๆ ไปที่ผับ..เสียงดนตรีดังกระหึ่มบวกกับเสียงพูดคุยทำให้เดมี่ไม่ทันสังเกตโทรศัพท์มือถือที่ดังวนอยู่นาน เสียงหน้าจอสว่างขึ้นก่อนจะดับลงไป“หายไปไหนวะเดมี่..”ลูคัสยืนพิงรถคันหรูอยู่หน้าคณะของเธอซึ่ง เหล่านักศึกษาพากันเดินออกจากตึกคนแล้วคนเล่าแต่เขายังไม่เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยเดินออกมา“หรือว่ากลับไปแล้ววะ”นี่กูก็เหยียบมาสุดๆ แล้ว กลับบ้านไปคงได้ใบสั่งมาดูเล่นหลายใบเพราะห้าวเกียร์ทุกไฟแดง แซงซ้ายมาแทบทุกคัน ความฝันคือการมาเซอร์ไพรส์ยัยลูกสาวพร้อมกับพาเธอไปเดทฉ่ำๆ ตบท้ายด้วยพาไปสวีทรับลมทะเลที่พัทยาหนีหน้าไอ้กวินทร์ที่จ้องจะขัดขวาง..นี่กูโดนเซอร์ไพรส์กลับหรือไง ชายหนุ่มรีบกดโทรหาคนขับรถของเดมี่ ถ้ายังไม่ถึงบ้านจะได้ให้รีบวนรถกลับมาส่ง ไม่อย่างนั้นโดนไอ้เลขาจับเป็นตัวประกันให้เขากลับไปนั่งใช้แรงงานสะสางกองเอกสารจนตายแน่ๆ แค่นี้มันก็โทรจิกยิกๆ“ไอ้เทพมึงอยู่ไหน”[หน้าผับMonster oneครับ] คนขับรถหน้าซีดปากสั่นรีบละล่ำละลักบอกเจ้านาย“หน้าผับ มึงไปทำอะไรหน้าผับวะ แล้วเดมี่ล

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 17 หาเรื่องโดนตี

    เดมี่หวีดเสียงครางเธอเสียดเสียวจนแทบสำลักความสุข เสียงครางราวกับจะขาดใจขาดห้วงลงเหลือเพียงเสียงหอบเหนื่อยอ่อน หญิงสาวนอนกระตุกเกร็งน้ำสีใสยังไม่ทันไหลลูคัสก็แลบลิ้นรอกิน..กวินทร์รอจนแสงไฟในห้องทำงานดับลง เข้าไปนานขนาดนี้หวังว่าเอกสารสำคัญจะถูกเจ้านายเซ็นต์สักที เขาค่อยๆ เปิดสวิตซ์ไฟตรงผนัง พอแสงไฟสว่างขึ้นภาพตรงหน้าก็ทำให้เลขาหนุ่มเข่าอ่อน“เหี้ยไรวะเนี้ย..”แฟ้มเอกสารกระจัดกระจาย บางอันหลุดออกมาจนปลิวว่อนเกลื่อนห้อง ชายหนุ่มหันไปมองบนโต๊ะถุงหิ้วแบรนด์ดังที่เจ้านายหิ้วมาถูกวางทิ้งไว้ กล่องสีน้ำเงินเข้มซึ่งคาดว่าคงเป็นกล่องเครื่องประดับถูกอ้าเปิดวางทิ้งไว้มุมโต๊ะ..“เข้ามาเปิดกันในนี้ได้ไงวะ นี่ห้องทำงานนะโว้ย” เลขาหนุ่มยกมือขึ้นขยี้ใบหน้าแรงๆ พร้อมกับทรุดตัวนั่งเก็บกองเอกสาร“อะไรวะเนี้ย..”กวินทร์หยิบแผ่นกระดาษขึ้นมาพิจารณาคราบน้ำเล็กๆ ซึ่งเปรอะจนทำให้น้ำหมึกจางลง แล้วมันไม่ใช่แค่แผ่นเดียวมันเป็นเกือบทุกแผ่น!…โอ้ย ไอ้คุณเจ้านายมึงจะมาน้ำแตกใส่เอกสารกูไม่ได้นะโว้ย!@เช้าวันต่อมาเดมี่เดินกึ่งวิ่งลงมาจากด้านบนหญิงสาวกวาดสายตาหาคุณป๊าของเธอ ก่อนจะเห็นว่าเหล่าบอดี้การ์ดยืนอยู่หน้าห้องท

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 16 ห้องทำงานมีไว้เสียว

    แสงไฟจากหน้ารถทำให้เดมี่ยิ้มร่าดีใจ ร่างบางวิ่งตัวปลิวเข้าไปยืนกระโดดหอมแก้มคนที่กำลังเดินลงมา ลูคัสเลื่อนมือบีบสะโพกเธอเบาๆ ไม่สนสายตาหลายคู่ที่ต้องแสร้งมองไม่เห็นภาพสวีทของเจ้านายหนุ่มกับลูกเลี้ยงสาว..“หายไปไหนมาคะ เดมี่โทรหาตั้งหลายสาย”“ไปซื้อของมาให้เด็ก”ลูคัสชูถุงหิ้วแบรด์ดังซึ่งเขารีบบึ่งไปรับมาจากห้าง สั่งไปหลายดือนจนเกือบลืมจนกระทั้งSAของช็อปโทรเขามาแจ้ง“อะไรคะ ของเดมี่หรือเปล่าน๊า”“นั่นสินะ ของเดมี่หรือเปล่าเราขึ้นไปเปิดดูกันเถอะฉันอยากเปิดให้เธอดู”“ไปค่ะ เดมี่ก็อยากเปิด…ดูจะแย่”กวินทร์หน้าแดงเมื่อยัยคุณหนูเดมี่เว้นช่วงคำว่าเปิด ไม่ได้การล่ะ กองเอกสารที่เขาเตรียมไว้ยังรอเจ้านายไปเซ็นต์แล้วยัยเด็กนี่จะมาอยากเปิดอะไรตอนนี้“นายครับ ทางสิงค์โปร์เร่งสัญญามาแล้ว ผมว่าเจ้านายรีบไปดูเอกสารก่อนจะดีกว่า”“สำคัญมากมั้ย” ลูคัสหน้าตึงเมื่อโดนขัด นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วคิดว่ากูต้องทำงานตลอดหรือไงวะ“คิดว่าสำคัญครับ”“คุณป๊าไปทำงานก่อนเถอะค่ะ ไว้เราค่อยมาเปิดกันก็ได้” ลูคัสส่ายหน้ายิ้มๆ งานอะไรก็ช่างหัวแม่งเถอะ“เฮๆ ..นายครับวันนี้ขอเถอะนะ ถ้านายไม่เซ็นต์เบิกจ่ายเงินเดือนวันนี้ พวกพน

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 15 อีกกี่ครั้งพ่อจะพอใจ

    เดมี่ลากสายตามองไปตามแผงอกสาขาเล็กยังขนาดนี้แล้วสาขาใหญ่ซึ่งซ่อนอยู่ใต้กางเกงจะดกดำขนาดไหนกันนะ สายตาซุกซนของเธอทำให้ลูคัส ร้อนไปทั้งตัวเล่นมองสำรวจกันด้วยสายตาแบบนี้ยังบอกว่าไม่ได้คิดอะไรเขาจะทำให้เธอรู้ใจตัวเองเสียทีว่าเราสองคนใจตรงกัน!มือบางถูกเขาจับไปวางบนแผงอกกำยำ“ลองลูบดู” เดมี่ค่อยๆ กรีดนิ้วไปตามกลุ่มขนลากไล้ไปเรื่อยๆ จนหยุดอยู่ที่ขอบอันเดอร์แวร์ ลูคัสหายใจติดขัดช้อนตาหิวกระหายมองเธอช้าๆ“ล้วงเข้าไป”เดมี่สั่นหัวตั้งท่าจะชักมือกลับแต่ก็ถูกเขาคว้าไว้พร้อมกับจับมือเธอสอดเข้าไปใต้หว่างขา“อ่าส์” ลูคัสเสียงพร่าเมื่อมือนุ่มทาบทับลงกับท่อนเนื้อแข็ง ต่างจากหญิงสาวที่ทำท่าจะร้องไห้“เดมี่ไม่อยากจับ”“อยากลองอม?”“ไม่ๆ”“ขนาดนี้แล้วลองหน่อยนะ” ลูคัสตะล่อมเขาอยากเห็นปากจิ้มลิ้มอมรูดแท่งใหญ่คงเเป็นภาพที่สวยงามมาก และก็ยังเป็นคำตอบให้เขาได้มั่นใจว่าเดมี่เองก็มีใจ…ถึงขนาดอมให้มันก็ต้องมีคิดกันมั่งละว้า“ไม่มีทางมันเข้าไปในปากเดมี่ไม่ได้” แค่กำให้รอบยังไม่มิดแล้วจะเข้าปากได้ยังไง“เลียเฉยๆ ก็ได้”“ทำไม่เป็น”“เรียนรู้ ตั้งใจ ทำได้แน่นอน” หญิงสาวกำท่อนเนื้อค้าง อะไรของเขาคำขวัญวันเด็กหรือไ

  • ลูกเลี้ยงมาเฟียร้าย   ตอนที่ 14 เช็คของ

    หลังจากจับเธอกินรอบที่สอง ลูคัสก็ต้องรีบหยุดเมื่อร่างบอบบางของเดมี่รับไม่ไหวอีกต่อไปจู่ๆ เธอก็ไข้ขึ้นสูง จนเขาต้องรีบอุ้มเธอขึ้นมานอนพักบนห้องลูคัสจัดการเช็ดตัวลูกเลี้ยงสาวก่อนจะหยิบชุดนอนมาสวมใส่ เดมี่นอนหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนต่างจากเขาที่นอนหลับไม่ลงจนต้องพาตัวเองเดินมาจุดธูปที่ห้องพระ เบื้องหน้าคือรูปถ่ายแพรพลอยแม่ของเดมี่“เจ๊แพร..ผมจัดการเดมี่ไปแล้วขอโทษนะที่ผมอดทนรอจนเดมี่เรียนจบไม่ไหว เจ๊ไม่ต้องเป็นห่วงผมสัญญาจะดูแลเดมี่ด้วยชีวิต” ถ้อยคำที่แพรพลอยฝากฝังเขายังจำมันได้ดีเช้าวันต่อมาเดมี่งัวเงียลุกขึ้นนั่ง อาการเจ็บแปลบแล่นเข้ามาจนเธอต้องนั่งนิ่งๆ หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบๆ ก่อนจะพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องส่วนตัว..เธอโดนเขากระแทกจนสติดับวูบไป พอคิดถึงตรงนี้เดมี่ก็รีบหยิบหมอนขึ้นมาปิดหน้า…เธอกับคุณป๊า“ตื่นแล้วเหรอ” น้ำเสียงทุ้มทำให้เดมี่รีบปั้นหน้าให้เป็นปกติ เขาจะเข้ามาทำไมเธอยังไม่พร้อมจะเจอหน้าตอนนี้“คุณป๊าเข้ามาทำไมคะ”“มาหาเมีย” เขานั่งลงปลายเตียงสายตาจดจ้องมาใต้ผ้าห่ม“คุณป๊าไม่นะ” เดมี่ดึงผ้าห่มแน่นเมื่อเขากระชากมันออกจนเกิดการยื้อแย่ง ลูคัสใช้สายตาดุๆ ให้เธอปล่อยมือ“

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status