41

อลินทิรายกย้ายสะโพกผายรับแรงกระแทกจากความเครียดเขม็งที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แม้จะอ่อนแอใต้ร่างสูงใหญ่หากเธอก็ไม่ยอมพ่ายแพ้ให้แก่กำลังของเขาที่มีมหาศาล หญิงสาวตอบสนองในทุกท่วงท่าไม่ว่าเขาขยับไปทางใด ใช่แต่กายเธอที่เปิดรับหากทว่าหัวใจดวงนั้นก็ปลื้มเปรมดิ์อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

“ซอนญ่า...ซอนญ่า”

“แดนคะ...แดน”

เสียงครวญครางที่สะท้อนก้องราวกับว่าต่างคนต่างเปิดเปลือยกำหนัดในเบื้องลึก ต่างคนต่างมองทะลุเข้าไปในสำนึกผ่านเรือนร่างที่แนบชิด หญิงสาวไม่ใส่ใจต่อกลีบงามใจกลางแก่นกายว่าจะชอกช้ำหรือไม่จากแรงกระแทกที่ถั่งโถม รอยยิ้มจางระบายบนเรียวปากอิ่มที่สัมผัสรอยเค็มจากหยดเหงื่อบนร่างสูงใหญ่ซึ่งใบหน้าคร้ามเข้มช่างหล่อเหลาจับใจยามที่เขาโหมกระทั้น

ไม่มีสิ่งใดกั้นขวางระหว่างเธอและเขา ปราศจากความกินแหนงโดนสิ้นเชิงในหวงเวลานี้ เวลาที่พลังอันแข็งแกร่งถูกปลดปล่อยไปยังเรือนร่างบอบบาง

“แดน...อ๊ะ...อา...พระเจ้า” แขนเรียวตวัดรัดรอบแผ่นหลังกว้างพร้อมเสียงครางเขย่าอารมณ์ที่ดังต่อเนื่อง จารชนสาวทำให้เขาหมดความยับยั้งชั่งใจและโหมกระแทกไม่ยั้งหยุด นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มหอบและครางลึกพร้อมบดริมฝีปากไปบนยอดทับทิมอ่อนไหวกระตุ้นความซาบซ่านบนเรือนร่างกลมกลึงจนบิดเร่า ความสุขนั้นพุ่งทะยานเลยเขตแดนของฝัน ข้ามไปไกลเกินฟากฝั่งที่ความผูกพันก่อร่างเฉกปุยเมฆล่องลอย

บทที่ 10

 เบื้องหลังของไซออนเนต

                อลินทิรานอนลืมตาโพลงอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งของร่างสูงใหญ่บนเตียงหนานุ่มภายในห้องนอนโอ่อ่าตระการตาและมองเห็นระยับคลื่นเหนือผิวน้ำยามต้องแสงจันทร์เบื้องนอกหน้าต่างของเรือยอชต์ ไพรซ์ นี่เป็นค่ำคืนที่หญิงสาวรู้สึกแปลกประหลาดมากที่สุด เธอแปลกใจตัวเองอย่างเหลือเกินว่าเหตุใดจึงไม่รู้สึกสะทกสะท้านหัวใจยามอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายที่เธอไม่ได้ตั้งใจจะมีอะไรกับเขาแต่แรก

                ใบหน้าสวยหวานเอียงมองใบหน้าคร้ามเข้มซึ่งบัดนี้ดวงตาคู่นั้นปิดสนิท สายลับสาวไม่กล้าขยับตัวเพราะกลัวว่าเขาอาจตื่นขึ้นมาในห้วงที่เข็มนาฬิกาบอกเวลาจวนตีสอง ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าแดเนียลเป็นผู้ชายที่ทั้งหล่อเหลาและมีเสน่ห์จับหัวใจแม้ในยามหลับเขาก็ดูมีเสน่ห์อย่างลึกล้ำจนเธอไม่อาจละสายตาคู่งามไปจากใบหน้าคมคายนั้นได้

                เธออาจตกหลุมเสน่ห์นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มผู้นี้เข้าแล้วก็เป็นได้ ทว่าอลินทิราก็ต้องลอบถอนหายใจเบา ๆ ในความเงียบเมื่อนึกถึงสถานะของตัวเองซึ่งหากเปรียบไปเธอก็เหมือนเส้นคู่ขนานที่ไม่มีวันบรรจบกันได้กับผู้ชายอัจฉริยะอย่างแดเนียล บ่อยครั้งที่หญิงสาวได้ยินเสียงครางลึกในลำคอยามร่างสูงใหญ่หลับใหลและคิ้วเข้มที่ขมวดมุ่นราวกับเขามีเรื่องอะไรในใจที่ยังติดค้างแม้ยามนิทรา แน่ละสิ...แดเนียลเป็นนักวิทยาศาสตร์ แม้ในความฝันเขาก็อาจจะเห็นบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวพันกับการทดลองอยู่ตลอดเวลา

                เป็นเวลานานที่จารชนสาวมิอาจข่มตาหลับได้ในยามวิกาลซึ่งก็ยังได้ยินเสียงคลื่นลมแผ่วเบาจากด้านนอก ร่างบอบบบางที่ยังเปล่าเปลือยค่อย ๆ ขยับตัวออกจากวงแขนแกร่งที่วางพาดอยู่บนตัวเธอด้วยความระมัดระวัง เธอได้ยินเสียงลมหายใจหนักของเขาทว่าก็ยังไม่มีวี่แววว่าแดเนียลจะลืมตาขึ้นมาในตอนนี้ อลินทิรานั่งมองร่างสูงซึ่งอยู่ในท่านอนตะแคงอยู่อีกชั่วครู่กับความรู้สึกสุขใจเล็ก ๆ ที่วาบขึ้นมาในส่วนลึก

                เวลาหลับเขาก็เหมือนเด็กน้อยซึ่งดูแตกต่างไปจากชายหนุ่มผู้เคร่งขรึมเอาจริงเอาจังดังช่วงเวลาปกติ ทว่าสัญชาติญาณของการเป็นสายลับทำให้เธอเรียนรู้ที่จะมีความสุขแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ เพราะหลังจากนั้นทุกอย่างอาจเปลี่ยนแปลงกลับไปสู่บรรยากาศแห่งความกดดันเช่นเดิม

                เป็นเวลาดึกมากแล้วก็จริงแต่รอบ ๆ เรือยอชต์ขนาดใหญ่โตกลับมีดวงไฟส่องสว่างเจิดจ้าราวโคมขนาดใหญ่ที่ล่องลอยอยู่ท่ามกลางมหาสมุทร อลินทิราในชุดนอนผ้าซาตินคลุมทับด้วยโค้ทตัวโตเดินไปรอบ ๆ นาวาอันหรูหราขนาดมโหฬารซึ่งมีสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่างในเวลาดึกสงัด หญิงสาวพิจารณาดูสิ่งที่อยู่รอบ ๆ ไม่ว่าจะเป็นการตกแต่งและวัสดุล้วนบ่งบอกรสนิยมอันวิจิตรของผู้เป็นเจ้าของ สายลับสาวคิดว่าเธอเพียงแค่มาเดินทอดอารมณ์หากไม่มีอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอจับสังเกตและรู้สึกถึงความผิดปกติในยามวิกาลเช่นนี้

                ใช่แล้ว...เธอเหลือบไปเห็นเรือชูชีพซึ่งจอดเทียบอยู่ข้างลำเรือ อลินทิราชะโงกหน้าลงไปมองและรู้ทันทีว่ามันไม่ใช่เรือเล็กที่ติดมากับเรือยอชต์ลำนี้ ความสงสัยและสัญชาติญาณแห่งความไม่ไว้วางใจทำให้เธอนิ่งนึกก่อนจะได้ยินเสียงพูดคุยดังมาตามสายลม มีใครบางคนนอนไม่หลับเช่นเดียวกับเธอในเรือลำนี้ เสียงนั้นดังมาจากด้านบนซึ่งสายลับสาวจำได้ว่ามันเป็นห้องอาหารที่อยู่บนดาดฟ้าเรือ อาจเป็นคิลเลียนกระมัง...แต่เมื่อก้าวไปตามบันไดซึ่งทอดตัวขึ้นไปสู่ดาดฟ้าก็ทำให้เธอรู้ว่านั่นเป็นเสียงผู้หญิงและผู้ชายกำลังพูดคุยกันอยู่...ซึ่งมากกว่าสองคน!!