48

แดเนียลเว้นจังหวะการพูด เสียงของเขาดังชิดใบหูหญิงสาว ลมหายใจที่เป่ารดร้อนผ่าวทว่าอลินทิรากลับเหน็บหนาวถึงขั้วหัวใจ ชายหนุ่มกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

“ยิ่งสูงเท่าไหร่ก็ยิ่งท้าทายมากเท่านั้น พวกเขาจะปีนขึ้นไปจนสุดขอบไม่ใช่เพื่อชัยชนะ แต่พวกเขาจะได้ค้นพบอิสรภาพตอนทิ้งตัวจากหน้าผาลงไปในน้ำข้างล่างนั่นยังไง”

“แดน...คุณจะทำอะไร!...ปล่อย!...ฉันจะกลับไปที่เรือ”

ร่างแน่งน้อยหันกลับไปบอกปากคอสั่น ทว่าแดเนียลกลับยิ่งกอดเธอไว้แน่นราวไม่ยี่หระต่อคำร้องขอ

“ไหนบอว่าคุณทำอะไรได้มากกว่าที่ผมคิด ผมยอมรับว่าคุณว่ายน้ำเก่งมากเพราะคลื่นรอบเกาะนี่ไม่ใช่เล็ก ๆ เลย แต่ก็อยากรู้ว่าคุณยังเก่งกาจในเรื่องอะไรอีก สายลับมือหนึ่งแห่งไซออนเนต”

“ปล่อยค่ะ แดน...ได้โปรด ฉันอาจจะทำอะไรก็ได้ แต่ฉันไม่ชินการอยู่แบบนี้”

“มันไม่ต่างกันหรอกกับตอนที่คุณว่ายน้ำ เพียงแต่ดีพ วอเตอร์โซโล มันตื่นเต้นกว่าตอนที่คุณกระโดดลงจากเรือ!”

อลินทิราแทบหยุดหายใจเมื่อแดเนียลไม่เพียงกอดเธอไว้แน่นแต่ยังดันร่างบางไปอยู่ริมผาในลักษณะหมิ่นเหม่และสุ่มเสี่ยงจะตกลงไป จากตรงนั้นมองลงไปยังเบื้องล่างสูงไม่ใช่เล่น สายลับสาวไม่อาจเก็บงำความกลัวได้อีกต่อไป ใช่...เธอหาญกล้าที่จะทำอะไรก็ได้ แต่ไม่ใช่การผจญภัยแบบเสี่ยงตายเช่นนี้ แววหวาดวิตกที่ฉายออกมาจากดวงตาสีน้ำตาลแกมเขียวสะท้อนลึกเข้าไปถึงความรู้สึกของชายหนุ่ม เขากำลังจะค้นพบตัวตนของออโซลย่าที่กำลังเปิดเผยออกมาในห้วงเวลาคับขัน

“ซอนญ่า...บอกผมสิ! บอกผมว่าคุณเป็นใครกันแน่”

นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มคาดคั้นและรู้สึกถึงอาการสั่นสะท้านของหญิงสาว แม้แววตาคู่งามจะอาบความหวั่นกลัวทว่าใบหน้าหวานกลับเชิดขึ้นในนาทีสุดท้าย

“ฉันคือ...ออโซลย่า สายลับมือหนึ่งแห่งไซออนเนต”

“ออโซลย่า” แดเนียลทวนคำนั้นและขบกรามแน่น “ถ้าคุณเป็นสายลับมือหนึ่งขององค์กรจริง ๆ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณจะผ่านการทดสอบครั้งนี้ไปได้มั้ย!”

“แดน...ไม่...กรี๊ด!” อลินทิรากรีดร้องเมื่อร่างของเธอทิ้งดิ่งลงจากหน้าผาพร้อมเจ้าของอ้อมแขนหนาที่รัดแน่น ทุกสิ่งทุกอย่างดับวูบลงทันทีที่ร่างบอบบางพุ่งลงถึงใจกลางแผ่นน้ำเบื้องล่าง แดเนียลกอดร่างแน่งน้อยไว้ไม่คลายขณะดำดิ่งลงลึกก่อนประคองตัวกลับขึ้นเหนือผิวน้ำ ชายหนุ่มยังมีพละกำลังอันแข็งแกร่งทว่าหญิงสาวกลับหมดแรงคอพับกับอกกว้าง

“ซอนญ่า...ซอนญ่า” แดเนียลพยายามเรียกแต่ไม่ได้รับการตอบสนอง เขาตัดสินใจรั้งร่างเล็กเข้าฝั่งที่มีเนินทรายทอดตัวอยู่ใต้ชะง่อนหินล้อมรอบด้วยผาสูงซึ่งวังน้ำแห่งนี้คงเกิดจากการเซาะกร่อนของน้ำทะเลเข้ามาด้านใน ชายหนุ่มวางร่างที่ไม่ได้สติลงและเงยหน้าขึ้นไปยังท้องฟ้าเหนือเงื้อมผาที่กระโดดลงมาเมื่อครู่ ดวงอาทิตย์เคลื่อนมาอยู่ตรงกลางในช่วงเวลาเที่ยงวันที่เขามองเห็นก่อนก้มลงมองเจ้าของดวงหน้างามที่ยังไม่รู้สึกตัว ร่างบอบบางเปียกโชกไปหมดทว่าทรวงอกสวยยังไหวกระเพื่อม

นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มขบกรามเบา ๆ กับความบ้าบิ่นของตัวเองที่พาสายลับสาวกระโดดลงมาจากหน้าผาชัน การดิ่งตัวจากความสูงระดับนี้หากไม่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีก็อาจทำให้ถึงตายได้ เขาปกป้องเธอด้วยความแข็งแกร่งและบททดสอบแบบบ้าระห่ำก็ทำให้เขาค้นพบตัวตนอีกด้านของออโซลย่า

เธออ่อนแอเกินกว่าจะเป็นสายลับมือหนึ่งขององค์กร...

อลินทิราเปิดเปลือกตาขึ้นรับแสงจ้าและอบอุ่นจากกองไฟซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่ไกลจากร่างแน่งน้อยที่ทอดตัวอยู่บนพื้นทรายนุ่ม หญิงสาวกระพริบตาถี่ ๆ และรับรู้ถึงบรรยากาศของความมืดโอบล้อมอยู่รอบตัว เงาดวงจันทร์สะท้อนอยู่ในพรายน้ำระยิบระยับ นี่เธอหลับไปนานเท่าไหร่...สายลับสาวพยายามตั้งคำถามในความมึนงง

นัยน์ตาสีน้ำตาลแกมเขียวเลื่อนไปรอบ ๆ กระทั่งบรรจบกับใบหน้าคร้ามเข้มของร่างสูงใหญ่ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ

“แดน...” เสียงแหบเบาลอดออกมาจากริมฝีปากอิ่มซึ่งมีร่องรอยแตกระแหง หญิงสาวจำได้ดีว่าเธอพลัดหล่นลงมาจากหน้าผาเบื้องบนและดิ่งลงไปในน้ำลึก  อลินทิราคิดว่าเธอคงตายไปแล้วเพราะแรงปะทะบนผิวน้ำจากการตกจากที่สูงนั้นน่ากลัวเป็นที่สุด แต่ความทรงจำอีกอย่างที่ผุดพรายขึ้นมาและแจ่มชัดมากเหลือเกินคืออ้อมกอดอันแน่นหนาของ เขา ที่ทำให้เธอยังอยู่...ยังคงหายใจและเห็นหน้าเจ้าของเรือนกายทรงพลังซึ่งกำลังนั่งเฝ้ามองอยู่ข้าง ๆ