บทที่ 25

แผ่นหลังของลูน่ากระแทกเข้ากับผนังหนาอันเย็นเฉียบ หญิงสาวถึงกับนิ่วหน้าเพราะแรงปะทะนั่น

โจชัวบีบคอเธอขณะที่แววตาวาวโรจน์เยือกเย็น “เธอมันก็แค่คนใช้ที่ดูแลเนลลี่เพื่อหวังจะประจบฉัน นี่เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”

“ฉันซาบซึ้งมากสำหรับสิ่งที่เธอทำในวันนี้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะมีสิทธิ์แสดงความเห็นเรื่องระหว่างฉันกับภรรยเก่าของฉัน ในโลกนี้ ไม่มีใครพูดกับฉันอย่างนี้ได้ นอกจากแม่แท้ ๆ ของเนลลี่เท่านั้น!”

มือที่กำอยู่รอบลำคอของเธอรัดแน่นขึ้นไปอีก ใบหน้าของลูน่าเปลี่ยนเป็นสีม่วงเพราะขาดอากาศ

นาทีต่อมา เมื่อเธอใกล้หมดสติ ชายหนุ่มถึงได้ปล่อยมือ “จำเอาไว้!”

“แค่ก แค่ก...”

เมื่อได้สูดลมหายใจบริสุทธิ์ ลูน่าก็ถึงกับล้มลงไปกองกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรงพลางจับรอบลำคอของตนและไอออกมา

“โอ้ เกิดอะไรขึ้นคะเนี่ย?” น้ำเสียงเฉื่อยชาของออร่าดังขึ้นตรงทางเดิน ลูน่าเงยหน้าขึ้นทันที

ตรงหน้าเธอคือออร่าในชุดเดรสสีแดง ขณะที่เรียวเท้างามเหยียบอยู่บนส้นสูงความยาว 7 เซนติเมตร หล่อนมองลงมาที่ร่างของลูน่าบนพื้นอย่างจองหอง “ว่าแล้ว สวยแต่รูปจูบไม่หอม เธอจงใจจัดฉากสร้างสถานการณ์ เล่นละครตบตาเป็นผู้ช่วยชีวิตเพราะอยาก