86 ทะเลบก (1) [5/5]

“ก่อนอื่นเราต้องเอาปลาลงมาจากเสาก่อนนะครับ” เฉินเฟิงออกมาจากห้องเก็บเครื่องปรุง มองเลยไปยังลานจอดรถด้านนอกที่ยังมีซากของปลาบินปักอยู่บนยอดเสา เลือดสีแดงข้นไหลลงมาย้อมหิมะด้านล่างให้กลายเป็นทุ่งน้ำแข็งสีแดง

“อืม พอมาดูแบบนี้แล้ว… พี่ว่ามันดูสยองมากกว่าน่ากินอะ” หญิงสาวยิ้มแหย จินตนาการถึงอาหารเลิศรสพลันแตกกระจายเป็นฟองอากาศ

เธอไม่ได้คิดไปเองใช่ปะ ทั้งที่มันตายไปแล้วแต่เหมือนกับว่ามันกำลังมองมาทางพวกเธออย่างอาฆาต… อืม คิดไปเองแหละ

ในระหว่างที่รอนิโคลัสไปรับคนอื่น ๆ เฉินเฟิงกับหงส์จึงหาทางย้ายซากปลาลงมา แต่ไม่ว่าจะทดลองด้วยวิธีไหนปัญหาใหญ่ที่สุดกลับกลายเป็นว่าพวกเขาทั้งคู่ไม่มีแรงมากพอที่จะดึงปลาตัวนั้นลงมาจากยอดเสาได้ ด้วยขนาดตัวของมันที่ไม่ต่างจากรถกระบะคันโต น้ำหนักย่อมไม่น้อยด้วยเช่นกัน

“หรือเราควรรอพี่ดามาก่อนดีครับ อีกอย่างเสาเหล็กนี่ก็ให้ทีโอหลอมให้เป็นของเหลวได้ทันทีด้วย” พอไม่มีสิ่งค้ำยัน เจ้าปลานกกระจอกก็จะตกลงมายังพื้นหิมะเบื้องล่างเอง

“ก็เป็นความคิดที่ไม่เลวนะ พวกเรามาเตรียมพวกน้ำจิ้มไปพลาง ๆ ก่อนก็ได้” แล้วค่อยขอให้อาเฟิงทำซาซิมิให้มากหน่อย จะได้ไม่ต้องเสียเวลาปรุงหลายอย่าง