49

ถังลีมองร่างหนาที่นอนอยู่บนเตียง เค่อจ้าวคิดว่าลองเชื่อพระชายาผู้นี้ดูอีกครั้ง หากนางทำไม่ได้ค่อยสังหารนางก็ยังไม่สายเกินไป

เสี่ยวฮวาอิงกับแม่นมหงคิดว่าคนที่โง่เขลาเบาปัญญาเช่นนั้นไม่มีทางรักษาหนิงอ๋องได้เป็นอันขาด

"เค่อจ้าว นางแค่คนไร้ประโยชน์ที่รักคังอ๋อง นางไม่ได้หนิงอ๋องเสียด้วยซ้ำเป็นไปได้ว่า นางต้องการสังหารหนิงอ๋อง" เสี่ยวฮวาอิงยังคงไม่หยุดเห่า

ถังลีนำเข็มออกมาหมายจะปักที่บริเวณศีรษะต้องหยุดชะงักมือ

"พระชายาข้าไม่อาจให้ท่านรักษาท่านอ๋องได้" เพราะคำพูดยุแยงสาวใช้ทำให้องครักษ์เค่อจ้าวตระหนักได้ถึงเรื่องนี้

"พวกเจ้าไม่หยุดเห่าใช่ไหม" ถังลีไม่รอช้ารีบปาเข็มไปสามดอกคนพวกนั้นถึงกับสลบลงพื้น ช่างรบกวนการทำงานของนางยิ่งนัก

ถังลีมองสามคนนั้นอย่างสาแก่ใจ จากนั้นนางฝั่งเข็มให้หนิงอ๋องผ่านไปหนึ่งถ้วยชาหนิงอ๋องพลันมีอาการตอบสนองโดยการกระอักเลือดออกมาคำโต

"ข้ายังไม่ตาย" จะตายได้อย่างไรในเมื่อนางเป็นคนช่วยเอาไว้  ฉินเหยามองสตรีที่เขาไม่ชอบขี้หน้าเป็นที่สุด

"ท่านยังไม่ตาย ข้าเป็นคนรักษาท่าน หากข้ารักษาขาของท่านได้ ท่านจะหย่ากับข้าได้รึไม่" หย่าอย่างนั้นรึ สตรีนางนี้วิปลาสไปแล้วรึอย่างไร สมรสราชทานจะหย่าได้อย่างไร แต่ทว่าเขามีหนทางที่ให้ท่านพ่อพระราชทานหนังสือหย่าให้ หากนางเจ้าเล่ห์คนนี้สามารถษาขาของเขาให้หายดีได้

ในอดีตเขาคือเทพสงครามอันดับหนึ่งของแคว้นต้าโจว หากแต่ว่าวันนั้นแคว้นฉู่ใช้กลอุบายกับเขา ทำให้เขาตกบนหลังม้าต้องกลายเป็นคนพิการเช่นนี้ สามปีแล้วที่เขาต้องใช้ชีวิตกลายเป็นคนพิการ พระมารดาต่างไม่เหลียวแลเขา

หนิงอ๋องหรือฉินเหยาเป็นองค์ชายรองประสูติแด่เซี่ยกุ้ยเฟย เซี่ยหมานตระกูลของเซี่ยกุ้ยเฟยคือแม่ทัพฝ่ายขวา ท่านตาของเขาดำรงตำแหน่งเป็นท่านแม่ทัพฝ่ายขวา

กระนั้นมีคนอิจฉาหนิงอ๋องอย่างมากที่ได้เกิดในตระกูลแม่ทัพอีกทั้งมีคนหนุนหลังคือตระกูลเซี่ย

"ข้าตกลง หากเจ้ารักษาข้าหาย ข้าให้เวลาสามเดือนเท่านั้น" สามเดือนก็สามเดือน

"ได้เจ้าค่ะ สามเดือน แต่ทว่าความอยู่ของข้าต้องดีขึ้นเช่นกัน เรือนเล็กเหมือนเดิม แต่ให้สาวใช้ไปทำความสะอาด อีกทั้งข้าไม่ต้องทำหน้าที่ซักล้าง" 

"ได้ สามเดือนนี้เจ้าต้องเสาะหาทุกวิถีทางให้ข้าเดินได้ หากไม่ได้ล่ะก็ข้าจะสังหารเจ้า"  ถังลียิ้มรับนางรีบเดินกลับมาที่เรือนเล็กท้ายจวน ไม่นานนักมีบ่าวมาทำความสะอาด ถังลีมองสินเดิมของนางยี่สิบหีบนับว่าจวนราชครูยังพอมีความเมตตาอยู่บ้าง

ถังลีแต่งตัวเสียใหม่ ในสมองนึกถึงสาวใช้เสี่ยวจู ป่านนี้เด็กน้อยคนนั้นจะเป็นอย่างไรบ้าง นางต้องไปรับเสี่ยวจูมาที่จวนอ๋อง ทันทีที่เดินมาถึงหน้าจวนอ๋องพบเสี่ยวจูรอหน้าจวน

"เสี่ยวจู"

"คุณหนูเมื่อเช้าบ่าวจะเข้าจวนคนพวกนี้ไม่ให้บ่าวไปหาคุณหนูเจ้าค่ะ" 

"ตามข้ามา" พอมาถึงเรือนเล็กท้ายจวน ก็พบว่าเรือนนั้นทำความสะอาดเสร็จแล้ว 

"คุณหนูบ่าวนึกว่าท่านจะโดนทำร้ายเสียแล้ว ในต้าโจวทุกคนต่างทราบดีว่าท่านชอบคังอ๋องเป็นที่สุด แต่สุดท้ายคังอ๋องก็แต่งกับพี่สาวของท่าน ส่วนท่านต้องมาแต่งกับหนิงอ๋อง มันจะยุติธรรมได้เช่นไร" 

มิน่าเล่าหนิงอ๋องถึงได้ให้นางไปโรงซักผ้า แต่ทว่าช่างเถอะ ถังเหมยเป็นลูกสาวของฮูหยินใหญ่ แต่ก่อนมารดาของถังเหมยเป็นอนุพอมารดาของถังลีตายจาก เผยฮวนจึงมาเป็นถังฮูหยินจวนราชครู

ถังเหมยแต่งกับคังอ๋องเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เจ้าของร่างเดิมตรอมใจในวันแต่งงานจนตาย จนทำให้ถังลีได้สวมรอยร่างเดิม

ถังลีไม่มีทางรักคนที่ทำร้ายนางอย่างแน่นอน 

"เสี่ยวจูนับแต่นี้เจ้าไม่ต้องกลัวว่าผู้ใดจะรังแกพวกเราสองนายบ่าว ข้าจะปกป้องเจ้าเอง" ถังลีมองเสี่ยวจูตัวน้อยบ่าวผู้ภักดี

"คุณหนูท่านราชครูยังกำชับอีกว่าให้ท่านรีบหาตราคุมทหารไปให้เขาเจ้าค่ะ" คาดไม่ถึงว่าราชครูจะเข้าข้างถังเหมย อยากให้นางนำตราทหารตระกูลเซี่ยไปมอบให้ถังเหมย เพื่อที่ถังเหมยจะนำไปให้คังอ๋องสารเลวสิ้นดี

"ใบรายการสินเดิมของมารดาข้าล่ะ" ในสมองของถังลีจำได้ว่ามารดาของนางมีสมบัติมากมาย แต่ถูกเผยฮวนริบไว้จนหมด เสี่ยวจูรีบมอบใบรายการให้เจ้านาย

"หากข้าจะไปจากจวนอ๋องแล้ว ข้าจะไปทวงสมบัติของมารดาข้าคืนมาให้หมด" นางจะไม่ให้คนพวกนั้นได้ใช้ของของมารดานางเลยแม้แต่น้อย

หนิงอ๋องทรงอาการดีขึ้นเขามองอาหารบนโต๊ะ รู้สึกว่ามีความอยากอาหารอย่างมาก 

"เค่อจ้าวเจ้าไปเชิญพระชายามากินอาหารเย็นกับข้าเร็วเข้า" ทุกคนที่ได้ยินต่างตกใจ แม่นมหงก็เช่นกันไม่คิดว่าสตรีนางนั้นจะรักษาท่านอ๋องได้ เสี่ยวฮวาอิงได้แต่เก็บความไม่พอใจไว้

ถังลีมาถึงเรือนใหญ่ของหนิงอ๋องพลันมองอาหารหลากหลายอย่างเขาช่างใจดีเสียจริง ที่ให้นางมากินข้าวด้วย นางเห็นสองป้าหลานแล้วนึกชังยิ่งนักที่บังอาจมากลั่นแกล้งนางในโรงซักผ้า 

"นำข้าวกับตะเกียบมา" เสี่ยวฮวาอิงรีบนำข้าวกับตะเกียบให้พระชายา แต่ทว่าถังลีทำชามหก นางแกล้งเสี่ยวฮวาอิง