48

        "สารเลวออกไปเลยนะ ข้าไม่ได้รักเจ้า" หนิงอ๋องถึงกับสั่งให้คนตบหน้าชายาเอกเพิ่งแต่งเข้ามาใหม่อย่างถังลี

ถังลีพลันได้สติกลับมา สถานที่โดยรอบช่างแปลกใหม่ยิ่งนัก นางมองบุรุษรูปงามที่นั่งรถเข็น

อย่างบอกนะนางทะลุมิติเข้ามาในยุคจีนโบราณ ถังลีจำได้ว่านางเป็นหมอทหารรักษาคนป่วยไข้ในหมู่บ้านชนบทจากนั้นหมู่บ้านนั้นเกิดน้ำท่วมฉับพลัน คนในหมู่บ้านตายไปจนหมด 

ความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมพลันไหลเข้ามาไม่ขาดสาย นางไม่เป็นที่โปรดปรานของบิดาอีกทั้ง สมรสนี้เป็นสมรสพระราชทานที่ทำให้หนิงอ๋องนั้นขายหน้า

หนิงอ๋องมองหญิงชั่วผู้นี้ นางเป็นสตรีของคังอ๋องน้องชายของเขา นางจะรักเขาได้อย่างไร

"ท่านอ๋อง หากไม่รักข้า ไม่ต้องให้คนมาทำร้ายตบตีข้า" ถังลีมองเจ้าอ๋องปัญญาอ่อน ใบหน้าของนางช้ำไปหมดแล้ว

"นำนางไปเรือนเล็ก แล้วให้นางไปทำงานในโรงซักผ้า" 

"เจ้าค่ะท่านอ๋อง" แม่นมหงรีบให้บ่าวนำตัวถังลีไปที่เรือนเล็กทันที 

"ท่านอ๋อง ท่านจะเก็บนางไว้รึขอรับ" เค่อจ้าวลูกน้องคนสนิทหนิงอ๋องเอ่ยถาม

การแต่งงานครั้งนี้เพราะราชครูถังหยวนเป็นคนไปเป่าหูพระบิดาของเขากระนั้นเขาไม่มีทางเก็บนางไว้เป็นอันขาด แต่ทว่าก็ให้นางตายไม่ได้เช่นกัน

ถังลีมองเรือนเล็กที่เต็มไปด้วยไรฝุ่นหนา ห้องนอนแคบ ๆ 

"นี่ชุดของเจ้ารีบเปลี่ยนเสียแล้วตามข้าไปที่โรงซักผ้า" แม่นมหงเอ่ยขึ้นแล้วมอบชุดให้ถังลี ถังลีคิดว่านางต้องยอมจำนนต่อโชคชะตาไปก่อน ค่อยหาทางหนีออกไปจากสถานที่บ้า ๆ แห่งนี้ 

หญิงสาวเปลี่ยนชุดเป็นสาวใช้เสร็จแล้ว เดินตามหลังแม่นมหงมาที่โรงซักผ้าท้ายจวน เหล่าสาวใช้ต่างมองพระชายาเอกด้วยสายตาที่ดูแคลน

"ซักผ้าให้เสร็จ ไม่เสร็จ เจ้าไม่ได้กินข้าว" แม่นมหงส่งสายตาไปหาหลานสาวอย่างเสี่ยวฮวาอิง 

ถังลีไม่บ่นสักคำนางนั่งลงซักผ้าใช้ไม้ตีผ้าไปหลายผืนลงกะละมังล้างผ้า แต่ทว่ามีคนกลั่นแกล้งนางอีกแล้ว เป็นเสี่ยวฮวาอิงที่นำเศษขยะมาส่งในกะละมังล้างผ้า

"เจ้ามองข้าด้วยเหตุใด แต่งเข้ามาในจวนหนิงอ๋องคิดว่าจะได้เป็นพระชายา แต่ที่ไหนได้ ได้เป็นแค่คนใช้" เสี่ยวฮวาอิงและสาวใช้หลายคนต่างหัวเราะเยาะถังลี

โครม !!!

น้ำที่เต็มด้วยเศษขยะราดลงไปที่ตัวของเสี่ยวฮวาอิงตั้งแต่หัวจรดเท้า 

ถังลีเผยอยิ้มน้อย ๆ นางให้คนอื่นรังแกได้รึ นางเป็นหมอทหารมีวิชาต่อสู้พิเศษ 

"นังสารเลว พวกเจ้าจัดการนาง" เสี่ยวฮวาอิงสั่งสาวใช้คนอื่น ๆ เข้าไปจับถังลีไว้ แต่ทว่าถังลีใช้ไม้ตากผ้าความยาวหลานซุน ทุบตีเหล่าสาวใช้จนพวกนางล่วงลงพื้นไปทีละคน ช่างสาแก่ใจยิ่งนัก

"เจ้า..." เสี่ยวฮวาอิงจนพูดไม่ออก

"ตายแล้วเกิดอะไรขึ้น" แม่นมหงกับสาวใช้คนอื่น ๆ ต่างเดินเข้ามาพบกองผ้าพังพินาศอีกทั้งเหล่าสาวใช้น่วมไปทั้งตัว ถังลียิ้มเย็น

"พระชายาเหตุใดถึงทำเช่นนี้" แม่นมหงถามเสียงดุ

"หลานสาวของเจ้าทำผ้าข้าสกปรกหมด ข้าไม่ควรจัดการนางรึ อีกอย่างสถานะของข้าเป็นถึงพระชายาเอกจวนหนิงอ๋อง แม้วันนี้ท่านอ๋องไม่โปรดข้า พวกนางแกล้งข้าได้งั้นรึ หากวันหน้าท่านอ๋องโปรดข้าเล่า" สิ่งที่ถังลีพูดมานั้นถูกต้องทั้งหมด แม่นมหงมองหลานสาวช่างใจร้อนยิ่งนักที่คิดกลั่นแกล้งถังลี

"ท่านป้าข้าไม่ยอม ท่านต้องให้ท่านอ๋องตัดสินให้นะเจ้าคะ" เสี่ยวฮวาอิงกับเหล่าสาวใช้เอ่ยขึ้นพร้อมกัน

แม่นมหงพาเหล่าสาวใช้ที่โดนทำร้ายให้หนิงอ๋องตัดสินความ ถังลีพลันนั่งลงอย่างสงบ เหล่าสาวใช้ต่างพากันร้องให้ช่างแสดงละครเก่งยิ่งนัก

หนิงอ๋องมองเจ้าสาวของเขา นางมีความสามารถทำร้ายสาวใช้นับสิบนับว่าเจ้าเล่ห์ไม่เบา

"พระชายาทำร้ายพวกบ่าว เพราะนางไม่ยอมซักผ้าเจ้าค่ะท่านอ๋อง" เสี่ยวฮวาอิงช่างปั้นน้ำเป็นตัวเสียจริง เหล่าสาวใช้ต่างร้องไห้แทบขาดใจ

"เจ้ามีอะไรจะแก้ตัวรึไม่"

"นางเป็นคนผ้าที่ข้าซักเปื้อน นางกลั่นแกล้งข้า อีกทั้งให้บ่าวพวกนั้นมาตบข้า ข้าป้องกันตัวข้าผิดด้วยรึ" ถังลีเอ่ยถามตรง ๆ ไม่กลัวอันใดทั้งนั้น 

"ไม่จริงนะเจ้าคะท่านอ๋อง" เสี่ยวฮวาอิงรีบแก้ตัวทันที 

หนิงอ๋องมองเสี่ยวฮวาอิงเขารู้ว่าสาวใช้พวกนี้เป็นยังไง พวกนางอยากจัดการหญิงชั่วผู้นี้แทนเขา เขารู้ดี 

"เอาล่ะ โบยพระชายาสิบไม้" เจ้าสารเลวกล้าสั่งคนโบยนางอย่างนั้นรึ ใบหน้าของเจ้าสารเลวนี้โดนพิษเวลานาน คาดว่าไม่นานคงจะสิ้นใจแน่นอน

"นำตัวนางไป" เค่อจ้าวสั่งบ่าว

อู่ ซื่อ ซาน เอ้อร์ อี

"ท่านอ๋อง" หนิงอ๋องกระอักเลือดคำโตออกมา ทำให้พวกนางทุกคนต่างตกใจยิ่งนัก 

"ตามหมอมาเร็วเข้า" เค่อจ้าวตะโกนขึ้น ตามหมอมาจะช่วยอันใดได้เล่า

"ไม่ต้องข้าจะตายแล้ว พวกเจ้าทุกคนฟังให้ดี ให้สัญญาทาสกับทุกคนแล้วออกไปจากจวนอ๋อง" หนิงอ๋องกระอักเลือดอีกคำ

"เอาล่ะ ข้ามีทางรักษาท่าน" ทุกคนต่างหันไปมองถังลี อย่างไม่อยากจะเชื่อว่านางจะมีความสามารถเช่นนี้ เสี่ยวฮวาอิงกับท่านป้าของนางคิดว่าหากพระชายารักษาพิษในตัวของท่านอ๋องได้พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกแล้วกระมัง

"นำตัวนางไปโบย" หนิงอ๋องดื้อรั้นนัก

"เค่อจ้าว เจ้าอยากให้เขาตายรึ"

เค่อจ้าวไม่มีทางเลือก "พระชายาเชิญ"