LOGINShare
ตอนที่ 14
Last Updated:
2024-11-22 11:41:00แล้วเขาก็ช้อนร่างของหล่อนขึ้นมาอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน ก้าวเข้ามาภายในห้องนอน จากนั้นก็พาหล่อนไปวางลงบนเตียงกว้างที่นุ่มอย่างอ่อนโยน
หล่อนนอนดิ้นกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง รู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั้งตัวจนต้องดึงทึ้งเสื้อนอนหลายครั้ง ในขณะที่คนตัวโตยืนตระหง่านอยู่ข้างเตียง สายตาคมกริบจ้องมองมาไม่วางตา นิ้วแข็งแรงกำลังเปลื้องปลดเสื้อผ้าที่สวมใส่อย่างใจเย็น ใบหน้าหล่อจัดแดงก่ำด้วยแรงปรารถนาโดยไม่คิดปิดบัง
หล่อนควรจะรวบรวมสติที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิด และหนีออกไปจากห้องนี้ซะ ไปให้ไกลจากผู้ชายหล่อเหลาแต่ไม่มีหัวใจอย่างเคลวิน แต่หล่อนทำไม่ได้
ดวงตาสีน้ำตาลเข้มที่ตอนนี้มีแต่เปลวไฟราคะดึงดูดให้หล่อนดำดิ่งลงสู่เหวเสน่หา เคลวินเต็มเปี่ยมไปด้วยความพลังทางเพศที่รุนแรงบ้าคลั่ง และเด็กสาวไร้ประสบการณ์อย่างหล่อนก็ไม่มีทางต้านทานมันได้
“พ่อเลี้ยง...”
เมื่อกางเกงของเขาถูกปล่อยให้หลุดมือลงไปกองกับพื้น เรือนกายสีคล้ามแดดที่ผิวหนังเรียบตึงก็ปรากฏแก่สายตา ความมึนเมาแทบจะหายเป็นปลิดทิ้ง ริมฝีปากของหล่อนแห้งผาก ดวงตากลมโตเบิกกว้างแทบถลน
รูปร่างของเคลวินงดงามเหลือเกิน...
ลมหายใจของหล่อนติดแหง็กอยู่แค่ลำคอ หัวใจเต้นแรงระรัวด้วยความตื่นตระหนก
เคลวินมีบ่าที่หนาและกว้างมากๆ เนื้อตัวของเขาอัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อมัดงามที่ดูยังไงก็สมบูรณ์แบบราวกับจิตรกรจงใจสร้างมันขึ้นมา หน้าท้องเป็นลอนซิกแพค ช่วงขายาวมีเส้นขนขึ้นไม่หนาเท่ากับที่บริเวณอกกว้าง มันดูปราดเปรียวทรงพลัง และที่กึ่งกลางลำตัวของเขาที่มีกางเกงบ็อกเซอร์สีครีมห่อหุ้มอยู่ มันอวบอัดเต่งตึงจนดันผ้าออกมาเป็นรูปรอย
เฌอปรางขยับตัวลุกขึ้นนั่ง และก็กระเถิบหนีตามสัญชาตญาณ ลมหายใจของหล่อนขาดห้วงและถี่กระชั้น จังหวะเต้นของหัวใจก็ถี่เร็วบ้าคลั่ง
“ท่าทางเธอเหมือนหายเมาแล้วนะ เฌอปราง”
“หนู... อ๊ะ”
หล่อนสะดุ้งตกใจ เมื่อเขาโน้มตัวลงมาหา และสัมผัสกับต้นแขนกลมกลึง
“ตัวสั่นเชียว กลัวฉันหรือ”
“หนู...”
เขาอมยิ้ม มองเด็กสาวที่กำลังจะถูกเขาใช้เป็นเครื่องบำบัดความใคร่ด้วยสายตาเอ็นดู
“ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันไม่ใช่ผู้ชายชอบใช้กำลังหรือความรุนแรง เธอจะสนุก...” เขาไล้มือขึ้นลงกับต้นแขนของหล่อน “กับเซ็กซ์ร้อนแรงของฉัน เฌอปราง”
“หนู... หนูไม่เคย...”
เขาอมยิ้มอีกครั้ง ท่าทางไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งที่หล่อนสารภาพออกไปเลยแม้แต่น้อย
“เธอจะต้องติดใจ เชื่อฉันเถอะ”
เขาพูดอย่างทระนง หลงตัวเอง ไม่ไยดีความรู้สึกของหล่อนเลยว่าจะหวาดกลัวแค่ไหน แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป ไม่อาจจะเอาชนะความหวาดกลัวในใจตอนนี้ได้เลย
“หนู...”
“หนูอยากถอดเสื้อผ้าเอง หรือว่าจะให้ฉันช่วยล่ะ”
หล่อนรู้ดีว่าตนเองไม่มีทางรอดจากสิ่งที่เคลวินปรารถนา และก็ควรทำตัวให้เคยชินกับมัน แต่หัวใจมันเจ็บปวด เมื่อรู้อยู่เต็มอกว่าเคลวินทำแบบนี้กับหล่อนเพราะต้องการระบายความใคร่เท่านั้น
เซ็กซ์ของเขาไม่มีความรู้สึกมาเกี่ยวข้อง...
ห้ามรัก...
ห้ามแสดงความเป็นเจ้าของ...
และห้ามท้อง...
นี่คือสิ่งที่เขาต้องการจากหล่อน
มันยากเหลือเกิน และก็คงมีข้อเดียวเท่านั้นที่หล่อนสามารถทำตามคำสั่งของเขาได้ นั่นก็คือ ไม่ท้อง...
“หนู...”
เขามองหล่อนอย่างรอคอยคำตอบ
“หนู... ถอดเองค่ะ”
เขาอมยิ้ม ไหวไหล่กว้าง และถอยร่างใหญ่โตที่มีเพียงกางเกงในบ็อกเซอร์ชิ้นเดียวออกห่างไปจากเตียง
“ลงมายืนข้างล่างสิ แล้วค่อยๆ ถอดออกทีละชิ้น” น้ำเสียงของเขากระเส่าอย่างที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน
หล่อนอับอาย รู้สึกทรมานที่จะต้องแก้ผ้าต่อหน้าเคลวิน แต่หล่อนไม่มีทางเลือกใดอีกแล้ว
ร่างเล็กจำต้องก้าวลงจากเตียง ดวงหน้านวลแดงเถือก ขณะที่มือเล็กสั่นเทายกขึ้นปลดกระดุมเสื้อนอน
เขาเอียงคอมองอยู่ มองกระดุมเสื้อของหล่อนที่หลุดออกจากรังดุมทีละเม็ดไม่วางตา
เมื่อสาบเสื้อนอนแยกออกจากกัน เต้านมขาวนวลที่มีบราเซียร์ห่อหุ้มอยู่ก็วับแวมออกมาโชว์สายตาของเขา
“ดึงเสื้อนอนออกไป ฉันอยากมองนมเธอชัดๆ”
“เอ่อ...”
“ทำตามที่ฉันบอก...”
หล่อนก้มหน้าหลบสายตาหื่นกระหายของเขาด้วยความอัปยศอดสู และทำตามคำสั่ง
“ว้าว นมเธอใหญ่จริงๆ ด้วย ใหญ่เกินตัว” หล่อนได้ยินเขาครางอย่างถูกใจ ก่อนที่เขาจะสั่งอีก
“ถอดยกทรงด้วย เร็วเข้า”
“เอ่อ...”
“เร็วสิ” เขาสั่งน้ำเสียงร้อนรน
“ค่ะ”
ตะขอบราเซียร์ถูกสะกิดเบาๆ ก็แยกออกจากกัน หล่อนอับอายจนต้องก้มหน้าตลอดเวลา
“ดึงมันออกไปสิ ฉันอยากเห็นนมเธอโดยไม่มีอะไรปกปิด”
มือเล็กสั่นเทาจำต้องค่อยๆ รั้งบราเซียร์ที่ถูกปลดตะขอออกแล้วทิ้งลงไปบนพื้น เต้านมที่ไม่เคยให้ชายใดเห็นมาก่อนเด้งออกมา และก็เรียกเสียงฮือฮาในลำคอแกร่งได้ไม่น้อย
“พระเจ้า สวย... สวยมาก”
หล่อนอับอาย อยากจะหายตัวไปจากตรงนี้เหลือเกิน แต่สิ่งที่ทำได้คือการยืนก้มหน้ามองพื้น
“ถอดกางเกงด้วย”
หล่อนเงยหน้าขึ้นมองเขา ส่ายหน้าไปมา และพูดวิงวอน “เอาไว้ถอด... บนเตียงได้ไหมคะ หนูอาย...”
“ไม่... ฉันให้เธอเหลือได้แค่กางเกงในตัวเอง เหมือนกับฉันไงล่ะ”
หล่อนเหมือนจะร้องไห้ แต่เขาไม่สนใจเลย
“ถอดสิ ฉันรอดูอยู่”
มือเล็กจำต้องค่อยๆ รั้งกางเกงขาสั้นที่เอวเป็นยางยืดให้ผ่านสะโพกผายลงไปช้าๆ
“เร็วหน่อย เฌอปราง...”
น้ำตาแห่งความอดสูหยดแหมะออกมาทันที เมื่อกางเกงนอนหล่นลงไปกองที่ข้อเท้า
หล่อนได้ยินเสียงลมหายใจฟึดฟัดของเคลวิน ก่อนที่เขาจะก้าวเข้ามาประชิดตัวหล่อน
“อ๊ะ... พ่อเลี้ยง”
เขากอดหล่อนแน่นมาก เสียดสีความแข็งแกร่งกำยำเข้าหาร่างอ่อนนุ่มของหล่อนอย่างจงใจ
“เธอโตเป็นสาว และน่ากินมาก เฌอปราง...”
เขาคราง มือขยำบั้นท้ายของหล่อนแรงๆ และเต็มไปด้วยความหยาบคายจนหล่อนอดสูเหลือเกิน
“คืนนี้ ฉันคงเอาเธอหลายยกเชียวล่ะ”
หล่อนไม่เคยได้ยินสุ้มเสียงแบบนี้จากเคลวินมาก่อนเลย เขาดูน่ากลัว อันตราย และหล่อนก็คงไม่แคล้วย่อยยับใต้ร่างของเขาอย่างแน่นอน
“ขึ้นเตียง”
“อ๊ะ...”
หล่อนขยับไม่ทันใจ ทำให้เคลวินผลักหล่อนแรงๆ จนหล่อนล้มหงายลงบนที่นอนนุ่ม
เขายืนกวาดตามองหล่อนด้วยสายตาหื่นกระหาย มองหล่อนราวกับเป็นอาหารที่กำลังจะกลืนกินให้คลายหิว
“ฉันมั่นใจว่าคืนนี้ฉันจะต้องมีความสุขมากกว่าณิชา”
แล้วเขาก็ก้าวขึ้นมาบนเตียง เงาของเขาใหญ่โต ทาบทับลงบนร่างของหล่อน รวมถึงจิตวิญญาณจนมืดมิด
Latest chapter
วิวาห์ตัวสำรอง ตอนอวสาน
“กำลังคิดถึงฉันอยู่ใช่หรือเปล่า”เสียงนุ่มคุ้นหูดังขึ้นพร้อมๆ กับอ้อมกอดอบอุ่นที่สอดมาทางด้านหลังเฌอปรางอมยิ้มอย่างมีความสุข ละสายตาจากดวงจันทร์กลมโตหมุนกลับมามองใบหน้าหล่อเหลาของเคลวินแทน มองเขาด้วยความรักหมดหัวใจ“หนูคิดถึงพ่อเลี้ยงทุกวินาทีนั่นแหละค่ะ”เขาหัวเราะร่วน ยกมือขึ้นลูบศีรษะของหล่อนไปมา “งั้นก็เหมือนฉันเลยน่ะสิ ที่คิดถึงเธอตลอดเวลา ทุกวินาทีเลยรู้ไหม...”“พ่อเลี้ยงปากหวานอีกแล้วนะคะ”เขาโน้มหน้าต่ำลงมาหา รัดรึงร่างอวบอัดของเมียรักแนบแน่นยิ่งขึ้น“ฉันไม่เคยปากหวาน พูดหวานๆ ก็ไม่เป็น ที่เธอได้ยินทุกอย่างนี่ก็คือความจริงจากใจล้วนๆ”“หนูไม่เชื่อหรอกค่ะว่าพ่อเลี้ยงไม่เคยพูดหวานๆ อย่างน้อยๆ ตอนจีบผู้หญิงก็ต้องพูด ไม่งั้นพ่อเลี้ยงจะมีคนรักเหรอคะ” หล่อนได้ทีย่นจมูกใส่เขาอย่างมันเขี้ยวบ้าง“ด้วยความสัตย์จริงนะ ฉันไม่เคยจีบผู้หญิงมาก่อนเลย”คนฟังเบิกตากว้าง เหลือเชื่อ “อ้าว ถ้าไม่ได้จีบแล้วคุณณิชามาเป็นแฟนพ่อเลี้ยงได้ยังไงคะ”“ณิชาเป็นฝ่ายจีบฉันน่ะ”“ฮะ?” เฌอปรางเหลือเชื่อมากๆ“จริงๆ นะ เห็นฉันหน้าตาดีแบบนี้ แต่ฉันไม่เคยจีบผู้หญิงมาก่อนเลย ตอนเรียนก็เอาแต่เรียน ตอนทำงานก็ทำแต่งาน
วิวาห์ตัวสำรอง ตอนที่ 64
เฌอปรางหัวเราะคิกคักเมื่อเคลวินออกคำสั่งเผด็จการแบบนั้นออกไป“พ่อเลี้ยงน่ะ ดูทำเข้าสิคะ”“ทำไมอะไรมิทราบเมียจ๋า” ใบหน้าหล่อจัดโน้มต่ำเข้ามาหาเรื่อยๆ“ก็... สั่งคนงานแบบนั้นได้ยังไงกันล่ะคะ น่าเกลียดจัง”“ไม่มีอะไรน่าเกลียดหรอกน่า มานี่เลย...”มือใหญ่ช้อนใต้ท้ายทอยเล็กอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ประกบปากลงไปหา“อุ๊บบบ...”เขาบดขยี้จูบแล้วจูบอีก จูบจนเมียรักหายใจหายคอไม่ทัน จึงถอนปาก แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยออกจากอ้อมแขน“หวานจัง...”“พ่อเลี้ยงน่ะ” คนเป็นเมียเอียงอายม้วนต้วน“ก็จริงนี่ ปากเธอหวานมาก แต่ก็ยังมีที่อื่นหวานกว่านะ อยากรู้ไหมว่าตรงไหน”ดวงตาคมกริบของเคลวินเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ร้าย ขณะเลื่อนต่ำลงมองที่กลางลำตัวสาวเฌอปรางเนื้อตัวอุ่นวาบ เลือดสาวเดือดพล่านขึ้นมาในทันที ดวงหน้างามเต็มไปด้วยรอยยิ้มเอียงอาย“พ่อเลี้ยงน่ะ... ลามก”เขาดึงหล่อนเข้ามากอดแนบอก ยกมือขึ้นลูบศีรษะทุยสวยเอาอย่างแสนรัก“ฉันก็เป็นแบบนี้กับเธอคนเดียวนั่นแหละเฌอปราง... และหวังว่าเธอจะชอบ...”หล่อนยิ้มหวานกับหน้าอกกว้างของสามี “หนูชอบทุกอย่างที่เป็นพ่อเลี้ยงค่ะ”“เมียใครนะปากหวานเจี๊ยบเลย”นิ้วแข็งแรงตรึงปลายคางมน และช
วิวาห์ตัวสำรอง ตอนที่ 63
เคลวินถูกส่งตัวเข้ารักษาในโรงพยาบาลได้ทันเวลา แต่เพราะเสียเลือดไปมาก ทำให้เขาต้องได้รับการให้เลือดอยู่หลายถุง เฌอปรางเฝ้าสามีอยู่หน้าห้องผ่าตัดไม่ยอมห่าง แม้ว่าตัวหล่อนเองจะบาดเจ็บที่ศีรษะเช่นกันก็ตาม“หนูปราง... ไปให้พยาบาลทำแผลก่อนนะคะ เดี๋ยวป้าเฝ้าหน้าห้องให้ค่ะ ถ้าพ่อเลี้ยงออกมาแล้ว ป้าจะรีบไปบอกค่ะ” ป้าปราณีพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง แต่เฌอปรางส่ายหน้าปฏิเสธ“หนูไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า แต่พ่อเลี้ยงบาดเจ็บ เลือดพ่อเลี้ยงออกมาเยอะมาก หนู... หนูกลัวว่าพ่อเลี้ยงจะตาย...” เด็กสาวร้องไห้สะอึกสะอื้น“พ่อเลี้ยงเข้มแข็งมาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ ไม่มีทางยอมตายกะอีแค่มีดแทงหรอกค่ะ เชื่อป้านะคะ ไปทำแผลที่หัวก่อน ถ้าพ่อเลี้ยงรู้เข้าว่าหนูปรางไม่ยอมดูแลตัวเอง พ่อเลี้ยงจะโกรธเอานะคะ”“แต่หนูเป็นห่วงพ่อเลี้ยง... หนูอยากรอดูให้มั่นใจก่อนว่าพ่อเลี้ยงจะปลอดภัย...”“ทำแผลที่หัวนิดเดียวค่ะ และก็แป๊บเดียวด้วย ยังไงก็เสร็จก่อนที่พ่อเลี้ยงจะผ่าตัดเสร็จอยู่แล้วค่ะ”เฌอปรางลังเลอยู่เล็กน้อย“นะคะ เชื่อป้าเถอะ ถ้าหนูปรางไม่สบายไปจะทำยังไงคะ อย่าลืมสิคะว่าตอนนี้ในท้องหนูปรางมีลูกของพ่อเลี้ยงอยู่ด้วยนะคะ”“ลูก...”มือเล
วิวาห์ตัวสำรอง ตอนที่ 62
ณิชาหัวเราะราวกับคนบ้า จากนั้นก็จิกหัวของเฌอปรางแรงๆ ลากลงมาจากรถ ซึ่งก็ทำให้คนที่สลบไสลอยู่ได้สติ“มึงฟื้นแล้วเหรอ อีเด็กบ้า”“คุณณิชา...” เฌอปรางตกใจมาก หน้าตาซีดเผือด และก็พยายามลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหล่อนกับเคลวินกำลังขับรถกลับไร่ แต่จู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนนั้นวิ่งตัดหน้าในระยะกระชั้นชิด ทำให้รถเสียหลักชนเข้ากับต้นไม้ และหล่อนก็สลบไปหล่อนไม่ตาย แล้วเคลวินล่ะ...?“พ่อเลี้ยง... พ่อเลี้ยงอยู่ไหนคะ พ่อเลี้ยงไม่เป็นอะไรใช่ไหม พ่อเลี้ยง”“ฉันอยู่นี่เฌอปราง”เฌอปรางหันไปเห็นว่าเคลวินปลอดภัยหล่อนก็ยิ้มออกมาทั้งน้ำตา“หนูดีใจที่พ่อเลี้ยงปลอดภัย”เคลวินได้ยินได้เห็นความห่วงใยที่เฌอปรางมีให้ตนเอง เขาก็ยิ่งรู้สึกละอายใจยิ่งนัก ที่ปกป้องหล่อนไม่ได้“ณิชา... ปล่อยเฌอปรางไป แล้วคุณมาจัดการผมนี่ ผมจะไม่ต่อสู้คุณเด็ดขาด ผมสัญญา...”“ไม่นะคะพ่อเลี้ยง... อย่าพูดแบบนี้นะคะ” เฌอปรางร้องไห้ออกมา และพยายามวิงวอนคนที่เอามีดจี้คอของตนเองอยู่ “คุณณิชา... หนูผิดเองค่ะ ผิดเองทุกอย่าง หนูรักพ่อเลี้ยง แอบรักพ่อเลี้ยงมานาน ก็เลย... ใช้โอกาสที่พ่อเลี้ยงเลิกกับคุณณิชา เข้าหาพ่อเลี้ยงค่ะ ดังนั้นถ้าเรื่องนี้จะมีคนผ
วิวาห์ตัวสำรอง ตอนที่ 61
หลังจากเลือกซื้อข้าวของเด็กอ่อนเสร็จแล้ว เคลวินก็พาหล่อนเข้าร้านเพชรร้านเดิม แต่หนนี้ทุกอย่างแตกต่างไปจากเดิม เพราะเขาบังคับให้หล่อนรับแหวนเพชรเม็ดโต พอหล่อนอึกอักปฏิเสธ เขาก็ดึงนิ้วนางข้างซ้ายขึ้นมาและสวมแหวนให้ทันที“ห้ามถอดออกเด็ดขาดนะเด็กน้อย” เขาพูดเสียงนุ่มแต่เต็มไปด้วยความเผด็จการหล่อนอมยิ้มหวาน และก็ตอบรับเขาด้วยการผงกศีรษะขึ้นลงเล็กน้อยหลังจากนั้นเขาก็พาหล่อนกินข้าวกลางวัน สั่งให้หล่อนกินยาบำรุงครรภ์ที่หมอจ่ายมาให้ และก่อนกลับบ้านก็แวะร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้ออาหารบำรุงสำหรับคนท้องมาจนเต็มรถ“ทีนี้ก็กลับบ้านได้แล้ว”เขาอมยิ้ม ดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดทับลำตัว จากนั้นก็เคลื่อนรถกลับขึ้นไปวิ่งบนท้องถนนอีกครั้งเฌอปรางนั่งอยู่ในแอ่งแห่งความสุข แต่กระนั้นก็ยังมีคำถามค้างคาใจติดอยู่“พ่อเลี้ยงคะ”“ว่าไง” คนที่ขับรถอยู่เอ่ยถาม“คือ...”“มีอะไรก็ว่ามาสิ” เขาเห็นหล่อนอึกอักก็เร่งเร้าให้พูด“หนู... หนูอยากรู้ว่า...”“อยากรู้อะไรก็ถามมาสิ”“พ่อเลี้ยงรู้ใช่ไหมคะว่าหนู... เอ่อ... รักพ่อเลี้ยง”หล่อนเห็นเขาอมยิ้ม และก็หันมามองหล่อนเล็กน้อย ก่อนจะหันกลับไปจ้องถนนเช่นเดิม“รู้สิ ฉันไม่ได้ตาบอดสั
วิวาห์ตัวสำรอง ตอนที่ 60
“แล้วถ้าพ่อเลี้ยงรักหนูไม่ได้ล่ะคะ”“มันไม่มีวันนั้นหรอก”“ทำไมพ่อเลี้ยงถึงมั่นใจนักล่ะคะว่าจะรักหนูได้”เคลวินอยากจะกระชากแม่เด็กสาวช่างถามเข้ามาจูบปิดปากเสียให้รู้แล้วรู้รอด นี่หล่อนต้องการให้เขาสารภาพออกไปเลยหรือไงว่าตอนนี้เขารักหล่อนเรียบร้อยแล้วบ้าจริง...เขาไม่กล้าสารภาพออกไปหรอก ให้เฌอปรางรับรู้ถึงความรักของเขาผ่านการกระทำดีกว่า“เป็นเด็กเป็นเล็กอย่ามาซักไซ้ผู้ใหญ่นักเลย นั่งอยู่ตรงนี้ห้ามไปไหนนะ ฉันไปจ่ายเงินก่อน” คนตัวโตได้จังหวะหลบเลี่ยงในที่สุด“ถึงพ่อเลี้ยงจะใจดีกับหนูมากกว่าเมื่อก่อน แต่หนูก็ยังต้องการให้พ่อเลี้ยงรักหนู... เหมือนที่หนูรักพ่อเลี้ยง...” เฌอปรางมองตามร่างสูงใหญ่ของเคลวินที่เดินไปยังเคาน์เตอร์คิดเงินด้วยสายตาตัดพ้อน้อยใจหล่อนนั่งเศร้าอยู่สักพักเคลวินก็เดินกลับมา พร้อมกับถุงใส่ยาที่คุณหมอจ่ายให้สำหรับหญิงตั้งครรภ์“กลับกันเถอะ”รอยยิ้มอบอุ่นของเขาทำให้หล่อนตัดสินใจวางมือเล็กลงในอุ้งมือใหญ่ที่ยื่นมาตรงหน้าอุ้งมือของเขาอบอุ่นเหลือเกิน และมันก็ทำให้หล่อนรู้สึกปลอดภัยยิ่งนัก“ค่อยๆ เดินนะ มาฉันประคอง”“หนูเดินได้ค่ะพ่อเลี้ยง”“ก็บอกแล้วไงอย่าดื้อ... เดินดีๆ ค่อ
You may also like
บ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย46.1K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.3K viewsลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข58.0K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ53.7K viewsลุงขา หนูอยากเป็นเมียลุงจังเลย
องค์หญิงโนเนม172 viewsคุ้งเสน่หา
เตชิตา53 viewsพันธะร้ายรักเมียเก็บ
เม็ดขนุน131 viewsอุปถัมภ์รักเมียเด็ก
NAREENUEA1.1K views
