ทั้งสี่คน เดินลงจากเขามาจนถึงบ้านก็เจอท่านพ่อและท่านแม่ กับลูกๆทั้งสามคนนั่งอยู่ในลานบ้าน
“พวกเรากลับมาแล้วขอรับ”
“ได้อะไรมาบ้างล่ะอาหลง” ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามออกมา
"ได้ผักป่า ไก่ป่า แล้วก็มันเทศ ขอรับท่านพ่อ และมีปลาอีกจำนวนหนึ่ง ”
" ปลาหรือทำไมตัวใหญ่และมากมายขนาดนี้ แต่ปลาคาวมากนะ จะกินได้แน่หรือ"
“กินได้ขอรับน้องหญิงบอกว่าสามารถกำจัดกลิ่นคาวปลาได้ ท่านแม่อย่าได้เป็นห่วงเลย มันเทศปลูกเสร็จแล้วใช่หรือไม่ ขอรับ ”
“ เสร็จแล้วล่ะ เรามีมันเทศ แค่นิดเดียวอย่างอื่นไม่ได้ปลูกเลย แม่ยังไม่รู้เลยว่าหนาวนี้จะผ่านไปได้เช่นไร”
“ท่านพี่น้องว่าเราเข้าบ้านก่อนดีกว่านะเจ้าคะ ท่านพ่อ ท่านแม่ด้วยนะเจ้าคะข้ามีเรื่องจะหารือด้วย”
ทั้งหมดเดินเข้าบ้านพร้อมกับในใจที่สงสัยว่าเนี่ยหลิงมีเรื่องอะไรที่จะหารือด้วย จะว่าไปนางแปลกๆตั้งแต่หายจากการป่วย แต่ก็ไม่รู้ว่าแปลกยังไงทุกคนได้แต่ปล่อยผ่านไปไม่เก็บมาใส่ใจ นางไม่เป็นอะไรก็ดีมากแล้วเมื่อเดินเข้ามาถึง ยังห้องโถง ทุกคนนั่งลงที่โต๊ะครบทุกคนแล้วเนี่ยหลิงก็ได้บอกกล่าวถึงเรื่องเห็ด หลินจือ ห้า ดอกที่เก็บมาวันนี้
" ท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านพี่ วันนี้ข้าเจอสิ่งนี้มาเจ้าค่ะ " เนี่ยหลิงหยิบเห็ดออกมาจากตะกร้าวางบนโต๊ะ
"นี่ๆ นี่ มันเห็ดหลินจือแดงนี่น้องหญิง ถึงกับมีตั้ง ห้าดอกเชียวรึ"
"พวกเจ้าเข้าป่าลึกมารึอาหลง เหตุใดถึงได้เจอกับเห็ดหลินจือได้" ท่านพ่อกล่าวออกมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
" ไม่นะท่านพ่อพวกข้าเข้าไปแค่ป่าชั้นนอกเพียงแต่ว่าไม่ได้ไปป่า ทางที่ชาวบ้านไปหาของป่าเป็นประจำเพราะข้าคิดว่าคงไม่เหลืออะไรให้เราเก็บเกี่ยว"
"เช่นนั้นก็ดีแล้ว เจ้าก็รู้ ในป่ามีสัตว์วิญญาณมันอันตรายมากเราไม่ใช่ผู้ฝึกตนไม่สามารถต่อสู้กับสัตว์เหล่านั้นได้ " "ข้าทราบขอรับท่านพ่อ"
"ท่านพ่อ เจ้าคะ ข้าคิดว่าจะให้ท่านพี่ นำเห็ดหลินจือไปขายที่ร้านขายยาในเมืองสายรุ้งเจ้าค่ะ ท่านพ่อคิดเห็นเช่นไรเจ้าคะ"
"เอาตามที่ลูกสะใภ้ว่าก็แล้วกัน แต่ต้องระวังให้มาก เห็ดหลินจือไม่ได้หาพบง่ายๆ"
"เช่นนั้น พรุ่งนี้ท่านพี่ ให้น้องรองกับน้องสามไปด้วยนะเจ้าคะ เผื่อว่ามีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้"
"ถ้าอย่างงั้น ตอนเช้าข้าสองคนจะขึ้นไปดูกับดักที่วางไว้ เผื่อจะมีสัตว์มาติดกับดักจะได้นำไปขายด้วย"
เมื่อตกลงกันได้แล้ว เนี่ยหลิงจึงเข้าครัวเพื่อทำอาหารเย็น
"ถ้าอย่างนั้นข้าขอตัวไปทำอาหารก่อนนะเจ้าคะ "
"งั้นแม่ไปช่วย อีกแรงจะได้เสร็จไวๆ จะได้รีบพักผ่อน พรุ่งนี้ยังมีงานอีกมากต้องทำ มู่เฟย เจ้าไปตามอาเล็ก มาช่วยทำอาหารไป"
"ขอรับท่านย่า"
เนี่ยหลิงเดินเข้าไปในครัวพอดีกับที่ น้องเล็กกับท่านแม่เดินตามเข้ามา วันนี้แหละต้มยำปลา ใส่เห็ดต้องมาแล้ว ไม่ไหว จืดชืดเกินไปแล้ว เนี่ยหลิงจะไม่ทน
"อาหลิงจะให้แม่ช่วยทำอะไรบ้าง "
" ท่านแม่ทำความสะอาดไก่ให้ข้านะเจ้าคะ ส่วนน้องเล็ก เอาเห็ดและผักพวกนี้ไปล้าง ส่วนปลาข้าจะทำเองเจ้าค่ะ"
เนี่ยหลิงเดินออกไปหลังบ้าน จัดการทำความสะอาดปลา ขอดเกล็ด ควักไส้ ล้างให้สะอาด อ่า ทำปลาเผาด้วยดีกว่า กินกับน้ำจิ้มซีฟูด อ่า แค่คิดก็น้ำลายไหล โชคดีที่ได้เครื่องต้มยำมาครบ เนี่ยหลิงเดินกลับเข้ามาในครัวเพื่อหุงข้าว ข้าวสารเหลืออยู่น้อยนิด หุงๆไป พรุ่งนี้ขายเห็ดได้ ค่อยซื้อมาเติมแล้วกัน หุงข้าวเสร็จ หันมาทำต้มยำปลา พร้อมๆกับที่ท่านแม่นำไก่เข้ามาให้ ส่วนไก่เนี่ยหลิงจะนำมาต้มน้ำแกงใส่เห็ดสน เนี่ยหลิงนำปลาที่จะเผามาทาเกลือและทุบตะไคร้ยัดท้องปลา นำไม้มาเสียบ จากปากทะลุหาง ทั้งหมด 5 ตัว เนี่ยหลิงให้ท่านแม่ ย่างปลา และให้น้องเล็ก ช่วยดู ข้าวที่หุงไว้ว่าสุกหรือ ยัง ส่วนเนี่ยหลิงเตรียมเครื่อง ต้มยำ ไปพลางๆ เมื่อข้าวสุกแล้ว เนี่ยหลิง ทำน้ำแกงไก่ ก่อน เพราะไก่สุกช้า ใช้เวลาตุ๋นมากหน่อย ท่านแม่ย่างปลาเสร็จ เนี่ยหลิงทำต้มยำปลาต่อทันที อ่า อาหารรสแซ่บ คิดถึงมาก วันหลังต้องทำน้ำมันพริกไว้ใช้ แล้ว รอให้พริกที่นำมาปลูก ออกผลก่อน ตอนนี้ยังไม่มากพอที่จะทำ
"อาหลิงอาหารเสร็จหมดแล้ว เจ้าไปล้างหน้าล้างตาก่อน ค่อยมากินข้าว เดี๋ยวแม่กับน้องเล็กของเจ้า ยกออกไปจัดโต๊ะเอง" "เจ้าค่ะท่านแม่แต่ลูกขอปลูก ผักและต้นไม้ที่ขุดกลับมาก่อนนะเจ้าคะ ไม่นาน "
เนี่ยหลิง ปลูก พริก ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด มะนาว หลังบ้าน ที่มีพื้นที่ 5หมู่ เหลือจากปลูกมันเทศ 2หมู่ แปลงผักประมาณ ครึ่งหมู่ แต่ผัก ไม่โต ต้นแคระแกร็น เนี่ยหลิง มองด้วยใจ ห่อเหี่ยว พลางถอนหายใจ ชาตินี้อะไรก็มีครบ ยกเว้นเงินสินะ ไม่เป็นไร บนเขายังมีสมบัติให้ค้นหาอีก หลังจากปลูกเสร็จทุกอย่างและรดน้ำเสร็จ เนี่ยหลิงเดินหันหลังกลับเข้าบ้านเพื่อจะได้กินข้าว ที่ เป็นข้าวจริงๆ ไม่ใช่น้ำต้มข้าว