อาเรียน่ามาจากอดีตและตอนนี้กำลังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน และอนิกา ซึ่งเป็นร่างใหม่ในอนาคตของอาเรียน่าก็สลับเข้าอยู่มาในชีวิตในอดีตชาติของตัวเองจะเกิดอะไรขึ้นถ้าสองคนนี้ยังคงอยู่ในชีวิตใหม่ของพวกเขา พวกเขาจะยอมรับได้หรือไม่อาเรียนน่าจะอยู่ในโลกสมัยใหม่และลืมสามีและครอบครัวของเธอ หรือเธอจะหาวิธีที่จะกลับสู่ร่างเดิมของเธอหรือไม่และอนิกา จะเป็นยังไง เธอจะหนาวเหน็บและข่มขู่ผู้ชายทุกคนที่เธอพบในชีวิตใหม่ของเธอ หรือบรรยากาศในอดีตจะทำให้เธอกลายเป็นลูน่าผู้อ่อนโยน
ดูเพิ่มเติมเออร์โก้สังเกตเห็นเช่นกัน“ทำไมคุณดูเครียดจัง มีอะไรรบกวนคุณหรือเปล่า” เออร์โก้ถามเธออาเรียน่าคุกเข่าลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว“ฉันทำไม่ได้หรอก ฉันกลัวจะตายก่อนถึงวันนั้น ทุกคนเกลียดฉัน แม้กระทั่งคนที่ฉันไว้ใจ” เธอร้องไห้ออกมาอนิกาตื่นตระหนก เธอทำไม่ได้ เธอไม่สามารถอยู่ที่นั่นหรือฆ่าตัวตายได้ หากเป็นเช่นนั้น ความเสี่ยงทั้งหมดจะกลายเป็นฝุ่นผง เธอปล่อยให้พวกเขาจับเธอไม่ได้“เฮ้ อย่ามาหลอกพวกเรานะ! ฉันรู้ว่าเธออยากเป็นฉันตลอดไปได้ยังไง ฉันเห็นมันในดวงตาของเธอและหมาป่าของฉันรู้สึกได้ ทำไม? อนิกาตะโกนใส่เธออาเรียน่าพยายามเพิกเฉยต่อเธอ เออร์โกเพียงแค่ฟังพวกเขา เขาแค่ต้องการช่วยพวกเขา และถ้าเวลานั้นหยุดลง เขาก็จะหายไปราวกับผงคลี“คุณไม่รู้สึกผิดกับสามีของคุณหรือ เขามองมาที่คุณอย่างน่าสมเพช! คุณคิดถึงเขาไหม” เธอต้องการให้อนิกากลับมาอยู่ในความรู้สึกของเธอหลังจากได้ยินเรื่องสามีของเธอ เธอก็สบตาฉันในที่สุด“คุณอยู่กับเขาเหรอ” เธอถามอนิกาเหมือนกำลังโหยหาเขาเช่นกันอนิกาพยักหน้าอย่างหนักแน่น“พ่อที่แท้จริงของคุณได้พบกับเธอ คุณเป็นลูกสาวของกษัตริย์อัลฟ่า เพียงแค่ทำภารกิจให้สำเร็จและสิ่งที่คุณได้รับก
“แม่ ช่วยด้วย แม่ช่วยด้วย!” อแมนด้าร้องไห้และเรียกหาอเลน่าโคราซอนพาอแมนดาไปหาน้องสาวของเธอเมื่อเธออายุเพียงสี่เดือน แฮโรลด์มีชื่อเสียงที่ดีในการรักษาลูกสาวของเธอให้ปลอดภัย เธอปล่อยให้พวกเขารับไปเลี้ยง เธอกลายเป็นอนิกา เปเรซและเป็นลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจที่ร่ำรวยสองคน แต่เมื่อโคราซอนได้ยินว่า เอเลน่าควบรวมกิจการกับลูคัสเธอกลับมาและขโมยลูกสาวของเธอจากโรงเรียนอนิกาจำเธอในฐานะแม่ไม่ได้เธอลูบไล้ผมของลูกและหลัง เธออดไม่ได้ที่จะร้องไห้“ฉันเอง แม่แท้ๆ ของเธอ อย่าร้องไห้นะ ฉันจะปกป้องเธอเอง” เธอกระซิบ แต่อนิกาพยายามดิ้นรนจากเธอเธอเตะและต่อยเธอ"ไม่! ฉันต้องการแม่และพ่อของฉัน! ให้ฉันกับพวกเขา!" อนิกาบอกเธอโคราซอนกำลังจะวิ่งเมื่อมีคนกระโดดทับเธอ อันธพาลหญิงที่เป็นผู้นำการโจมตีครั้งแรก ทุกคนก้าวไปข้างหน้าและเธอเห็นว่าแม้แต่ เอเลน่าและ ฮาโรลด์ก็ถูกจับกุมเช่นกันโคราซอนพยายามช่วยพวกเขา แต่ก็สายเกินไป เธอล้มเหลวในการควบคุมสัญชาตญาณและพลังของเธอ เธอปล่อยเปลวเพลิงมหึมาเพื่อฆ่าพวกเขาทั้งหมด และเธอก็กวาดแม้กระทั่ง เอเลน่าและ ฮาโรลด์ด้วยเธอไม่รู้ว่าพวกอันธพาลยิงเธอที่ท้องของเธอ เธอสะดุดล้มลงกับพื
“ฉันหวังว่าคุณจะไม่โกรธฉัน ถ้าฉันบอกคุณว่าทำไมฉันถึงมาที่นี่ อแมนด้า” เธอพูดและฉันก็กดมือของเธอด้วยแล้วพยักหน้าความเงียบหมายความว่าใช่เธอพยายามกลั้นน้ำตาอีกครั้ง เธอกลั้นหายใจลึกๆ ฉันรู้สึกได้ว่ามือที่สั่นเทาของเธอจับฉันไว้ เธอซ่อนบางอย่างที่น่ากลัว ฉันเดา“บอกมาสิ ฉันมาเพื่อฟังแม่!” ฉันบอกเธอ“ฉันฆ่าพ่อแม่บุญธรรมของคุณ ฉันเป็นคนโจมตีพวกเขา มันเป็นอุบัติเหตุ ฉันพยายามช่วยพวกเขา แต่พวกเขาคิดว่าฉันจะฆ่าพวกเขา” ในที่สุดเธอก็บอกฉันทุกอย่างแต่ฉันก็ยังไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร“อะไรนะ คุณช่วยบอกฉันอย่างชัด ๆ หน่อยได้ไหม!” ฉันบอกเธอดวงตาของเธอเปลี่ยนมาที่ฉันเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดเธอไม่ตอบแทนที่จะตอบฉัน ตาของฉันเบิกกว้างเมื่อรูปร่างของเธอค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นของฉันที่เหมือนหมาป่าคุณแม่อนิกาก็แปลงร่างด้วย!เสียงคำรามดังก้องอยู่ในห้องของเธอปี พ.ศ. 2413อนิการับบทเป็น อาเรียน่าสถานที่แห่งนี้เป็นบรรยากาศใหม่สำหรับฉัน ผู้คนที่นี่ดูเป็นมิตรและถ่อมตน ต้อนรับวันด้วยการเดินเล่นรอบนอกพระราชวัง มันยากสำหรับฉันที่จะนั่งอยู่ที่นั่นเพราะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับชีวิตของฉัน นาฬิกากำลังเดินอยู่ และเวลาของ
ทั้งสองแยกทางเพื่อประโยชน์ของทุกคน เขาหวังว่าสักวันพวกเขาจะได้พบกับใบหน้าที่มีความสุขการเดินทางดำเนินไปเป็นเวลาสองวันจนกระทั่งพวกเขาไปถึงอาณาจักรคานาเรีย ที่นี่เป็นที่ที่แอนนี่และกษัตริย์เธอุสได้พบกัน และ อาเรียน่าเป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารักที่เธอให้กำเนิดย้อนอดีต“แอนนี่ ไปเอาลูกสาวของเราไปด้วย!” กษัตริย์เธอุสรีบจากวังไปที่โรงแรมเขาปล่อยให้พวกเขาอยู่แอนนี่รู้ดีว่าทำไม“เฮร่ารู้หรือไม่ว่าฉันได้ทารกแรกเกิดด้วยพระโลหิตของพระองค์ เธอจะฆ่าเราไหม” แอนนี่ถามอัลฟ่าคิงด้วยความกลัวอย่างยิ่งอาเรียน่านอนหลับสบายในอ้อมแขนของเธอ เธอตัวเล็กและไร้เดียงสาเกินกว่าจะสัมผัสได้ถึงความตายก่อนวัยอันควร“เร็วเข้า ฉันจะพานายไปหาเกรกอรีเพื่อนของฉัน เขาเป็นนายพราน เขาจะช่วยคุณในชีวิตใหม่!” เขาบอกแอนนี่ราวกับว่าพวกเขาจะไม่เห็นเขาอีกต่อไป“คุณจะมาเยี่ยมไหม แล้วพวกเราล่ะ อย่าทิ้งเรา เราต้องการคุณและลูกสาวของคุณ!” แอนนี่ร้องไห้ด้วยความเหงากษัตริย์เธอุสจับไหล่ทั้งสองข้างอย่างแรง เขามองเธอเหมือนเขาเสียใจที่รักเธอ“เราจะไม่เจอกันอีก! ฉันหวังว่าคุณจะไม่ปรากฏตัวในวัง! ฉันเสียใจ!” เขาพูดและทิ้งพวกเขาไว้ดวงตาของแอนนี่เ
อาร์กัสเปลี่ยนร่างเป็นหมาป่าอย่างรวดเร็ว ดวงตาสีแดงของเขาจ้องมองพวกเขาด้วยความโกรธและคำราม“ไปให้พ้น! เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ ถ้าเจ้าไม่ออกไป ข้าจะฆ่าเจ้าทั้งหมด!” เขาคำรามใส่พวกเขาดวงตาของไรเลย์ก็กลายเป็นสีแดงเช่นกัน แต่สามารถควบคุมหมาป่าของเขาได้ เขาปล่อยให้เขี้ยวของเขาปรากฏขึ้นและยิ้มให้ลูกพี่ลูกน้องของเขา“เถียงง่ายๆ เราแค่ถาม โอเค เราเชื่อคุณ แต่ถ้าเราพบว่าคุณโกหก เราจะไม่ลังเลเลยที่จะนำคุณออกจากบัลลังก์!” เขาเตือนลูกพี่ลูกน้องของเขาด้วยและสั่งให้พวกเขาไป“พวกเราจับตาดูคุณอยู่ คุณมาเทโอ!” จอห์นพูดก่อนจะเดินตามพวกเขาไปอาร์กัสตามพวกเขาไปด้วยดวงตาสีแดงเพลิงและเสียงคำราม เขารู้สึกโล่งใจเมื่อได้เห็นพวกเขาออกจากสายตาในที่สุด เขาลงไปข้างล่างเพื่อตรวจสอบอาเรียน่า แต่เธอไปแล้ว“อะไรนะ—” เขาก้มหัวเขารีบวิ่งออกจากคฤหาสน์เพื่อตามหาอาเรียนา เธอคิดว่าอนิกาเป็นผู้หญิงที่ดื้อรั้นเพียงคนเดียวที่เขารู้จัก แต่อาเรียน่าก็เหมือนกับเธอ“เธอจะไม่เชื่อฟังฉันได้ยังไง” เขาพึมพำขณะวิ่งไปตามถนนเขาต้องตามหาเธอให้พบก่อนจึงจะพบเธออาเรียน่ารับบทเป็น อนิกาหมาป่าของฉันได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึงชั้นบน ฉันตัดส
เขาสะดุ้งด้วยความเจ็บปวดเมื่อกรงเล็บของกษัตริย์กระทบผิวของเขา มีรอยขีดข่วนและคราบเลือดปรากฏให้เห็นรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของราชาหมาป่าปีศาจ"ตาย!" อีกหมัดหนึ่งมาจากอุ้งเท้าของเขา แต่มาร์โคมองเห็นมันและจับขาของเขาแล้วโยนเขาออกไปนอกโรงแรมโรงเตี๊ยมที่สร้างจากบล็อกถูกฉีกเป็นชิ้นๆมาร์โคเห็นกองทัพกลุ่มหนึ่งที่มีชายสวมมงกุฎเดินตรงเข้ามาหาพวกเขา มนุษย์หมาป่ากลุ่มหนึ่งก็วิ่งไปกับพวกมันด้วยฝูงสัตว์ จนกระทั่งเขาเห็นพวกมันตัวหนึ่ง และนั่นคือราฮาลเบต้าของเขาเขาหอนเรียกพวกเขาและพวกเขาส่งเสียงหอนเป็นคำตอบของอัลฟ่าของพวกเขา มาร์โคดีใจที่พวกเขาปลอดภัยและมีชีวิตอยู่ขณะที่เขากำลังยุ่งอยู่กับการต่อสู้กับดาริอุส ออกัสต์และกองทัพของเขายังคงยิงธนูต่อไป และตัดสินใจตามหาคาร์ลและอนิกา“เจ้าไปจากพวกเราไม่ได้!” ออกัสต์ตะโกนและทำให้เขาประหลาดใจ คาร์ลปรากฏตัวด้วยความกล้าหาญบนใบหน้าของเขา“เขาไม่ใช่ราชาของคุณ ดูสิ เขาเป็นปีศาจ จับเดือนสิงหาคม! เขาใช้คุณเพื่อปกป้องเขาและฆ่าคุณหลังจากที่เขาฆ่าเราเท่านั้น!” คาร์ลพยายามเปลี่ยนใจและเพื่อนๆ ของเขา แต่พวกเขาไม่ฟังเขา“หลงทางไป ไอ้โง่! คุณเป็นคนขายหน้าพวกเรา!” ออกัสตอ
“ถ้าเธอไม่ใช่อนิกาแล้วเธออยู่ที่ไหน” เขาถามฉัน.“ฉันไม่รู้! ฉันไม่สามารถบอกได้ แต่เราต้องการความช่วยเหลือจากใครสักคน และฉันก็พาเขามาที่นี่ด้วย” ฉันพูดแล้วจอห์นก็แปลกใจที่เห็นหน้าเขา“ไรเลย์?” เขาพึมพำจอห์นไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้พบกับฝูงอัลฟ่าแห่งแบล็กมูน มันคือศัตรูตัวฉกาจของคานิด เดโบราCanid หัวหน้ากลุ่ม Red Moon Packs มีความขุ่นเคืองต่อพวกเขาอนิกา เปเรซ, แซงเกรีย ลูน่าของพวกเขาไม่มีความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะเธอต้องการให้กระเป๋าของเธอดูดีและใช้ชีวิตอย่างสงบสุขโดยไม่ต้องทำสงคราม“สวัสดี จอห์น ฉันได้ยินมาว่าคุณต้องการความช่วยเหลือจากฉัน!” เขาพูดและจอห์นไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพยักหน้ารับและยอมรับข้อเสนอของเขามุมมองของอาร์กัสหมาป่าของฉันเอาแต่เรียกชื่อฉัน ฉันเอนหลังพิงโซฟาเพื่อให้ตัวเองสบายตัว ฉันไม่รู้ว่าเขามีปัญหาอะไร แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาสื่อสารกับฉัน ฉันเพียงแค่นั่งลงและพูดคุยกับเขา"มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?" ฉันถามเขา.ฉันเพิ่งมาจากการล่าสัตว์กับไรเลย์ลูกพี่ลูกน้องและเบต้า ออกัส เราคิดถึงการไปเที่ยวด้วยกันเพราะตั้งแต่ที่ ไรเลย์กลายเป็นอัลฟ่าของ Black Moon Packs และเป็
เราสำรวจทางเดินลงไปจนเราสอนทางตัน ฉันเห็นไฟไหม้สูงนอกห้องขังของนักโทษ ฉันเห็นแพ็ค พวกมันอยู่ในร่างมนุษย์หมาป่า ดังนั้นพวกเขาจึงเก็บสัตว์ประหลาดเหมือนพวกเขาด้วย เกิดอะไรขึ้นถ้าลูกสาวของฉันอยู่ข้างใน? ฉันได้ยินเสียงคำรามดังอยู่ข้างในเมื่อไฟลุกลาม“เราจะทำอย่างไร เราอาจถูกฆ่าด้วยไฟ?” เดเมียนบอกฉัน แต่ฉันรีบเปลี่ยนร่างเป็นหมาป่าฉันปล่อยให้พวกเขาตายไม่ได้ พวกเขาต้องการความช่วยเหลือจากฉัน และพวกเขาก็ไร้เดียงสา"อ๊ะ!" ฉันวิ่งเข้าไปใกล้กองไฟและทุบประตูเรือนจำด้วยร่างยักษ์ของฉันและฉันก็ทำได้ดี ล็อคเปิดออกและพวกเขาวิ่งออกมาจากไฟที่ลุกโชติช่วงฉันก็วิ่งตามพวกเขาไปด้วย เรากลับไปที่บัลลังก์ของกษัตริย์ ชุดที่ฉันช่วยรอและหันกลับไปหามนุษย์อีกครั้งหนึ่งในนั้นออกมาข้างหน้า บางทีเขาอาจเป็นรุ่นพี่ของพวกเขา“ขอบคุณที่ช่วยพวกเราไว้ ฉันชื่อราฮาล แห่ง Blue Night Packs แต่เราต้องไป ไม่ว่าคุณจะมาเพื่ออะไร จงทำมันให้เร็วที่สุดในขณะที่ทุกคนไม่อยู่!” เขาพูดและฉันอยากรู้ว่าทำไมทหารทั้งหมดและกษัตริย์ของพวกเขาถึงหายไปบางทีพวกเขาอาจรู้เรื่องอนิกา ฉันต้องหาคำตอบ“เดี๋ยวก่อน! ทุกคนอยู่ที่ไหน ทำไมพวกเขาปล่อยให้ที่นี่ถ
"คืนนี้ไปรู้กัน!" มาร์โคพึมพำคาร์ลตามเขาเข้าไปข้างในซึ่งทุกคนจะไปทานอาหารเย็น กษัตริย์ดาริอุสและอนิกานั่งติดกัน อาเร็มอยู่ข้างกษัตริย์ดาริอุส และผู้ว่าการซาเลมหันหน้าไปทางกษัตริย์จากด้านตรงข้ามของโต๊ะ มาร์โคและคาร์ลตัดสินใจนั่งข้างอานิกาผู้ว่าการเริ่มการสนทนา“สวัสดีตอนเย็นทุกคน ฉันดีใจมากที่แม้แต่ราชาแห่งอาณาจักรวาลคิรี สถานที่ที่ผู้คนกลัวการลงมือและผู้คนของเขามาที่นี่เพื่อเยี่ยมชมเมืองเล็กๆ ของเรา เซเลม” เป็นการแนะนำตัวที่ยาวนานทั้งหมดก็ยิ้ม“ยินดีที่ได้พบท่านผู้ว่าราชการ เราดีใจที่ท่านรับเราเป็นแขกของท่าน!” อนิกาพึมพำผู้ว่าการจ้องมองที่เธอและเขาจ้องมองที่เธออยู่ครู่หนึ่ง เธอกลัวว่าเขาจะเห็นเธอที่ไหนสักแห่ง“เธอดูคุ้นๆ นะ คุณหญิงอนิกา! ฉันคิดว่าฉันเคยเห็นหน้าคุณมาก่อนหรือเปล่า” เขาถามเธออนิกาจิบไวน์แดงและยิ้มให้เธออย่างน่ารัก“ความงามของฉันสามารถมองเห็นได้ทุกที่ใช่ไหม ราชาของฉัน” เธอพูดอย่างกล้าหาญและเลื่อนดวงตาที่แวววาวของเธอไปที่กษัตริย์ดาริอัส“ใช่ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอเป็นคนโปรดของฉัน!” พระราชาตอบด้วยความกระตือรือร้นผู้ว่าราชการเชื่อเขา แต่เขาไม่มั่นใจมากนัก“คุณเป็นนักล่าหร