LOGINShare
บทที่เจ็ด
Last Updated:
2024-10-19 08:05:53เป็นเวลาสามวันที่แผ่นดินทำใจและวันนี้จะเป็นวันที่เขาจะต้องคุยกับพลอยไพลินให้รู้เรื่องให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นชายหนุ่มตัดสินใจไปหาหญิงสาวที่หน้าบ้านของเธอดีกว่าไปหาที่โรงพยาบาลเพราะหากเกิดการทะเลาะกันที่นั่นคงจะทำให้เธอดูไม่ดีในสายตาคนที่ทำงาน
ถึงแม้ว่าเขาจะเคยมาที่นี่เพียงครั้งเดียวแต่เขาก็จำทางได้แม่นเพราะชายหนุ่มจดจำรายละเอียดของคนรักเกือบทุกอย่างแม้กระทั่งอาหารการกินว่าชอบกินอะไรหรือไม่ชอบอะไร
ตอนนี้ก็เป็นเวลาที่ฟ้ามืดแล้วแผ่นดินก็ไม่ยักเห็นว่าจะมีใครมาที่บ้านมีเพียงหญิงสูงวัยเดินออกมาเขาจึงรีบเปิดประตูรถลงไปถามทันทีว่าคนที่อยู่บ้านนี้เค้าทำไมยังไม่กลับกัน
หญิงสูงวัยเห็นเป็นคนแปลกหน้าคราแรกแกก็ไม่ไว้ใจแต่พอถามชื่อและได้คำตอบว่าชื่อแผ่นดินตรงกับคนที่พลอยไพลินฝากจดหมายไว้ให้จึงยื่นจดหมายให้กับชายหนุ่มและบอกว่าพลอยไพลินได้ย้ายออกเมื่อสองวันที่แล้วและก็ฝากจดหมายไว้ให้เขา
เมื่อหมดธุระของหญิงสูงวัยเธอก็เดินกลับไปบ้านของเธอทันทีทิ้งให้ชายหนุ่มยืนอึ้งกับเรื่องที่พึ่งได้รับรู้อยู่อย่างนั้นแผ่นดินรีบเข้าไปในรถเปิดจดหมายอ่าน ใจความในจดหมายเขียนว่าพลอยไพลินมีคนรักอยู่แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอขอโทษที่ไม่ได้บอกและขอให้จบกันด้วยดีอย่าตามหาเธอและขอให้ชายหนุ่มลืมเรื่องราวระหว่างเธอและเขาไปเสีย
เมื่ออ่านจบมือหนาก็กำกระดาษแน่นเขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นไอ้โง่คนหนึ่งที่เคยเป็นเสือยอมถอดเล็บสยบให้กับผู้หญิงคนนี้เขาให้ทั้งความรักความหวังดีให้กับเธอมาโดยตลอดแต่ผลตอบแทนที่เธอได้ให้กับเขาคือความเจ็บปวดเจ็บแบบไม่เคยเจ็บมาก่อนถึงแม้จะไม่มีแผลแต่ตอนนี้เหมือนหัวใจเขาโดนเฉือนโดยน้ำมือของหญิงคนรักไปแล้ว
แผ่นดินขับรถมาที่ผับดื่มเหล้าย้อมใจจนเมาแถมมีเรื่องชกต่อยกับคนในผับก่อนกลับ...เหตุการณ์ดันไม่จบแค่นั้นด้วยความเมาแล้วขับทำให้เขาเกิดอุบัติเหตุจนพิการเดินไม่ได้อยู่โรงพยาบาลเป็นเดือนหลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนเป็นคนละคนไม่ค่อยยอมพูดจากับใครงานที่บริษัทก็ไม่สนใจจนคนเป็นแม่ต้องเจียดเวลามาดูกิจการให้ทั้งที่งานตัวเองก็ยุ่งดีที่ยังมีลูกพี่ลูกน้องของเขาดูแลบริษัทของแผ่นดินแทนไปก่อน
ส่วนแผ่นดินเองก็ย้ายไปอยู่บ้านไร่ที่ต่างจังหวัดและยังขลุกอยู่แต่ในห้องไม่ยอมรักษาหมอคนไหนที่มารักษาก็โดนคนเจ้าอารมณ์ไล่ตะเพิดไปหมดฐิตาที่เคยติดเขาแจยังรับสภาพที่เขาเป็นตอนนี้ไม่ได้เลยยอมถอนหมั้นและไม่ได้สนใจชายหนุ่มอีกเลย
21.00 น.
เป็นเวลาสองวันแล้วที่คุณหญิงดวงแขให้เวลาพลอยไพลินเตรียมตัวเพื่อที่จะย้ายไปอยู่เรือนเล็กที่ไร่บดินทร์เดชา หญิงสาวรู้สึกใจหายเหมือนกันที่ต้องจากบ้านหลังน้อยอันแสนอบอุ่นของเธอแม้จะชั่วคราวก็ตาม
“พี่พลอยทำไมยังไม่นอนอีกคะ” ลูกแก้วที่กำลังเดินเข้ามาในครัวเพื่อจะมาหานมอุ่นๆดื่มก่อนนอนเธอเห็นพลอยไพลินนั่งอยู่ตรงระเบียงใกล้ๆห้องครัวหญิงสาวเลยเดินมาหาพี่สาวของเธอก่อน
“อ้าว ลูกแก้วพี่ว่าจะมาดูว่าเก็บของเล่นยัยหนูไปหมดหรือยังน่ะ อีกเดี๋ยวก็จะไปนอนแล้วล่ะจะ”
“ของยัยหนูแก้วเก็บเรียบร้อยหมดแล้วจะ พี่พลอยสบายใจได้”
“แล้วของลูกแก้วเก็บเรียบร้อยแล้วใช่ไหมมีตรงไหนให้พี่ช่วยเก็บอีกหรือเปล่า”
“เรียบร้อยหมดทุกอย่างแล้วจ้ะพี่พลอย งั้นเดี๋ยวแก้วขอตัวไปหานมกินก่อนนะพี่พลอยก็อย่านอนดึกล่ะ “
“จ้า”
สองสาวนั่งคุยกันสักพักก็เข้านอนพลอยไพลินถึงจะใจหายที่ต้องจากบ้านนี้ไปแต่ก็ดีใจที่จะได้ช่วยเหลือลูกชายของคุณหญิงดวงแขเพื่อที่จะได้ตอบแทนบุญคุณที่คุณหญิงได้ส่งเสียเธอเรียนและยังช่วยเหลือเรื่องที่เธอเดือดร้อนอีกถึงแม้จะได้ยินกิตติศัพท์ในความโมโหร้ายของลูกชายคุณหญิงจากปากนมนิดและคุณหญิง พลอยไพลินก็ไม่หวั่นในเมื่อเธอตั้งใจว่ายังไงก็จะรักษาคนคนๆนี้ให้หายต่อให้เจอเรื่องอะไรเธอก็จะไม่ย่อท้อเด็ดขาด
เช้าวันต่อมา
“แอ้ๆๆ”
“ว่าไงจ้ะชมพู คุณลุงเขาแค่จะช่วยย้ายเปลให้เราไงคะ”
ยัยหนูชมพูที่นั่งอยู่บนรถเข็นสีชมพูที่หน้าบ้านเมื่อเห็นคนส่งของยกเปลสีชมพูของตัวเองขึ้นรถก็ส่งเสียงอ้อแอ้ประท้วงแล้วหันไปมองหน้าแม่ของตัวเองเหมือนกับจะฟ้องว่าแม่จ๋าผู้ชายคนนั้นเขายกเปลหนูไปแล้วนะช่างเป็นภาพที่น่าเอ็นดูเสียจริง
เมื่อรถกระบะขนของเต็มรถแล้วก็ขับไปส่งจุดหมายปลายทางที่เรือนเล็กไร่บดินทร์เดชาที่นั่นมีนมนิดรอรับของอยู่ก่อนแล้ว พลอยไพลินและลูกแก้วเมื่อตรวจตราความเรียบร้อยที่บ้านเรียบร้อยแล้วก็ขับรถตามมาที่ไร่ทีหลังกว่าจะมาถึงกันก็เย็นเกือบมืดพอดีคุณหญิงเลยให้ทั้งสามพักผ่อนและจัดแจงเก็บของให้เรียบร้อยแล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยมาเจอกันที่เรือนใหญ่
เช้าวันต่อมา
08.00 น.
“อ้าวหนูพลอยมาแต่เช้าเลยรอนานไหมจ้ะ”
“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหญิง พลอยรอไม่นานค่ะพึ่งมาถึงเหมือนกัน”
คุณหญิงดวงแขเห็นพลอยไพลินนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกไม่คิดว่าหญิงสาวจะมาแต่เช้าเลยออกมาช้านิดหน่อยเพราะมัวแต่ไปปลุกลูกชายตัวดีด้วยตัวเองจะได้มาทำความรู้จักกับพลอยไพลินที่กำลังจะมารักษาเจ้าตัวแต่ลูกชายของเธอก็ไม่ยอมตื่นแถมบอกว่าจะไม่ยอมรักษาอีกต่างหาก
“แล้วหนูแก้วกับยัยหนูล่ะ “
“อ่อ ลูกแก้วพายัยหนูออกไปเดินเล่นที่สวนน่ะค่ะ นั่นไงกลับมาแล้ว” พลอยไพลินที่ชะเง้อมองออกไปข้างนอกเห็นว่าลูกแก้วกำลังอุ้มยัยหนูเดินเข้ามาพอดี
“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณหญิง..ชมพูธุจ้าคุณหญิงก่อนเร็วคนเก่ง” เมื่อน้าบอกให้ธุจ้าเจ้าก้อนกลมก็ยกสองมือประกบกันพร้อมยิ้มปากบานส่งเสียงอ้อแอ้ทักทายคนตรงหน้าด้วยความอารมณ์ดี
Latest chapter
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่หกสิบสาม ตอนจบ
“คิดถึงแต่คุณย่าใหญ่เหรอคะไม่คิดถึงคุณย่าเล็กบ้างเลยเหรอแบบนี้ย่าก็น้อยใจแย่เลยนะเนี่ย” พิไลเมื่อเห็นยัยหนูชมพูเข้ามากอดหอมผู้เป็นพี่สาวของตัวเองก็อดหยอกหลานตัวน้อยที่กำลังส่งเสียงเจื้อยแจ้วอยู่ตอนนี้ไม่ได้“ชมพูก็คิดถึงคุณย่าเล็กเหมือนกันค่ะ”ฟอดดดดดเด็กหญิงตัวกลมผละจากคุณย่าใหญ่แล้วเข้าไปกอดคุณย่าเล็กของเธอพร้อมหอมฟอดใหญ่ๆแบบเท่าเทียมกัน“ว่าไงคุณพ่อลูกสอง” พีรพัตรเอ่ยหยอกผู้เป็นพี่ชายที่กำลังเดินจูงลูกชายคนเล็กเข้ามาในบ้านพร้อมพลอยไพลินชายหนุ่มพอจะเดาออกที่พี่ชายเขามาช้าก็คงจะเป็นเพราะสองแสบนี่อีกล่ะสิ“เออ..เหนื่อยดี” แผ่นดินได้แต่อมยิ้มแล้วส่ายหัวให้กับพีรพัตรให้น้องของเขาเห็นว่าว่ามีลูกสองแล้วมันเป็นยังไงแต่ถึงเหนื่อยแต่เขาก็มีรอยยิ้มได้ทุกวันก็เพราะลูกสองคนนี้แหละทำงานเสร็จปุ้ปต้องรีบกลับมาหาลูกหาเมียทันที“แล้วนี่ลูกแก้วกับตาเก้าไปไหนล่ะ” แผ่นดินว่าจะให้ลูกชายของเขาไปเล่นกับหลานชายสักหน่อยแต่ไม่เห็นทั้งแม่และลูกก็เลยถามหา“เมื่อกี้แก้วพาตาเก้าไปเข้าห้องน้ำน่ะเดี๋ยวก็มา......นั่นไงมาพอดีเลยเก้ามาพาฌอนไปเล่นหน่อยสิลูก”“ได้ฮะคุณพ่อ” พีรพัตรเห็นลูกแก้วเดินจูงลูกเข้ามาพอ
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่หกสิบสอง
ก๊อกๆๆๆ“อ้าวพี่วินขึ้นมาทำอะไรคะ” จอมขวัญได้ยินเสียงเคาะประตูเลยเดินออกมาเปิดทั้งที่ยังไม่ทันได้มองตาแมวว่าเป็นใครเพราะคิดว่าอาจจะเป็นคนในบ้านมาตามไปทานข้าวแน่ๆแต่เมื่อเห็นเป็นชายหนุ่มเธอจึงตกใจไม่คิดว่าเขาจะขึ้นมาหาเธอถึงที่ห้อง“พี่มาดูขวัญไงเห็นคุณพ่อขวัญบอกว่าขวัญไม่สบายพี่เลยขึ้นมาดู...พี่เข้าไปข้างในได้ไหม” ธาวินเห็นสีหน้าหญิงสาวที่ดูจะไม่ค่อยดีนักเขาจึงขอเข้าไปคุยกับเธอด้านในชายหนุ่มเห็นอาการซึมของหญิงสาวก็พอจะดูออกว่าที่ซึมๆอยู่เนี่ยคงจะเป็นเพราะผลจากที่เขาแกล้งเธอแน่ๆอยากจะต่อยหน้าตัวเองชะมัดที่เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง“เอ่อ...ค่ะ” ธาวินเดินเข้ามาในห้องของจอมขวัญเมื่อเห็นหญิงสาวนั่งลงบนเตียงเขาก็ถือวิสาสะยื่นหลังมือไปแตะที่หน้าผากของเธอทันทีเพื่อดูว่าเธอป่วยจริงหรือเปล่า“ตัวก็ไม่ร้อนนี่นา...ป่วยการเมืองหรือเปล่าเราอะ” ธาวินอมยิ้มแลัวมองหน้าหญิงสาวจอมเจ้าเล่ห์เขารู้ว่าที่เธอแกล้งป่วยกะทันหันเพื่อที่จะได้ไม่ต้องลงไปเจอเขาแน่ๆ“ตกลงพี่วินมาหาขวัญมีอะไรคะ” จอมขวัญไม่ได้ตอบปฏิเสธอะไรจากคำกล่าวหาของเขาตอนนี้เธอไม่กล้าที่จะมองหน้าของเขาด้วยซ้ำเลยเร่งถามคนตรงหน้าว่าที่มามีธุร
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่หกสิบเอ็ด
“ต้องยกความดีความชอบให้ขวัญแล้วหละที่คอยดูแลเอาใจใส่จนมันออกลูกมาดกขนาดนี้” ธาวินเห็นหญิงสาวยืนยิ้มภาคภูมิใจกับสิ่งที่หญิงสาวลงมือทำเองจนประสบผลสำเร็จก็อดชมไม่ได้“ก็ขวัญใช้หัวใจดูแลไงคะ..รู้ไหมคะตั้งแต่ขวัญมาดูแลสวนให้พี่วินขวัญรู้สึกต้นไม้ในสวนมากเลยค่ะ” จอมขวัญรู้สึกรักและก็ผูกพันธ์กับสิ่งที่เธอทำเธอไม่รู้ว่าเธอชอบที่จะตากแดดตากลมทำงานในสวนตั้งแต่เมื่อไรแต่มารู้ตัวอีกเธอก็รู้สึกว่ามีความสุขทุกครั้งที่อยู่ในสวนผลไม้นี้ไปแล้ว“พี่ก็รัก....รักมากด้วย” ธาวินพูดคำว่ารักออกมาก่อนจะมองไปทางหญิงสาวด้วยสายตาหวานหยาดเยิ้มทำเอาคนที่ยืนยิ้มมาทางชายหนุ่มถึงกับหลบสายตาที่ส่งมาแทบไม่ทันถึงจะคิดว่าเขาคงพูดว่ารักสวนผลไม้ก็เถอะแต่เธอก็เขินกับคำที่เขาพูดว่ารักอยู่ดี“เอ่อ...พี่วินพึ่งกลับมาเหนื่อยๆเดี๋ยวขวัญไปหยิบน้ำมาให้นะคะ” หญิงสาวรีบชิงบอกว่าจะไปหยิบน้ำให้ชายหนุ่มเพื่อแก้อาการเขินเธอรีบวิ่งเข้าไปในครัวอย่างรุกรี้รุกลนเพราะกลัวว่าเขาจะเห็นว่าเธอเขินอยู่แต่มันก็ไม่ทันแล้วหน้าเธอออกจะแดงขนาดนั้นเขาแค่แกล้งนิดเดียวเองที่เขาพูดว่าพี่ก็รักเขาหมายถึงรักสวนนี้เหมือนกันแต่ที่บอกว่ารักมากด้วยคำนั
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่หกสิบ
“อ้าวคุณน้าสวัสดีครับ” แผ่นดินที่กำลังเดินจูงมือยัยหนูชมพูที่เริ่มเดินได้แข็งแล้วเมื่อเห็นผู้เป็นน้าเขยก็รีบยกมือสวัสดีทำเอายัยหนูชมพูยกมือขึ้นสวัสดีตาม“จ้า” ยัยหนูชมพูยกสองมือป้อมๆตามผู้เป็นพ่อแล้วส่งเสียงสวัสดีตามที่ผู้เป็นแม่เคยสอนแต่ก็ดันพูดออกมาได้คำเดียวว่าจ้าทำเอาทุกคนที่ยืนอยู่ต่างขำกับท่าทีของเด็กหญิงตัวกลมคนนี้กันยกใหญ่“โอ้โหหลานปู่ไหว้สวยจังเลยค่ามาให้ปู่หอมหน่อยเร็ว” พอพิศิษฐ์ได้เห็นท่าทางของหลานก็รู้สึกเอ็นดูลูกของหลานชายเขาทำไมถึงได้จ้ำม่ำน่าฟัดขนาดนี้เขาทำท่าชูสองแขนให้ยัยหนูมาหาเมื่อยัยหนูเดินมาหาเขาก็อุ้มก่อนที่เขาหอมที่แก้มย้วยๆไปหนึ่งฟอด“ลูกเราพูดได้หลายคำหรือยังเนี่ยตาพอล” เมื่อสักครู่พิศิษฐ์เห็นหลานพูดจ้าได้ก็เลยอยากรู้ว่าหลานสาวเขาพูดได้กี่คำแล้ว“ตอนนี้ก็พูดได้ทีละคำครับแต่ก็ยังได้ไม่เยอะเรียกพ่อกับแม่กับหม่ำๆได้แค่นี้ผมก็ดีใจแล้วครับ” แผ่นดินดีใจมากตอนที่ได้ยินว่ายัยหนูเรียกพ่อกับแม่ได้ตอนนั้นเขารู้สึกไม่เชื่อหูตัวเองเลยเค้นให้ยัยหนูพูดอยู่หลายรอบจนพลอยไพลินต้องปรามอาการเห่อที่ลูกพูดได้ของเขายกใหญ่ไม่อย่างนั้นคงให้ลูกพูดทั้งวันไม่หยุดแน่ๆ“ไหนลองเ
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่ห้าสิบเก้า
“งั้นเราทานข้าวก่อนเถอะจะได้ทานยา” วรรณาที่คุยกับหลานชายเรียบร้อยก็เห็นว่านี่มันจะเลยเวลาทานข้าวเช้าแล้วจึงรีบบอกให้หลานชายทานข้าวจะได้ทานยาเพราะกับข้าวที่หญิงสาวทำก็ดูว่าจะเริ่มเย็นแล้วเดี๋ยวมันจะไม่อร่อย“เดี๋ยวขวัญไปตักข้าวต้มมาให้คุณป้าแล้วทานด้วยกันเลยนะคะ” จอมขวัญเห็นว่าป้าของชายหนุ่มมาแต่เช้าท่าทางจะยังไม่ได้ทานอะไรมาแน่ๆหญิงสาวจึงเอ่ยปากจะไปตักข้าวต้มมาให้“ขอบใจจะ” วรรณายิ้มรับคำของจอมขวัญนึกเอ็นดูคนตรงหน้าที่ดูจะเป็นแม่ศรีเรือนคนนี้เสียจริง“หืมอร่อยมากเลยหนูขวัญ..แบบนี้ป้าต้องฝากท้องกับหนูขวัญบ่อยๆแล้วล่ะจะ”“ขอบคุณค่ะคุณป้า...สูตรนี้เป็นของนมนิดที่อยู่ที่บ้านไร่ของป้าขวัญเองค่ะ” ทั้งสามทานข้าวกันไปด้วยนั่งคุยกันไปด้วยจนวรรณารู้ว่าทั้งสองรู้จักกันด้อย่างไรและจอมขวัญเป็นลูกเต้าเหล่าใครด้วยเสียงที่เจื้อยแจ้วและพูดเก่งของจอมขวัญที่หาเรื่องคุยได้ตลอดเวลาทำเอาวรรณายิ้มไม่หุบเธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหลานชายของเธอจึงดูสดใสทั้งที่ยังมีอาการเจ็บอยู่น่าจะเป็นเพราะหญิงสาวคนนี้นี่แหละ จะว่าไปเธอคงจะต้องไปคุยอะไรกับหลานชายเธอหน่อยแล้วที่ลูกสาวบ้านอื่นมาตามเฝ้าถึงที่แล้วคนเ
สัมพันธ์ร้ายสายใยรัก บทที่ห้าสิบแปด
จักรพงษ์เอ่ยเรื่องราวทั้งหมดให้จอมขวัญได้ฟังเขาไม่กลัวว่าจะโดนคนเป็นหัวหน้าตำหนิแล้วในเมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แค่ขอให้จอมขวัญเก็บเรื่องสถานที่ที่นี่เป็นความลับพอซึ่งจอมขวัญก็รับปากทุกอย่างขอแค่ให้เธอได้อยู่คอยดูแลธาวินเท่านั้นเอง“เชิญครับคุณขวัญหัวหน้าหลับเพราะฤทธิ์ยาน่ะครับคุณขวัญอยู่ที่นี่ตามสบายเลยนะครับเดี๋ยวผมจะโทรบอกทางบ้านคุณให้เอง”“ขอบคุณค่ะ” จักรพงษ์พาจอมขวัญไปเยี่ยมธาวินที่ในห้องหญิงสาวก็ปล่อยโฮออกมาทันทีเมื่อเห็นสภาพของชายหนุ่มเธอไม่คิดว่าเขาจะเป็นหนักขนาดนี้แต่ก็ยังดีที่ยังรอดกลับมา จอมขวัญเทียวไปเทียวมาอยู่หลายครั้งร่วมเดือนจนธาวินเริ่มดีขึ้นจึงย้ายกลับมาที่บ้านของเขาหญิงสาวเฝ้าดูแลชายหนุ่มอยู่ไม่ห่างจนแผลตอนนี้เริ่มดีขึ้นมากเดินเหินก็สะดวกมากขึ้นแต่ก็ยังต้องมีคนดูแลอย่างดีเพราะตอนนี้ชายหนุ่มอยู่บ้านคนเดียวแล้ว หลังจากจบคดีของเสี่ยวันชัยเมฆินก็โดนเรียกตัวไปช่วยคดีอื่นต่อจึงทำให้ธาวินพักรักษาตัวอยู่คนเดียวหญิงสาวจึงตามดูแลธาวินอยู่ไม่ห่างทั้งดูงานในสวนสั่งงานลูกน้องของธาวินเองหาตลาดส่งผลใหม่ เพราะว่าโรงงานของวิเวียนได้ปิดตัวลงแล้วหญิงสาวดูงานในสว
You may also like
แรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.2K viewsคลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์37.2K viewsจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ชะนีติดมันส์17.6K viewsยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn32.9K viewsเพื่อนเรารักนาย (อัทธ์ เฟื่อง )
เค้กมัฟฟิ่นn142 viewsเมียรักท่านประธานสุดฮอต
คุณลูกเกด3.8K viewsไม่คิดจะรัก
จินต์พิชา376 views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X18.5K views
