ตอนที่ 9 ความทรงจำย้อนคืน

ตอนที่ 9 ความทรงจำย้อนคืน

อากาศยามเช้าของวันใหม่ไม่ได้สดใสเหมือนอย่างที่เคยเป็น เนื่องจากสภาพฝนฟ้าอากาศที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่องไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยตั้งแต่เมื่อคืน ในช่วงเวลานี้หลายผู้คนต่างเร่งรีบออกไปทำงานหรืออยู่ระหว่างการเดินทางไปยังที่ทำงานแค่คิดก็เป็นสิ่งน่าเบื่อสำหรับมนุษย์เงินเดือน เช่นเดียวกับผมหลังจากตื่นนอนได้สักพักแล้วแต่ไม่ยอมลุกขึ้นจากเตียงนอนพร้อมใบหน้าหวานของผมกำลังมองน่านฟ้าที่กำลังหลับตาราวกับไม่อยากตื่นจากความฝัน ก้านนิ้วเรียวได้สัมผัสจมูกสวยและไต่ระดับไปจนถึงขนตาที่ถูกประดับด้วยเส้นขนเป็นแพหนาชวนมองอย่างละสายตาไม่ได้

“……” ทำไมเราสองคนต้องอยู่ในสถานะแบบนี้ด้วยนะ ยังมีอีกหลายเรื่องราวที่ไม่สามารถบอกได้มันช่างอึดอัดจนแทบระเบิดออกมา ถ้าหากวันพรุ่งนี้ไม่สามารถอยู่เคียงข้างน่านฟ้าได้อีกแล้วผมต้องทำอย่างไร และน่านฟ้าจะอยู่ได้ไหมหากไม่มีเขา เวลาของเราสองคนในตอนนี้ช่างน้อยเหลือเกิน ความจริงแสนเจ็บปวดหากน่านฟ้ารับรู้ต่อจากนี้จะทำใจได้หรือเปล่าภายในใจของผมเต็มไปด้วยความหวาดกลัวเหลือเกิน

“ถ้าไม่มีดาวอยู่ ฟ้าจะคิดถึงกันบ้างไหม จะลืมเรื่องของเราสองคนหรือเปล่า” น้ำตาเม็ดใสได้ไหลอ