Ep.17 สอนเพศศึกษา NC+++

Ep.17 สอนเพศศึกษา NC+++

เเกร้กกกๆๆๆ!

"กรี๊ดดดดดดดดด!!!" สก๊อตกระชากเสื้อผ้าออกจากตัวทานตะวันออกจนหมดทุกชิ้น เผยให้เห็นทุกอย่างที่เป็นเนื้อๆ เน้นๆ

มันทำให้มังกรยักษ์ของเขาตื่นตัวขึ้นมาอย่างง่ายดาย ทานตะวันรีบใช้มือทั้งสองมาปกปิดของสงวนของเธออย่างไว

"จะทำอะไรฉันนนน!!!?" ทานตะวันตะโกนออกมาจนเสียงดังลั่นไปทั่วห้องขนาดใหญ่

"ระริกระหรี่ไปเอากับผู้ชายคนอื่น ทั้งที่เพิ่งโดนฉันเอาไปไม่กี่วัน เเต่ถ้าอยากนักฉันก็จะสงเคราะห์ให้!" มาเฟียหนุ่มพูดออกมาอย่างไม่รู้ตัว ว่าตัวเองกำลังอยู่ในอารมณ์ไม่พอใจคู่สนทนาอย่างมาก

"ไอ้บ้าสก๊อต!!! พูดเรื่องบ้าอะไรของนาย!!!?" ฉันไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขากำลังสื่อ เขาพูดเรื่องอะไรกัน? ผู้ชายคนอื่น? คนไหนกัน? ฉันยังไม่เคยไปยุ่งกับผู้ชายคนไหนสักคนเลย!

"Wow! จำชื่อผัวคนเเรกได้ด้วย!" สก๊อตพูดจบก็กระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น่ะเว้ย!!" ทานตะวันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความโกรธได้อีกต่อไป เธอตะคอกใส่คนตรงหน้าอย่างโมโห

"อย่ามาสั่งฉัน เเต่ฉันจะปล่อยเเน่ เเต่ไม่ใช่ในเเบบที่เธอคิดน่ะ เดี๋ยวจะเเสดงให้ดูว่า 'ปล่อย' เเบบไหน?"

จากนั้นสก๊อตรีบปลดเปลืองเสื้อผ้าต่อหน้าต่อตาทานตะวันอย่างไร้ยางอายใดๆ ทำให้มังกรยักษ์ที่หลับไหลอยู่เผยโฉมออกมาสู่ด้านนอก

เป็นมังกรยักษ์ที่ทานตะวันเพิ่งจะเจอมาไม่กี่วันก่อน เด่งออกมาทักทายเป็นครั้งสอง มันชั่ง.....จริงๆ

เธอได้เเต่กลืนน้ำลายลงคอด้วยความตกอกตกใจกับความยิ่งใหญ่ของมัน

สก๊อตจับขาทานตะวันถ่างออกจากกันให้กว้างเเล้วจับเเก่นกายรูดขึ้นลงสองสามทีก็…

สวบบบ!!

"กรี๊ดดดดดดด!!!" เสียงกรี๊ดร้องของทานตะวันดังสนั่นไปทั่วห้องด้วยความเจ็บปวด

"โอ้ยยยย!! เจ็บบบบ!! ฉันเจ็บบบ!! ฮือๆๆ ปล่อยฉัน!!" เสียงกรี๊ดร้องโหยหวนเพราะความเจ็บใจกลางสาว จะไม่เจ็บได้ยังไง มันไม่มีการเล้าโลมจากคนกระทำเเต่ใดๆเลย

"อ่าา...ไม่ได้เอาไม่กี่วัน ทำไมมันเเน่นขนาดนี้ว่ะ!!!" สก๊อตกัดฟันเเน่น จนสันกรามขึ้นมาจนเห็นได้ชัด ความขับเเน่นของเธอกำลังรัดตัวตนของเขาอย่างเเรงเเทบจะขาดใจตาย

"ฮือๆ ไอ้บ้า!! ฉันเจ็บ!!" ทานตะวันยังอยู่ในความรู้สึกที่ยังคงเจ็บปวดใจกลางความเป็นสาว

"ฉันบอกว่าเจ็บบบบ!! ไอ้!!" คนใต้ร่างพูดยังไม่ทันจบประโยค

จ๊วบบบ!

คำพูดพวกนั้นได้ถูกมาเฟียหนุ่มกลืนกินเข้าไปจนหมดเรียบร้อย นี่เป็นอีกกดที่เขาได้เเหกเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้

"อือออ" มาเฟียหนุ่มไม่รอให้ร่างบางได้ต่อว่าเขาอีก จึงปิดปากร้ายด้วยการจุมพิตอย่างรุนเเรง ลิ้นร้ายตวัดดูดดึงลิ้นเธอจนหนำใจ ตามมาด้วยดูดดึงริมฝีปากเธอจนปากเจ่อ

ปึกๆ! ปึกๆ!

เขาผละริมฝีปากออกเเล้วเริ่มขยับตัวตนจากช้าๆ เเล้ว...

พั่บบบ! พั่บบบบ!

เเรงตอกอัดของสะโพกกระเเทกกระทั่นไม่ยั้ง เพื่อสั่งสอนคนอย่างเธอ เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นไปทั่วห้อง ทำให้คนใต้ร่างร้องเสียงหลงเพราะความปวดร้าวตรงใจกลางสาวนับครั้งไม่ถ้วน

"ไอ้โรคจิต ฉันเจ็บบ!! อึก!" ยิ่งทานตะวันพูดต่อว่าด่าทอเขามากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งทำให้เขาตอกเเก่นกายเเรงมากขึ้นเท่านั้น

สก๊อตจับสองขาของทานตะวันขึ้นพาดบ่าแล้วอัดกระแทกความแรงเพิ่มขึ้นอีกขั้น

ตั่บบบบ!! ตั่บบบบบบ!!

"โอ้ยยย! เจ็บบบบจะตายอยู่เเล้วน่ะ!!" พอทานตะวันร้องโหยหวนออกมาอีกครั้ง สก๊อตจึงเริ่มลดความเร็วลงนิดหน่อย

จากนั้นก้มลงไปหายอดเม็ดสีชมพูสวยหวานของสองเต้างามนั้น ที่เคยลิ้มลองมาก่อนหน้า

"อื้มม~" มันช่างนุ่มละมุนลิ้น เเละหอมหวาน จนไม่อยากละไปจากมันเลย ร่างของทานตะวันทำเขาแทบคลั่งโดยไม่รู้ตัว

"อ๊า~" เสียงครางหลุดออกมาจากปากอมชมสวยพูจนได้ เธอรีบใช้มือปิดปากตัวเองทันที

"ทนได้ก็ทนไป" เขานี่เเหละจะทำให้เธอครางออกมาดังๆเอง

พั่บบบ! พั่บบบบบ!

"อ่ะ...อ๊ะ~" สก๊อตยังคงกระเเทกต่อไม่ยั้ง ในที่สุด เขาก็ทำสำเร็จ ทานตะวันก็ครางออกมาสมใจเขา

ปากดีหนักต้องเจอเเบบนี้ ไม่พอเเค่นั้น เขาใช้มือข้างหนึ่งไปสัมผัสจุดอ่อนไหวของเธอ

"อ๊ะๆ~" ตอนนี้เขากำลังปลุกปั่นอารมณ์ด้านมืดของเธอออกมา เเละมันก็สำเร็จ เธอไม่อาจต่อต้านความต้องการของร่างกายได้อีกเเล้ว

"เสียวหรือเปล่า?" น้ำเสียงแหบพร่า แต่ไม่ต้องถามก็รู้คำตอบ หลักฐานชัดเจนต่อหน้าขนาดนี้

"อ่ะๆ~" คนใต้ร่างกัดริมฝีปากเเน่นด้วยความ...เหมือนที่เขาถามก่อนหน้า มั่นช่างดูยั่วยวนใจคนบนร่างจริงๆ

เเต่พอเขาเห็นอย่างนั้นมันยิ่งทำให้อารมณ์ความต้องการสูงปรี๊ดเหมือนอากาศฤดูร้อนเดือนเมษายน เเม่งปรอดเเทบเเตก!!

พั่บบบบบบบบ!!!

"อ่ะ...อ้าๆ...สา...สะ...สก๊อต...ฉันรู้สึก...บา...เเบบตอนนั้น...อา...อีกเเล้ว!" ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่เธอเคยพบเจอมาแล้ว

เเต่พอคนบนร่างได้ยินอย่างนั้น เขารู้สึกพึงพอใจไม่น้อยที่เธอครางชื่อของเขาออกมาเป็นครั้งเเรก เขาจึงเริ่มอัดกระเเทกตัวตนเเรงขึ้น เพราะรู้ว่าคนใต้ร่างกำลังจะได้โบยบินเหมือนนกน้อยกลางเวหา

พั่บบบบบ! ตั่บบบบบ!

"กรี๊ดดดดดดด!!!"

"อ่ะๆ...อร้าาายย!~" ทานตะวันได้ปลดปล่อยความสุขออกมาเป็นครั้งที่หนึ่งของวันนี้ มันเหมือนเธอได้ล่องลอยท่ามกลางอากาศที่สดชื่นที่เต็มไปด้วยกลิ่นดอกไม้เหมือนที่ร้านของเธอ

"ปล่อยฉันได้เเล้ว!" เสียงไม่สบอารมณ์เอ่ยขึ้น

"พอฉันช่วยพาโบยบินเสร็จ ก็ผลักใส ฝันไปเถอะฉันยังไม่เเตก ก็อย่าหวังว่าฉันจะปล่อย!!"

พรึ่บ!!

สก๊อตพลิกตัวลงไปนอนข้างล่าง เเล้วดันให้ร่างของทานตะวันขึ้นมานั่งคร่อมตักของตัวเอง

"อ๊ะ!"

"ทำให้ฉันเเตก เเล้วฉันจะปล่อย" คนที่นั่งอยู่บนร่างทำหน้าตาไม่เข้าใจว่าเขาให้เธอทำอะไร

"จัดการซะ อย่าช้า ไม่งั้นฉันจะเปลี่ยนใจ!" สก๊อตพยายามข่มอารมณ์ความต้องการเอาไว้ เเต่ด้านของทานตะวันก็ยังคงไม่เข้าใจอยู่อย่างนั้น

"หูตึงหรือไง? ฉันสั่งให้ทำก็ต้องทำ!" คนใจร้อน พอไม่ได้ดั่งใจก็ตะคอกใส่คนไร้เดียงสา เเถมยังไร้ประสบการณ์กับเรื่องเเบบนี้

"คะ...คือ...ฉันไม่เข้าใจที่นายพูด" ทานตะวันบอกไปตามตรง ก็เขาพูดไม่รู้เรื่องจริงๆหนิ!

มาเฟียหนุ่มพอได้ยินเเบบนั้น ถึงกับถอนหายใจเหือดใหญ่ 'อยากจะบ้าตาย ไอ้ไร้เดียงสาก็ไม่ผิดหรอก เเต่นี้จะซื่อบื่อเกินไปไหมว่ะ?'

"จับมันไปจ่อที่ร่องของเธอ เเล้วกดสะโพกเธอลงมา จากนั้นก็ขย่มให้ฉันเเตก!" คนใต้ร่างหล่อเเถมยังใจดีรับบทเป็นครูสอนวิชาเพศศึกษาให้กับคนซื่อบื่อคนนี้ ที่ไม่รู้อะไรเลย

"ฉะ...ฉันทำไม่เป็นอยู่ดี!!" ทานบอกเขาอีกครั้งว่ายังไงก็ทำไม่เป็น เเล้วทำท่าทางเเบบอายๆให้กับความไร้เดียงสาของตัวเอง

"เธอนี่เป็นคนที่บื้อที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลย" เขาล่ะยอมใจเธอ

"ใครจะไปเก่ง ช่ำชองเหมือนนายล่ะ" ขณะนั่งอยู่บนตัวเขา เธอก็ยังเถียงไปด้วย

"ชม?" สก๊อตเลิกคิ้วถามอย่างชอบใจกับประโยคที่ทานตะวันพูด

"ทุเรศ มันน่าภูมิใจตรงไหน?"

"เเต่เธอก็บื้อจริงๆนั้นเเหละ ยัยบื้อ!!" สก๊อตยังคงต่อว่าเธอว่าเป็นคนที่บื้อไม่หยุด

"เเล้วฉันจะทำเป็นได้ยังไงห่ะ? หนังโป๊ก็ไม่เคยดู เคยเห็นอย่างมากสุดก็เเค่คนจูบกันในทีวีก็เเค่นั้น เเละอีกอย่าง ไม่ได้ไปนอนอยู่ใต้เตียงเเอบดูคนอื่นเขา ทำ ทำอย่างว่าสักหน่อย"

ทานตะวันพูดอย่างตรงไปตรงมา เธอพูดความจริงออกมาให้คนตัวสูงใต้ร่างได้รับรู้ เเต่หารู้ไม่ว่าเขาเเทบกลั่นขำไม่อยู่เพราะความโคตรๆๆไร้เดียงสาของเธอ

"รู้ไหม? บางอย่างมันไม่จำเป็นต้องสอน ต้องเห็น ต้องดู หรือเเอบดู เพราะมันเป็นไปตามธรรมชาติ ตามสัญชาตญาณ เข้าใจไหม? ยัยบื้อ!!"

คุณครูที่สอนเพศศึกษาให้เเก่เธอ อธิบายให้เธอเข้าใจอย่างเเจ่มเเจ้งมากยิ่งขึ้น เขาไม่เคยคิดเลยว่าชาตินี้ทั้งชาติต้องมาอธิบายเรื่องแบบนี้ให้คนอื่นฟัง เพราะใครๆเขาก็รู้กันทั้งนั้น

โมเมนต์นี้ สก๊อตพยายามอย่างหนัก ต้องข่มอารมณ์ความหงุดหงิดไว้ ไหนจะอารมณ์ที่ค้างยังไม่ได้ปลดปล่อยอีก ยังต้องมาสาธยายให้ยัยคนบื้อเข้าใจอีก หัวเขาล่ะจะปวดกับเธอ!

สุดท้ายเขาจึงตัดสินใจจัดการเอง เพราะไม่สามารถทนต่ออารมณ์นี้ต่อไปได้อีก เขาจับมังกรยักษ์ของตนเองไปจ่อร่องรักของเธอ เเล้วจากนั้นเสยมันขึ้นไปอย่างเน้นๆ

ปึก!

"อึก~/อ่าส์~" พอตัวตนของมาเฟียได้เข้าไปในร่องรักของทานตะวันเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว ก็มาพร้อมกับเสียงครางทันที

"ขยับสะโพกเเรงๆ ขย่มให้ฉันเเตก" ทานตะวันเมื่ออารมณ์สวาทเข้าครอบงำจิตใจ ก็เริ่มขยับสะโพกอย่างกล้าๆกลัวๆตามที่สก๊อตสั่ง เขาจึงช่วยจับสะโพกงามงอนของเธอให้ขยับให้เป็นจังหวะ

ปึกๆ!

"อ่ะๆ~จะ...จุกมากเลย...ลา…ลึก…ด้วย…อ่า~" ทานตะวันกัดฟันไว้เเน่นด้วยความกระสัน

คนใต้ร่างไม่สามารถทนได้กับจังหวะเคลื่อนไหวเเบบตัวสลอธได้อีกจึง...

พรึ่บ!

พั่บบบบบ! พั่บบบบบบบ!

เอวดียิ่งกว่านักลีลาศ เเละนักกายกรรมขึ้นมาทันที สก๊อตพลิกตัวเองขึ้นมาคร่อมทานตะวันเเทน เขารอไม่ไหวอีกต่อไป ต้องรีบเร่งจังหวะ

เพราะส่งสารอารมณ์ที่ยังค้างคาของตัวเองที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยสักที เพราะมัวเเต่ช่วยให้คนซื่อบื้อได้รับความสุขสม

ส่วนมือทั้งสองเอื้อมไปบีบเคล้นทรวงอกนุ่มๆอย่างมันส์มือ! ไม่วายลุกขึ้นนั่งไปซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น แล้วไม่ลืมทำรอยแดงๆเป็นจ่ำๆเอาไว้

"อ่ะๆ...สก๊อต...มา...ไม่ไหวอีกเเล้ว" นั้นไง ยัยซื่อบื้อใกล้จะถึงอีกเเล้ว เเต่ไม่เป็นไร อย่างน้อยเธอก็ครางชื่อเขาเป็นครั้งที่สอง

"พร้อมกัน"

"อร้าายย!! ~/อ่าาสส์!! ~"