ตอนที่ 10 ห้องของเขา

ตอนที่ 10 ห้องของเขา

วันนี้กวินกลับมาถึงคอนโดตั้งแต่เย็น ทั้งที่ปกติกว่าเขาจะกลับก็ดึกดื่น หรือบางทีก็ไม่กลับเลย แต่วันนี้เพราะเขาต้องมารอใครบางคนถึงได้กลับเร็วเป็นพิเศษ แต่แทนที่จะเข้าห้อง เขากลับยืนพิงผนังห้องตัวเอง มองไปที่ประตูห้องตรงข้ามอยู่นานอย่างใจร้อน

ก่อนจะถอนหายใจแล้วเดินเข้าห้องของเขา แต่ก็ไม่ได้ไปไหนไกลจากประตูเขาเดินวนไปวนมาอยู่แถวประตูห้องอยู่นาน พร้อมกับกดดูกล้องที่อยู่หน้าประตูว่าคนตัวเล็กที่อยู่ห้องตรงข้ามกลับมาหรือยัง แต่ก็ไร้วี่แววว่าเธอจะกลับมา เขาเดินไปที่ตู้เย็นก่อนจะหยิบเบียร์ขึ้นมาแล้วเปิดขึ้นดื่ม แล้วหยิบโทรศัพท์มาดูเวลารอบที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้

“แม่งเอ๊ย ไปไหนป่านนี้ถึงยังไม่กลับ” เขาพึมพำหงุดหงิดกับตัวเอง ก่อนจะหยิบกุญแจรถขึ้นมาเหมือนคิดจะออกไปตาม แต่สุดท้ายก็โยนมันกลับลงโต๊ะ เพราะไม่รู้จะไปตามหาที่ไหน

จนกระทั่งเข็มนาฬิกาเดินไปแตะสามทุ่ม เสียงส้นสูงกระทบพื้นทางเดินก็ดังขึ้น กวินเปิดกล้องหน้าห้องดูอีกครั้ง แล้วเขาก็เห็นณิชากำลังเดินมาที่ห้องของเธอ

ก่อนที่ณิชาจะเข้าห้อง เขาก็โผล่หน้าออกมาพร้อมเสียงทุ้มต่ำ

“เพิ่งกลับเหรอ”

ณิชาชะงักมือที่กำลังจะเปิดประตู แล้วหัน