공유

บทที่ 18

작가: อวี๋ปู้เหยียน
บทที่ 18

ผ่านไปชั่วครู่ เธอจึงพูดอย่างประนีประนอมว่า “ฉันไปคฤหาสน์จวี๋ซานค่ะ”

หลังจากนั้นไม่นาก็มาถึงบริษัทย่าซั่ว

สวีเหยียนซีจอดรถเสร็จ จ้าวจวิ้นโจวก็ลงจากรถ เธอสายตาไวสังเกตเห็นว่าไฟแช็กถูกวางไว้ในช่องเก็บของที่ประตูรถ

เธอหยิบไฟแช็กขึ้นมาแล้วลงจากรถเดินตามเขาไป “ท่านประธานจ้าวคะ ไฟแช็กคุณหล่นในรถฉันค่ะ”

จ้าวจวิ้นโจวยืนอยู่หน้าลิฟต์ เขาเอียงหน้ามองเธอ แล้วรับไฟแช็กมาอย่างมีนัยบางอย่าง “สถาปนิกสวีสายตาดีจังเลยนะครับ”

สวีเหยียนซีตอบเสียงเรียบไม่แสดงสีหน้าว่า “อืม สายตาฉันดีมาตลอดค่ะ”

“โอ้ งั้นคุณรักษาไว้ให้ดีล่ะ” เสียงเยือกเย็นของชายหนุ่มดังขึ้น แต่คนเดินเข้าไปในลิฟต์แล้ว สวีเหยียนซีไม่พูดอะไรและเดินตามเข้าไป

-

ฟางห่าวประกาศกับทีมแทนจ้าวจวิ้นโจวเรื่องที่เธอจะเข้ารับโครงการต่อ คนในทีมไม่มีสายตาอิจฉาตาร้อนเลยสักนิด มีเพียงแค่คำอวยพรอย่างจริงใจ

หลังจากนั้นตลอดช่วงบ่าย สวีเหยียนซีทุ่มเทศึกษาวัฒนธรรมของเมืองไห่และหวามู่กรุ๊ป รวมทั้งประเด็นสำคัญของการออกแบบอาคารแลนมาร์กครั้งนี้

แต่ว่าโทรศัพท์ของเธอมีข้อความเด้งไม่หยุด

เธอได้ตั้งค่าปฏิเสธสายของฉินเซียวและสวีเหยียนเช่อ มีเพียงแค่ข้อความในไลน์ที่เด้งไม่หยุด เธอไม่ได้สนใจมอง จนกระทั่งข้อความล่าสุดของฉินเซียวเด้งขึ้นมา ทำเอาเธอกะพริบตาแทบไม่ทัน

[ผมคุยกับสวีหว่านหนิงชัดเจนแล้วว่า จะไม่เกี่ยวข้องกันอีก ผมแค่อยากใช้ชีวิตให้มีความสุขกับคุณ]

[ที่รัก ไม่ว่าคุณจะเชื่อผมไหม แต่คุณได้โปรดเห็นแก่ที่พวกเรารู้จักกันมา 22 ปี ให้โอกาสผมได้แก้ตัวอีกสักครั้งนะครับ]

[ที่รัก คุณวางใจเถอะ ผมจะจัดการให้เรียบร้อยแน่นอน]

จัดการน้องสาวแกให้เรียบร้อยสิ!

ขณะที่สวีเหยียนซีจะวางโทรศัพท์ลงด้วยความหงุดหงิด ครั้งนี้มีสายเข้าจากหมายเลขที่ไม่ระบุชื่อ

เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนเลือกลุกขึ้นไปรับสายในห้องพักเบรก

“สวี! เหยียน! ซี!”

เสียงของสวีหว่านหนิงที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นคล้ายกับผีที่อาฆาตพยาบาทก็ไม่เชิง ราวกับจะทะลุออกมาจากโทรศัพท์

ลงมือเร็วจริง ๆ

สวีเหยียนซีมีสีหน้าเรียบเฉยพร้อมพูดว่า “มีธุระอะไร?”

ท่าทางของเธอทำให้สวีหว่านหนิงอารมณ์เดือดจัด สั่งเธอเสียงกร้าวว่า “ฉันต้องการเจอแก! ตอนนี้! เดี๋ยวนี้!”

“ไม่ว่าง” สวีเหยียนซีอยากจะวางสาย สวีหว่านหนิงก็ตวาดใส่ทันที

“เอาสิ ถ้าแกเก่งนักก็ซ่อนตัวไปตลอดชีวิต อย่าให้ฉันหาเจอ แต่ร้านขายดอกไม้ของเพื่อนสนิทแกซ่อนไม่พ้น!”

เมื่อได้ยินว่าเธอเอาโหยวฉีมาข่มขู่ สวีเหยียนซีก็โกรธจัด “เธอกล้าเหรอ!”

“เหอะ ทำไมฉันจะไม่กล้า ฉันจะบอกแกให้ ฉันซื้อน้ำมันเบนซินมาแล้วสามถัง ถ้าแกไม่มาพบฉัน ฉันจะเอาน้ำมันเบนซินนั่นไปที่ร้านขายดอกไม้ของเพื่อนสนิทแก ฉันเป็นผู้ป่วยทางจิต ตระกูลสวีก็มีเงิน พ่อแม่ฉันก็มีเงินจ่ายได้ ต่อให้ฉันเผาร้านขายดอกไม้เพื่อนสนิทแก ฉันก็ไม่โดนจับ อย่างมากก็แค่จ่ายเงินชดใช้”

สวีหว่านหนิงเป็นคนแรกที่สวีเหยียนซีเคยเจอ ที่สามารถอ้างได้ว่าเธอป่วยทางจิตเพื่อใช้เป็นข้ออ้างไม่ต้องรับผิดได้

“เธออยู่ไหน ฉันจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้” สวีเหยียนซีทำได้เพียงจำใจประนีประนอม นี่เป็นเรื่องที่ไม่มีทางเลือก เธอไม่อยากทำให้โหยวฉีเดือดร้อนด้วย

สวีหว่านหนิงพอใจอย่างมาก เธอรู้ว่านี่คือจุดอ่อนของสวีเหยียนซีที่แก้ไขไม่ได้ และเธอก็ใช้จุดอ่อนนี้กุมอำนาจอยู่เสมอ

ต่อมา สวีหว่านหนิงบอกที่อยู่ให้ แล้วจำกัดเวลาให้สวีเหยียนซีมาถึงภายในหนึ่งชั่วโมง

หลังจากวางสาย สวีเหยียนซีก็ปรับอารมณ์อย่างรวดเร็ว ก่อนจะวางแท็บเล็ตลงในกระเป๋าอย่างใจเย็น เธอสังเกตจ้าวจวิ้นโจวที่อยู่ในห้องทำงานก่อน เหมือนว่าเขากำลังประชุมออนไลน์อยู่

เธอเดินมายังโต๊ะทำงานของฟางห่าว ก่อนอธิบายด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ว่า “ผู้ช่วยฟาง ฉันอยากออกไปหาแรงบันดาลใจข้างนอกสักหน่อย รบกวนคุณช่วยบอกท่านประธานจ้าวให้หน่อยนะคะ”

ฟางห่าวเห็นแล้วว่าก่อนหน้านี้เธอไปคุยธุระทางโทรศัพท์ในห้องพักเบรค เขาแค่พยักหน้าเอ่ยว่า “ได้ครับ ผมจะบอกให้”

จากนั้นสวีเหยียนซีก็รีบออกไปอย่างรวดเร็ว
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 44

    บทที่ 44จ้าวจวิ้นโจวเก็บมือกลับอย่างพึงพอใจ แล้วหันไปคุยเรื่องงานกับเหมารุ่ยเฟิงต่ออย่างเป็นธรรมชาติระหว่างนั้น เหมารุ่ยเฟิงก็เปลี่ยนหัวข้อมากล่าวถึงสวีเหยียนซี “สถาปนิกสวีมาที่เมืองไห่กับประธานจ้าวในครั้งนี้ ก็เพื่อเก็บข้อมูลนี่เอง แบบนี้ผมก็ยิ่งตั้งตารอแบบร่างเบื้องต้นของสถาปนิกสวีมากขึ้นแล้วสิ”สวีเหยียนซียิ้มอย่างสุภาพ “วางใจได้เลยค่ะ”เมื่อเหมาเจียนั่วได้ยินดังนั้นก็เข้าใจความหมายในทันที จึงเอ่ยถามว่า “พ่อคะ เธอสถาปนิกที่รับงานโปรเจกต์ก่อสร้างล่าสุดของพ่อเหรอคะ?!”“อืม” เหมารุ่ยเฟิงตอบห้วน ๆ พลางตำหนิลูกสาวของตัวเอง “ดูสถาปนิกสวีสิ ทั้งอายุน้อย ทั้งเก่งกาจขนาดนี้ แกควรจะเรียนรู้จากสถาปนิกสวีบ้างนะ เลิกเอาแต่เล่นเป็นเด็กไร้ประโยชน์ได้แล้ว”เหมาเจียนั่วหน้าแดง “พ่อคะ อยู่ข้างนอกไว้หน้าหนูหน่อยเถอะคะ”“แล้วแกเคยไว้หน้าฉันบ้างไหม?”“...”แม้จะดูเหมือนพ่อลูกทะเลาะกัน แต่ก็ไม่ได้ดูเหมือนโกรธกันจริงจัง สวีเหยียนซีมองแล้วก็อดรู้สึกอิจฉาไม่ได้ เพียงแค่ไม่กี่วินาทีที่เธอเผลอเหม่อ หากตอนนั้นเธอไม่ได้ถูกสลับตัวตั้งแต่แรก เธอกับพ่อแท้ ๆ ก็คงจะมีความสัมพันธ์ที่อบอุ่นแบบนี้เช่นกัน“เ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 43

    บทที่ 43“เจ้าของของที่นี่เป็นเพื่อนกับผมเอง” จ้าวจวิ้นโจวอธิบาย พร้อมกับถามเธอกลับ “คุณมีเวลาหาข้อมูลในนี้เงียบ ๆ ชั่วโมงเดียวเท่านั้น แน่ใจเหรอว่าจะเสียเวลาถามคำถามนี้?”สวีเหยียนซีได้สติในทันที แล้วรีบหยิบกล้องขึ้นมา “ขอบคุณค่ะท่านประธานจ้าว”พูดจบ เธอก็เริ่มตั้งสมาธิทำงานทันทีจ้าวจวิ้นโจวเดินตามเธออยู่ไม่ห่างด้วยท่าทีที่สบาย ๆ ไม่นานนัก ในมือของเขาก็มีทั้งกาแฟที่เธอยังดื่มไม่หมด รวมถึงกระเป๋าของเธอสวีเหยียนซีไม่รู้ตัวเลยว่า ในขณะที่เธอเพลิดเพลินอยู่กับงาน เธอกลับส่งของพวกนั้นให้เขาไปโดยไม่รู้ตัวเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว สวีเหยียนซีเก็บข้อมูลครบทุกอย่างที่ต้องการแล้วก็รู้สึกเบิกบานด้วยความดีใจพอเธอหันกลับมาจะบอกจ้าวจวิ้นโจวว่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็ต้องอึ้งเมื่อเห็นกระเป๋าของตัวเองอยู่ในมือเขา!เธอแทบอยากจะสบถออกมา รีบคว้ากระเป๋าคืนจากมือเขา แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิด “ขอโทษค่ะท่านประธานจ้าว เมื่อกี้คุณควรเตือนฉันนะคะ”เพราะเมื่อก่อนตอนที่อยู่กับฉินเซียว เธอชินกับการส่งของให้เขาช่วยถือโดยไม่ทันคิดอะไร คราวนี้ก็เลยเผลอแสดงพฤติกรรมแบบเดิมออกมาโดยไม่รู้ตัวเพราะมัวแต่

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 42

    บทที่ 42สวีเหยียนซีกัดริมฝีปากด้วยความรู้สึกกระอักกระอวน ก่อนจะรีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “ท่านประธานจ้าวมาเจอลูกค้าแถวนี้เหรอคะ?”จ้าวจวิ้นโจวตอบตรง ๆ โดยไม่ปิดบัง “ในโทรศัพท์มีระบบแชร์พิกัดอยู่”“???” สวีเหยียนซีเบิกตากว้าง มองโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าตัวเองอย่างเหลือเชื่อครู่หนึ่ง ก่อนพูดอย่างหงุดหงิดว่า “คุณ!”จ้าวจวิ้นโจวเลิกคิ้วขึ้น “โทรศัพท์ที่ผมให้คุณใช้ คุณไม่เคยเปิดดูเลยหรือไง?”เธออึ้งไปชั่วขณะ “นั่นเป็นโทรศัพท์ของคุณ ฉันจะกล้าไปค้นอะไรแบบนั้นได้ยังไง?”“ผมให้คุณใช้ ก็เท่ากับว่ามันเป็นของคุณชั่วคราว ถ้าคุณเปิดดูแล้วปิดระบบนี้ไป ผมก็คงหาคุณไม่เจอ แบบนี้จะโทษใครดีล่ะ?”สวีเหยียนซีชื่นชมสกิลปากของเขาจริง ๆ เธอฝืนยิ้ม “คุณบอกกันตรง ๆ ก็ได้ ว่ามีระบบนี้อยู่”ตอนแรกเธอก็รู้สึกว่าโทรศัพท์เครื่องนี้เป็นเหมือนตัวปัญหาอยู่แล้ว ตอนนี้เธอยิ่งมั่นใจว่าจะไม่ใช้มันอีกจ้าวจวิ้นโจวไม่ได้ต่อล้อต่อเถียง แต่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดหน้าจอให้เธอเห็น ก่อนจะกดปิดระบบแชร์พิกัดนั้นต่อหน้าเธอ “ทีนี้ก็สบายใจได้แล้ว รอบหน้าผมหาคุณไม่เจอแล้ว”สวีเหยียนซีปฏิเสธ “ขอบคุณสำหรับน้ำใจนะคะ แต่ไม่จำเ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 41

    บทที่ 41สวีเหยียนซีไม่พูดอะไร เพียงแต่กดโทรออกสีหน้าของเหมาเจียนั่วค่อย ๆ ตึงเครียดขึ้น ชัดเจนว่าเธอไม่คิดว่าสวีเหยียนซีจะกล้าทำจริง!ไม่นาน เสียงของฟางห่าวก็ดังขึ้นจากปลายสาย “สถาปนิกสวี?”“ผู้ช่วยฟางคะ ฉันเจอคุณเหมาเจียนั่วที่ลานจอดรถใต้ดินของโรงแรม ดูเหมือนว่าเธอจะมีเรื่องด่วนอยากพบท่านประธานจ้าว แต่เพราะฉันขับรถของเขาออกมา เธอก็เลยตามมารังควานฉันอยู่ ตอนนี้ทำให้ฉันไม่สามารถทำงานได้ตามปกติค่ะ”เหมาเจียนั่วเบิกตากว้างทันที “???”ฟางห่าวพูดว่า “รอสักครู่นะครับสถาปนิกสวี เดี๋ยวผมจะจัดการให้”ทันทีที่วางสาย เหมาเจียนั่วก็ระเบิดอารมณ์ออกมาอีกครั้ง “เธอบอกว่าจะโทรแจ้งตำรวจไม่ใช่เหรอ! แล้วทำไมถึงโทรหาผู้ช่วยของจ้าวจวิ้นโจวแทนล่ะ!?”สวีเหยียนซียักไหล่เบา ๆ “ก็เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าที่นี่คือเมืองไห่ไม่ใช่เมืองจิง? ฉันก็แค่ทำตามคำแนะนำของเธอ การโทรหาตำรวจก็ไม่มีประโยชน์กับฉันอยู่ดี”“...” ไม่ใช่! ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเชื่อฟังกันจริง ๆ ด้วย?!ขณะที่เหมาเจียนั่วเอียงคอพลางชี้ไปที่สวีเหยียนซี เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น พอไม่มีทางเลือก เธอจึงหยิบขึ้นมาดูและเห็นว่าเป็นสายจากพ่อ หน้าขอ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 40

    บทที่ 40แต่ว่าจ้าวจวิ้นโจวกดตัดสายไปแล้วเอาไว้รับสายอย่างเดียว ส่วนเวลาอื่น ๆ ก็เก็บไว้ในกระเป๋าก็พอ สวีเหยียนซีบอกแบบนั้นเพื่อปลอบใจตัวเอง ก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วลงไปยังลานจอดรถชั้นใต้ดินเมื่อกวาดตามองไปรอบ ๆ ทั้งลานจอดรถ รถเบนท์ลีย์คอนติเนนทัลสีฟ้าโดดเด่นสะดุดตาเกินกว่าจะหาไม่เจอ เพราะมันมีอยู่เพียงคันเดียวเท่านั้นพอปลดล็อกด้วยกุญแจรถ สวีเหยียนซีก็แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้ชายอย่างจ้าวจวิ้นโจวจะมีรถหรูที่สีหวานละมุนราวกับรถของนางฟ้าแบบนี้หรือว่าในใจเขาเองก็อาจจะมีมุมความเป็นเด็กสาวแอบซ่อนอยู่ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูรถ จู่ ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งก้าวมาขวางตรงหน้า ยืนกอดอกพลางจ้องเธอตาไม่กะพริบ “นี่มันรถของจ้าวจวิ้นโจว! ทำไมกุญแจถึงอยู่ในมือเธอได้?”สวีเหยียนซีสะดุ้งเล็กน้อย ความคิดแรกคือนี่คงเป็นผู้หญิงที่ตามจีบเขาอยู่แน่ ๆเพียงแต่ใบหน้านี้ เธอไม่เคยเห็นมาก่อนที่เมืองจิง แต่ถ้าอีกฝ่ายรู้ว่านี่เป็นรถของจ้าวจวิ้นโจว ก็แปลว่าต้องรู้จักเขา เพียงแต่เธอไม่เคยเจอเท่านั้นเองเธอพูดว่า “ท่านประธานจ้าวให้ฉันยืมรถค่ะ”สิ้นคำพูดนั้น ผู้หญิงตรงหน้าก็ระเบิดอา

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 39

    บทที่ 39สวีเหยียนซีถึงกับอึ้งไปอีกครั้งจ้าวจวิ้นโจวรู้แม้กระทั่งรสนิยมเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอ!ยิ่งไปกว่านั้น เธอเพิ่งเริ่มชอบชาลี่ซานเมื่อปีนี้เองด้วยซ้ำ แม้แต่ฉินเซียวยังคิดมาโดยตลอดว่าเธอชอบลาเต้ ทั้งที่เธอเคยบอกเขาไปหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยจำได้สักที ถึงอย่างนั้น เขายังอุตส่าห์ชงลาเต้มาให้ทุกวันไม่รู้เบื่อ เธอเลยไม่อยากทำให้ความตั้งใจของเขาเสียเปล่า สุดท้ายก็เลยไม่คิดจะเถียงให้มากความ ว่าเธอชอบชาลี่ซานหรือลาเต้กันแน่สวีเหยียนซีหลุบตาลงซ่อนความรู้สึกในแววตา ก่อนจะยกยิ้มบาง ๆ รับถ้วยชา พร้อมเอ่ยคำขอบคุณเธอก้มลงจิบชาหนึ่งอึก กลิ่นหอมหวานละมุนกระจายทั่วในปาก พอเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง สายตากลับเผลอทอดมองไปยังฝั่งตรงข้าม จ้าวจวิ้นโจวกำลังอ่านนิตยสาร แขนซ้ายพาดไว้บนที่วางแขนเป็นท่าทางสบาย ๆ ทุกครั้งที่เขาเปิดหน้าหนังสือ ก็พลอยทำให้เธอเห็นชัดเจนถึงมือเรียวยาวสวยสมบูรณ์แบบคู่นั้นหัวใจเธอเผลอไหววูบ ก่อนจะครุ่นคิด จ้าวจวิ้นโจวคนนี้รู้เรื่องของเธอมากแค่ไหนกันแน่?-สองชั่วโมงต่อมา เครื่องบินก็มาถึงเมืองไห่เพื่อความเงียบสงบ สวีเหยียนซีเลือกที่จะไม่ปิดโหมดเครื่องบิน ปล่อยให้มันเป็นแบ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status