MasukShare
Ep.10 รสหวาน (1)
Terakhir Diperbarui:
2025-09-06 23:33:42“มึงคิดไงแดกน้ำผลไม้เนี่ย”
ผมเงยหน้าขึ้นมาจากกล่องน้ำทิปโก้มองไปทางไอ้พัน มันนั่งดูดบุหรี่อยู่อีกทางนึง หลังจากค้างที่ห้องชูใจ วันต่อมาพอตื่นมาอาบน้ำกับเธอ (ก็เคยเห็นกันแล้วปะ) ไปส่งเธอที่มหาลัย ผมก็มานั่งที่ร้านเหล้าประจำเพราะพวกไอ้พันเรียก มันทักมาในแชทเฟสว่าจะชวนมาแดกเหล้า
แต่... ก็อย่างว่า ผมจำได้ดีว่าเมื่อวานชูใจบอกว่าน้ำผมมันคาว
แต่บอกให้พวกมันฟังไม่ได้
“กูเบื่อเบลนด์” ผมตอบส่งๆ ตอนที่กระดกน้ำส้มลงคอ
“เบื่อเหี้ยไร เห็นแดกอยู่ทุกวันกับพวกกู อยู่ดีๆ จะมาเบื่อได้ไงถ้าไม่มีเรื่อง” เพื่อนวิทยาลัยช่างที่แซวเรื่องสีหัวตอนนั้นผมโพล่งขึ้นมา มันคงไม่สบอารมณ์ที่คนคอแข็งอย่างผมพลาดการดวลกับมันในคืนนี้ เพราะนอกจากผมที่คอแข็งที่สุดในรุ่น ก็มีมันนี่แหละว่ะ เราเลยดวลคอทองแดงกันบ่อยๆ
“บอกพวกมึงไปไม่ได้เหี้ยไรหรอก” ผมพูดแล้วใช้ไม้จิ้มสัปปะรดขึ้นมาเอาเข้าปากแล้วเคี้ยวลงคอ ก็เคยได้ยินกันว่าสัปปะรดเป็นผลไม้ที่ทำให้น้ำมันหวาน ไม่คาว ผมก็ซื้อมาแดกดิ ถูกปะ “สัปปะรดเปรี้ยวชิบหาย มึงไปซื้อมาจากร้านไหนวะ”
“กูชวนมึงมาแดกเหล้าไอ้โหน ไม่ใช่มานั่งแดกผลไม้” ไอ้พันพูดแล้วพ่นควันบุหรี่ออกมา มันเป็นคนไปซื้อสัปปะรดกับผม คงคิดจะปัดความรับผิดชอบ
“เปรี้ยวแบบนี้แล้วน้ำมันจะหวานได้ไงวะ” ผมสบถออกมาเพราะขัดใจ ก่อนที่จะชะงักไปเมื่อรู้สึกตัวว่าหลุดปาก หันมามองอีกทีก็เห็นว่าเพื่อนๆ มันมองผมเป็นตาเดียว
“ว่าไงนะไอ้โหน”
ไอ้พันเป็นคนโพล่งขึ้นถาม มันทำท่าตกใจกว่าคนอื่น ในขณะที่ผมแก้ตัวไม่ทัน
“คือ...”
“มึงได้กับชูใจแล้วเหรอวะ!!” เพื่อนผมอีกคนโพล่งขึ้นมาเสียงดังจนผมต้องเอามือไปปิดปากมัน แล้วจ้องมันตาขวาง
“ยัง” ผมพูดตอนที่เหลือบไปมองไอ้พัน “ยังไม่ได้ ไม่ได้ทำเหี้ยไรกันเลย”
“กูตกใจหมด” มันพูดอย่างโล่งๆ พอผมผละมือออก “คิดว่ามึงล่อชูใจได้แล้ว”
“ก็อย่างว่าอ่ะ แอบรักมาตั้งนาน ก็ให้มันได้หน่อยดิ” เพื่อนอีกคนพูดติดตลก แต่กูไม่ตลกด้วย
“พวกมึง...!”
พลั่ก!
ผมฉุนจัด ตั้งใจจะตบหัวมันสักทีให้หยุดพ่นคำดูถูกแฟนผม แต่ก็ไม่ทันไอ้พัน มารู้สึกตัวอีกทีมันก็ต่อยหัวเพื่อนคนนั้นจนหน้าคว่ำไปกับพื้น
ทั้งวงตกอยู่ในความเงียบ ผมมองหน้าไอ้พัน เห็นว่าเสี้ยวหน้ามันมีความโกรธที่พวกมันดูถูกชูใจ เผลอๆ อาจจะโกรธมากกว่า
“พวกมึงเลิกเอาเรื่องของเพื่อนมาล้อเล่นได้มั้ยวะ” มันกัดฟันพูดขึ้นมา เพื่อนที่โดนตบหัวเงยหน้าขึ้นไปมองมันแต่เถียงไม่ได้ พวกมันนั่งเงียบกัน ในขณะที่ผมที่นั่งถือถุงสัปปะรดจ้องหน้ามันไม่ละสายตา
“...”
“กูไม่ชอบ”
หลังจากจบเรื่องนั้นไอ้พันก็ไม่คุยกับเพื่อนทั้งสองคนนั้น แล้วเลือกมากระดกเหล้ากับผมหน้าระเบียงร้านเงียบๆ
ผมจ้องหน้ามันที่เอาแต่กระดกเหล้าในความเงียบ พวกเพื่อนๆ ถูกผมบอกให้กลับไป ผมจะคุยกับมันเอง รอจนมันเมาเท่านั้น
“กูไม่อยากจะเชื่อเลยนะ” แต่ไอ้พันมันเป็นคนคอไม่แข็งมาก แค่กระดกไปได้ขวดครึ่งก็เมาจนหน้าจมกับราวระเบียง “ว่าคนที่ได้ใจชูใจไป... จะเป็นมึง”
ผมเหลือบไปมองมัน จุดไฟแช็คแล้วพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างเงียบเชียบ
“ทำไมถึงไปตบหัวไอ้รักแทนกู คนที่ควรโมโหมันต้องกูมากกว่า เพราะชูใจเป็นแฟนกู”
“ไม่รู้ว่ะ” มันโพล่งออกมา “ก็อาจจะอย่างที่บอกไป... กูอาจจะแค่โกรธที่มันมาดูถูกความรักของมึง”
“...”
“ก็มึงเป็นเพื่อนรักกู ถูกมั้ยวะ”
“กูรู้” ผมพ่นลมหายใจออกมา เอนตัวพิงกับราวระเบียง เพราะหันหน้าไปคนละทางกับมัน ผมรู้ดี เพราะเราเป็นเพื่อนกันนานแค่ไหนมันน่าจะรู้ “รู้ว่ามึงชอบชูใจมาก่อน”
“...!”
“จนมึงถอยให้กู เพราะเราเป็นเพื่อนรักกัน”
“...”
“แต่วันนี้มึงแสดงออกว่าหึงชูใจ” มันชะงักไป หันกลับมามองหน้าผมที่มองมันกลับไปอย่างจริงจัง “กูเชื่อมาตลอดว่ามึงทำใจได้แล้ว ในขณะที่กูทำใจไม่เคยได้ ถ้าเป็นเรื่องของชูใจ”
“...”
“กูรักชูใจจริงๆ” ผมหนักแน่นกับความรู้สึกตัวเอง “ถ้ามึงยังชอบอยู่ ตอนนี้ชูใจเป็นแฟนกู”
“...”
“ตัดใจเหอะว่ะ”
“ไอ้โหน ถ้าคิดว่ามันง่ายขนาดนั้น” มันแค่นหัวเราะอย่างเมามาย “ทำไมตอนนั้นมึงถึงไม่เลือกที่จะตัดใจวะ”
“...”
“เพราะมันไม่ง่ายไง กูถึงเลือกที่จะไม่ลืม”
“...”
“กูรับไม่ได้ว่ะ ที่จะให้ชูใจเป็นของมึง” มันพูดแล้วกระดกเหล้าลงคออีกอึกนึง เหมือนช้ำใจ “แค่คิดว่าถ้ากูต้องมารับรู้ว่าชูใจจะต้องมีอะไรกับมึงที่เป็นเพื่อนรักที่สุดของกู”
“...”
“กูก็ไม่อยากเป็นเพื่อนกับมึงอีกแล้วว่ะ ไอ้โหน”
สองอาทิตย์ผ่านไป
“เดี๋ยวนี้ไอ้พันมันไม่ค่อยมารวมกลุ่มกับพวกเราเลยว่ะ”
‘ไอ้รัก’ เพื่อนปากพล่อยที่โดนไอ้พันตบหัวที่ร้านเหล้าเมื่อสองอาทิตย์ก่อนพึมพำกับผมที่นั่งกดโทรศัพท์อยู่ที่โต๊ะเรียน เสื้อช็อปที่พวกเราใส่เป็นเสื้อจากวิทยาลัยเดียวกัน แต่ตอนนี้เพื่อนรักที่สุดของผมมันกลับไปสุงสิงกับวิทยาลัยอื่นที่เคยเป็นคู่อริเรา
ผมกดมือถือตอบแชทชูใจ แล้วไม่พูดอะไรออกมา ทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจถึงเรื่องราวที่ทำให้คนอย่างมันเลือกทิ้งเพื่อนทิ้งฝูง
ไม่พูดอะไรถึงสองอาทิตย์ก่อนที่เราตกลงกัน
ว่าเราจะเปลี่ยนจากเพื่อน เป็นศัตรู แค่เพราะผู้หญิงคนเดียวที่เรารักเหมือนกัน
มันเกิดจากที่มันพูดคำนั้นออกมา
“แค่คิดว่าถ้ากูต้องมารับรู้ว่าชูใจจะต้องมีอะไรกับมึงที่เป็นเพื่อนรักที่สุดของกู”
“...”
“กูก็ไม่อยากเป็นเพื่อนกับมึงอีกแล้วว่ะ ไอ้โหน”
แล้วผมก็ตอบกลับไปว่า
“ถ้าการเป็นเพื่อนของมึงกับกูตลอดเกือบห้าปีจะต้องมาพังเพราะผู้หญิงคนเดียว มึงทำลง มึงก็ทำเลย”
“...”
“แต่ถ้ามึงจะเลือกมาเป็นศัตรูกับกู มึงจะไม่มีวันได้ทั้งความเป็นเพื่อนของกู หรือแม้กระทั่งตัวชูใจ”
ตั้งแต่วันนั้นมา มันกับผมก็แตกหักกันตั้งแต่วันนั้น ไอ้พันหันไปสุงสิงกับวิทยาลัยที่เคยเป็นคู่อริผม ในขณะที่ผมเองก็ยังดำรงอยู่ที่เดิมกับเพื่อนหน้าเดิมๆ ที่ไม่รู้ว่าไอ้พันมันเปลี่ยนไป
พวกเราเป็นศัตรูกัน และผมเชื่อว่า
ไอ้พันจะต้องกลายมาเป็นมือที่สามระหว่างผมกับชูใจแน่นอน
“มันไม่ได้สนิทกับมึงแล้วเหรอวะไอ้โหน รู้สึกช่วงนี้พวกมึงไม่ไปไหนมาไหนด้วยกันเลย” ไอ้รักถามอีก ผมตวัดสายตาไปมองมันอย่างไม่อยากตอบคำถาม
“ถ้าสงสัยมากขนาดนั้น ทำไมมึงไม่ไปถามมันเองวะ”
“แล้วมึงจะหงุดหงิดใส่กูทำไมเนี่ย” มันลูบท้ายทอยตัวเองอย่างไปต่อไม่ถูก “หรือเป็นเพราะกูวันนั้น? เพราะกูเหรอวะ”
“ไม่หรอก” ผมหันกลับไป กดล็อกหน้าจอ
“...”
“เพราะกูเอง”
[จบพาร์ท : โหน]
Bab terbaru
หลงเพื่อน Ep.10 รสหวาน (3) จบตอน
[พาร์ท : โหน]รู้สึกแปลกๆ นะว่ามั้ยรู้สึกเหมือนวันนี้ชูใจอ้อนผมแปลกๆ“ยังไม่ได้ถูสบู่ตรงนี้ให้เค้าเลย” เธอพูดตอนที่ยื่นแขนมาต่อหน้าผมที่เปลือยล่อนจ้อน สายตาผมไม่ได้มองไปที่แขนเธอ แต่มองต่ำกว่านั้น “โหน”“วันนี้เป็นอะไรรึเปล่าวะชูใจ” ผมถามเธอตอนที่ถูกดึงสติ ตอนนั้นคว้าแขนเธอขึ้นมาถูสบู่เรียบๆ ปกปิดความคิดเหี้ยๆ ของตัวเอง “อาบน้ำเองไม่ได้เหรอ ต้องให้เค้าอาบให้อ่ะ”“ทายดูสิ” ใบหน้าเล็กทำหน้าทะเล้นออกมา“ดูดนม?” ผมเลิกคิ้วถามโดยไม่ต้องคิด เธอหน้าตึงขึ้นมาทันที ผมเลยแค่นหัวเราะออกมา “ชอบให้ดูดนมจริงๆ ว่ะเธออ่ะ ไอ้ทะลึ่ง”ชูใจสาดน้ำใส่ตัวผมทันที“ไม่ใช่นะ!” เธอโวยวาย “ก็แบบว่า... วันนี้โหนจะค้างที่นี่รึเปล่า”“...” ผมชะงักไป เมื่อสบตาเธอแล้วก็เห็นว่ามันสื่อออกมาอย่างชัดเจน“ก็ถ้าจะค้างที่นี่... เผื่อเราจะได้ช่วยติวหนังสือให้ไง”เวรเอ้ยตั้งแต่ประโยคนั้นก็ทำใจให้มองเธอเป็นผู้หญิงใสซื่อไม่ได้อีกเลย นี่ผมแม่งไปปลุกอะไรในตัวชูใจเข้าวะ หรือเพราะเธอรู้สึกอะไรกับผม เธอถึงได้ยั่วใจผมได้ขนาดนี้ผมกุมใจที่เต้นแรงอยู่ในอก แม่งเต้นตั้งแต่ได้เห็นตัวเธอที่เปลือยด้วยกันในห้องน้ำ แต่ผมพยายามสะกดกลั้นอารมณ
หลงเพื่อน Ep.10 รสหวาน (2)
“ค่ะแม่ หนูจะตั้งใจสอบค่ะ แต่หนูยังไม่มั่นใจว่าสอบครั้งนี้หนูจะได้มากน้อยแค่ไหน แต่หนูจะพยายามนะคะ”ติ๊ดฉันถอนหายใจหลังจากวางโทรศัพท์จากแม่ รู้สึกไม่ค่อยดีตั้งแต่เช้าเพราะว่ามันใกล้จะสอบแล้ว ฉันทบทวนหนังสือน้อยกว่าทุกวันเพราะช่วงนี้เอาแต่นอนเพราะความเพลีย มันเครียดๆ จนเพลียไปหมด ไม่อยากทำอะไรเลยฉันอยากเลิกเรียนหมอ แต่ไม่สามารถทำได้จริงๆ เพราะว่าไม่มีความกล้าพอที่จะเดินไปบอกพ่อกับแม่ว่าฉันอยากทำอะไรกันแน่“เฮ้อ” ฉันพ่นลมหายใจตอนที่กดโทรศัพท์เปิดดูหน้าไทม์ไลน์ของโหน ตั้งแต่วันนั้นที่เราทำอะไรกันมากมาย ถึงจะไม่ได้ถึงขั้นกลายเป็นของเขา แต่ฉันกลับรู้สึกคิดถึงโหนบ่อยขึ้นฉันส่องหน้าเฟสโหนตลอดถ้ามีโอกาส รู้สึกว่าโหนเริ่มลงรูปตัวเองในบางครั้ง แล้วก็มีผู้หญิงมาเม้นท์แซวและใช่ ฉันไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่แต่... ฉันก็ไม่อยากงี่เง่าใส่เขาเลย สองอาทิตย์ที่ผ่านมาดูโหนเครียดๆ แถมยังไม่ค่อยให้ฉันตามไปคุมที่ร้านเหล้าเวลาเขาไปสังสรรค์กับเพื่อน เขาอ้างมาว่ามีปัญหากับเพื่อน ไม่อยากให้ฉันไปเห็นบรรยากาศมาคุก็ไม่รู้เนอะว่าเพื่อนคนไหน แต่ก็แอบเป็นห่วงนะติ๊งฉันชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนว่ามีคนทักมาในแช
หลงเพื่อน Ep.10 รสหวาน (1)
“มึงคิดไงแดกน้ำผลไม้เนี่ย”ผมเงยหน้าขึ้นมาจากกล่องน้ำทิปโก้มองไปทางไอ้พัน มันนั่งดูดบุหรี่อยู่อีกทางนึง หลังจากค้างที่ห้องชูใจ วันต่อมาพอตื่นมาอาบน้ำกับเธอ (ก็เคยเห็นกันแล้วปะ) ไปส่งเธอที่มหาลัย ผมก็มานั่งที่ร้านเหล้าประจำเพราะพวกไอ้พันเรียก มันทักมาในแชทเฟสว่าจะชวนมาแดกเหล้าแต่... ก็อย่างว่า ผมจำได้ดีว่าเมื่อวานชูใจบอกว่าน้ำผมมันคาวแต่บอกให้พวกมันฟังไม่ได้“กูเบื่อเบลนด์” ผมตอบส่งๆ ตอนที่กระดกน้ำส้มลงคอ“เบื่อเหี้ยไร เห็นแดกอยู่ทุกวันกับพวกกู อยู่ดีๆ จะมาเบื่อได้ไงถ้าไม่มีเรื่อง” เพื่อนวิทยาลัยช่างที่แซวเรื่องสีหัวตอนนั้นผมโพล่งขึ้นมา มันคงไม่สบอารมณ์ที่คนคอแข็งอย่างผมพลาดการดวลกับมันในคืนนี้ เพราะนอกจากผมที่คอแข็งที่สุดในรุ่น ก็มีมันนี่แหละว่ะ เราเลยดวลคอทองแดงกันบ่อยๆ“บอกพวกมึงไปไม่ได้เหี้ยไรหรอก” ผมพูดแล้วใช้ไม้จิ้มสัปปะรดขึ้นมาเอาเข้าปากแล้วเคี้ยวลงคอ ก็เคยได้ยินกันว่าสัปปะรดเป็นผลไม้ที่ทำให้น้ำมันหวาน ไม่คาว ผมก็ซื้อมาแดกดิ ถูกปะ “สัปปะรดเปรี้ยวชิบหาย มึงไปซื้อมาจากร้านไหนวะ”“กูชวนมึงมาแดกเหล้าไอ้โหน ไม่ใช่มานั่งแดกผลไม้” ไอ้พันพูดแล้วพ่นควันบุหรี่ออกมา มันเป็นคนไปซื้อสัปปะร
หลงเพื่อน Ep.9 หวาม (2) จบตอน
ปะ... ปวดฉี่ฉันคิดในใจตอนที่โหนดูดดึงยอดอกแล้วปล่อยมันออกจนฉันกระตุกแรงๆ เพราะความเสียวซ่าน โหนไล้ริมฝีปากขึ้นมาที่คอฉัน เขาทำอะไรบางอย่าง ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่ามันช่างแบบ... จั๊กจี้มากเลยจั๊กจี้สุดๆ เลย แล้วก็แสบนิดๆ ด้วย“อื้อ” ฉันโดนโหนครอบครองริมฝีปากอย่างหนักหน่วง เขาเหมือนจะเขิน จะประหม่า แต่สิ่งที่เขาทำให้ฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากๆมือของโหนไล้ไปตามหน้าท้องของฉัน ก่อนที่จะเลื่อนมาที่ด้านหลัง ลูบไล้แผ่นหลังที่เปลือยเปล่า แล้วฉันก็ได้ยินเสียงเขาทำอะไรบางอย่างอยู่ข้างหลังมันดัง กริ้กฉันรู้สึกเย็นวาบที่ใต้หน้าอกเมื่อเขารั้งมือที่วางอยู่บนแผ่นหลังเล็กๆ ของฉันให้ฉันหยัดกายขึ้นนั่ง ก่อนที่เขาจะกระซิบให้ฉันชูมือขึ้น ฉันยกมือขึ้นอย่างขลาดอาย ในขณะที่โหนจะถอดเสื้อฉันออกทางศีรษะพร้อมกับชั้นในสีฟ้าน้ำทะเล เขาโยนทิ้งไปที่พื้นข้างล่างอย่างไม่ใส่ใจนัก“อื้อ... ดูดอีกสิ” ฉันเผลออ้อนวอนออกไปอย่างลืมตัว เพราะชอบเวลาที่ลิ้นและปากอุ่นๆ ของเขาแตะลงที่จุดอ่อนไหวสีชมพูหวาน มันเสียวจนลืมตัวเลยโหนที่มีสีหน้าเหมือนเขากำลังควบคุมตัวเองอยู่เงยหน้าขึ้นสบตาฉัน แววตาของเขาแสดงออกว่าเขาจะทนไม่ไหว ฉั
หลงเพื่อน Ep.9 หวาม (1)
ไม่รู้ยังไง สุดท้ายเราก็มานั่งดูหนังอย่างว่าด้วยกันในห้องนอนของชูใจ... สองต่อสองเลยผมกลัวใจตัวเองว่ะ ตอนนี้กำลังจะเปิดหนัง AV ที่ผมดูประจำเพราะนางเอกหนังคล้ายชูใจ ร่างเล็กนั่งหน้าแดงจัดอยู่บนเตียงตอนที่ผมยกโน๊ตบุ้คเธอมาตั้งไว้บนพื้นเตียง ซิงค์โทรศัพท์เข้าดูประวัติการเข้าชมที่ผมเคยเข้าไปดู“... โหนทะลึ่ง” ชูใจพึมพำเสียงเบา ผมเองก็อายดิ ไม่อายได้ไง ปกติเคยทำอะไรทำนองนี้กับชูใจที่ไหน ก่อนหน้านี้ใครจะเชื่อว่าเราเป็นเพื่อนกันเออ ก็เคยนี่หว่าครั้งนั้นไง ที่เราเมาเบียร์กันทั้งคู่แล้วผมเผลอ... ช่างเหอะหนังเริ่มดำเนินไปเรื่อยๆ เพราะผมเคยดูแล้วถึงได้แต่นั่งท้าวคางมองเฉยๆ ในขณะที่เหลือบไปสังเกตการณ์อาการของชูใจ แล้วก็เห็นว่าเธอนั่งตัวเกร็ง หน้าซีดจัดไอ้แก่พุงพลุ้ยเริ่มนัวเนียสาวญี่ปุ่นที่อยู่ในหนัง ถอดชั้นในเธอออกจนโนบรา ยอดอกสีชมพูโผล่ออกมาในขณะที่มันเริ่มดูดอย่างกระหาย ผมรู้สึกสยิวนิดๆ ตรงหว่างขา ในขณะที่เหลือบไปมองคนข้างๆ บ้างผมเห็นชูใจกัดปากตัวเอง อาการเธอเปลี่ยนไปพอเจอฉากนี้ ในขณะที่ผมก็นึกขึ้นได้ ตอนที่เมาเบียร์แล้วเผลอลวนลามเธอครั้งแรกเรื่องที่ว่าเธอชอบ... ให้ผมดูดนมให้ ใช่ปะนึกแ
หลงเพื่อน Ep.8 ทองชุบ (3) จบตอน
สถานการณ์ระหว่างเราเริ่มตกอยู่ในความกระอั่กกระอ่วนนั่นก็เพราะหลังจากที่โหนคว้ามือฉันมาจับเป้ากางเกงของเขา ฉันก็กรี๊ดลั่นออกมาอย่างอับอายแล้วตบหน้าเขา พร้อมกับปิดประตูใส่หน้าเขาเสียงดังอีกด้วย“ก็ช่วยทำให้มันเบาลงหน่อยเหอะ เราตื่นเต้นนะ”ไอ้โหนบ้า!ที่บอกว่าอยากท้องก็แค่หลุดปากพูดออกไปเพราะเมามาก แต่ไม่ได้พร้อมจะโดนทำแบบนั้นจริงๆ หรอกนะฉันอ่ะ มีปมใหญ่เกี่ยวกับครอบครัวอยู่ในใจมาตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่เป็นหมอทั้งคู่ พี่ชายพี่สาวก็เรียนหมอ จบหมอออกมาหมด เพราะฉะนั้นจึงไม่แปลกอะไรที่พอลูกสาวคนสุดท้องอย่างฉันเกิดมาแล้ว พ่อกับแม่จะกวดขันเรื่องเรียนมากๆ และคาดหวังว่าฉันจะต้องจบมาเป็นหมอตามวงศ์ตระกูลตั้งแต่รุ่นทวดแต่เชื่อมั้ย จริงๆ อ่ะฉันชอบวาดรูป แต่พ่อกับแม่ไม่สนับสนุนอย่างแรง เพราะมันดูเป็นเรื่องเพ้อฝันเกินกว่าจะเอามาทำเป็นอาชีพได้ฉันเคยคิดอยากหลุดพ้นจากความกดดันของพวกเขา แต่ทำไม่เคยได้ ด้วยนิสัยชอบตามใจพ่อแม่ของฉันด้วย ท่านอยากให้ทำอะไรฉันก็ทำ อยากให้เดินไปทางไหนฉันก็ไปเฮ้อ มันสะสมจนกดดันสุดๆ ตอนสอบฉันก็มีโรคประจำตัว คือคลื่นไส้อยากอ้วกทุกครั้งที่สอบเสร็จโหนรู้เรื่องพ่อแม่ฉันดีนะ แต่โ
Anda juga akan menyukai
แฟนเก่าอันธพาล
ฅนบนดอย1.8K DibacaFRIENDS SECRET รักลับของนายเพื่อนสนิท
MaRich_6.7K Dibacaเสือร้ายขังรัก (จบเรื่อง)
วารินทร์ทิพย์5.4K DibacaBad Engineer เพื่อนรักร้ายวิศวะหวงรัก
BlueSoda2.7K Dibacaปรารถนารักอันตราย
เนตรกวี / Natekavees2.0K DibacaKing of Engineering ตื้อรักราชาแห่งวิศวะ
SOEUR690 DibacaKITE ZONE คนในอ้อมกอด
-Something307 Dibacaติดที่ใจมันไม่รัก
Choijihoo_writer 901 Dibaca
