LOGINShare
บทที่ 230
Latest chapter
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่1147
มิน่าเล่าเปลือกก็แตกแล้ว แต่ราชากู่อีกาหมึกในไข่ฟองนี้กลับไม่ยอมออกมาเสียทีที่แท้ก็ขาดบุปผานำชีวิตชนิดนี้นี่เองหลานซื่ออ่านบันทึกด้านบน ราชากู่อีกาหมึกทุกตัวยามเมื่อไข่ของตนใกล้จะฟักเป็นตัว จะต้องหาบุปผานำชีวิตมาให้หนึ่งต้น จากนั้นก็สร้างรังอยู่ข้างบุปผานำชีวิตรอจนกระทั่งบุปผานำชีวิตเบ่งบาน กลิ่นหอมของดอกไม้ก็จะชักนำให้อีกาหมึกตัวน้อยในเปลือกไข่ฟักตัวออกมาบัดนี้พ่อแม่อีกาของไข่ราชากู่อีกาหมึกฟองนี้ก็ไม่อยู่แล้ว ไม่มีอีกาไปหาบุปผานำชีวิตมาให้มัน ก็ย่อมมิอาจฟักตัวออกมาได้แล้วนี่จะทำอย่างไรดี?หลานซื่อเกาศีรษะ นางมีดอกไม้และสมุนไพรแปลก ๆ หายากอยู่ไม่น้อย แต่เจ้าบุปผานำชีวิตนี่มันคือสิ่งใดกัน?นางไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลยอีกทั้งยังรู้สึกแปลก ๆ อยู่เสมอหลานซื่อขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเก็บกระดาษหนังวัวโบราณและไข่ราชากู่อีกาหมึกเข้าไปพร้อมกันจากนั้นนางก็ออกจากมิติของหยก ออกตามหานักพรตกู่อีกครั้งยามนี้นักพรตกู่เพราะได้อาศัยบารมีธิดาศักดิ์สิทธิ์ต้าหมิงแล้ว การปฏิบัติจึงเปลี่ยนจากระดับนักโทษกลายเป็นผู้ติดตามทั่วไปทันทีแน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะทะยานขึ้นฟ้าในคราวเดียว ท้าย
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1146
ก่อนหน้านี้เพราะต้องติดตามพวกเวินเฉวียนเซิ่งที่อยู่ข้างหน้า ตลอดทางหลานซื่อจึงไม่มีช่องให้หยุดพักเพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดเพียงแค่ยกขึ้นมาดู แต่การมองด้วยตาเปล่ากลับมองไม่เห็นลู่ทางใด ๆ เลยเวลานี้พวกเวินเฉวียนเซิ่งที่อยู่ข้างหน้าหยุดลง ดูเหมือนว่ากำลังเตรียมจะพักเหนื่อยสักครู่ดังนั้นหลานซื่อกับพวกจึงไม่รีบร้อนแล้วให้ฝูงแมลงพิษจับตาดูทางฝั่งเวินเฉวียนเซิ่งต่อไป จากนั้นหลานซื่อก็ลองใช้วิธีการต่าง ๆ ในมิติเพื่อตรวจสอบร่องรอยตัวอักษรบนนั้นไฟเผา แช่น้ำ รมควัน เช็ดด้วยสุรา...สารพัดวิธีล้วนทดลองทำจนหมดแล้ว แต่ผลกลับไม่ปรากฏแม้แต่น้อย!หลานซื่อจึงวิ่งไปหานักพรตกู่“เรื่องนี้ข้าน้อยก็มิอาจทราบได้ หากทราบล่ะก็ เกรงว่าข้าน้อยคงฟักไข่ราชากู่อีกาหมึกนั่นออกมานานแล้วขอรับ”นักพรตกู่อธิบายด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นหากเขาสามารถทำสำเร็จได้จริง เขาที่มีราชากู่อีกาหมึกอยู่ในมือก็คงไม่ตกอยู่ในสภาพนี้หลานซื่อรู้สึกว่าคำพูดของนักพรตกู่มีเหตุผลอย่างยิ่ง จากนั้นก็ทิ้งเจ้าคนไร้ประโยชน์นี่ทันที เตรียมกลับเข้าไปในมิติเพื่อคิดหาวิธีอื่นอีกครั้งแต่ในขณะนั้นเอง เสียงของอวิ่นซิงพลันดังขึ้นที่ข้างหูของหลา
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1145
การกลับลำอย่างรวดเร็วของนักพรตกู่ ทำให้สองพี่น้องโอวหยางอวี้เทียนและโอวหยางอวี้ซู่ถึงกับตะลึงงัน“ท่าน...ท่านไม่ใช่คนที่อ๋องชางส่งมาคุ้มครองข้าหรอกหรือ?!”โอวหยางอวี้ซู่โมโหจนตวาดถามเสียงกร้าวนางโกรธที่นักพรตกู่กลับลำ ยิ่งโกรธที่นักพรตกู่กลับลำไปเข้ากับหญิงผู้นี้ที่นางเกลียดชังที่สุด!ตอนอยู่ที่สกุลโอวหยาง พวกเขาปฏิบัติต่อนักพรตกู่ดุจแขกผู้มีเกียรติสูงสุด!อย่าว่าแต่พวกเขาสองพี่น้องเลย แม้แต่บิดาของพวกเขาก็ยังให้เกียรตินักพรตกู่อยู่มาก!แต่บัดนี้ ผู้เฒ่าโจรผู้นี้กลับคุกเข่าแทบเท้าหญิงที่นางเกลียดชังที่สุด คุกเข่าต่อหน้านางอย่างไร้ศักดิ์ศรี เรียกขานตัวเองว่าข้าน้อย!สิ่งนี้ทำให้โอวหยางอวี้ซู่ไม่อาจยอมรับได้อย่างสิ้นเชิงหากมิใช่ว่าตอนนี้นางยังถูกมัดอยู่ เกรงว่าคงอยากจะพุ่งเข้าไปถีบนักพรตกู่สักแรง ๆ สักทีเมื่อเผชิญหน้ากับการซักถามอย่างเกรี้ยวกราดถึงขีดสุดของโอวหยางอวี้ซู่ นักพรตกู่กลับมีท่าทีไม่ยี่หระ“คุณหนูโอวหยางอย่าได้เข้าใจผิด อ๋องชางส่งข้าไปยังสกุลโอวหยางก็จริง แต่อ๋องชางไม่ได้บอกว่าจะให้ข้าคุ้มครองพวกท่าน”นักพรตกู่หัวเราะเยาะเบา ๆ ทีหนึ่ง “อีกอย่าง ข้าก็ใช่ว่าจะไม่เค
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1144
“พี่ชาย?”หลานซื่อได้ยินดังนั้นก็ประหลาดใจนักเดิมทีนางคาดเดาได้ว่านักพรตกู่ผู้นี้กับหลวงจีนชั่วนั่นน่าจะมีความสัมพันธ์กันบ้าง แต่คาดไม่ถึงว่าทั้งสองคนจะเป็นพี่น้องกันนางอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามย้ำเพื่อยืนยันอีกครั้ง “พี่น้องแท้ ๆ หรือ?”นักพรตกู่เช็ดเหงื่อเย็นเยียบบนใบหน้า พยักหน้าตอบว่า “เรียนธิดาศักดิ์สิทธิ์ เป็นพี่น้องแท้ ๆ เพียงแต่คนละแม่เท่านั้น”หลานซื่อถึงได้เข้าใจ มองใบหน้าเขาที่มีริ้วรอยอยู่ไม่น้อย พลางยิ้มเล็กน้อย “มิน่าเล่าพวกเจ้าพี่น้องสองคนถึงได้หน้าตาไม่ค่อยคล้ายคลึงกันนัก”หากว่าคล้ายกันล่ะก็ นางควรมองออกบ้างตั้งนานแล้ว ไม่น่าต้องรอจนป่านนี้ถึงเพิ่งจะคาดเดาความสัมพันธ์นี้ออก“พี่ใหญ่หน้าตาคล้ายพ่อมาก ด้วยเหตุนี้จึงได้รับสืบทอดวิชาของพ่อ เดินบนเส้นทางเดียวกับบิดา ส่วนข้าน้อย...ข้าน้อยเป็นเพราะคล้ายกับแม่ พ่อไม่ค่อยโปรดปราน ข้าน้อยถึงได้เลือกเส้นทางเดินของตัวเอง”พูดอีกอย่างก็คือ พ่อของพวกเขาก็เป็นหลวงจีน หรือจะพูดว่าเป็นหลวงจีนชั่วคนหนึ่งก็ได้หลวงจีนชั่วสืบทอดเส้นทางจากหลวงจีนชั่วรุ่นพ่อ สองพ่อลูกมีความเป็นไปได้สูงมากที่จะเป็นผู้ควบคุมศพส่วนนักพรตกู่เห็นได้ชัดว่
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1143
ต่อให้ข่าวถูกส่งกลับไป หากผู้อาวุโสใหญ่ล่วงรู้ว่าเขาหนีมาอยู่ข้างกายธิดาศักดิ์สิทธิ์แห่งต้าหมิง เกรงว่าไม่เพียงแต่จะไม่ลงโทษเขา เผลอ ๆ อาจจะยังให้เขาแฝงตัวต่อไปอีกด้วยแน่นอน เขาเองก็นับว่าเปิดเผยตัวตนไปครึ่งหนึ่งแล้ว คงไม่นับว่าซุ่มซ่อนแล้วกระมัง?เฒ่าป่าเถื่อนเปิดเผยตัวตนไปครึ่งหนึ่งจริง ๆอย่างไรเสียหลานซื่อกับพวกก็รู้แล้วว่าเขาเป็นปรมาจารย์กู่ต่างเผ่า เพียงแต่ยังมีอีกหนึ่งฐานะที่ยังไม่ได้พูดออกมาเท่านั้นเฒ่าป่าเถื่อนไม่ถือว่าโกหก เขาเพียงแค่ปิดบังไว้เขาคิดว่าทำเช่นนี้น่าจะตบตาความสามารถของแมลงกู่ตัวนั้นในมือธิดาศักดิ์สิทธิ์แห่งต้าหมิงผู้นี้ได้ แต่คาดไม่ถึงว่าประโยคถัดไปของหลานซื่อจะทำให้เขาต้องตกใจจนเหงื่อท่วมหัวอีกครั้ง...“อยากจะรับใช้ข้า หรือว่าอยากจะอาศัยเรื่องการรับใช้ข้าเพื่อแฝงตัวเป็นไส้ศึกกันแน่?”เฒ่าป่าเถื่อนตกใจยิ่งนัก “ไม่! ข้าน้อยมิบังอาจ...”เฒ่าป่าเถื่อนยังคิดจะโต้เถียง หลานซื่อก็พูดขัดเขาขึ้นมา “เจ้าไม่ต้องอธิบาย เจ้าคิดว่าพวกเรายังไม่รู้เรื่องที่เจ้าร่วมมือกับสกุลโอวหยางหรือ?”เป่ยเฉินหยวนยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่พูดอะไร เพียงแค่มองดูอู๋โยวของเขาหลานซื่อก้าวเท
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1142
ตอนที่เฒ่าป่าเถื่อนตกอยู่ในมือหลานซื่อ นอกจากจะเจ็บปวดใจที่ต้องสูญเสียของดีไปจำนวนหนึ่งแล้ว แต่ก็ยังไม่ถึงกับเสียใจเป็นพิเศษแต่เมื่อหลานซื่อกับเป่ยเฉินหยวนแยกกันเป็นสองทาง ส่วนเขาก็ตกอยู่ในมือของเป่ยเฉินหยวน ถูกทรมานอย่างหนักหน่วงตลอดทางจนเกือบจะสิ้นชีพไปหลายครั้งหลายครา ในที่สุดเฒ่าป่าเถื่อนถึงได้รู้สึกเสียใจยิ่งนักเจ้าหมอนี่ช่างเป็นคนเหี้ยมโหดเสียจริง!ทั้งที่เขาล่อคนไปยังเผ่าโยวหลาน ขาดเพียงอีกก้าวเดียวก็จะสามารถเล่นงานชาวต้าหมิงกลุ่มนี้ได้ทั้งหมด แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าหมอนี่กลับจับตัวเขาไว้ ทั้งสองคนก้าวเข้าไปในกับดักมรณะที่เขาเคยวางไว้ก่อนหน้านี้!อีกเพียงนิดเดียว อีกเพียงนิดเดียวเขาก็จะตายอยู่ในกับดักของตนเองแล้ว!ควรพูดว่าโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ เอาเป็นว่าหากมิใช่เพราะเจ้าหมอนี่มีฝีมือสูงส่ง ปฏิกิริยาว่องไว ทั้งยังทำลายกับดักนั่นลงไปดื้อ ๆ เกรงว่าตอนนี้พวกเขาทั้งสองคนคงกลายเป็นวิญญาณสองดวงในค่ายกลดาบนั่นไปแล้วและเพราะตระหนักได้ว่าเจ้าหมอนี่ หรือควรพูดว่าคนกลุ่มที่เด็กสารเลวสกุลโอวหยางสองคนนั่นไปยั่วยุนั้น แต่ละคนมีฝีมือร้ายกาจเพียงใด เฒ่าป่าเถื่อนจึงยิ่งรู้สึกเสียใจมากขึ้นเร
You may also like
ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ
ประดับดิน15.2K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น14.5K viewsอ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง
มาแล้วก็อยู่ต่อเถอะ16.3K viewsเกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง
ปลายฝนต้นหนาว14.7K viewsกระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์
sammi'P471 viewsจะรักแม้จะร้าย
จันทร์ส่องแสง1.3K viewsลำนำรักจันทราสลาย
Charuda Singsathon 148 viewsเจ็บแทนข้า เจ้าห้ามตาย
จันทร์ส่องแสง4.6K views
