หลังหย่าร้าง ฉันมองเห็นอนาคตจนกลายเป็นเศรษฐี

"ฉัน นี่ฉันจะ......ไปหย่าร้างที่สำนักทะเบียนอำเภอ?""ฉันหย่าไปแล้วครั้งหนึ่งไม่ใช่เหรอ?""ไม่ถูกต้อง!""นั่นไม่ได้เกิดขึ้นจริง นั่นมันเกิดขึ้นในอนาคต ฉันยังไม่ได้หย่า ตอนนี้ฉันกำลังเจอกับเรื่องที่เกิดขึ้นในอนาคต!""ฉัน......""ฉันสามารถรับรู้อนาคตได้?!"......เมืองเกาะสีฟ้าบนรถแท็กซี่คันหนึ่งชายและหญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ที่เบาะด้านหลังผู้ชายก้มหน้า เงียบขรึมไม่พูดจาผู้หญิงหน้าตาสวยงาม บนใบหน้ากลับมีรอยฟกช้ำเล็กน้อย ผมเผ้าก็ยุ่งเหยิงเธอมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยสายตาเหม่อลอย ในหัวปรากฏภาพช่วงตอนมหาวิทยาลัย ผู้ชายคนนี้ตามจีบตนเองไม่ลดละ ให้คำมั่นสัญญาต่าง ๆ นานาสุดท้าย ความทรงจำเหล่านี้แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย กลายเป็นรอยยิ้มที่สิ้นหวังและถากถางที่มุมปากของเธอเมื่อวานนี้เอง หลินหมิงเพิ่งจะทะเลาะครั้งใหญ่กับครอบครัวของตนเอง ถึงขั้นชกต่อยกันนัวเนียกับน้องชายของตนเองอันที่จริงสำหรับเฉินเจีย เธอเคยชินจนเห็นเป็นเรื่องธรรมดาตั้งนานแล้ว แต่การทะเลาะกันเมื่อวานนี้ กลับกดทับฟางเส้นสุดท้ายของเธอเพราะตอนที่หลินหมิงกับเฉินเซิงน้องชายลงมือกัน ถูกเฉินเซิงผลักล้มลงบนโต๊ะโดยไม่ระวัง ท้

หลินหมิงตกตะลึงไปหมด!เซวียนเซวียนคือลูกสาวของตนเองกับเฉินเจียเพื่อที่จะรักษาเซวียนเซวียนเอาไว้ เฉินเจียที่ในอดีตไม่รู้จักยอมแพ้และมีแต่ความโอหัง กลับแสดงความต่ำต้อย นอบน้อมถ่อมตนออกมาแบบนี้ตนเองสร้างเวรสร้างกรรมอะไรไว้เนี่ย!"ว่ากันว่าสามีภรรยาเสมือนนกในป่าเดียวกัน เมื่อเกิดภัยพิบัติต่างบินแยกกัน ตอนนี้พวกเราก็ถือว่าบินแยกกันแล้ว ใช่ไหม?"เฉินเจียอดกลั้นแล้วอดกลั้นอีก สุดท้ายดวงตายังคงแดงก่ำ น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด"หลินหมิง ฉันจำได้ที่คุณเคยพูดไว้ คุณจะดีกับฉัน คุณจะรักฉันตลอดชีวิต คุณจะให้ฉันมีชีวิตที่สวยงามที่สุด ให้ฉันกลายเป็นผู้หญิงที่มีความสุขมากที่สุดในโลก""ฉันไม่กล้าขอร้องมากขนาดนั้น เพียงแค่อยากใช้ชีวิตร่วมกับคุณอย่างเรียบง่าย และมีความสุขไปจนตายก็เท่านั้น แต่ว่า สำหรับคนอื่นแล้ว เป็นเรื่องที่ง่ายจนไม่รู้จะง่ายอย่างไร เมื่ออยู่บนตัวฉัน ทำไมถึงได้ยากขนาดนั้นนะ?""ฉันไม่กลัวที่จะยากลำบากไปกับคุณ และฉันก็ไม่กลัวคำนินทาของพวกญาติและเพื่อน ๆ ฉันแค่อยากให้คุณดีกับฉันหน่อย ดีกับเซวียนเซวียนหน่อยก็เท่านั้น!"มองดูเฉินเจียที่น้ำตาไหลพราก หลินหมิงใจสลายไปหมดเขาอยากกอดผู้หญิง

เขามั่นใจอย่างยิ่งในความสามารถในการคัดกรองของบริษัทตัวเอง“ใกล้จะถึงเวลาแล้ว พนันไหม?” หลินหมิงถาม"พนัน!"......อาคารเชียนฮุ่ยณ ชั้นหนึ่งของตึกสำนักงานหลี่หงหย่วนที่อายุสี่สิบกว่า ๆ นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานด้วยความสบายใจในตอนนี้เอง มีเสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้น"เข้ามา" หลี่หงหย่วนกล่าวคนสองคนเดินเข้ามา คนหนึ่งสวมชุดสูทและแว่นตาขอบทอง ดูแล้วสง่างามมากอีกคนก็คือแผนกต้อนรับของบริษัท"ประธานหลี่คะ นี่คือคุณจางฉงฮุยประธานจางของไห่หนิงเน็ตเวิร์ก เขาอยากมาหารือกับคุณเรื่องสินเชื่อค่ะ" แผนกต้อนรับกล่าวมองไปยังผู้ที่มาถึง หลี่หงหย่วนนิ่งอึ้งครู่หนึ่งไม่ใช่เพราะฐานะของอีกฝ่าย แต่เป็นเพราะ "การคาดการณ์" ของหลินหมิง"มาเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?" หลี่หงหย่วนตกตะลึงอย่างมากไห่หนิงเน็ตเวิร์ก หลี่หงหย่วนเคยได้ยินมาก่อน เหมือนว่าเป็นบริษัทที่มีอนาคตก้าวไกลมากดังนั้นในตอนที่เขาพบจางฉงฮุย อันดับแรกหลี่หงหย่วนล้มเลิกความคิดที่อีกฝ่ายร่วมมือกับหลินหมิงเพื่อมาหลอกลวงเขาคนระดับจางฉงฮุย ไม่มีทางที่คนกระจอกอย่างหลินหมิงจะเอื้อมถึงได้บางที......เป็นแค่เรื่องบังเอิญ?"ประธานจาง สวัสดี

หลินหมิงสีหน้าเรียบเฉย เขาคาดการณ์เรื่องนี้ได้ตั้งนานแล้ว ไม่อย่างนั้นตอนนั้นคงไม่เตือนหลี่หงหย่วนด้วยความมั่นใจขนาดนั้นหลี่หงหย่วนพูดต่อ "วันนี้ตอนเช้า สำนักงานควบคุมคุณภาพและสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ ยังมีทางด้านสำนักงานการจัดการสินค้า ตรวจสอบเพื่ออายัดไห่หนิงแล้ว ยังไม่ทราบรายละเอียดผลตรวจสอบที่แน่ชัด แต่จางฉงฮุยคนนี้ น่าจะจบเห่แล้ว อย่างน้อยต้องเผชิญหน้ากับโทษจำคุกหลายปี"ฟังออกได้ว่า ตอนที่หลี่หงหย่วนพูดเรื่องเหล่านี้ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความปีติยินดีเมื่อวานจางฉงฮุยเสนอดอกเบี้ยห้าล้านบาทสามเดือน ทำให้เขาคิดจะเปลี่ยนใจแล้วจริง ๆตัวเขาเองสมมุติฐานว่า ถ้าหากไม่ได้รับการเตือนจากหลินหมิง งั้นเขาต้องให้เอาเงินให้จางฉงฮุยยืมแน่นอนในเมื่อใครก็คิดไม่ถึง ไห่หนิงเน็ตเวิร์กที่ดูเหมือนกิจการเจริญรุ่งเรือง จะแตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆ ภายในคืนเดียวถ้าหากจางฉงฮุยเอาเงินไป เกรงว่าแปดปีสิบปีทางด้านหลี่หงหย่วนก็เอากลับมาไม่ได้ เท่ากับว่าเสียไปฟรี ๆ"หงหย่วนสินเชื่อ" ไม่ได้เป็นของหลี่หงหย่วนคนเดียว เงินทุนของเขาครอบครองสัดส่วนแค่หนึ่งส่วนสี่เท่านั้น เท่ากับว่าถ้าหากเงินยี่สิบห้าล้านนี้ให

จนกระทั่งเก้าโมงยี่สิบห้านาที หลินหมิงเริ่มร้อนใจเล็กน้อย สำหรับหลินหมิง เสียงหนึ่งที่คล้ายเสียงของธรรมชาติ จู่ ๆ ดังออกมาจากในขบวนแถว"ไอ้เชี่ย!"เพียงแค่สองคำ กลับแฝงไปด้วยวัฒนธรรมที่ยอดเยี่ยมนั่นเป็นวัยรุ่นที่สะพายกระเป๋าคนหนึ่งเขาถือโทรศัพท์มือถือ ถลึงตาโต พูดอย่างเหลือเชื่อ "ทำไมถึงเป็นแบบนี้? หลินเจียหัวลิปซิงค์......แถมยังลวนลามเด็กสาว? เป็นไปได้อย่างไร?!"เหมือนว่าไม่อยากจะเชื่อจริง ๆ เสียงของวัยรุ่นคนนี้ดังมาก คนที่อยู่รอบด้านได้ยินอย่างชัดเจน"เชี่ย แกพูดบ้าอะไรน่ะ?""กล้าใส่ร้ายไอดอลของฉัน เชื่อไหมว่าฉันจะตีนายให้ตาย?""หลินเจียหัวจะลวนลามเด็กสาวได้อย่างไร? เขาเป็นดาราชายที่ซื่อสัตย์ที่สุด ฉันไม่มีทางเชื่อว่าเขา......""ไม่สิ พวกเธอรีบไปดูทวิตเตอร์เร็ว!"เสียงจ้อกแจ้กจอแจดังขึ้นมาต่อเนื่องเป็นระลอก จนถึงตอนสุดท้ายคนเดียวบอกต่อสิบคน สิบคนบอกต่อร้อยคน ทุกคนต่างเปิดทวิตเตอร์ จับจ้องคำค้นหายอดนิยมเป็นอย่างที่คิด ข่าวอื้อฉาวหลายข่าวที่เกี่ยวกับหลินเจียหัว สะดุดตาอยู่ตรงนั้นอย่างถึงที่สุดแม้กระทั่งมีรูปถ่ายหลายรูปแนบอยู่ด้วย หนึ่งในนั้นก็คือหลินเจียหัวกำลังกอดเด็กผ