ตอนที่12

ผ่านมาสามวันแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้าเกี่ยวกับตัวของสตรีที่เขาตามหา หยางหรงที่ตอนนี้ใครก็เข้าหน้าไม่ติด หน้าตาเย็นชาแสนบูดบึ้งใจอยากจะอยู่ตามหานางให้พบ แต่หน้าที่ก็สำคัญนัก เขาต้องรีบเดินทางกลับเมืองหลวงก่อนจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วค่อยกลับมาตามหานางอีกครั้ง

หลินเฟยที่ตอนนี้เก็บสัมภาระที่มีเพียงน้อยนิดกำลังร่ำลาท่านป้าซือจี๋และซิ่วอิง ก่อนจะขอตัวไปขึ้นรถม้าที่เก็บเสบียงและสัมภาระของขบวนซึ่งท่านกุนซือหานฉีฟงเมตตาเป็นธุระจัดการให้เพราะนางขี่ม้าไม่เป็น เมื่อทุกอย่างเตรียมพร้อม ขบวนของแม่ทัพหยางหรงที่มีประมาณยี่สิบกว่าชีวิตก็เริ่มออกเดินทาง เมื่อเดินทางออกนอกประตูเมืองหนานหยางหลินเฟยที่หันมองเห็นประตูเมืองที่ค่อยๆ เล็กลงจนหายไปเห็นแต่ป่าเขาลำเนาไพรก็ให้รู้สึกใจหาย ต่อจากนี้ชีวิตนางจะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้ได้ ขอแค่เดินทางให้ถึงจุดหมายปลายทางก็เป็นการเมตตานางมากแล้ว หวังว่าสวรรค์คงไม่กลั่นแกล้งนางไปมากกว่านี้ ที่เป็นอยู่ตอนนี้นางก็เกินจะรับไหวแล้ว

สองข้างทางที่ขบวนเดินทางผ่านนั้นมีแต่ป่าที่เงียบสงบนัก จะมีเสียงพูดคุยของเหล่าทหารบ้างเป็นระยะๆ หลินเฟยที่ก่อนออกเดินทางได้ดื่มยาเทียบสุดท้