บทที่ 8 หายไปไหน

ผมเดินยิ้มๆมารอพี่ดาที่เตียง ก่อนที่ผมจะหยิบมือถือขึ้นมาเล่นอยู่พักใหญ่ จนผมได้ยินเสียงกดชักโครกนั่นแหละครับ ผมเลยเดินไปที่หน้าห้องน้ำ

"เสร็จแล้วใช่มั้ยครับพี่ดา" ผมจับประตูเตรียมเปิดเข้าไป

“กร อย่าพึ่งเข้ามานะ” พี่ดาร้องเสียงหลงเลย เป็นอะไร

“พี่ดาเป็นอะไรครับ”

“พี่พึ่งจะใช้ห้องน้ำเดี๋ยวมันจะมีกลิ่น”

“โหย เรื่องแค่นี้เองพี่ “

ผมเลยค่อยๆผลักประตูเข้าไปแล้วผมก็เห็นพี่ดายืนเขย่งขาอยู่ แถมหน้ายังแดงอีกต่างหาก ผู้หญิงอะไรน่ารักชะมัดอยากจะดึงเข้ามาฟัดให้แก้มช้ำเลย

“มาครับ ผมอุ้ม”

ผมเข้าไปอุ้มพี่ดาแล้วก็เอาเธอมาวางไว้ที่เตียง ผมจัดพี่ดาให้อยู่ในท่าที่นอนสบายที่สุด ก่อนที่ผมจะล้มตัวลงนอนข้างๆพี่ดา ผมค่อยๆเหล่ตาหันไปมองว่าพี่ดาทำอะไร แต่ พี่ดากลับตัวแข็งทื่อหลับตาลงแถมตัวยังสั่นเล็กน้อยด้วยนะ สงสัยจะกลัวผมปล้ำละมั้งครับ

“พี่ดากลัวผมหรอครับ”ผมค่อยๆไปกระซิบที่ข้างหูพี่ดาเบาๆ

“ปะเปล่านะ พี่แค่แปลกที่นะ”พี่ดารีบลืมตาขึ้นมาตอบผมทันที

“เหรอครับ แต่พี่ดาไม่ต้องกลัวผมนะ เพราะผมยังไม่ทำอะไรพี่ตอนนี้แน่นอน แต่ถ้าพี่ทำตัวน่ารักไปมากกว่านี้ มันก็ไม่แน่นะครับ”

พอได้ยินผมพูดแบบนั้นพี่ดาก็รีบหลับตาปี๋เลย ผมเลยหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ เพราะยิ่งผมแกล้งพี่ดามากเท่าไหร่ พี่ดาก็ยิ่งน่ารักขึ้นเรื่อยๆ ผมชอบชะมัดเลยนะ

นลินดา

ฉันข่มตาให้หลับไม่ได้จริงๆ มันอาจจะเป็นเพราะความตื่นเต้นที่ฉันกับกรนอนอยู่บนเตียงเดียวกันก็ได้ และเชื่อมั้ยว่ามันเงียบขนาดที่ฉันได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองเลยนะ

"พี่ดานอนไม่หลับหรอครับ"

เสียงของกรดังขึ้น ฉันจึงหันไปมองทำให้สายตาของฉันกับกรสบกันพอดี

“อืม”

ฉันรับคำของกรเบาๆ

"ผมก็นอนไม่หลับครับ"

 กรยิ้มมาให้ฉัน ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยจริงๆ กรทำให้ฉันอยากกลับไปเป็นสาวอีกครั้ง แต่ในความเป็นจริงฉันกับเขาอายุห่างกันมาก และที่สำคัญฉันยังมีทะเบียนสมรสคล้องคออยู่ด้วยนั่นเอง

กรค่อยๆเอามือขึ้นมาจับหน้าของฉันก่อนที่เขาจะจู่โจมด้วยการจูบซึ่งฉันก็ไม่ได้ปฏิเสธเขาแต่อย่างใด เขาแทรกลิ้นเข้ามาสำรวจในปาดของฉัน กรใช้ลิ้นเก่งมาก เขาทำให้ฉันละลายได้เพียงเพราะแค่จูบอย่างเดียวได้เลย

แล้วคืนนี้กรก็ส่งฉันเข้านอนด้วยรสชาติการจูบของเขา พอตื่นเช้ามา ฉันกลับไปอยู่ในอ้อมกอดของกรที่ตอนนี้ไม่ได้ใส่เสื้อ ร่างกายของกรดูแข็งแรงมากๆ ผิวขาวที่ชวนสัมผัสก็ทำให้ฉันแทบจะตายในอ้อมกอดเขาได้เลย

แต่พอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนมันก็ทำให้ฉันอายมาก แต่เมื่อคืนเราแค่จูบกันนะไม่ได้มีอะไรเกินไปกว่านั้นเลยจริงๆ 

"ตื่นแล้วหรอครับ" เสียงกรพูดขึ้นมาก่อนที่เขาจะก้มลงมาหอมที่หัวของฉัน

" เป็นเด็กเป็นเล็กมาเล่นหัวผู้ใหญ่ได้ไง"

"งั้นผมไม่เล่นหัวก็ได้"

"หมายความว่าไง"

กรไม่ตอบอะไรฉัน แต่กรดึงฉันขึ้นไปก่อนจะใช้เรียวปากของเขาประกบเข้ากับปากของฉันอีกครั้ง

 และแน่นอนว่าฉันไม่อาจขัดขืนเขาได้เลย เพราะมันทำฉันแทบละลายหาไปจากตรงนี้ ไอ้เด็กคนนี้มันร้ายจริงๆ แล้วพอกรจูบฉันจนพอใจเขาก็เงยขึ้นมามองหน้าฉัน

"ผมอยากดูแลพี่ดาจังครับ "

"อายุเราต่างกันมากนะกร "

"ผม 21 แล้วนะครับพี่ดา แล้วก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลยเรื่องอายุอ่ะ ผมชอบคนแก่กว่าหรือว่าพี่ดารังเกียจคนจนอย่างผม"

"เปล่านะ พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น พี่ซะอีกที่น่ารังเกียจ "

ฉันก้มหน้าหลบสายตาของกรทันที แต่กรกลับใช้มือจับคางฉันให้ขึ้นมามองหน้าเขา ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขามันยิ่งทำให้ฉันแทบจะละลายหายไปจากตรงนี้กันเลย

"ผมไม่สนว่าพี่จะผ่านอะไรมา แต่ผมแค่อยากให้พี่รู้เอาไว้ ถ้าพี่เป็นของผมเมื่อไหร่ ไม่ว่าหน้าไหนมันก็จะไม่มีวันได้แตะต้องตัวพี่อีก"

กรพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง จริงจังจนฉันเริ่มกลัวว่าเขาจะทำอย่างนั้นจริงๆ

"แล้วพี่ดาจะบอกผมได้รึยังครับว่าที่พี่ร้องไห้บ่อยๆ เป็นเพราะอะไร"กรค่อยๆเอามือฉันขึ้นมาหอมเบาๆก่อนจะมองฉันอย่างรอคำตอบ เขาถามเรื่องนี้อีกแล้วซึ่งฉันไม่อยากบอกเขาเลย เพราะมันดูน่าสมเพชมากๆ

"กรจะรู้ไปทำไม"ฉันเอามือไปจับที่แก้มเขาอย่างเอ็นดู

"ผมอยากรู้ว่าใครที่มันทำให้คนที่ผมรักมีน้ำตาก็แค่นั้นเองครับ" กรยังคงจ้องมองฉัน ฉันจึงถอนหายใจออกมาก่อนจะเอ่ยปากบอกเขา

"สามีพี่เอง เขานอกใจพี่ไปมีอะไรกับเลขา"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด กรจึงดึงฉันเข้าไปกอดแน่นยิ่งกว่าเดิมอีก

"ผมว่ามันต้องตาต่ำแน่ๆ "

“ตาต่ำอะไร”

“ก็พี่ดาของผมทั้งสวยและฉลาดขนาดนี้มันยังกล้านอกใจได้อีกไงครับ”

“พูดเว่อร์ไปนะกร”

“ไม่เว่อร์ซักหน่อย ผมพูดจริงต่างหาก”

ในขณะที่ฉันกับกรกำลังหยอกล้อกัน แล้วจู่ๆเสียงริงโทนจากมือถือของฉันก็ดังขึ้นและแน่นอน เบอร์ที่โทรมาก็คือเขาผู้เป็นสามีของฉันนั่นเอง

" คุณทศ ใครครับหรือว่า สามีพี่หรอครับ" กรแย่งมือถือไปจากมือของฉันก่อนจะหันมาถามฉันอย่างมีเลศนัย

" ใช่ มากรพี่ขอ"ฉันพยายามแย่งมือถือคืนมา แต่แขนของฉันสั้นกว่ากรเยอะมากทำให้ฉัน แย่งคืนมาไม่ได้ แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เพราะกรกดรับแล้วเอาไปพูดกับเขาเอง แถมยังเปิดลำโพงด้วย

"สวัสดีครับ"กรพูดด้วยน้ำเสียงที่แสนจะกวนๆ ฉันถึงกับต้องเอามือกุมหัวเลย เจ้าเด็กบ้านี่มันร้ายจริงๆเลยนะ

"นั่นใครอ่ะ" เสียงสามีของฉันตอบกลับมาอย่างไม่ค่อยพอใจนัก ก็แน่ละเพราะมือถือของฉันมันไม่เคยมีคนอื่นที่เป็นผู้ชายมารับสายแทนเลยซักครั้ง

" แล้วคุณจะโทรหาใครละ"

"กูจะโทรหาเมียกู มึงเอามือถือไปให้เมียกูเดี๋ยวนี้"

"งั้นคุณคงโทรผิดแล้วครับ เพราะนี่เป็นเบอร์ของแฟนผม"

กรหันมามองหน้าฉันก่อนจะยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย เขาดูร้ายมากๆ นี่หรอเด็กอายุ21 ทำไมเจ้าเล่ห์ได้ขนาดนี้

"แค่นี้ก่อนนะครับ ผมจะนอนกอดกับแฟนผม"

แล้วกรก็กดวางสายและหันมามองฉันด้วยรอยยิ้มที่บ่งบอกได้เลยว่าเขากำลังมีความสุขที่ได้ทำแบบนี้ แต่กลับกันสายตาที่ไม่พอใจของฉันจับจ้องไปที่ใบหน้าของเขาทันที

"ทำไมกรทำแบบนี้" น้ำเสียงของฉันพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ

"ทีเขายังทำได้ทำไมพี่ดาจะทำไม่ได้ละครับ"

"แต่พี่ไม่อยากขึ้นชื่อว่านอกใจเหมือนที่เขาทำ"

"แต่พี่ดายังไม่ได้นอกใจเขาเลยนะ

 ผมยังไม่ได้ทำอะไรพี่ดาเลย ซึ่งต่างจากเขา"

กรลุกขึ้นมานั่งทันทีหลังจากที่พูดกับฉันจบ เขาเดินลงไปจากเตียงและหายไปด้านหลังที่เป็นระเบียง กรคงจะโกรธฉันแน่ๆ ที่ฉันพูดจากับเขาแรงๆแบบนั้น ฉันจึงควานหามือถือเพื่อที่จะโทรกับหาสามีแต่หาเท่าไหร่ฉันก็หาไม่เจอ

แล้วซักพักกรก็เดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยกาแฟในมือ

"กาแฟครับพี่ดา" เขาส่งยิ้มมาให้ฉัน พร้อมกับยื่นถ้วยกาแฟมาตรงหน้า

"ขอบใจนะ นี่กรไม่โกรธพี่ใช่มั้ย"

"ผมจะโกรธพี่ทำไมครับ แต่ผมว่ามันร้อนนะครับ ผมเป่าให้พี่ก่อนดีกว่า"

กรยื่นหน้ามาเป่าแก้วกาแฟที่มีควันขึ้นมาในขณะที่ฉันกำลังจะกิน

"กรอย่าแกล้งพี่ซิ"ฉันใช้น้ำเสียงดุกรเบาๆ

"ผมไม่ได้แกล้งซะหน่อย นี่ถ้าพี่เป็นของผมแล้วนะ ผมจะป้อนกาแฟพี่ด้วยปากทุกวันเลยนะ พี่ดาอยากลองมั้ยครับ"

"พูดอะไรอ่ะอ่ะกร  เออว่าแต่ แล้วกรเห็นมือถือพี่มั้ย"

" ไม่เห็นครับ"

"แล้วหายไปไหน เมื่อกี้กรยังใช้อยู่เลย"

"ผมไม่ทราบครับ"

"เอ๊ะแล้วมันไปไหน"

ฉันพยายามหา แต่พอกรลุกเท่านั้นแหละ ฉันก็เจอเลย แล้วรู้มั้ยว่าฉันเจอที่ไหน ฉันก็เจอที่ขอบกางเกงของกรนะซิแถมอยู่ด้านหน้าใกล้ๆเป้าด้วยนะ