บทที่ 8. ตอนที่ 1.

หญิงสาวปล่อยผมยาวสลวย เธอใส่กางเกงขาสั้นในชุดสีดำ ช่วงขาเรียวยาวดวงหน้าขาวผ่องในแสงไฟสลัว ภายในบาร์ชั้นใต้ดิน หญิงสาวกลายเป็นเป้าสายตาในเวลาเที่ยงคืน เธอเดินก้าวเท้าเข้ามาภายใจร้านดั่งนางพญา โดยมีเป้าหมายที่ผู้ชาย 2 คนที่กำลังดื่มกันจนได้ที่

“พี่จางจิ้ง”

ชายหนุ่มค่อย ๆ หันมามองหญิงสาวช้า ๆ เขากะพริบตาแล้วยิ้มให้เธอ แต่บอดี้การ์ดที่ติดตามเขา แค่เห็นเธอเดินเข้ามาก็รีบลุกยืนตัวตรงทันที 

“ฟางเฟย ตื่นแล้วเหรอ” จางจิ้งเอ่ยทักเธอ

“ขอโทษนะคะเจียอี แต่ฉันมีเรื่องต้องคุยกับพี่ชาย ขอพาเขากลับก่อนนะคะ ส่วนนัดของคุณ เอาไว้เสร็จงานเราค่อยคุยกัน”

ผู้กำกับเจียอี ได้แต่มองดูนายน้อยสกุลเกา เดินตามหลังสาวงามออกไปโดยไม่พูดสักคำ ถ้าสองคนนี้ไม่ใช่พี่น้องร่วมแซ่ เขาคงได้เป็นคู่รักกัน นายน้อยเกาจางจิ้งน่าจะกลัวเมียอย่างฟางเฟย ไม่ไช่ไม่ถูกต้องเขาต่างหากที่ควรได้คนรักแบบฟางเฟย เขาดื่มแก้วที่เหลือแล้วกลับไปพักผ่อน เพื่อเตรียมลุยงานต่อในวันพรุ่งนี้

เกาจางจิ้งที่กำลังเมา เดินตามฟางเฟยเข้ามาในห้องของเขา จางจิ้งส่งสัญญาณให้ลูกน้องรอด้านนอก แล้วล็อคประตู ฟางเฟยที่ยืนหันหลังอยู่ถึงกับสะดุ้ง หันกลับมามองเขา จางจิ้งคิดเอาไว้แล้วว่าหญิงสาวต้องถามเขาเรื่องอ่างอาบน้ำเมื่อหัวค่ำแน่ ๆ เลยตั้งใจไม่ต้องการให้ใครเข้ามาได้ยิน เขาเดินมายืนอยู่ต่อหน้าหญิงสาว พร้อมจะตอบคำถามทุกข้อ

“พี่จางจิ้ง ขอบคุณนะคะ”

เกาฟางเฟยพูดขึ้นแต่ไม่กล้าสบสายตาของชายหนุ่ม

“ทั้งหมดอาจไม่ใช่พี่ก็ได้ อาจเป็นพนักงานโรงแรมเป็นคนจัดการก็ได้”

“ตงเจ๋อ ยอมรับทั้งหมดแล้ว พี่ไม่ต้องแกล้งพูดเพื่อให้ฉันรู้สึกสบายใจหรอก”

“แสดงว่าถ้าเป็นพี่ เธอจะไม่สบายใจ”

“ก็พี่เป็นผู้ชาย แล้วก็เห็นแบบนั้นหมดแล้ว”

“ไม่ใช่แค่เห็น พี่ได้สัมผัสด้วย” จางจิ้งคิดภาพแล้วก็ยิ้มออกมา

ฟางเฟยหน้าแดงหูแดง รู้สึกหน้าร้อนฉ่าไปด้วยความเขินอาย หญิงสาวจะเดินหลบออกจากตรงนั้น แต่ถูกจางจิ้งดึงแขนเอาไว้ 

“ทุกอย่างที่เป็นเธอ พี่ขอให้เป็นของพี่คนเดียว คนอื่นไม่มีสิทธิ์”

ฟางเฟยสบสายตาของชายหนุ่ม ในระยะประชิดแบบนี้หัวใจกลับเต้นแรง คิดถึงภาพเหตุการณ์ตอนหัวค่ำ เธอเปลือยกายต่อหน้าเขา และเขาเห็นหมดแล้ว ต่อให้เธอและเขา จะมีที่มาของนามสกุลเดียวกัน แต่ก็ไม่ได้เกิดจากสายเลือดใกล้ชิดกัน สายตาของเขา ใบหน้าของเขา ความสามารถของเขา ทุกอย่างคือความหวั่นไหวที่ได้ใกล้ชิดกัน เธอจะบ่ายเบี่ยงว่าไม่พอใจเขาคงไม่ได้ ทุกอย่างที่เป็นเขา คือความประทับใจสำหรับเธอ คำพูดของเขาคืออะไรเขาต้องการบอกอะไร

“พี่จางจิ้ง ฉันขอตัวไปพักผ่อนก่อนค่ะ พรุ่งนี้ต้องทำงานแต่เช้า”

จางจิ้งปล่อยมือที่รั้งแขนหญิงสาวออก แต่พอเธอจะเดินจากไป เขากลับรวบเอวเธอแล้วดึงเข้ามาสวมกอด

“พี่เป็นห่วงเธอนะ ทำไมเป็นแบบนี้ ถ้าพี่ไม่มาด้วยจะเป็นอย่างไง ทุกอย่างที่พี่พูด พี่พูดจริง ๆ ขอพี่เป็นคนดูแลเธอนะ ฟางเฟยเธอเป็นแบบนี้บ่อยไหม”

ฟางเฟยพยายามผลักเขาออก แต่เพราะคำพูดของเขาทำให้เธอยอมอยู่ในอ้อมแขนของเขา

“ตั้งแต่ได้รับคันฉ่องมาค่ะ ฉันถึงพยายามถามพี่ว่าตอนได้รับมอบดาบ เกิดอะไรขึ้นกับพี่รึเปล่า เพราะสำหรับฉันมันเต็มไปด้วยเรื่องประหลาด ที่ไม่รู้จะเริ่มเล่าตรงจุดไหนดี"

เกาจางจิ้งจับไหล่ทั้งสองข้างของหญิงสาวเอาไว้ มองลึกลงไปในดวงตาของเธอ

“ความลับของตระกูลเกา จะเป็นความลับตลอดไป เพราะทุกเรื่องราว ทุกความรับผิดชอบต่อตระกูล จะมีแค่เราสองคนเท่านั้นที่รับรู้ ไม่ว่าเธอจะประสบกับอะไร ต่อจากนี้ขอให้พี่ได้ทำหน้าที่ร่วมไปกับเธอ”