LOGINสามีเก่าช่างต่ำช้าข้าใฝ่หาสามีใหม่
โดยมาวิญญา
นางคือหญิงงามอันดับหนึ่งแต่กลับเลือกผิดไปแต่งกับสามีชั่วช้ามักมากในกามา เขารับอนุเข้าจวนมามากมาย ในเมื่อแต่งได้ก็หย่าได้ ใฝ่หาสามีใหม่เท่านั้นคือหนทางแห่งความสุขสันต์
ไป๋ชิวเหมย คุณหนูผู้งดงามซึ่งเลือกผิดไปแต่งกับสามีชั่วช้ามักมากในกามา เขารับอนุเข้าจวนมามากมาย ปล่อยให้นางกล้ำกลืนฝืนทนจนไม่ไหว
ในเมื่อแต่งได้ก็หย่าได้ เหตุใดต้องอยู่ให้ชอกช้ำ หญิงงามจึงต้องออกหาลู่ทาง
กระทั่งได้พบว่าสามีใหม่เท่านั้นคือหนทางแห่งความสุขสันต์ด้วยเขาช่างเร้าใจเหลือเกิน
แนะนำตัวละคร
ไป๋ชิวหลาน คุณหนูผู้งดงามซึ่งต้องฝืนทน อยู่กับสามีผู้มักมากในกาม
ซ่งหยวน คหบดีใหญ่แห่งเมืองต้าเฉียน
หลิวจิงหลิน สหายข้างจวนสกุลไป๋![]()
ตอนที่สิบห้า เลือดชั่วนายอำเภอหลิววางแผนกับมือปราบเพื่อไปค้นสถานที่ซ่อนจนพบอาวุธหลงเหลืออยู่หลายชิ้น จากนั้นจึงเป็นการล้อมจับกลุ่มโจรอย่างเงียบเชียบจนคนพวกนั้นต้องหนีกระเจิดกระเจิงโชคดีที่ยังจับกลับมาได้บางส่วนโดยเฉพาะตัวหัวหน้าซึ่งยอมสารภาพและกล่าวโทษซ่งหยวนด้วยคิดว่าเขาเป็นคนเปิดโปงร่องรอยเมื่อได้โอกาส นายอำเภอหนุ่มจึงวางแผนจัดการซ่งหยวนในครั้งเดียวให้อยู่หมัดแต่เขายังไม่ทันได้ลงมือก็ต้องนำคนไปล้อมจับคหบดีหนุ่มขณะถือแส้ไล่ฟาดเมียของชายตัดฟืนจนสิ้นใจตายเมื่อมีหลักฐานคาตา คหบดีซ่งจึงถูกพาตัวมาไต่สวนอย่างเปิดเผยเป็นที่ครหาอับอายของชาวบ้านไปทั่วแต่เขาหรือจะเกรงกลัว ร่างสูงซึ่งยังคงเปลือยกายมีเพียงผ้าคลุมกันอุจาดยืดอกอย่างผ่าเผยหวังอวดเรือนร่างสมส่วนแค่หญิงชาวบ้านคนหนึ่ง โยนเงินให้มากหน่อยก็จบเรื่องแล้ว ซ่งหยวนคิดอย่างชายหนุ่มซึ่งมองสตรีเป็นเพศที่ต่ำต้อยอ่อนแอ อยากรังแกอย่างใดก็ย่อมได้ แต่ก่อนอื่นเขาแสร้งปัดเรื่องให้พ้นตัวไปก่อน“ข้าเฆี่ยนตีเพราะนางขโมยเงิน จะผิดได้อย
ตอนที่สิบสี่ สามีชั่วช้าเดิมทีหญิงสาวเคยคิดมาก ว่าเขาหวังมากอบโกยจากร่างกายของนางแต่เมื่อคิดดูอีกที หลิวจิงหลินเป็นฝ่ายป้อนความสุขให้แก่นางเสมอ โดยบางคราเขาจำต้องอดกลั้นจนหน้าเขียว หญิงสาวจึงปล่อยใจให้ความรู้สึกดีดีเพิ่มพูนขึ้นตามลำดับสองหนุ่มสาวยังคงนัดพบกันอีกหลายครั้งด้วยเรื่องการค้าที่กำลังจะลงมือก่อนที่หลิวจิงหลินจะแจ้งว่ามีเรื่องด่วนและนัดพบอย่างกะทันหัน“หลังจากให้คนติดตามสืบเรื่องของซ่งหยวน ไปๆมาๆกลับพบเรื่องราวที่เกี่ยวข้องอย่างมากมายจนเจ้าต้องคาดไม่ถึง”“เรื่องใดหรือ” หญิงสาวผุดลุกขึ้นด้วยอยากหาเหตุไปอ้างเพื่อหย่าขาดจากสามีเต็มทีโชคดีที่พักนี้ซ่งหยวนไม่ค่อยได้อยู่ในจวนทั้งไม่มาวุ่นวายกับนาง ไป๋ชิวหลานจึงไม่รู้สึกแย่มากนัก“เรื่องนี้น่าตกใจกว่าการที่ลักลอบเป็นชู้คราวที่แล้วนักด้วยเขาถึงกับกล้าเป็นชู้กับเมียของนายกองฉี”“หา!...เขาใจกล้าเพียงนั้นเชียว”คราวนี้ไป๋ชิวหลานคิดภาพไม่ออกว่าคหบดีที่มีอนุสาวอยู่เต็มเรือนเหตุใดจึง
ตอนที่สิบสาม ของเล่นหญิงสาวนอนคว่ำหน้ารู้สึกเจ็บแสบร่องรูเล็กโดยมีชายหนุ่มคอยปลอบประโลม“ความจริงเรื่องเช่นนี้ควรเป็นความสุขของทั้งสองฝ่าย ข้าขอโทษที่ทำเจ้าเจ็บ”เมื่อลองขยับตัวไป๋ชิวหลานกลับไม่รู้สึกว่าเจ็บเกินไปด้วยน้ำหล่อลื่นมีมากจนเกินพอวิญญาณในร่างนี้เคยเรียนรู้การตอบสนองเรื่องบนเตียงมาไม่น้อยจึงเข้าใจในความสำคัญของความสุขสมที่ผ่านมาสามีของนางตั้งท่าเบื่อหน่ายและไม่เคยคิดสอนสั่งหรือให้โอกาสไม่เหมือนอย่างหลิวจิงหลินที่ทุ่มเทสั่งสอนเพื่อให้นางพบความสุข ไป๋ชิวหลานจึงไม่คิดถือโทษ“ไม่อยากเชื่อว่าเรื่องเช่นนี้สามารถทำได้ที่ช่องทางด้านหลังด้วย”หญิงสาวย่อมไม่เคยได้ยินมาก่อน หลิวจิงหลินจึงพยายามอธิบายด้วยไม่อยากให้นางคิดว่าเขาวิตถารเฉกเช่นเดียวกับซ่งหยวน“ข้าเคยอ่านพบว่าร่องรักของสตรีมีทั้งสั้นทั้งยาว หากแท่งเนื้อที่ยาวใหญ่เกินไปสอดใส่ในร่องดอกไม้ด้านหน้าอาจทำให้รู้สึกจุกเจ็บแต่ร่องรูทางก้นขาวกลับมีความยาวที่ไม่สิ้นสุด เมื่อสอดใส่จนสุดความย
ตอนที่สิบสอง ยังมีอีกหรือไป๋ชิวหลานแปลกใจอยู่บ้างแต่ยังไม่มากด้วยถึงอย่างไรก็รู้สันดานว่าซ่งหยวนมักมากในกามเพียงใดมิน่าล่ะ ช่วงนี้เขาไม่ใคร่ได้เริงรักอยู่ที่จวนแต่มักหายหน้าไปทีละหลายชั่วยาม ที่แท้ก็ชมชอบของแปลกใหม่นี่เอง“เรื่องคราวนี้เป็นเพราะเขาชมชอบความรุนแรงถึงกับเฆี่ยนตีเมียของคนตัดฟืนจนเกือบตาย เรื่องที่เก็บซ่อนไว้จึงแดงออกมา”“เฆี่ยนตีหรือ เขามีความชื่นชอบในการทำร้ายคนด้วยหรือ”ไป๋ชิวหลานอดแปลกใจมากขึ้นไม่ได้ แม้สามีผู้นี้จะชอบบีบขยำเนื้อตัวอย่างแรงจนเจ็บปวดทั้งบางทียังกัดเต้าทรวงของอนุบางคนจนแทบขาด แต่ไม่เคยเห็นเขาหยิบแส้มาเฆี่ยนตีอนุคนใด“ตอนที่ข้าไปลอบแอบดูเห็นเขาเฆี่ยนจนร่างของหญิงสาวผู้นั้นที่โดนจับมัดโยงอยู่เต็มไปด้วยริ้วรอย จากนั้นเขาก็ตรงเข้ากระหน่ำทิ่มแทงแท่งเนื้อเข้าใส่ร่างของนางอย่างบ้าคลั่งพร้อมส่งเสียงร้องราวสัตว์ป่า”“เขาเป็นบ้าไปแล้วหรือ ร่วมรักทั้งร่างที่เต็มไปด้วยรอยเฆี่ยนตีจะมีความสุขตรงไหน”ไป๋ชิวหลานต
ตอนที่สิบเอ็ด ใหญ่โตไม่น้อยหลิวจิงหลินระดมความเร็วและหนักหน่วงเพื่อทำให้เจ้าของทรวงอกและร่องสีชมพูดีดดิ้นอยู่ภายใต้มือและลิ้นของเขาเมื่อก่อนได้แต่แอบมอง ยามนี้ความงดงามนุ่มฟูอยู่ในอุ้งมือของเขาแล้ว จะไม่ปล่อยไปเด็ดขาดไป๋ชิวหลานถูกกลั่นแกล้งด้วยความเร็วจนใกล้เสร็จสม เรียวขาเนียนหุบเข้าหากันด้วยความเสียวที่พล่านล้นแต่มือหนาหรือจะยินยอมยิ่งเห็นท่าทางเสียวสะท้านยกตัวลอยค้าง ลิ้นร้อนยิ่งลงแรงบดเน้นหนักกว่าเดิมจนเสียงกรีดร้องดังลั่นอย่างลืมตัว“อื้ออออ ซี้ดดดดด อ้า...”โชคดีที่ยามนี้หลิวจิงหลินจอดรถม้าเอาไว้ที่ข้างป่ารกชันจึงไม่มีใครได้ยินเสียงแห่งการร่านสวาทของพวกเขา ไป๋ชิวหลานจึงตะเบ็งเสียงโดยไม่ต้องระวังเมื่อเห็นฝั่งฝันลอยเข้ามาใกล้ ร่างเล็กจึงดิ้นเร่าแอ่นทั้งอกและสะโพกลอยค้างกลางอากาศเปิดกลีบดอกไม้ให้อ้าออกพบความสุขสมอย่างสาแก่ใจ“อื้อออออออออ”ไม่คิดว่าความสุขสมอันอิ่มเอมเป็นเช่นนี้เอง เฮ้อ
ตอนที่สิบ อย่าแกล้งข้าเขาเอาแต่ใจและมุ่งหน้าบีบเคล้นหนักหน่วงจนหญิงสาวเจ็บปวดทั้งกายเป็นรอยเขียวช้ำยิ่งทรวงอกอวบใหญ่มากเท่าใด เขายิ่งส่งแรงขยำขยี้มากเท่านั้นจนเต้ากลมบิดเบี้ยวไม่เหลือสภาพรูปทรงความงดงามในขณะที่หลิวจิงหลินใช้เวลาฟอนเฟ้นคลึงเคล้นเรียกอารมณ์สวาทจนไฟตัณหาค่อยๆลุกโชน“อืม...อร่อยยิ่ง ซาลาเปาสองลูกของเจ้าช่างเลิศรสที่สุด”ชายหนุ่มก้มหน้าดื่มด่ำกับความนุ่มฟูราวอาหารชั้นเลิศ เมื่อเงยหน้าขึ้นเห็นใบหน้าหวานที่หลับหูหลับตาซึมซาบความรัญจวนหวานมือหนาจึงลากลูบผ่านหน้าท้องแบนราบมาวางแปะบนเนินสามเหลี่ยมอวบอูมยามนี้ร่างบางเลื้อยลงมานอนที่พื้นรถม้าแล้วอย่างไม่รู้ตัว กระโปรงตัวยาวโดนลากขึ้นไปกองอยู่ที่เอวคอดขณะที่ผ้าผืนน้อยถูกเบี่ยงไปอีกทางชายหนุ่มเผลอกลืนน้ำลายไปหลายอึกใหญ่ทั้งท่อนกลางกายที่แข็งตั้งจนดันกางเกงแทบขาดสายตาจับจ้องมองกลีบบุปผาสีชมพูซึ่งมีน้ำหวานใสไหลออกมาไม่ขาดสายอ้า...งามยิ่ง สีชมพูน่าเลียนักเจ้าซ่งหยวนมีของดีในมือกลับไม่







