เข้าสู่ระบบแชร์
2.3 นรกบนดิน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-11-29 13:24:51“หรือมึงจะอาสาตามลดาไปแทน”
สีหน้าของธีรเมศฐ์ขาวซีดไร้สีเลือด เช่นเดียวกับมัลลิกา ชายหนุ่มหันไปเผชิญหน้ากับต้นเสียง
“ท่านครับ” เอ่ยได้เพียงแค่นั้น จอมทัพก็ยกเท้ายันเข้ากลางลำตัวโครมใหญ่ เขาไม่กล้าแม้แต่จะลุกขึ้นจากพื้น จอมทัพมองลูกน้องคนสนิทด้วยหางตา ก่อนจะหันมาหาหญิงสาวอีกคนที่บัดนี้ตัวลีบเหลือเพียงสองนิ้ว “กลับไปเก็บข้าวของเฉพาะที่จำเป็น อยากโทรหาที่บ้านก็รีบทำซะ ก่อนจะไม่มีโอกาส” จอมทัพสั่งเสียงดุดัน ไม่แม้แต่จะมองหน้า
เขาเดินเลยร่างสั่นระริกไปทางเตียงของคนรัก หย่อนตัวลงนั่งข้างกายพิมพ์ลดา สีหน้าและแววตาไม่หลงเหลือความแข็งกระด้าง
มัลลิกาตั้งท่าจะเอ่ยถามว่าเธอต้องไปเมื่อไหร่ ต้องไปกี่วัน แล้วจะไปอยู่ยังไง แต่พอเห็นสีหน้าอ่อนโยนเหม่อมองคนบนเตียง เธอก็กลืนเอาคำถามเหล่านั้นลงคอ
ฝ่ามือหนักกดลงบนบ่าทำให้เธอสะดุ้ง หันกลับไปก็พบกับคนชื่อประวิทย์ นายตำรวจอีกคนที่คุ้นหน้า แต่ไม่คุ้นเคย เพราะเธอไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับเขามาก่อน แตกต่างจากนายตำรวจอีกคนที่มักแอบซื้อของมาให้เธอบ่อยครั้ง
“ไปเถอะ ผมจะพาคุณกลับไปเก็บของที่บ้าน”
มัลลิกาลังเล เธอหันไปสบตากับนายตำรวจอีกคนที่รู้สึกไว้ใจยิ่งกว่า เห็นหญิงสาวไม่ยอมตามเขาออกมา จึงอดมองตามสายตาเจ้าหล่อนไม่ได้ แล้วประวิทย์ก็พบกับสายตาร้อนรนของคู่หู
‘ยืนบื้ออะไรอยู่ รีบเดินนำไปสิวะ’
ประวิทย์ถามคู่หูผ่านสายตา
‘ข้าไปไม่ได้โว๊ย เอ็งรีบพาหล่อนไป ก่อนท่านจอมจะโมโหมากไปกว่านี้’
ธีรเมศฐ์ส่งสายตาไล่เพื่อนรัก
‘แล้วเอ็งไปทำอะไรให้ท่านโกรธถึงได้ถูกยันโครมแบบนั้นวะ’ ประวิทย์ยังไม่ละความพยายาม
“อีกเดี๋ยวกูจะควักลูกตาพวกมึงสองคนออกมา”
เสียงแข็งกร้าวของจอมทัพทำให้ทั้งสามคนตื่นตัวทันที “เดี๋ยวนี้แม้แต่คำสั่งกูก็ไม่ปฏิบัติตามกันแล้วสินะ หรือได้รับหน้าที่สบายจนเคยตัว ต้องให้กูย้ายพวกมึงสองคนลงสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ก่อนหรือยังไง”
ประวิทย์ไม่กล้าชักช้าอีก เขาส่งสายตาให้มัลลิการีบตามออกมา ธีรเมศฐ์ก็ตั้งท่าจะเดินตามออกไปด้วย
“กูสั่งให้มึงออกไปจากตรงนี้ได้แล้วเหรอ”
แผ่นหลังของธีรเมศฐ์เย็นวาบ คิดจะส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากเพื่อน แต่ไอ้วิทย์กลับหนีเอาตัวรอดไปก่อนแล้ว
‘เอ็งอยู่รับหน้าท่านจอมไปก่อนนะ มีแค่เอ็งที่จะทำให้ท่านเย็นลงได้’
‘เดี๋ยวสิวะ เย็นลงกะผีอะไร ข้ากำลังจะถูกนายฆ่าแล้วต่างหาก กลับมาช่วยข้าก่อนไอ้วิทย์’
“เดินเข้ามานี่!” จอมทัพสั่งเสียงแข็ง
ผู้กองธีร์กลืนเอาก้อนเหนียวลงคอ ก่อนจะเดินก้มหน้าไปหาเจ้านาย กำลังคิดหาข้อแก้ตัวเกี่ยวกับเรื่องพยาบาลสาวคนนั้น แต่ดูเหมือนจอมทัพจะไม่ได้เก็บเรื่องของหล่อนมาใส่ใจแม้แต่น้อย
“เรื่องของพรรคฝ่ายค้านที่กำลังเป็นปัญหาอยู่ตอนนี้ สายรายงานมาว่าพบกลุ่มผู้ต้องสงสัยแล้ว คาดว่าน่าจะหนีไปกบดานอยู่ที่สามจังหวัดชายแดนใต้”
เพียงเห็นสายตา ธีรเมศฐ์ก็รู้ได้ทันทีว่าเรื่องที่เจ้านายพูดก่อนหน้านี้ไม่ใช่แค่คำขู่ เจ้านายคิดจะส่งตัวเขาไปจริงๆ
ซวยจริงเลยไอ้ธีร์เอ้ย อยู่ดีไม่ว่าดี ดันนึกเห็นใจศัตรูของเจ้านาย เป็นไงเล่า ถูกถีบหัวส่งจนได้
“น้อมรับคำสั่งครับท่าน”
จอมทัพมองตามแผ่นหลังของลูกน้องไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย ธีรเมศฐ์ช่ำชองในเรื่องการแฝงตัวมากกว่าประวิทย์ที่ค่อนข้างเซ่อซ่า ทำอะไรโผงผางโจ่งแจ้ง ส่งหมอนี่ไปก็เหมาะสมแล้ว
เขาหันกลับมาหาใบหน้าของคนรัก พิมพ์ลดาซูบผอมลงไปถนัดตา ใบหน้าที่เคยมีน้ำมีนวลบัดนี้เห็นเค้าโครงกระดูกชัดเจน ยิ่งคิดถึงใบหน้าของผู้หญิงอีกคนที่ไม่ยักกะซูบผอมลงเท่าที่ควร ก็ยิ่งตอกย้ำว่าเขาตัดสินใจได้เหมาะสมที่สุดจริงๆ
“จอมดีใจเหลือเกินที่ลดากำลังจะได้ย้ายไปรักษาในที่ที่ดีกว่านี้ อีกไม่นานลดาต้องหายเป็นปกติแน่ ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ จอมจะไม่วันปล่อยให้คนที่ทำร้ายลดามีโอกาสเสวยสุขแน่ ตราบใดที่ลดายังไม่ฟื้น มันก็ต้องตกอยู่ในนรกทั้งเป็น”
ตอนที่มัลลิกาถูกนำตัวกลับมาส่งยังห้องของพิมพ์ลดา จอมทัพก็ไม่อยู่ที่นี่แล้ว เธอไม่เห็นนายตำรวจที่คุ้นเคยหน้าประตูด้วย มีเพียงนายตำรวจแปลกหน้ายืนอยู่
“เอ่อ… คือ” หญิงสาวตั้งใจจะบอกว่าวันนี้ทั้งวันยังไม่ได้ทานอะไรเลย แต่พอเห็นสีหน้าดุดันก็ไม่กล้าเอ่ยปาก จำต้องเดินกลับไปหยิบน้ำเปล่าขึ้นดื่ม ก่อนจะรีบข่มตานอน เพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ต้องเดินทางเวลาไหน
นับตั้งแต่ถูกจองจำอยู่ในที่แห่งนี้ เธอก็ไม่รับรู้เรื่องราวอะไรอีกเลยนอกจากทำตามคำสั่งผู้อื่น
บทล่าสุด
อุบัติแค้น ลิขิตรัก ตอนพิเศษ 6
ตอนพิเศษ 6ครอบครัวอบอุ่นของผู้กองจอมทัพอาณาเขตของบ้านพงศ์พานิชถูกขยับขยายเต็มพื้นที่ ตัวบ้านหลังเดิมถูกต่อเติมเพิ่มขึ้นอีกหลายห้องเพื่อต้อนรับสมาชิกใหม่ของบ้าน ทางด้านหลังมีการขุดลอกทำคลองเพื่อนำน้ำจากธรรมชาติมาใช้สอยรดพืชผักสวนครัวและเลี้ยงไก่ทางด้านหน้าติดประตูรั้วเป็นสถานพยาบาลเบื้องต้น ขนาดไม่ใหญ่มาก ทว่าก็มีชาวบ้านเข้ามาใช้บริการไม่ขาดสาย วันนี้ยังไม่ทันถึงเวลาเปิดให้บริการก็มีเสียงตะโกนเรียก น้ำเสียงฟังดูตื่นตระหนก “พ่อเฒ่าไถลลงบันได ถูกตะปูตำ แผลลึกเลยอีหล้า” มัลลิการีบกุลีกุจอออกมา ไม่ทันแม้แต่ถอดผ้ากันเปื้อน “ไปเอาชุดล้างแผลมาให้แม่หน่อยได้ไหมคะหนูลิน” เด็กหญิงวัยสิบขวบขานรับฉะฉาน สองเท้าก้าวอย่างฉับไวเข้าไปในสถานพยาบาลของมารดา มัลลิการีบมองประเมินบาดแผล เลือดหยุดไหลแล้ว แต่บาดแผลก็ลึกพอสมควร เห็นทีต้องรีบล้างแผลและให้ญาติพาตัวคนเจ็บเข้าไปฉีดยากันบาดทะยักที่อนามัยโดยเร็วที่สุด “พี่รบครับ พี่รบไปบอกคุณพ่อให้ช่วยหยิบน้ำเกลือให้คุณแม่หน่อยได้ไหมครับ” มัลลิกาหันไปหาเด็กชายตัวป้อมที่ยืนเกาะแขนเธอไม
อุบัติแค้น ลิขิตรัก ตอนพิเศษ 5
ตอนพิเศษ 5ยัยโจรห้าร้อยกับผู้กองเอวดุประวิทย์ไม่คาดคิดว่าคนอย่างเขาจะมีช่วงเวลาแห่งความเหงา นับตั้งแต่คู่หูมีคนเข้ามาดามใจ ธีรเมศฐ์ก็ไม่เคยไปไหนมาไหนกับเขาอีกเลย เฝ้าแต่คุยโทรศัพท์ทางไกลกับเมียเด็ก “ไอ้ธีร์ เย็นนี้เอ็งไปดื่มเป็นเพื่อนข้าหน่อยสิวะ ข้าเหงา” ได้ยินเสียงหัวเราะของผู้กองธีร์แทนคำตอบ “ใครจะไปรู้ ว่าคนเจ้าชู้อย่างเอ็งจะมานั่งบ่นว่าเหงา ฮ่าๆๆ”เขาตบบ่าเพื่อนรักพลางลุกออกไปจากโต๊ะ“เลิกเจ้าชู้เห๊อะไอ้วิทย์ ระวังเถอะ สักวันเวรกรรมจะตามสนอง”นอกจากเพื่อนรักจะไม่เหลียวแล มันยังทิ้งคำสาปแช่งไว้ให้อีก มันน่านัก เดี๋ยวพ่อก็แช่งให้เมียเด็กเอ็งมีชู้ซะนี่!สุดท้ายผู้กองวิทย์ก็พาตนเองมาคลายความเหงาที่ผับดังแห่งหนึ่งย่านรัชดา เขามาที่นี่บ่อยครั้ง แต่ละครั้งก็ได้สาวกลับไปกินที่คอนโดไม่ซ้ำหน้าทว่าวันนี้ไม่รู้ทำไมมองไปทางไหนก็มีแต่ความเบื่อหน่าย“เฮ้อ… กลับก็ได้วะ”ขณะลุกขึ้น ด้านหลังก็ถูกชนเข้าอย่างจังจนเสียหลักพุ่งชนเหลี่ยมขอบโต๊ะ จุกไปทั้งหน้าท้อง อารมณ์ขุ่นเคืองที่สั่งสมมานานหลายวันพลันปะทุขึ้น“ระวังหน่อยสิวะ!”พอหันกลับไปก็ต้องตะลึงงัน ดาราที่ไหนวะเนี่ย…เขาผ่านผู้ห
อุบัติแค้น ลิขิตรัก ตอนพิเศษ 4
ตอนพิเศษ 4หนูชื่อก้านแก้วไม่ใช่แก่นแก้วธีรเมศฐ์แทบไม่อยากเชื่อสายตาว่าหญิงสาวในชุดนักศึกษาทรวดทรงนาฬิกาทรายที่เพิ่งเดินผ่านหน้าบ้านไปจะเป็นยายเด็กจอมแก่นคนนั้นจริงๆ เขาถือโอกาสที่มาร่วมงานแต่งของท่านจอมขอลาพักร้อนกลับมาพักใจที่บ้าน เพิ่งทราบเดี๋ยวนี้เองว่าตนเป็นคนบ้านเดียวกันกับมัลลิกา หมู่บ้านของหล่อนอยู่ถัดจากบ้านของเขาไปไม่ได้ไกลมาก ห่างกันราวสิบกิโลเห็นจะได้ พอนึกว่าแต่ก่อนหล่อนอยู่ห่างไปเพียงแค่ไม่กี่หลังคากั้น เขากลับไม่เคยมีบุญวาสนาจะได้พานพบ ก็คงเป็นเพราะชะตาฟ้าลิขิตไม่ให้พวกเขาได้เป็นคู่กันแน่แท้แล้ว สีหน้าของผู้กองพลันเซื่องซึม เขาถอนหายใจจนมารดาแก่ชราอดบ่นไม่ได้ ไม่ใช่แค่ผู้กองที่ลอบสังเกตเห็น แต่ ‘ก้านแก้ว’ เองก็เห็นชายหนุ่มแล้วเช่นกัน ‘พี่ธีร์’ พี่ชายข้างบ้านที่เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก เรียกว่าเป็นฮีโร่ในวัยเยาว์ก็ว่าได้ นับตั้งแต่พี่ธีร์ย้ายไปเรียนกรุงเทพ กระทั่งเข้ารับราชการในกรมตำรวจ เขาก็กลับมาเยี่ยมบ้านแทบจะนับครั้งได้ และทุกครั้งที่เขากลับมา แก้วก็มักจะคอยลุ้นอยู่เสมอว่าจะได้เห็นเขาหอบลูกหอบเมียกลับมาด้วยหรือไม่ ครั้งนี้ก็เ
อุบัติแค้น ลิขิตรัก ตอนพิเศษ 3
ตอนพิเศษ 3ไม่ว่าน้องอยากได้อะไรพี่ก็จะหามาให้บ้านหลังใหม่ของมัลลิกามีทั้งหมดสี่ห้องนอน เดิมเธอกับบิดามารดารวมกันยังเหลือห้องว่างอีกสองห้อง แต่พอคณะของจอมทัพย้ายเข้ามา บ้านหลังใหญ่ก็ดูคับแคบลงไปถนัดตายายชื่นได้พักหนึ่งห้อง อีกห้องจึงให้ป้านวลกับแป้งอาศัยอยู่ร่วมกัน เศษส่วนเกินที่เหลือจึงกลายเป็นจอมทัพ ชายหนุ่มยืนอยู่ในห้องของมัลลิกาด้วยสีหน้ากรุ้มกริ่มแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ผิดกับเจ้าของห้องที่มีสีหน้าเก้อกระดาก เธออยากไล่เขาไปนอนที่อื่น ติดที่ไม่รู้จะอธิบายกับบิดามารดาว่าอย่างไร “เดี๋ยวพี่ออกไปพักในเมืองก็ได้ พรุ่งนี้ค่อยขับรถกลับมา” ระยะทางไปกลับระหว่างตัวเมืองกับเขตอำเภอไม่ใช่ใกล้ๆ ใช้เวลาอย่างน้อยก็หนึ่งชั่วโมง คะเนจากสีหน้าท่าทางก็รู้ว่าเขามั่นใจอยู่แล้วว่าเธอคงไม่กล้าปล่อยให้เขาทำอย่างนั้น “ทำไมจะมาถึงไม่บอกก่อนคะ” เธอแสร้งเปลี่ยนเรื่อง หมุนตัวไปหยิบผ้านวมผืนใหญ่ออกมาจากตู้ จอมทัพฉวยโอกาสที่หญิงสาวหันหลังเดินเข้าไปสวมกอด ลอบสูดดมกลิ่นกายหอมละมุนที่แสนคิดถึงให้ฉ่ำปอด “ก็เธอไม่ยอมบอกเบอร์ติดต่อ พี่จะบอกเธอยังไง”
อุบัติแค้น ลิขิตรัก ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2ผู้กองจอมทัพแห่งสภ.พานจอมทัพเพิ่งย้ายมาประจำการยังสภ.พานไม่ถึงเดือนแต่อันธพาลกลับไม่มีเหลือ กิตติศัพท์ของเขาเลื่องชื่อระบือไกลไปจนถึงเขตปกครองของสภ.ข้างเคียง หากเจอขาใหญ่ประจำถิ่นคนไหนออกอาละวาด เพียงแค่เอ่ยชื่อผู้กองคนนี้ ขาใหญ่ก็ขาใหญ่เถอะ ล้วนกลัวจนหัวหด ม้วนหัวเก็บหางกลับไปแทบไม่ทัน ครั้งหนึ่งมีคนอยากลองของอันธพาลคนนั้นเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของเจ้าของห้างทองที่ใหญ่ที่สุดในเขตอำเภอพาน ทั้งยังเป็นเจ้าของตลาดสดในตัวอำเภอ ทั้งส่งออก ทั้งรับซื้อ ผูกขาดเพียงเจ้าเดียวเด็กหนุ่มคนนี้ขูดรีดค่าแผงกับแม่ค้าเป็นอาจิณ อาศัยความเป็นเจ้าหนี้ปล่อยกู้ ลูกสาวบ้านไหนถูกตาต้องใจก็ถูกบังคับเอาตัวมาขัดดอก ชาวบ้านต่างพากันหวาดกลัว พวกตำรวจก็พากันปวดหัวเพราะทำอะไรขาใหญ่คนนี้ไม่ได้ แว่วว่าเบื้องหลังมีการส่งส่วยให้กับผู้มีอิทธิพลในพื้นที่วันนั้นจอมทัพแวะตลาดหลังเลิกงานเพื่อซื้อของสดกลับบ้าน ขณะส่งเงินให้แม่ค้า กลับถูกใครบางคนคว้าเงินไปจากมือ“อันนี้ถือเป็นค่าแผงวันนี้นะ”ผู้กองในชุดนอกเครื่องแบบปรายตามอง แต่อีกฝ่ายไม่ได้มองเขา ชายคนนั้นยังเป็นวัยรุ่น อายุไม่น่าเกินยี่สิบห้า ผ
อุบัติแค้น ลิขิตรัก ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 1 มิอาจเลือกทางเดินไม่คิดเลยว่าชีวิตของคนคนหนึ่งจะสามารถถูกกำหนดด้วยนามสกุลที่ติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด พิมพ์ลดากดปิดรูปถ่ายของชายหนุ่มที่ถูกส่งมาทางอีเมลเป็นคนที่เท่าไหร่ไม่รู้โดยไม่แม้แต่จะสนใจอ่านรายละเอียดที่แนบมาด้วยเธอเบื่อเหลือเกิน นับแต่จำความได้ ชีวิตก็ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ทั้งเรื่องเรียน เรื่องสังคม กระทั่งเรื่องความรักขณะถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นสายทางไกลที่เธอมิอาจเลี่ยงได้ บิดาของเธอนั่นเอง“คุณพ่อคะ ลดาเพิ่งจะ 20 เองนะ”มันเป็นประโยคเดิมๆที่เคยพูดกับบิดามาตลอดสองปีจนตอนนี้เธอหนีจากบ้านมาเรียนไกลถึงประเทศอังกฤษ บิดาก็ยังไม่เลิกจับคู่ทางการเมืองให้เสียที“อีกสามวันจอมทัพจะบินไปเยี่ยมหลานสาวที่โน้น ยายหนูมิริน ไปพบพี่เขาซะ คนนี้พ่อเลือกแล้ว”ลดาเบิกตากว้าง ครั้งนี้ไม่ใช่ประโยคคำถาม หากแต่เป็นประโยคคำสั่งที่เธอขัดขืนไม่ได้“คุณพ่อ!!!” เธอไม่อยากจะเชื่อเลย “ถ้าเขาเป็นญาติพี่ขุน ก็แปลว่าเป็นพวกในเครื่องแบบใช่ไหมคะ”ได้ยินปลายสายตอบกลับ“ใช่ น้องชายเจ้าขุน พ่อกำลังหมายตาจะให้เขาเข้ามารับตำแหน่งพันตรี ขึ้นตรงกับพ่อโดยตรง เขาทั้งหนุ่ม ทั้งขยัน อน
บางทีคุณอาจจะชอบ
หวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย35.1K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน304.6K viewsพิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย103.7K viewsบอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน
ถานฉี54.4K viewsเมื่อใจ(ไม่)อยากหวนรัก
Sun Su319 viewsเจ๊บังเอิญได้ผัวเด็ก
มิส ศิริ687 viewsรอยรักในสายฝน
ละอองอาย/มันม่วง/ทะเลดาว83 viewsกลุ่มเสียว...โซเชียลร่านรัก
Tiwa Tatree / นามปากกาอัษฎากร3.0K views
