อ้อนรักจอมวายร้าย

ค่ำวันนี้ไร่หวานใจดูครึกครื้นเป็นพิเศษ เพราะมีงานฉลองมงคลสมรสของพ่อเลี้ยงบัลลังก์เมฆกับบุปผาสวรรค์ การรวมเป็นทองแผ่นเดียวกันของไร่ที่ทรงอิทธิพล และคนทั้งภาคเหนือต่างนับหน้าถือตาเจ้าของไร่ ทำให้แขกเหรื่อต่างพากันมาร่วมงานอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง ไม่ว่าจะเป็นผู้หลักผู้ใหญ่จากหลายๆ จังหวัด นักธุรกิจ ไฮโซ เซเลบคนดัง และเหล่าคนงานของทั้งไร่หวานใจและไร่แดนสรวง                           

ธีมงานในค่ำคืนนี้เป็นแบบคันทรีรัสติก ซึ่งลานกว้างหน้าเรือนไทยหลังใหญ่ถูกเนรมิตให้เป็นบรรยากาศของโรงนา มีการตกแต่งด้วยไฟประดับ นำหลอดไฟกลมๆ มาแขวนทั่วบริเวณ และมีเก้าอี้กองฟางวางกระจายอยู่เป็นระยะ ทำให้ได้กลิ่นอายของฟาร์มไปในตัว ส่วนทางเข้านั้นจะเป็นซุ้มโค้งที่ประดับด้วยดอกกุหลาบสีขาว โดยมีบ่าวสาวและพยานรักตัวอ้วนจ้ำม่ำยืนต้อนรับแขกด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข       

แขกที่มาร่วมงานส่วนใหญ่พากันสวมใส่เสื้อผ้าสไตล์ฟาร์มของทางยุโรป ดูมีสีสันแปลกตาไปอีกแบบ เสียงหัวเราะและเสียงจับกลุ่มคุยกันดังแว่วออกมาเป็นระยะ คนงานได้รับอนุญาตจากผู้เป็นนายให้กินดื่มกันได้อย่างเต็มที่ แต่ห้ามมีเรื่องทะเลาะวิวาทเกิดขึ้นเป็นอันขาด                   

“เอ่อ…คุณอ้อนคะ ป้าว่าวางมือจากตรงนี้แล้วไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆ ดีกว่านะคะ เพราะเมื่อกี้ได้ยินว่าคุณเซตถามหาคุณอ้อนด้วยค่ะ สงสัยคงอยากให้คุณอ้อนออกไปต้อนรับผู้หลักผู้ใหญ่ด้วยกันมั้งคะ”

แม่บ้านวัยกลางคนเอ่ยบอกผู้ที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดแจงอาหารทั้งคาวและหวาน เห็นแล้วนางก็อดทึ่งไม่ได้ เพราะอีกฝ่ายอยู่หน้าเตาจนหน้าสวยๆ มันเยิ้มโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ 

ทั้งที่มีแม่ครัวอยู่หลายคน ไม่ว่าจะเป็นคนของทั้งไร่หวานใจและไร่แดนสรวง แต่หญิงสาวก็อยากจะช่วยหยิบจับอะไรบ้าง เดี๋ยว ‘ใครบางคน’ จะหาว่ากาฝากอย่างเธอวันๆ ไม่ทำอะไร เอาแต่งอมืองอเท้า  

อ้อนรัก โอลิวิเยร์ เจ้าของใบหน้าสวยหวาน วัยเบญจเพส ช้อนนัยน์ตาหวานปนเศร้าขึ้นมองหน้าอีกฝ่าย หลังจากจัดอาหารใส่จานเสร็จ ก่อนจะเอ่ยอย่างอ่อนหวาน     

“อ้อนไม่ออกไปคงไม่เป็นไรมั้งคะ อ้อนคุยไม่เก่งและไม่ถนัดต้อนรับผู้หลักผู้ใหญ่ด้วยค่ะ”

“ถนัดไม่ถนัดเธอก็ต้องออกไปกับฉัน!”  

เสียงห้าวกระด้างที่โพล่งขึ้นทำให้ผู้ที่หลบมาช่วยงานในครัวตั้งแต่เช้ามืดตัวแข็งทื่อ ก่อนจะส่งสายตาวิงวอนให้แม่บ้านช่วย แต่อีกฝ่ายกลับทำหน้าเจื่อนบอกเป็นนัยๆ ว่าในสถานการณ์เช่นนี้นางคงช่วยอะไรเธอไม่ได้ ก่อนจะหันไปค้อมหัวให้จอมบงการผู้ยิ่งใหญ่ แล้วเดินตัวลีบออกไปจากครัว เช่นเดียวกับสาวใช้และแม่ครัวคนอื่นๆ เนื่องจากพอจะรู้มาบ้างว่าเวลาที่ผู้มาใหม่ของขึ้นนั้นมันน่าขนหัวลุกมากแค่ไหน       

เจ้าของร่างแน่งน้อยที่ยืนนิ่งแบบไร้ที่พึ่งสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะหันไปหาคนโอหังที่พอมาถึงก็ทำท่าวางอำนาจบาตรใหญ่ ซึ่งไม่บอกก็รู้ว่าเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสามีใจทมิฬของเธอ 

“เอ่อ…อ้อนไม่ไปไม่ได้เหรอคะ” อ้อนรักเอ่ยต่อรองเสียงอ่อย  

“ฉันก็ไม่ได้อยากให้เธอไปเสนอหน้านักหรอก หากท่านผู้ว่าฯ ไม่เอ่ยปากว่าอยากเห็นหน้าเมียฉัน”

เซซาเร รุกฆาต โอลิวิเยร์ เจ้าของร่างสูงสง่า ใบหน้าหล่อเหลาติดจะดิบเถื่อน วัยสามสิบแปดปี ซึ่งอยู่ในชุดเสื้อลายสก็อตและกางเกงยีนส์สีเข้ม เอ่ยออกมาอย่างไม่คิดจะรักษาน้ำใจคนฟัง  

“ไหนอาเซตบอกว่าจะไม่พูดให้ใครฟังไงคะ ว่าเราเป็นอะไรกัน”

น้ำคำที่แม่เมียในนามสวนกลับทำให้เซซาเรแทบหลุดคำรามออกมา

บัดซบ! เขาควรจะพอใจที่เธออยู่ในที่ของเธอ ทำตัวเป็นเมียตีทะเบียนหัวอ่อน และแสนจะเจียมเนื้อเจียมตัว ซึ่งบางทีก็ดูน่าหมั่นไส้ ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขา และไม่คิดจะเรียกร้องสิทธิ์ใดๆ จากสามีอย่างเขา แต่พอเธอเอ่ยเช่นนี้ออกมาเขากลับนึกหงุดหงิดงุ่นง่านเสียอย่างนั้น      

“หึ…เธอคิดเหรอว่าฉันจะบอกใครเรื่องที่ฉันจดทะเบียนสมรสกับ ‘เมียบ้านนอก’ อย่างเธอ หากคุณยายไม่พูด อย่าหวังเลยว่าใครหน้าไหนมันจะรู้ เรื่องของเราคงเป็นความลับไปจนกระทั่งเราหย่ากันโน่นแหละ”

“งั้นอาเซตก็กรุณาไปเรียนท่านผู้ว่าฯ ด้วยว่าเมียอาเซตไม่สบาย หรือไม่ก็ตายไปแล้วก็ได้ อาเซตจะได้ไม่ขายหน้าที่มีเมียบ้านนอกอย่างอ้อน” อารมณ์น้อยใจผสมกับความเหนื่อยทำให้เธอเอ่ยประชดประชันอย่างขาดสติ ทันใดนั้นสาวเจ้าก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่ออีกฝ่ายตวาดลั่นชนิดไม่สนว่าใครหน้าไหนจะได้ยินทั้งนั้น     

“อย่ามากวนประสาทฉันนะ!”

“อ้อนไม่ได้กวน อ้อนพูดจริงๆ”

“หุบปาก! แล้วไปอาบน้ำแต่งตัวซะ ฉันให้เวลาเธอยี่สิบนาที ถ้าช้าเธอโดนดีแน่ อ้อ…แล้วก็แต่งตัวให้มันดีๆ ด้วยล่ะ อย่าทำให้ฉันอับอายขายขี้หน้าเป็นอันขาด”   

คำสั่งประกาศิตทำให้อ้อนรักนึกขัดใจระคนหมั่นไส้อีกฝ่าย ทว่ากลับต้องยอมจำนนอย่างมิอาจโต้แย้งใดๆ เพราะไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายใหญ่โตจนรู้ไปถึงหูคนเป็นย่า เดี๋ยวท่านจะพลอยไม่สบายใจไปด้วย อีกทั้งสำเหนียกดีว่าถึงแม้จะพยายามตอบโต้เหมือนกับใจกล้า แต่สุดท้ายเธอก็ต้องพ่ายแพ้ให้แก่คนปากร้ายอยู่ดี        

หลังจากนั้นยี่สิบนาทีไม่ขาดไม่เกิน อ้อนรักที่อยู่ในชุดเดรสยาวคลุมเข่า สีครีมลายดอกเดซี่กระจุ๋มกระจิ๋มน่ารัก ทรงเปิดไหล่ตกแต่งระบายเลเยอร์เป็นชั้นๆ ผมถักเปียโดยมีการนำดอกมะลิมาปักแซมเป็นระยะ ส่วนใบหน้าพริ้มเพรานั้นแต่งด้วยโทนอ่อนๆ ชวนมอง ก็เยื้องย่างกรายมาหยุดลงตรงหน้าสามีจอมบงการ