EP7...งูของลุง

“โอ๊ะ! ตายแล้ว!” ดวงตาสวยเบิกโพลง อ้าปากหวอจนเห็นลิ้นไก่ เมื่อคิดได้ว่า... “ลุงจักรต้องเห็นแน่เลย โอ๊ยตาย ! น่าอายจัง ลุงจักรต้องคิดว่าเรากำลัง...ฮื่อ อยากจะบ้าตาย น่าอายชะมัดเลย”

ใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยความเขินอาย ตัวร้อนวาบเมื่อคิดถึงสายตาของเขา “ถึงว่า สายตาของลุงจักรถึงมองเราแปลก ๆ ตอนออกจากห้อง โหย แกคงคิดว่าเราทะลึ่งแน่เลย เฮ่อ หมดกัน แล้วต่อไปจะสู้หน้าแกได้ยังไง เราจะทำหน้ายังไงดี?”

เธอไม่ได้ทำผิดอะไรสักหน่อยเจลกา ทำไมต้องรู้สึกอาย ทำไมต้องรู้สึกผิด ?

เจลกาบอกตัวเองว่าเธอไม่ควรกังวลเกี่ยวกับรสนิยมส่วนตัวที่ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใคร จงมั่นใจในตัวเองและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขต่อไป ตราบใดที่ดิลโด้ยังมอบความสุขให้เธอได้ โดยไม่จำเป็นต้องกลัวท้องป่องหรือโรคร้าย เธอก็จะใช้มันสำเร็จความใคร่ในทุกโอกาสที่หิวโหย

“แทนที่จะคิดฟุ้งซ่าน เราควรจะทำอะไรสักอย่างเพื่อตอบแทนลุงจักรนะ...วันนี้แกช่วยเราตั้งสองครั้งสองคราแน่ะ อืม เอาไงดี...จริงสิ”

เมื่อคิดได้ว่าที่บ้านทำต้มพะโล้สูตรเด็ดไว้ตั้งหนึ่งหม้อใหญ่ เธอจึงตักพะโล้ลงถ้วย แล้วนำไปให้เพื่อนบ้านอย่างกระตือรืนร้น

“ลุงจักร ลุงจักรคะ” ร้องเรียกหน้าประตูรั้วสักพักหนึ่ง แต่ก็ไม่มีใครโผล่ออกมา เด็กสาวเห็นประตูรั้วเปิดทิ้งไว้และประตูบ้านเปิดอ้าซ่าผิดปกติ จึงก้าวเข้าไปข้างในอย่างถือวิสาสะ ด้วยนึกเป็นห่วงขึ้นมาชอบกล

“ละ...” เมื่อเหยียบย่างถึงประตูบ้าน เธออ้าปากจะร้องเรียกเขาอยู่รอมร่อ แต่สายตากลับเห็นของดีเข้าเสียก่อน นั่นคือกายล่ำสันของชายแก่ที่มีเพียงกางเกงในสีขาวตัวเดียวปิดป้องห่อคลุมลำร้อนเอาไว้ กล้ามเนื้อเป็นมัดโชกชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ สองหูปิดการรับรู้ด้วยหูฟังราคาแพงที่ส่งเพลงแร๊ปเข้ามากระตุ้นสมองระหว่างวิ่งบนลู่วิ่งในจังหวะสบายๆเหมือนจ๊อกกิ้งตอนเช้า

“โอววว...” เธอชะงักอึ้งไปเลย เกือบจะทำถ้วยพะโล้ตกพื้นเลยล่ะ แต่เธอควบคุมอารมณ์ได้ทัน แล้วหันหลังเดินกลับมาเหมือนคนไม่มีสติ

เจลการีบกลับมาบ้านเพื่อตั้งสติ แต่ความตื่นเต้นทำให้เธอเกือบจะกรี๊ดออกมาเลยเชียว

“โอ๊ยลุงจักร ทำไมล่ำขนาดนี้” เธออยากจะบ้าตาย เพราะตอนนั้นดันเหลือบเห็นปลายหัวงูอนาคอนด้าของเขาโผล่รอดออกมาจากเป้ากางเกงใน

“ใจฉันสั่นหมดแล้ว” ใจเธอดิ้นแรงมากเหมือนจะทะลุงออกจากอกเลยล่ะ วินาทีนั้น ไม่รู้อะไรเข้าสิง เธอเดินไปเปิดตู้ยาแล้วหยิบยานอนหลับออกมาอย่างไม่รอรี หยิบน้ำส้มคั้นออกมาจากตู้เย็น เทใส่แก้วใบใหญ่แล้วใส่ยานอนหลับผสมลงไปในปริมาณพอเหมาะ ไม่ทำลายรสชาติของน้ำส้มจนน่าสงสัย แต่ก็มากพอสำหรับการลงมือทำบางอย่างที่ไม่น่าให้อภัย

“ไม่รู้ล่ะ ฉันอยากเห็น อยากเห็นใจจะขาดแล้ว ขอสักครั้งเถอะนะคะ” เธอก็แค่อยากเห็นของลุงจักรเท่านั้นเอง ไม่ได้คิดจะทำมิดีมิร้ายอะไรเลย “ขอหนูดูเป็นขวัญตาสักครั้งนะคะ แล้วหนูจะตั้งใจเรียนค่ะลุงจักร!”

ผีร่านคงเข้าสิงเธอล่ะมั้ง เธอถึงได้อาจหาญถึงขนาดคิดวางยาสลบผู้ชาย เพียงเพื่อหวังจะได้พิสูจน์ให้เห็นกับตา ว่าของเขามันใหญ่ยาวสักแค่ไหน !!!

“อย่าเลยน่า” เจลกาพยายามบอกตัวเองว่าอย่าสร้างความเดือดร้อนให้ลุงแกเลยนะ หากหื่นหิวจนต้านทานไม่ไหวก็จงใช้ดิลโด้ปลดทุกข์ให้มันคุ้มกับค่าเงินที่เสียไปจะดีกว่า แต่ใจเธอกลับไม่ยอมรับฟัง ไม่ยอมหันหลังกลับโดยง่าย

“ทำไมดื้ออย่างนี้” เธอด่าตัวเองขณะก้าวเท้าเข้าไปในบ้านของลุงจักรกล้ามโตอย่างตื่นเต้น ไม่คิดไม่ฝันว่าตัวเองจะบ้าดีเดือดเลือดพล่านขนาดนี้ หากแม่รู้เข้าว่าลูกสาวกำลังคิดจะทำอะไร ไม้เรียวก้านมะยมในมือแม่คงสั่นระริกยิ่งกว่าหัวใจเธอเสียอีก

เมื่อถึงหน้าประตูบ้าน เธอแสร้งทำเป็นตะโกนเรียกเจ้าของบ้านเพื่อไม่ให้มีพิรุธ

“ลุงจักรคะ ลุงจักร!”

เสียงเรียกของเด็กสาวทำให้คนที่เพิ่งออกกำลังกายเสร็จสิ้นนึกตกใจเพราะคิดว่าเจ้าหล่อนอาจเจอปัญหาบางอย่างเข้าอีก จึงรีบพาร่างฉ่ำเหงื่อออกมาหาคนเรียกอย่างร้อนใจโดยไม่ทันคิดว่าสภาพตัวเองยังไม่เหมาะแก่การออกมาต้อนรับแขก

“อ้าวหนูกระต่าย มีอะไรรึเปล่า” ถามอย่างห่วงใยและใส่ใจตามประสาคนจิตใจดี

เจลกาตกใจกับสภาพของเขานิดหน่อย เพราะกางเกงในสีขาวเปียกฉ่ำจนเห็นเค้าโครงรูปร่างของลำเอ็นได้ชัดถนัดตา “อะ...คือ...หนูเอาต้มพะโล้สูตรคุณยายมาให้ลุงจักรลองชิมค่ะ แล้วก็...หนูคั้นน้ำส้มสดๆมาให้ลุงลองชิมด้วยค่ะ ส้มจากสวนของคุณยายเหมือนกัน รับรองความสดใหม่ค่ะลุง”

“อ้อเหรอ นึกว่ามีเรื่องซะอีก”

“นี่ค่ะ” เธอยื่นถาดใส่อาหารให้เขาด้วยหัวใจเต้นรัว แอบภาวนาในใจให้เขายอมชิมน้ำส้มผสมยานอนหลับโดยไม่เอะใจใด ๆ “ลองดื่มดูสิคะ”

“ขอบใจนะครับ” จักรกฤษณ์ยิ้มแย้มให้เด็กสาวเหมือนเคย รับถาดใส่อาหารมาถือไว้อย่างกระตือรือร้น “หอมจัง น่าอร่อยนะเนี่ย”

สายตาดุเหลือบมองเด็กสาวเล็กน้อย จากที่เคยคิดว่าเจ้าหล่อนไร้เดียงสาอ่อนต่อโลก แต่ตอนนี้ความคิดของเขาเปลี่ยนไปแล้ว เธอเองก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องการความสุขจากเพศรส เด็กสาวโตพอที่จะเติมเต็มความสุขให้ตัวเองอย่างอิสระ