LOGINเรือนร่างของท่านแม่ทัพนั้นช่างแข็งแกร่งและกำยำ สะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์และความกล้าหาญที่เขามีในสนามรบ แววตาของเสี่ยวเอ๋อร์จ้องมองเขาด้วยความหลงใหล ความรู้สึกที่เธอไม่เคยมีมาก่อน ทั้งชีวิตของนางไม่เคยได้สัมผัสกับชายใดที่มีความแข็งแกร่งและมีเสน่ห์เช่นนี้มาก่อน
สัญชาตญาณดิบของนางค่อยๆ ถูกเปิดเผยออกมาอย่างช้าๆ ความปรารถนาที่ถูกซ่อนไว้ภายในใจเริ่มร้อนระอุ นางรู้สึกตื่นเต้นเมื่อคิดถึงการได้อยู่ใกล้ชิดกับชายผู้มีอำนาจเช่นนี้ ในขณะที่มือของท่านแม่ทัพสัมผัสเรือนร่างของนางอย่างเบาๆ มันทำให้ใจของนางเต้นรัวด้วยความตื่นเต้นและความต้องการที่ไม่อาจปฏิเสธได้
ในขณะเดียวกัน ท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนก็มองดูเสี่ยวเอ๋อร์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา เขาคิดว่านางเป็นเหยื่อที่น่าสนใจ เป็นคนที่เขาสามารถเติมเต็มความต้องการที่รุนแรงในใจของเขาได้ แต่ในขณะเดียวกัน เสี่ยวเอ๋อร์กลับรู้สึกว่าท่านแม่ทัพก็เป็นเหยื่อที่เธอสามารถจับต้องได้
ลิ้นของนางแตะสัมผัสเรือนร่างของท่านแม่ทัพอย่างเร่าร้อนมือของนางลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเขาอย่างชำนาญงาน แม่ทัพหนุ่มอดไม่ได้ที่เนื้อตัวจะสั่นเทาด้วยความเสียวราวกับว่านางรู้ทุกสัดส่วนต่อจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัส
อู๊ยย อ๊า...แม่ทัพอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงร้องครางออกมาเขาคาดคิดไม่ถึงเลยว่าหญิงสาวชาวบ้านธรรมดาคนหนึ่งนางจะมีความเร่าร้อนไว้มากมายถึงเพียงนี้สตรีนางนี้เต็มไปด้วยความหิวกระหายเรือนร่างของเขากำลังที่จะกลายเป็นอาหารยามว่างของนาง ไม่เพียงแต่นางจะเล่นงานเรือนร่างของท่านแม่ทัพเท่านั้นนางยังลูบไล้เรือนร่างที่สุดแสนจะเย้ายวนของนางไปด้วยหน้าอกคู่ใจของนางสั่นไหวไปมาต่อหน้าท่านแม่ทัพทำให้หัวใจของเขานั้นเต้นแรง
ฉวบ!!!! แม่ทัพ หยางเจี้ยน อดทนความหื่นกระหายภายในใจไม่ไหวอีกต่อไปเขาดูดเลียเต้าของนางอย่างบ้าคลั่งขนาดของมันนั้นพอดีมือของเขาพอดีหัวของมันอมชมพูกำลังพอดีเป็นสิ่งที่ท่านแม่ทัพชื่นชอบเป็นอย่างมากมือที่หยาบกร้านของเขาบีบนวดคลึงมันอย่างเต็มที่ด้วยอารมณ์ที่ดิบเถื่อน
อ๊า...นางส่งเสียงร้องครางออกมาภายในลำคอเมื่อนางถูกท่านแม่ทัพเป็นฝ่ายรุก ราวกับว่ายอดวีรบุรุษผู้นี้อดอยากมานาน ไม่เพียงแค่นั้นมือของเขานั้นยังรุกล้ำเข้าไปที่บริเวณจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัส
“จงลิ้มลองนิ้วทองคำของข้า!!!” ฉวบ ฉวบ ฉวบ แฉะ แฉะ นิ้วของท่านแม่ทัพกระดิกพลิ้วไหวไปมาดุจความเร็วแสงร่างที่สุดแสนจะบอบบางของสาวน้อยถึงกับสั่นกระตุกไปมาตามจังหว่ะการกระดิกนิ้วของท่านแม่ทัพน้ำราคะของนางถึงกับสาดกระเซ็นออกมาประสบการณ์ความเสียวเช่นนี้นางไม่เคยที่จะลิ้มลองมาก่อน
“ฮู๊ยยยย อ๊า...ท่านแม่ทัพ” นางส่งเสียงร้องครวญครางออกมาอย่างบ้าคลั่งเสียงร้องครางที่สุดแสนจะลามกเช่นนี้แม้แต่ตัวผู้เป็นสามีของนางก็ยังไม่เคยได้ยิน เนื้อตัวของนางนั้นสั่นเทาด้วยความเสียวสภาพของนางในยามนี้นั้นอยู่ในสภาพที่ไร้ยางอายอย่างถึงขีดสุด
“ข้าคิดไม่ถึงเลยว่าหญิงสาวชาวบ้านเช่นเจ้าจะซุกซ่อนความร่านเอาไว้มากมายถึงเพียงนี้” แม่ทัพ หยางเจี้ยน กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่พึงพอใจเมื่อได้เห็นน้ำราคะของนางนั้นหลั่งไหลออกมาเป็นจำนวนมากเพียงแค่ปลายนิ้วสัมผัส นางไม่รู้สึกเขินอายแม้แต่น้อยที่ถูกพูดว่านางนั้นร่านนางจะถือว่านี่เป็นคำชมจากท่านแม่ทัพ หญิงสาวอ้าริมฝีปากของตนเองจนกว้างพร้อมทั้งกลืนกินท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพเสียจนมิดลำ
“ขอข้าชื่นชมลีลาในการดูดเลียท่อนเนื้อของเจ้าเสียหน่อย ข้าต้องบอกให้เจ้าไว้ก่อนนะ ข้าชอบให้ดูดเลียเป็นอย่างมาก” แม่ทัพ หยางเจี้ยน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความหื่นกระหายขั้นสุดในยามที่ท่อนเนื้อของเขาอยู่ภายในริมฝีปากของนาง เขากดหัวของนางจมลึกเพื่อที่จะยัดท่อนเนื้อของเขาเข้าไปภายในริมฝีปากของนางให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้
อึก อึก อึก นางดูดกลืนท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพเสียจนมิดด้าม หัวของนางโยกไปมาอย่างเป็นจังหว่ะไม่เพียงแค่นั้นลิ้นของนางยังพลิ้วไหวไปมาหยอกล้อกับท่อนเนื้อชิ้นนี้
“อ๊า....อ๊า.....” แม่ทัพหนุ่มทำได้แต่เพียงส่งเสียงร้องครางออกมา เขาไม่เคยพบการดูดเลียท่อนเนื้อที่สุดแสนจะเร่าร้อนเช่นนี้มาก่อนแค่นึกถึงสามีของนางก็ทำให้ตัวของเขานั้นแอบรู้สึกอิจฉาที่มีสาวงามที่สุดแสนจะเร่าร้อนเช่นนี้ทุกวัน ลีลาในการดูดเลียของนางนั้นแม้แต่ฮูหยินที่อยู่เคียงข้างกายของเขานั้นก็ยังเทียบไม่ติด เมื่อนางคายมันออกท่อนเนื้อของเขาก็เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำลายของนาง
“ท่านแม่ทัพข้าทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว” นางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนา นางขึ้นคร่อมร่างของท่านแม่ทัพราวกับว่าตัวของนางนั้นกำลังขี่ม้าพร้อมทั้งยัดท่อนเนื้อที่กำลังแข็งตัวอย่างเต็มที่สอดใส่เข้าไปภายในเรือนร่างของนางสัมผัสแรกที่ท่านแม่ทัพได้รับที่บริเวณจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัสของนางนั้นเปียกฉุ่มเป็นอย่างมาก
ฉวบ...ฉวบ...นางขึ้นขย่มอย่างบ้าคลั่งเพื่อที่จะปลดปล่อยอารมณ์ด้านมืดของนางเสียงเนื้อหนังที่ตกกระทบดังกึกก้องภายในบ้านไม้ที่เก่าโทรมของนางสลับกับเสียงร้องครวญคราง
ฮู๊ยยยย อ๊า...ฮูยยยอ๊า... นางส่งเสียงร้องครวญครางออกมาอย่างเร่าร้อนในขณะที่ตัวของนางขย่มหน้าอกคู่ใจของนางก็พลิ้วไหวไปมาท่านแม่ทัพอดไม่ได้ที่จะบีบนวดคลึง
ป๊าบบบ ป๊าบบบ ป๊าบบบ นางกระแทรกเรือนร่างของท่านแม่ทัพหนักหน่วงและรุนแรงจนทำให้ตัวของเขานั้นพร้อมที่จะน้ำแตกออกมาได้ทุกเมื่อในขณะที่ตัวของนางขย่มท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพริมฝีปากของนางก็แลกรสสัมผัสกับเขาอย่างเร่าร้อนลิ้นของนางแทบที่จะหลอมละลายภายในริมฝีปากของท่านแม่ทัพมันช่างอ่อนไหวและอ่อนนุ่มเป็นอย่างมาก
พร๊วดดดด ท่านแม่ทัพปลดปล่อยน้ำราคะออกมาอัดฉีดเข้ามาที่ภายในเรือนร่างของนางอย่างไม่อาจควบคุมหญิงสาวถึงกับร่างสะท้านเล็กน้อยเมื่อมีน้ำอุ่นๆอยู่ภายในเรือนร่างของนางถึงแม้ว่าท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพจะอ่อนยวบไปแล้วแต่ตัวของนางนั้นก็หาได้หยุดความเร่าร้อนของตัวเองลงเพราะอารมณ์ของนางนั้นยังไม่มอดดับ
ป๊าบบ ป๊าบบ ป๊าบบบ นางกระแทรกท่อนเนื้อที่อ่อนยวบของท่านแม่ทัพอย่างบ้าคลั่งด้วยความหิวกระหายท่านแม่ทัพถึงกับเสียวสะท้านเสียจนแทบขาดใจเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าจะมีสตรีใดในโลกที่จะมีความบ้าคลั่งและความหื่นกระหายมากมายถึงเพียงนี้ราวกับว่าตัวของเขานั้นได้ค้นพบสมบัติลับอันล้ำค่าภายในดินแดนที่สุดแสนจะห่างไกลเข้าให้แล้วเวลาผ่านไปไม่นานนักความเร่าร้อนของนางก็ค่อยๆลดน้อยลงพร้อมทั้งร่างที่สั่นกระตุกของนาง
“เจ้าเป็นสตรีที่มีความร้อนแรงมากถึงเพียงนี้ จะให้ข้าหลงลืมเจ้าได้อย่างไร” แม่ทัพหยางเจี้ยนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แฝงความปรารถนาอันลึกซึ้ง “ทิ้งสามีที่ไม่ได้เรื่องของเจ้าไปเถอะ และต่อไปนี้จงมาเป็นสาวใช้ข้างกายข้า”
เสี่ยวเอ๋อร์ได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของนางฉายแววดีใจ นางไม่ต้องการทนใช้ชีวิตอย่างลำบากและถูกละเลยอีกต่อไป สิ่งที่แม่ทัพเสนอคือชีวิตที่นางใฝ่ฝัน ชีวิตที่สะดวกสบาย มีผู้นำที่มีอำนาจอยู่เคียงข้าง แม้จะต้องแลกกับการเป็นเพียงเครื่องระบายอารมณ์ของเขา แต่นั่นเป็นราคาที่นางยินดีจะจ่าย
“เจ้าค่ะ ข้าจะเป็นของท่านตลอดไป” นางตอบรับด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
ยิ่งตัวของแม่ทัพ หยางเจี้ยน เล่นสนุกกับเรือนร่างของฮองเฮาซ่งหลิงหรู มากขึ้นเท่าไหร่มันยังทำให้ความหื่นกระหายในกายสูบฉีดรุนแรงมากยิ่งขึ้นเท่านั้นท่านเนื้อของท่านแม่ทัพการเกิดแข็งตัวอย่างหน้าเหลือเชื่อจนมันแข็งผงาดชี้อยู่ที่เบื้องหน้าของนาง ฮองเฮาซ่งหลิงหรู จ้องมองท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางด้วยความหลงใหลความใหญ่ยาวของมันนั้นล้วนเหนือกว่าฮ่องเต้ หลงเซวียน เป็นเท่าตัวนางถึงกับลอบกลืนน้ำลายตัวเองลงคอไปอึกใหญ่ดูเหมือนว่าในช่วงเวลานี้นั้นตัวของนางนั้นจะเป็นนางร่านจริงๆ เพียงแค่เห็นท่อนเนื้อที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางก็ทำให้ตัวของนางนั้นขุนลุกขนชันไปทั้งร่างฉวบ...นางดูดเลียท่อนเนื้อชิ้นนี้อย่างเร่าร้อนลิ้นของนางพลิ้วไหวไปมาอย่างนิ่มนวล แม่ทัพ หยางเจี้ยน ถึงกับเสียวสะท้านจนตัวเกร็งนางไม่ได้มีดีแต่เพียงความงดงามเท่านั้นแต่นางยังมีความเร่าร้อนอย่างสุดโต่งเพียงแค่โดนลิ้นสัมผัสของนางมันก็แทบที่จะทำให้ตัวของเขานั้นน้ำแตกทะลักออกมา นางทั้งชักทั้งดูดทั้งเลียราวกับว่านี่คือของเล่นชิ้นใหม่ที่นางพึ่งได้ลิ้มลองในขณะที่มือของนางลูบไล้ไปที่ผิวกายของท่านแม่ทัพอย่างเร่าร
แม้ว่าฮองเฮาซ่งหลิงหรูจะมีอายุถึง 48 ปีในช่วงเวลานี้ แต่ความงดงามและความเย้ายวนของนางนั้นยากที่จะหาคำอธิบายได้ นางมีเสน่ห์ที่ไม่เสื่อมคลายตามกาลเวลา เรือนร่างของนางที่อวดโฉมผ่านเสื้อผ้าบางเบาที่เผยให้เห็นทุกรายละเอียดนั้นยิ่งทำให้เธอดูเย้ายวนและดึงดูดทุกสายตา เสน่ห์ของนางนั้นยากจะต้านทาน แม้แต่สาวแรกรุ่นก็ยังต้องยอมแพ้ให้กับความงามของนางแม่ทัพหยางเจี้ยนไม่สามารถจะหักห้ามตัวเองได้เมื่อสายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่ฮองเฮาซ่งหลิงหรู ทุกการเคลื่อนไหวของนางทำให้เขารู้สึกถึงความปรารถนาที่ไม่สามารถควบคุมได้ นางดึงดูดทุกความรู้สึกของเขา แม้แต่ความคิดก็ล้วนแต่หมุนวนไปที่ร่างกายและท่าทางอันเย้ายวนของนางยิ่งตอนนี้ที่นางใกล้เข้ามานั่งข้างเขาและเคลื่อนไหวรอบ ๆ ด้วยท่าทางสง่างามนั้น ร่างกายของเขาก็เริ่มตอบสนองด้วยการร้อนรุ่มขึ้นมาทุกส่วน มันเป็นเหมือนกับเวทมนตร์ที่เขาไม่อาจหลีกหนีได้ ไม่ว่าจะพยายามคิดอย่างไร สายตาของเขาก็ยังคงจับจ้องไปที่นางไม่ยอมละสายตาฮองเฮาซ่งหลิงหรู นั่งอยู่ด้านข้างแม่ทัพหยางเจี้ยนอย่างสง่างาม มือของนางถือขันสุราหรูหราที่บรรจุเหล้าจากแดนไกล ซึ่งนางกำลังจะรินให้ท่านแม่ทัพ หยางเจ
เมื่อเช้าวันใหม่มาถึง แม่ทัพหยางเจี้ยน ผู้ซึ่งเพิ่งได้รับชัยชนะในสงครามที่แดนเหนือ ก็ได้เตรียมตัวอย่างเรียบร้อยและออกเดินทางสู่ท้องพระโรงเพื่อเข้าเฝ้าฮ่องเต้หลงเซวียน ท่ามกลางบรรยากาศเช้าที่เงียบสงบและงดงาม เขาก้าวเดินอย่างมั่นคง ภูมิใจในชัยชนะที่สามารถนำมาสู่แผ่นดินและประชาชนเมื่อเข้ามาถึงท้องพระโรง แม่ทัพหยางเจี้ยนก็โค้งคำนับอย่างนอบน้อมต่อหน้าฮ่องเต้ ฮ่องเต้หลงเซวียนทรงทอดพระเนตรมองแม่ทัพผู้กล้าแกร่งด้วยความพึงพอใจ สายพระเนตรเต็มไปด้วยความภูมิใจในขุนนางผู้ภักดีที่สามารถนำชัยชนะกลับมาอย่างเด็ดขาดแม่ทัพหยางเจี้ยนเริ่มรายงานถึงการรบที่แดนเหนืออย่างละเอียด ทั้งการวางแผน การต่อสู้ที่กล้าหาญของเหล่าทหาร และวิธีการที่พวกเขาเอาชนะศัตรูได้อย่างสง่างาม นอกจากนี้ เขายังได้เสนอแนวทางในการฟื้นฟูบ้านเมืองในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากสงคราม ทั้งการบูรณะหมู่บ้าน ดูแลความเป็นอยู่ของประชาชน และจัดหาทรัพยากรต่าง ๆ เพื่อให้ชาวบ้านสามารถกลับมาดำเนินชีวิตได้อย่างมั่นคง"สมแล้วที่ตัวเจ้าเป็นคนที่ข้าไว้วางใจมากที่สุด" ฮ่องเต้หลงเซวียนตรัสด้วยความพึงพอใจ ผู้ซึ่งไม่เพียงแต่ทำหน้าที่ในสนามรบได้อย่างไร้ที่ติ
ฮูหยินเหม่ยฟางนั่งอยู่ในศาลาริมน้ำ ห่างออกไปเล็กน้อยจากที่ที่แม่ทัพหยางเจี้ยนและสาวใช้เสี่ยวเอ๋อร์อยู่ สายตาของนางจับจ้องภาพตรงหน้าอย่างเงียบ ๆ ความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นในใจโดยไม่ทันรู้ตัว นางรู้สึกถึงแรงปรารถนาที่พลุ่งพล่านและเข้มข้นที่ซ่อนอยู่ภายใน แผ่ซ่านไปทั่วร่างอย่างช้า ๆ ความรู้สึกที่เธอไม่อาจหักห้ามใจได้แสงแดดที่สะท้อนลงบนผืนน้ำ ส่องผ่านศาลามายังตัวนาง ขับเน้นให้ใบหน้าของเหม่ยฟางดูอ่อนหวานและมีเสน่ห์อย่างเงียบ ๆ ขณะที่นางจิบชา ความรู้สึกอันแรงกล้าก็ยิ่งชัดเจนขึ้นทุกขณะ เสียงหัวใจของนางเต้นรัวจนแทบจะได้ยินชัดเจน นางรู้สึกถึงความปรารถนาที่ลุกโชนอยู่ภายใน เป็นความรู้สึกที่ท่วมท้นจนทำให้นางเผลอยิ้มบาง ๆ ออกมาหัวใจของเหม่ยฟางเริ่มสั่นไหว ขณะที่นางนั่งมองจากมุมไกล ดื่มด่ำกับภาพที่ปรากฏตรงหน้า แม้จะมีความสงบแผ่รอบตัว แต่ในใจของนางกลับเต็มไปด้วยความปรารถนาอันเงียบงัน ราวกับเป็นไฟลุกโชนที่ยากจะดับ“ท่านพี่...” ฮูหยินเหม่ยฟางขับขานเรียกด้วยเสียงอันแผ่วเบา ทว่าเต็มไปด้วยความลึกซึ้งและกระเส่า น้ำเสียงของนางแฝงไปด้วยแรงปรารถนาที่ไม่อาจซ่อนไว้ได้อีกต่อไป แม่ทัพหยางเจี้ยนหยุดชะงักเมื่อไ
ฮูหยินเหม่ยฟางนั่งเอนกายอยู่ในศาลาริมน้ำ ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบและเสียงน้ำกระทบฝั่งเบา ๆ นางจิบชาอย่างละเมียดละไม รสชาติเข้มข้นของชาอุ่น ๆ เติมเต็มความรู้สึกสบายใจให้แก่เธอ ในขณะที่มองฉากเร่าร้อนระหว่างแม่ทัพหยางเจี้ยนและหญิงสาวรับใช้ด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ที่เผยถึงความพึงพอใจมือของนางหยิบอาหารว่างที่จัดไว้อย่างประณีตบนจาน งามเรียบง่ายและประณีตเหมือนตัวนางเอง นางมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพอใจและผ่อนคลาย ราวกับเป็นผู้เฝ้ามองทุกอย่างจากระยะไกล พลางใช้ช่วงเวลาสงบนี้ดื่มด่ำกับความสุขที่ได้เห็นคนรักของตนมีความสุขในแบบที่ตัวเองต้องการฮูหยินเหม่ยฟางยิ้มอย่างอ่อนโยน ดวงตาที่มองไปยังฉากตรงหน้ามีแววเอ็นดูปนขบขันในความเป็นชายของท่านพี่ หยางเจี้ยน สำหรับนางแล้ว เขาคือชายผู้เต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าและไฟรักที่ไม่มีวันมอดดับ แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใดเขาก็ยังคงมีเสน่ห์และความดิบเถื่อนในแบบที่นางรักและชื่นชม"ท่านพี่ช่างเป็นชายที่หื่นกระหายยิ่งนัก" นางพึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แฝงไปด้วยความเข้าใจที่ลึกซึ้ง ขณะยกถ้วยชาขึ้นจิบอีกครั้ง นางไม่รู้สึกหึงหวงแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม กล
เมื่อขบวนกองทัพของแม่ทัพหยางเจี้ยนเข้ามาถึงเมืองหลวง ความตื่นเต้นและความยินดีของประชาชนก็เกิดขึ้นอย่างล้นหลาม เสียงตะโกนร้องแสดงความยินดีดังก้องไปทั่วท้องถนน ผู้คนมากมายออกมารอรับเขา ด้วยความรู้สึกซาบซึ้งในความสำเร็จที่เขาได้ยุติสงครามในแดนเหนือแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกถึงความรักและการสนับสนุนจากประชาชนที่เขาได้ต่อสู้และปกป้อง เขาเดินหน้าไปพร้อมกับรอยยิ้มและการทักทายผู้คนรอบข้าง รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นเช่นนี้ พร้อมทั้งมีเชลยศึกตามกลับมามากมาย ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความสำเร็จของเขาในการนำกองทัพผ่านสงครามเมื่อถึงพระราชวัง แม่ทัพได้รับการต้อนรับจากฮ่องเต้หลงเซวียน พระองค์มีพระเมตตาและความเข้าใจในความเหน็ดเหนื่อยของแม่ทัพ จากการเดินทางที่ยาวนานและเต็มไปด้วยอันตราย พระองค์จึงให้แม่ทัพได้กลับไปพักผ่อนอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องรายงานตัวในทันทีแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกซาบซึ้งในความกรุณาของฮ่องเต้ และได้ขอบพระคุณพระองค์อย่างจริงใจ ก่อนที่จะออกจากพระราชวังและเดินทางกลับไปยังที่พักของตนเมื่อเสี่ยวเอ๋อร์เดินทางกลับมาถึงจวนของแม่ทัพหยางเจี้ยน ความตื่นตะลึงในดวงตาของนางไม่สามา







