ตอนที่ 15 ข้าจะทิ้งสามีไปอยู่กับท่าน nc

เสี่ยวเอ๋อร์ หญิงสาวชาวบ้านผู้มีความงามล้ำค่าที่ถูกซ่อนไว้ใต้เสื้อผ้าที่ฉีกขาดและสกปรก สภาพความเป็นอยู่ที่ยากลำบากไม่ได้ทำให้ความงามของนางลดน้อยลงเลยสักนิด ผิวพรรณของนางขาวเนียนราวกับดอกไม้ป่าที่บานสะพรั่งในยามเช้า ขณะที่แม่ทัพหยางเจี้ยนจ้องมองนาง ความรู้สึกหลงใหลและความสงสารปนเปกันในหัวใจของเขา

ในช่วงเวลาที่บรรยากาศรอบตัวเริ่มมีความตึงเครียด เสี่ยวเอ๋อร์ก็ไม่รอช้า เธอรวบรวมความกล้า เปิดฉากประกบจูบริมฝีปากของท่านแม่ทัพอย่างเร่าร้อน ด้วยอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความปรารถนาและแรงดึงดูดที่ไม่อาจต้านทานได้ จูบของนางเต็มไปด้วยความรู้สึกอันรุนแรง สื่อถึงความปรารถนาและความหวังในชีวิตที่ดีกว่า

ท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกถึงแรงบันดาลใจในจูบนั้น ความร้อนแรงของเสี่ยวเอ๋อร์ทำให้เขาตื่นตาตื่นใจและรู้สึกถึงความเป็นชายในตัวเขา ขณะที่ริมฝีปากของเขาและนางสัมผัสกัน สัมผัสแห่งอารมณ์ผสมผสานระหว่างความรักและความเร่าร้อน เขาไม่สามารถห้ามใจได้อีกต่อไป และตอบสนองจูบของนางอย่างร้อนแรง

“เจ้ามีความกล้าและความงามที่ทำให้ข้าตกหลุมรัก” ท่านแม่ทัพพูดด้วยเสียงอันลุ่มลึก ขณะที่เขาผละจากการจูบ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ดวงตาของเสี่ยวเอ๋อร์ นางมีความสดใสและความจริงใจที่ไม่อาจปฏิเสธได้

เสี่ยวเอ๋อร์ยิ้มให้กับเขา ความรู้สึกของนางเริ่มก่อตัวขึ้นในใจ นางรู้ว่าการกระทำในครั้งนี้อาจจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของนางไปตลอดกาล นางไม่เพียงแค่ต้องการสัมผัสกับยอดบุรุษ แต่ยังหวังว่าจะได้สร้างความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับเขา และในวินาทีนั้น ชีวิตของนางที่เคยเต็มไปด้วยความทุกข์ยาก เริ่มมีความหวังที่จะเป็นจริง

“ข้าจะทำให้ท่านแม่ทัพไม่ผิดหวัง” เสี่ยวเอ๋อร์พูดด้วยน้ำเสียงที่เร่าร้อน

ในระหว่างที่คนทั้งคู่มอบรสจูบสัมผัสกันอย่างเร่าร้อน ท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกถึงความเข้มข้นของอารมณ์ที่หลอมรวมกันจนเป็นหนึ่ง เขาไม่อาจหักห้ามความอยากรู้อยากเห็นในใจได้ จึงถามออกไปอย่างตรงไปตรงมา “เจ้ามีสามีหรือยัง?”

คำถามนั้นทำให้ดวงตาของเสี่ยวเอ๋อร์ถึงกับสั่นสะท้าน ความหวาดกลัวแผ่ซ่านไปทั่วร่างของนาง เพราะนางเกรงว่าคำตอบของตนจะทำให้ท่านแม่ทัพไม่สนใจหญิงสาวชาวบ้านเช่นนางอีกต่อไป เสี่ยวเอ๋อร์ถอนหายใจเล็กน้อยและตัดสินใจพูดความจริงออกไป “ข้ามีสามีอยู่แล้ว เขาเป็นเพียงแค่ชาวบ้านธรรมดา ตอนนี้สามีข้ากำลังออกไปหาของป่า”

เสียงของนางอ่อนแอ และท่าทางของนางแสดงถึงความกังวล แม้จะรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างนางกับแม่ทัพนั้นมีความเร่าร้อน แต่ความเป็นจริงก็ทำให้หัวใจของนางหนักอึ้ง

“ถ้าหากท่านไม่รังเกลียดข้า ข้าจะหนีตามไปอยู่กับท่าน” นางพูดด้วยความหวังและความหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน สายตาของนางจับจ้องไปที่แม่ทัพ

“ถ้าหากเจ้ามอบความเร่าร้อนให้ข้าอย่างเพียงพอ ข้าจะเก็บเจ้าไว้เป็นสาวใช้ข้างกาย ชีวิตของเจ้าจะสุขสบายยิ่งกว่านี้” ท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนา เขาจ้องมองเสี่ยวเอ๋อร์ด้วยความต้องการที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ดวงตาของเขาลุกโชนไปด้วยอารมณ์ที่ลึกซึ้งและเข้มข้น

คำพูดนี้ทำให้เสี่ยวเอ๋อร์รู้สึกตื่นเต้นและสับสนในเวลาเดียวกัน นางไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้รับข้อเสนอที่ท้าทายเช่นนี้ ความคิดที่จะมีชีวิตที่ดีขึ้นในฐานะสาวใช้ของท่านแม่ทัพ ทำให้นางรู้สึกถึงความหวังใหม่ในชีวิต

“ท่านแม่ทัพ…” เสี่ยวเอ๋อร์เริ่มต้นพูด แต่คำพูดของนางติดอยู่ในลำคอ

“ข้ารู้ว่าเจ้ามีสามี แต่เจ้าก็ต้องการความสุขไม่ใช่หรือ?” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ ขณะที่เขาเข้าใกล้นางอีกนิด สัมผัสของเขาทำให้เสี่ยวเอ๋อร์รู้สึกกระตุ้นด้วยความร้อนแรงและความปรารถนาในใจ

หญิงสาวชาวบ้านปลดเปลื้องเสื้อผ้าของนางอย่างช้าๆ เผยให้เห็นเรือนร่างที่แสนจะเย้ายวน ความงามของนางทำให้ท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตื่นตะลึง เขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าเรือนร่างของเสี่ยวเอ๋อร์จะมีเสน่ห์และเร่าร้อนถึงเพียงนี้ ผิวพรรณของนางขาวเนียน ราวกับดอกไม้ที่บานสะพรั่งในฤดูใบไม้ผลิ รูปร่างของนางเต็มไปด้วยความอวบอิ่มและมีความงดงามที่ดึงดูดใจอย่างมาก

อารมณ์ของท่านแม่ทัพเพิ่มขึ้นอย่างถึงขีดสุด ความปรารถนาที่รุนแรงในใจทำให้เขารู้สึกเหมือนมีไฟที่ลุกโชนอยู่ภายใน เขาไม่สามารถละสายตาจากเรือนร่างของเสี่ยวเอ๋อร์ได้เลย การกระทำของนางได้ปลุกเร้าความรู้สึกที่เขาเก็บซ่อนไว้ในใจมานาน

“เจ้าช่างสวยงามนัก” ท่านแม่ทัพเอ่ยด้วยเสียงที่แผ่วเบา แต่มันเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้ง “ข้าไม่เคยพบใครที่มีเสน่ห์เช่นนี้มาก่อน”

เสี่ยวเอ๋อร์รู้สึกถึงการยอมรับจากเขาและยิ้มให้กับคำชมของท่านแม่ทัพ นางก้าวเข้ามาใกล้เขาอีกนิด สัมผัสความร้อนแรงจากร่างกายของเขา ทำให้หัวใจของนางเต้นแรงยิ่งขึ้น เสี่ยวเอ๋อร์รู้ดีว่าตนเองมีพลังดึงดูดที่สามารถทำให้ท่านแม่ทัพหลงใหล

“ถ้าท่านแม่ทัพต้องการข้า ข้าจะมอบทุกสิ่งให้กับท่าน” เสียงของนางแฝงไปด้วยความมั่นใจและความปรารถนาอย่างแท้จริง นางรู้ว่าการทำเช่นนี้จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของตนและอาจจะทำให้ท่านแม่ทัพมีความสุข

ท่านแม่ทัพรู้สึกถึงความปรารถนาที่ลึกซึ้งในคำพูดของเสี่ยวเอ๋อร์ เขาไม่สามารถต้านทานความดึงดูดนี้ได้อีกต่อไป “ข้าอยากให้เจ้ารู้สึกถึงความรักและความปรารถนาที่แท้จริง” เขาพูดขณะก้าวเข้าหาเสี่ยวเอ๋อร์ สายตาของเขาลงลึกไปในดวงตาของนาง ราวกับเขาต้องการที่จะเข้าใจทุกสิ่งที่นางเป็น

มือของท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนค่อยๆ สัมผัสไปตามเรือนร่างของเสี่ยวเอ๋อร์อย่างแผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยความร้อนแรงที่ลึกซึ้ง ลมหายใจของเขาสูบฉีดอย่างรุนแรงราวกับม้าศึกที่เพิ่งออกศึก ความรู้สึกนั้นเติมเต็มบรรยากาศรอบตัวพวกเขาด้วยความกระตุ้นและความตื่นเต้นที่ไม่มีที่สิ้นสุด

เสี่ยวเอ๋อร์ลูบไล้ไปตามเรือนร่างของท่านแม่ทัพอย่างช้าๆ รู้สึกถึงกล้ามเนื้อที่แน่นตึงและพลังที่แฝงอยู่ภายในตัวเขา นางสัมผัสได้ถึงหัวใจของเขาที่เต้นรัว และรู้ว่าความรู้สึกที่มีต่อกันนั้นร้อนแรงเพียงใด มือของนางไล่ไปตามแผ่นหลังของเขาและขึ้นไปจนถึงใบหน้าของท่านแม่ทัพอย่างอ่อนโยน

“ท่านแม่ทัพ…” นางเอ่ยเรียกด้วยเสียงที่แผ่วเบา แต่แฝงไปด้วยความกระตือรือร้น จิตใจของนางเต็มไปด้วยความหวังและความปรารถนาที่จะมอบความรักให้กับเขา ขณะที่มือของนางวนเวียนอยู่ที่คอของเขา ทำให้เขารู้สึกถึงความใกล้ชิดที่พิเศษ ท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกถึงความอบอุ่นจากการสัมผัสของนาง ความต้องการที่เก็บซ่อนไว้ในใจมานานได้หลั่งไหลออกมา