เข้าสู่ระบบเจ้าพวกแดนคนทั้ง 5 ต่างพากันรูดท่อนเนื้อของตัวเองไปมาหวังที่จะสร้างความพึงพอใจให้กับฮูหยินเหม่ยฟาง ในระหว่างที่ตัวของพวกมันกำลังสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองอยู่นั้นนางก็ลูบไล้เรือนร่างที่สุดแสนจะเย้ายวนของนางไปด้วยหน้าอกที่สุดแสนจะอวบอิ่มของนางพลิ้วไหวไปมาตามการแตะสัมผัสของนาง พวกมันต่างพากันจ้องมองหน้าอกของนางจนตาเป็นมันจนน้ำของตัวเองแทบที่จะแตกทะลักออกมา
นั่นเป็นเพราะเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของฮูหยินเหม่ยฟางเป็นภาพที่งดงามราวกับภาพวาดของศิลปินผู้ยิ่งใหญ่ เธอมีผิวที่เนียนละเอียดเป็นประกายสะท้อนกับแสงจันทร์ บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความรู้สึกอันแสนร้อนแรงและเย้ายวนใจ ทุกส่วนของร่างกายเธอถูกออกแบบมาอย่างลงตัว สะโพกที่โค้งมน ขาเรียวยาว และทรวงอกที่เต็มไปด้วยความอวบอิ่ม ทั้งหมดนี้สร้างความดึงดูดที่ไม่มีใครสามารถต้านทานได้
ผู้คนที่อยู่รอบข้างรู้สึกถึงแรงดึงดูดที่มองไม่เห็น แต่กลับสัมผัสได้ถึงความปรารถนาและความหลงใหลที่พุ่งเข้ามาในอากาศ ทุกสายตาต่างจับจ้องไปยังนาง ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความโหยหาที่ไม่อาจบรรยายได้ เสียงหายใจของพวกเขากระชั้นขึ้น เมื่อมองเห็นความงามที่ตรงหน้า ทั้งหมดต่างรู้สึกถึงความปรารถนาอันรุนแรงที่ชวนให้ใจเต้นรัว
“อ๊า....อ๊า..ไม่ไหวแล้ว น้ำของข้าจะแตกแล้ว” หนึ่งในพวกมันส่งเสียงร้องครวญครางออกมาอย่างมีความสุขเมื่อจุดสุดยอดนั้นกำลังจะมาเยือน นี่เป็นการสำเร็จความใคร่ครั้งที่เสียวสะท้านที่สุดในชีวิตเพราะมีสาวงามมาเปลือยอยู่ตรงหน้าแถมเรือนร่างของนางนั้นช่างเป็นเรือนร่างที่สุดแสนจะร้อนแรงไม่ว่าชายใดก็อยากที่จะแตะสัมผัสเรือนร่างของนางสักครั้งหนึ่งในชีวิตหากได้พบเห็นเรือนร่างของนางเป็นบุญตาความเร่าร้อนของนางนั้นทำให้ผู้คนที่พบเห็นแทบคลุ้มคลั่ง
พร๊วดดดด อ๊า...สุดยอด หนึ่งในพวกมันส่งเสียงร้องออกมาด้วยความพึงพอใจหลังจากที่ตัวของมันนั้นได้ปลดปล่อยน้ำที่หื่นกระหายออกมาน้ำของมันนั้นพลุ่งแรงเสียจนแทบที่จะโดนใบหน้าของนาง ฮูหยินเหม่ยฟาง ตกใจเล็กน้อยนางคาดคิดไม่ถึงเลยว่าเรือนร่างที่สุดแสนจะเย้ายวนของนางนั้นจะสามารถปลุกเร้าความเป็นชายได้มากถึงขนาดนี้ เพียงไม่กี่ชั่วเวลาอึกใจต่อมาพวกมันที่เหลือก็ปลดปล่อยน้ำออกมาตามกันติดๆความอึดของเจ้าคนพวกนี้นั้นไม่ได้แตกต่างกันมาก ถึงแม้ว่านักโทษพวกนี้จะถูกสวมกุญแจมือและเท้าแต่ดูเหมือนว่าความหื่นกระหายของพวกมันนั้นแทบที่จะไม่ได้ลดน้ำลง
“น่ากินทุกอันเลย..” นางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความหิวกระหายน้ำราคะของนางนั้นไหลเยิ้มท่อนขาที่อวบอิ่มของนาง นางจะไม่สมสู่กับพวกมันทุกคนแต่นางจะเลือกคนที่แข็งแรงที่สุดมาสักสองคนเพื่อที่จะเล่นสนุกกับเรือนร่างของนางดวงตาของนางในยามนี้นั้นแสดงถึงความต้องการเป็นอย่างมาก
“ท่านพี่ข้าอยากได้สองคนนี้” คนทั้งสองที่นางเลือกนั้นคือคนที่น้ำแตกช้าที่สุดเรือนร่างของเขานั้นเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อร่างกายสูงใหญ่ขนาดท่อนเนื้อของพวกเขานั้นมันแทบที่จะเท่ากับท่อนแขนของนาง
ท่านแม่ทัพพยักหน้าด้วยความพึงพอใจเขาลากตัวพวกมันออกมาจากที่ห้องคุมขังแต่ยังมีโซ่ตรวนยังคงเดิมเพื่อความปลอดภัยท่อนเนื้อของพวกมันที่อ่อนยวบไปเมื่อครู่หลังจากที่ได้ปลดปล่อยน้ำแต่หลังจากที่พวกมันรู้ว่าตนเองนั้นคือผู้ถูกเลือกท่อนเนื้อของพวกมันกลับมาแข็งผงาดตั้งชูชันอย่างหน้าเหลือเชื่อ
“ข้าขอแตะสัมผัสของเจ้าได้ไหม” ฮูหยินเหม่ยฟางกล่าวถามนักโทษทั้งสองน้ำเสียงของนางในช่วงเวลานี้นั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความต้องการที่บริเวณจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัสของนางนั้นมันเปียกชุ่มไปหมดแล้วราวกับว่าตัวของนางเองก็เริ่มที่จะอดใจไม่ไหวเช่นกันเรือนร่างของนางในช่วงเวลานี้นั้นต้องการที่จะได้รับการปลดปล่อยอย่างเต็มที่
“เชิญนายหญิงเรือนร่างของข้านั้นคือของท่าน ท่านสามารถเล่นสนุกกับมันได้อย่างเต็มที่เลย” เจ้านักโทษผู้นี้พูดออกมาด้วยความหื่นกระหายท่อนเนื้อของมันกระดิกไปมาราวกับเป็นการท้ารบกับนาง ฮูหยินเหม่ยฟาง ไม่รอช้านางนำมือที่สุดแสนจะนิ่มนวลแตะสัมผัสท่อนเนื้อของเจ้านักโทษมันใหญ่ยาวกว่าที่ตัวของนางคาดคิดเอาไว้อีกจนมือของนางนั้นกำแทบไม่มิดนางหายใจกระเส่าเล็กน้อยพร้อมทั้งเลียที่ริมฝีปากของตัวเองนางไม่สะกดอาการของนางแม้แต่น้อย
“มันใหญ่มาก” นางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความพึงพอใจนางจับท่อนเนื้อของพวกมันอย่างพร้อมเพรียงพร้อมทั้งรูดมันไปมาตามจังหว่ะอารมณ์ของนาง
อ่า...อ่า...เจ้าคนเถื่อนทั้งสองทำได้แต่ส่งเสียงร้องครวญครางออกมาด้วยความพึงพอใจเขาคาดคิดไม่ถึงเลยว่าอุ้งมือของนางนั้นจะนิ่มนวลถึงเพียงนี้ ท่านแม่ทัพจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยอารมณ์ที่แสดงถึงความหื่นกระหายนี่และตัวตนของภรรยาสุดที่รักที่ตัวของเขาอยากเห็นเขาชอบพบเห็นช่วงเวลาที่นางร่านอย่างถึงที่สุดมันยิ่งทำให้ตัวของเขานั้นมีอารมณ์เห็นทีค่ำคืนวันนี้เขาจะต้องจัดการกับนางอีกสักยกเสียแล้วนางจะต้องมอบรางวัลที่คู่ควรให้แก่เขาในฐานะที่หาของเล่นมาให้นางได้ลิ้มลอง
ฉวบบบ ฉวบบบบ ฮูหยินเหม่ยฟางดูเลียท่อนเนื้อของนักโทษทั้งสองอย่างหิวกระหายมันใหญ่ยาวเสียจนตัวของนางนั้นอมแทบไม่มิดมันคับปากของนางเป็นอย่างมาก
อู๊ยยยย อ๊า..พวกมันส่งเสียงร้องครวญครางออกมาอย่างคลุ้มคลั่งราวกับว่าชีวิตนี้คุ้มแล้วที่เกิดมาที่มีนางร่านเช่นฮูหยินดูเลียท่อนเนื้อของตนอย่างเร่าร้อนราวกับว่าตัวของนางนั้นอดอยากมานานทั้งที่สามีของนางนั้นจัดให้ทุกวันแต่กลิ่นที่แปลกใหม่นั้นย่อมที่จะสดใหม่เสมอมันสามารถปลุกเร้าความหื่นกระหายในตัวของนางได้อย่างง่ายได้
“ท่านพี่ข้าชื่นชอบของขวัญของท่านยิ่งนัก” ในระหว่างที่ตัวของนางกำลังดูดเลียท่อนเนื้อของชายคนอื่นนางก็กล่าวขอบคุณชายผู้เป็นสามีที่รู้ใจนาง นางไม่เคยรู้สึกเสียวสะท้านและตื่นเต้นเช่นนี้มาก่อน
“เพราะข้ารักเจ้ายังไงล่ะ ความสุขของเจ้าก็คือความสุขของข้า” ท่านแม่ทัพพูดบอกรักนางพร้อมทั้งรูดท่อนเนื้อของตัวเองไปด้วยที่ได้เห็นฉากที่ตัวของนางนั้นกำลังร่วมรักกับชายอื่นมันทำให้ท่อนเนื้อของเขานั้นเกิดการแข็งตัว
ฉวบ ฉวบ ฉวบ นางขึ้นขย่มท่อนเนื้อที่มีขนาดทั้งใหญ่ทั้งยาวของเจ้านักโทษอย่างบ้าคลั่งราวกับไม่เกรงกลัวว่าท่อนเนื้อของมันนั้นจะหักไม่มีอะไรที่จะสามารถหยุดยั้งความหื่นกระหายภายในใจของนางได้อีกแล้วเมื่อเปลวไฟแห่งความปรารถนานั้นถูกจุดติดคนหนึ่งนางขึ้นขย่มส่วนอีกคนนางดูดเลียท่อนเนื้อ ร่างกายของนางในช่วงเวลานี้นั้นตอบสนองออกมาอย่างเร่าร้อนเวลาผ่านไปเพียงชั่วอึดใจนางก็ยับยั้งความหื่นกระหายของตัวเองลงทั้งที่ตัวของนางนั้นยังไม่เสร็จ
“อ๊า....ข้าเสียวแค่นี้ก็เกินพอแล้วเดียวน้ำราคะของพวกชั้นต่ำนั้นจะเปรอะเปื้อนเข้ามาภายในเรือนร่างของข้าเรือนร่างของข้ามีไว้เพื่อรับน้ำของท่านพี่เท่านั้น” นางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเหนื่อยหอบหลังจากที่ขึ้นขย่มท่อนเนื้อของเจ้านักโทษเล่นไปเมื่อครู่เจ้าเดนคนทั้งสองมีสีหน้าที่แสดงถึงความเสียดายที่ไม่มีโอกาสได้อัดฉีดน้ำราคะของตนเข้ามาที่ภายในเรือนร่างของนางแต่เพียงแค่นี้ก็คุ้มแล้ว
“สมแล้วที่เป็นฮูหยินของข้าคืนนี้ข้าจะดับอารมณ์ที่หื่นกระหายของเจ้าเอง” ท่านแม่ทัพกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความพึงพอใจเขาบีบนวดคลึงหน้าอกของนางพร้อมทั้งบดขยี้ริมฝีปากของนางอย่างเร่าร้อน
“หมดเวลาสนุกแล้วเจ้านักโทษเข้าไปซ่ะ” แม่ทัพ หยางเจี้ยนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเหี้ยมเกรียมแล้วลากพวกมันเข้าไปที่ภายในห้องคุมขังดังเดิม หลังจากนั้นแม่ทัพ หยางเจี้ยน ก็พาฮูหยินเหม่ยฟางกลับไปที่กระโจมเพื่อที่จะสานความเร่าร้อนกันต่อเจ้าคนพวกนี้ก็เป็นเพียงแค่ตัวประกอบที่ช่วยส่งเสริมความเร่าร้อนในชีวิตคู่เท่านั้น
ยิ่งตัวของแม่ทัพ หยางเจี้ยน เล่นสนุกกับเรือนร่างของฮองเฮาซ่งหลิงหรู มากขึ้นเท่าไหร่มันยังทำให้ความหื่นกระหายในกายสูบฉีดรุนแรงมากยิ่งขึ้นเท่านั้นท่านเนื้อของท่านแม่ทัพการเกิดแข็งตัวอย่างหน้าเหลือเชื่อจนมันแข็งผงาดชี้อยู่ที่เบื้องหน้าของนาง ฮองเฮาซ่งหลิงหรู จ้องมองท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางด้วยความหลงใหลความใหญ่ยาวของมันนั้นล้วนเหนือกว่าฮ่องเต้ หลงเซวียน เป็นเท่าตัวนางถึงกับลอบกลืนน้ำลายตัวเองลงคอไปอึกใหญ่ดูเหมือนว่าในช่วงเวลานี้นั้นตัวของนางนั้นจะเป็นนางร่านจริงๆ เพียงแค่เห็นท่อนเนื้อที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางก็ทำให้ตัวของนางนั้นขุนลุกขนชันไปทั้งร่างฉวบ...นางดูดเลียท่อนเนื้อชิ้นนี้อย่างเร่าร้อนลิ้นของนางพลิ้วไหวไปมาอย่างนิ่มนวล แม่ทัพ หยางเจี้ยน ถึงกับเสียวสะท้านจนตัวเกร็งนางไม่ได้มีดีแต่เพียงความงดงามเท่านั้นแต่นางยังมีความเร่าร้อนอย่างสุดโต่งเพียงแค่โดนลิ้นสัมผัสของนางมันก็แทบที่จะทำให้ตัวของเขานั้นน้ำแตกทะลักออกมา นางทั้งชักทั้งดูดทั้งเลียราวกับว่านี่คือของเล่นชิ้นใหม่ที่นางพึ่งได้ลิ้มลองในขณะที่มือของนางลูบไล้ไปที่ผิวกายของท่านแม่ทัพอย่างเร่าร
แม้ว่าฮองเฮาซ่งหลิงหรูจะมีอายุถึง 48 ปีในช่วงเวลานี้ แต่ความงดงามและความเย้ายวนของนางนั้นยากที่จะหาคำอธิบายได้ นางมีเสน่ห์ที่ไม่เสื่อมคลายตามกาลเวลา เรือนร่างของนางที่อวดโฉมผ่านเสื้อผ้าบางเบาที่เผยให้เห็นทุกรายละเอียดนั้นยิ่งทำให้เธอดูเย้ายวนและดึงดูดทุกสายตา เสน่ห์ของนางนั้นยากจะต้านทาน แม้แต่สาวแรกรุ่นก็ยังต้องยอมแพ้ให้กับความงามของนางแม่ทัพหยางเจี้ยนไม่สามารถจะหักห้ามตัวเองได้เมื่อสายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่ฮองเฮาซ่งหลิงหรู ทุกการเคลื่อนไหวของนางทำให้เขารู้สึกถึงความปรารถนาที่ไม่สามารถควบคุมได้ นางดึงดูดทุกความรู้สึกของเขา แม้แต่ความคิดก็ล้วนแต่หมุนวนไปที่ร่างกายและท่าทางอันเย้ายวนของนางยิ่งตอนนี้ที่นางใกล้เข้ามานั่งข้างเขาและเคลื่อนไหวรอบ ๆ ด้วยท่าทางสง่างามนั้น ร่างกายของเขาก็เริ่มตอบสนองด้วยการร้อนรุ่มขึ้นมาทุกส่วน มันเป็นเหมือนกับเวทมนตร์ที่เขาไม่อาจหลีกหนีได้ ไม่ว่าจะพยายามคิดอย่างไร สายตาของเขาก็ยังคงจับจ้องไปที่นางไม่ยอมละสายตาฮองเฮาซ่งหลิงหรู นั่งอยู่ด้านข้างแม่ทัพหยางเจี้ยนอย่างสง่างาม มือของนางถือขันสุราหรูหราที่บรรจุเหล้าจากแดนไกล ซึ่งนางกำลังจะรินให้ท่านแม่ทัพ หยางเจ
เมื่อเช้าวันใหม่มาถึง แม่ทัพหยางเจี้ยน ผู้ซึ่งเพิ่งได้รับชัยชนะในสงครามที่แดนเหนือ ก็ได้เตรียมตัวอย่างเรียบร้อยและออกเดินทางสู่ท้องพระโรงเพื่อเข้าเฝ้าฮ่องเต้หลงเซวียน ท่ามกลางบรรยากาศเช้าที่เงียบสงบและงดงาม เขาก้าวเดินอย่างมั่นคง ภูมิใจในชัยชนะที่สามารถนำมาสู่แผ่นดินและประชาชนเมื่อเข้ามาถึงท้องพระโรง แม่ทัพหยางเจี้ยนก็โค้งคำนับอย่างนอบน้อมต่อหน้าฮ่องเต้ ฮ่องเต้หลงเซวียนทรงทอดพระเนตรมองแม่ทัพผู้กล้าแกร่งด้วยความพึงพอใจ สายพระเนตรเต็มไปด้วยความภูมิใจในขุนนางผู้ภักดีที่สามารถนำชัยชนะกลับมาอย่างเด็ดขาดแม่ทัพหยางเจี้ยนเริ่มรายงานถึงการรบที่แดนเหนืออย่างละเอียด ทั้งการวางแผน การต่อสู้ที่กล้าหาญของเหล่าทหาร และวิธีการที่พวกเขาเอาชนะศัตรูได้อย่างสง่างาม นอกจากนี้ เขายังได้เสนอแนวทางในการฟื้นฟูบ้านเมืองในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากสงคราม ทั้งการบูรณะหมู่บ้าน ดูแลความเป็นอยู่ของประชาชน และจัดหาทรัพยากรต่าง ๆ เพื่อให้ชาวบ้านสามารถกลับมาดำเนินชีวิตได้อย่างมั่นคง"สมแล้วที่ตัวเจ้าเป็นคนที่ข้าไว้วางใจมากที่สุด" ฮ่องเต้หลงเซวียนตรัสด้วยความพึงพอใจ ผู้ซึ่งไม่เพียงแต่ทำหน้าที่ในสนามรบได้อย่างไร้ที่ติ
ฮูหยินเหม่ยฟางนั่งอยู่ในศาลาริมน้ำ ห่างออกไปเล็กน้อยจากที่ที่แม่ทัพหยางเจี้ยนและสาวใช้เสี่ยวเอ๋อร์อยู่ สายตาของนางจับจ้องภาพตรงหน้าอย่างเงียบ ๆ ความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นในใจโดยไม่ทันรู้ตัว นางรู้สึกถึงแรงปรารถนาที่พลุ่งพล่านและเข้มข้นที่ซ่อนอยู่ภายใน แผ่ซ่านไปทั่วร่างอย่างช้า ๆ ความรู้สึกที่เธอไม่อาจหักห้ามใจได้แสงแดดที่สะท้อนลงบนผืนน้ำ ส่องผ่านศาลามายังตัวนาง ขับเน้นให้ใบหน้าของเหม่ยฟางดูอ่อนหวานและมีเสน่ห์อย่างเงียบ ๆ ขณะที่นางจิบชา ความรู้สึกอันแรงกล้าก็ยิ่งชัดเจนขึ้นทุกขณะ เสียงหัวใจของนางเต้นรัวจนแทบจะได้ยินชัดเจน นางรู้สึกถึงความปรารถนาที่ลุกโชนอยู่ภายใน เป็นความรู้สึกที่ท่วมท้นจนทำให้นางเผลอยิ้มบาง ๆ ออกมาหัวใจของเหม่ยฟางเริ่มสั่นไหว ขณะที่นางนั่งมองจากมุมไกล ดื่มด่ำกับภาพที่ปรากฏตรงหน้า แม้จะมีความสงบแผ่รอบตัว แต่ในใจของนางกลับเต็มไปด้วยความปรารถนาอันเงียบงัน ราวกับเป็นไฟลุกโชนที่ยากจะดับ“ท่านพี่...” ฮูหยินเหม่ยฟางขับขานเรียกด้วยเสียงอันแผ่วเบา ทว่าเต็มไปด้วยความลึกซึ้งและกระเส่า น้ำเสียงของนางแฝงไปด้วยแรงปรารถนาที่ไม่อาจซ่อนไว้ได้อีกต่อไป แม่ทัพหยางเจี้ยนหยุดชะงักเมื่อไ
ฮูหยินเหม่ยฟางนั่งเอนกายอยู่ในศาลาริมน้ำ ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบและเสียงน้ำกระทบฝั่งเบา ๆ นางจิบชาอย่างละเมียดละไม รสชาติเข้มข้นของชาอุ่น ๆ เติมเต็มความรู้สึกสบายใจให้แก่เธอ ในขณะที่มองฉากเร่าร้อนระหว่างแม่ทัพหยางเจี้ยนและหญิงสาวรับใช้ด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ที่เผยถึงความพึงพอใจมือของนางหยิบอาหารว่างที่จัดไว้อย่างประณีตบนจาน งามเรียบง่ายและประณีตเหมือนตัวนางเอง นางมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพอใจและผ่อนคลาย ราวกับเป็นผู้เฝ้ามองทุกอย่างจากระยะไกล พลางใช้ช่วงเวลาสงบนี้ดื่มด่ำกับความสุขที่ได้เห็นคนรักของตนมีความสุขในแบบที่ตัวเองต้องการฮูหยินเหม่ยฟางยิ้มอย่างอ่อนโยน ดวงตาที่มองไปยังฉากตรงหน้ามีแววเอ็นดูปนขบขันในความเป็นชายของท่านพี่ หยางเจี้ยน สำหรับนางแล้ว เขาคือชายผู้เต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าและไฟรักที่ไม่มีวันมอดดับ แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใดเขาก็ยังคงมีเสน่ห์และความดิบเถื่อนในแบบที่นางรักและชื่นชม"ท่านพี่ช่างเป็นชายที่หื่นกระหายยิ่งนัก" นางพึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แฝงไปด้วยความเข้าใจที่ลึกซึ้ง ขณะยกถ้วยชาขึ้นจิบอีกครั้ง นางไม่รู้สึกหึงหวงแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม กล
เมื่อขบวนกองทัพของแม่ทัพหยางเจี้ยนเข้ามาถึงเมืองหลวง ความตื่นเต้นและความยินดีของประชาชนก็เกิดขึ้นอย่างล้นหลาม เสียงตะโกนร้องแสดงความยินดีดังก้องไปทั่วท้องถนน ผู้คนมากมายออกมารอรับเขา ด้วยความรู้สึกซาบซึ้งในความสำเร็จที่เขาได้ยุติสงครามในแดนเหนือแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกถึงความรักและการสนับสนุนจากประชาชนที่เขาได้ต่อสู้และปกป้อง เขาเดินหน้าไปพร้อมกับรอยยิ้มและการทักทายผู้คนรอบข้าง รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นเช่นนี้ พร้อมทั้งมีเชลยศึกตามกลับมามากมาย ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความสำเร็จของเขาในการนำกองทัพผ่านสงครามเมื่อถึงพระราชวัง แม่ทัพได้รับการต้อนรับจากฮ่องเต้หลงเซวียน พระองค์มีพระเมตตาและความเข้าใจในความเหน็ดเหนื่อยของแม่ทัพ จากการเดินทางที่ยาวนานและเต็มไปด้วยอันตราย พระองค์จึงให้แม่ทัพได้กลับไปพักผ่อนอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องรายงานตัวในทันทีแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกซาบซึ้งในความกรุณาของฮ่องเต้ และได้ขอบพระคุณพระองค์อย่างจริงใจ ก่อนที่จะออกจากพระราชวังและเดินทางกลับไปยังที่พักของตนเมื่อเสี่ยวเอ๋อร์เดินทางกลับมาถึงจวนของแม่ทัพหยางเจี้ยน ความตื่นตะลึงในดวงตาของนางไม่สามา







