ตอนที่4 เมื่อครั้งวัยเยาว์ 4

ตอนที่4

เมื่อครั้งวัยเยาว์

ลู่ฟางเหนียงเห็นท่าไม่ดี เธอคิดว่าหากปล่อยให้จื่อหยวนต่อสู้ไปแบบนี้เรื่อยๆยังไงก็ไม่รอด หากดูจากจำนวนนักฆ่าที่พุ่งมาทางเธอเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว และเป้าหมายเหมือนจะไม่ใช่สินค้าที่อยู่บนเรือแน่!

มือเล็กเอื่อมออกมาจับแขนของจื่อหยวน ลู่ฟางเหนียงฉุดแขนของจื่อหยวนสุดแรงเพื่อพาเค้ากระโดดลงไปที่แม่น้ำใหญ่และเพราะ

จื่อหยวนเองที่ไม่ทันระวัง เค้าจึงตกลงแม่น้ำตามแรงที่เธอฉุดลงไปอย่างง่ายดาย

“เฮ้ย! มันโดดน้ำหนีไปแล้ว อย่าปล่อยมันหนีรอดไปได้” หนึ่งในโจรที่แอบขึ้นเรือมาตะโกนบอกกับพรรคพวกตน

แต่ไม่ทันที่พวกมันจะได้กระโดดน้ำตามจื่อหยวนก็มีคนมาขวางไว้ก่อน นั่นก็คือพวกของหนิงอันที่พึ่งจะจัดการกับพวกที่ขึ้นมาทำร้ายคนบนเรือก่อนหน้าสำเร็จ และนึกขึ้นได้ว่านี้อาจเป็นแผนการของพวกที่ต้องการกำจัดพวกตนเป็นแน่ แล้วก็เป็นอย่างที่คาดไว้เป้าหมายของพวกมันคือหนิงอันและจื่อหยวน

เหตุการณ์ต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด เรือลำใหญ่ยังแล่นไปอย่างต่อเนื่อง ทุกคนต่างต่อสู้เพื่อคนที่ตนต้องการปกป้อง ทุกอย่างดำเนินไปเรื่อยจนในที่สุดพวกโจรก็ไม่สามารถต่อสู้พวกของหนิงอันได้ พวกของคนที่แอบขึ้นเรือต่างล้มลงตายทีละคนอย่างไม่ปราณี แต่อย่างใด ในเมื่อพวกมันต้องการฆ่าเค้า ดังนั้นเค้าเองก็จำเป็นที่จะต้องฆ่าก่อนเพื่อปกป้องคนที่เค้าต้องการปกป้องเช่นกัน

“ท่านแม่ทัพ! นายน้อยไม่อยู่ด้านใน”

“หมายความว่าไง นายน้อยจะไปไหน”

“บนเรือก็ไม่มี ข้าไปสำรวจทั่วแล้วไม่เห็นนายน้อย”

“ไปถามคนบนเรือรึยังว่ามีใครเห็นจื่อหยวนหรือไม่”

“ข้าถามทุกคนแล้วทุกคนต่างก็ตอบว่าไม่เจอนายน้อย

เลยสักคน”

“ท่านแม่ทัพ เราต้องทำยังไง หากนายน้อย..........” หนึ่งในทหารกล้าของหนิงอันเอ่ยออกมา

“ไม่มีทาง! ไม่เจอคือยังมีชีวิต หากตายต้องเห็นศพ!” แม่ทัพ

หนิงอันเอ่ยเสียงเครียด ใช่หากยังไม่เจอจื่อหยวนนั่นแปลว่าเค้ายังมีชีวิต!

“ท่านแม่ทัพ มีเรื่องด่วนรายงาน”

“พูด!” หนิงอันเอ่ยเสียงเข้ม สั่งลูกน้องที่ตนสั่งให้ไป

ตามหาจื่อหยวนที่ส่วนในตัวเรือ ซึ่งเค้าก็คิดว่าจื่อหยวนคงไม่เข้าไปด้านในนี้หรอกเพราะส่วนนี้เป็นที่ที่เจ้าของเรือใหญ่นี้อาศัยอยู่

“เอ่อ...ด้านใน คนของตระกลูลู่ก็แจ้งมาว่าคุณหนูของพวกเค้าก็หายไปเช่นกัน”

“หมายความว่าไง”

“คือตอนนี้ไม่เพียงนายน้อยที่หายตัวไป แต่ยังมีคุณหนูตระกลูลู่ที่หายไปเช่นกัน”

หนิงอันที่ได้ยินถึงกับนิ่งทันที เค้าไม่รู้ต้องตามหาจื่อหยวนยังไงยังไม่พอนี้อย่าบอกนะว่าจื่อหยวนพาคุณหนูตระกลูลู่ไปด้วย

ทั้งสองจะหายไปไหนได้?

หนิงอันนิ่งเงียบไปสักพัก เค้าก้าวเดินไปที่ราวที่จับของขอบตัวเรือ

เป็นไปไม่ได้ที่ทั้งสองจะหายไปอย่างไร่ร่องรอยถึงแม้ตัวเรือจะกว้างใหญ่เพียงใดก็ตาม ไม่มีทางที่คนคนหนึ่งจะสามารถซ่อนตัวได้

ดวงตาคมเหลือบมองลงไปที่แม่น้ำที่สะท้อนเงาของเค้าเอง หรือจื่อหยวนกระโดดลงแม่น้ำนี้? ไม่!จื่อหยวนไม่มีทางโดดน้ำนี้แน่เพราะจื่อหยวนกลัวการจมน้ำที่สุดเพราะตอนยังเล็กเจ้าตัวเคยตกน้ำและจากนั้นจื่อหยวนก็ไม่เคยที่จะเข้าใกล้แม่น้ำอีกเลยหากไม่จำเป็น

แต่หากคุณหนูนั้นพากระโดดลงไปละ

“ไปแจ้งคนตระกลูลู่ด่วนให้หยุดเรือ จื่อหยวนและคุณหนูลู่ตกน้ำ ระดมคนของเราให้รีบไปตามหาจื่อหยวนให้เร็วที่สุดก่อนพวกมันจะได้ตัวจื่อหยวนไป” หนิงอันรีบสั่งการ

แม้จะเป็นเพียงความคาดเดาของเค้าเองก็ตาม เค้าจะไม่ปล่อยผ่านไปสักนิด หากมันจะทำให้เค้าสามารถหาตัวนายน้อยของเค้าเจอ

ทุกคนทำตามคำสั่งของแม่ทัพหนิงอัน กระทั้งตระกลูลู่เองก็ยังต้องทำตาม แม้ไม่รู้ตัวตนของหนิงอันอย่างชัดเจนก็เถอะ แต่หากมันจะทำให้พวกเค้าเจอคุณหนูของพวกเค้า เค้าก็ต้องทำและไม่คิดที่จะถามที่ไปที่มาของคนที่ขออาศัยเดินทางมาด้วยครั้งนี้เพราะสำหรับพวกเค้าหากรู้น้อยก็จะยิ่งปลอดภัย

คนงานทุกคนรวมถึงนายทหารที่ติดตามหนิงอันมาต่างก็พากันออกค้นหาตามริมแม่น้ำใหญ่นี้อย่างขมักเขม่น

แสงไฟส่องสว่างไปทั่วทำให้เรือเล็กที่แอบตามเรือตระกลูลู่อยู่เกิดการสงสัยว่าเกิดเรื่องอะไร ที่ทำให้ริมแม่น้ำนี้เต็มไปด้วยแสงสว่างจากโคมไฟเต็มไปหมด

“คนที่ส่งไปกลับมารายงานรึยัง” ซูโจวเอ่ยถามลูกน้องของตนที่กำลังเดินหน้าเครียดเข้ามาหาเค้า

“คนที่ส่งไปตายหมดแล้วครับนายท่าน” มือสังหารเอ่ยหน้าเครียด

“หมายความว่ายังไง” ซูโจวเข่นเสียงเข้ม “แล้วทำไมพวกนั้นถึงหยุดเรือ?” สายตาเหลือบไปมองที่ด้านนอกตัวเรือที่ตอนนี้เกิดแสงสว่างไปทั่วริมแม่น้ำสายใหญ่นี้

“สายรายงานว่าตอนนี้นายน้อยของไอ้หนิงอันได้ตกน้ำไปขอรับ พวกมันจึงหยุดเรือตามหาตามริมแม่น้ำและบางส่วนก็ลงไปในแม่น้ำ” มือสังหารเอ่ยเสียงเจือด้วยความพอใจเพราะหากจื่อหยวนตายไปพวกตนก็จะได้มีรางวัล

“คนอยู่ต้องเห็น หากตายก็ต้องมีศพ” ซูโจวเอ่ยเสียงเรียบ หากงานครั้งนี้เค้าพลาด เค้าอาจต้องตายแทนจื่อหยวนแน่เพื่อให้คนเป็นนายพอใจ

“ครับนายท่าน ข้าจะรีบไปจัดการ”

ซูโจวไม่เอ่ยสิ่งใดออกมาเพียงแค่หันใบหน้าเหี้ยมเกรียมนี้ออกไปทางที่มีแสงไฟอยู่ริมแม่น้ำเพื่อรอฟังข่าวที่เค้าต้องการ