ตอนที่ 80 ความทรงจำที่สวยงาม

ตอนที่ 80 ความทรงจำที่สวยงาม

การเดินทางสู่ธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ของนิวซีแลนด์เป็นมากกว่าแค่การพักผ่อนสำหรับ ภาคินัย และ ปลายฝัน มันคือการเดินทางเพื่อค้นหาความสุขที่แท้จริง และการสร้าง ความทรงจำที่สวยงาม ร่วมกัน ที่ทำให้ ความรักของพวกเขาเบ่งบานเต็มที่ ดุจดอกไม้นานาพรรณในฤดูใบไม้ผลิ ทุกช่วงเวลาที่ได้ใช้ร่วมกันท่ามกลางทัศนียภาพอันตระการตา ได้หล่อหลอมให้หัวใจของพวกเขาผูกพันกันแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น พร้อมที่จะก้าวเดินไปข้างหน้าบนเส้นทางแห่งความรักที่สมบูรณ์แบบ

เช้าวันหนึ่งที่ฟยอร์ดมิลฟอร์ด ซาวด์ ปลายฝันตื่นขึ้นมาด้วยแสงแดดอ่อนๆ ที่ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องพักของลอดจ์เล็กๆ ริมน้ำ ภาคินัยยังคงนอนหลับอยู่ข้างๆ เธอ ใบหน้าของเขาดูผ่อนคลายและไร้ความกังวล

ปลายฝันลุกขึ้นอย่างเงียบๆ เดินไปที่ระเบียงห้องพัก สูดอากาศบริสุทธิ์ยามเช้า และมองดูผิวน้ำที่นิ่งสงบราวกับกระจกสะท้อนเงาของภูเขาสูงตระหง่าน แสงสีทองของดวงอาทิตย์ค่อยๆ สาดส่องลงมา ทำให้ทิวทัศน์เบื้องหน้าดูงดงามราวกับภาพฝัน

ภาคินัยค่อยๆ ตื่นขึ้นมา เขาเห็นปลายฝันยืนอยู่ที่ระเบียง จึงเดินเข้าไปโอบกอดเธอจากด้านหลัง

"อรุณสวัสดิ์ครับปาย" ภาคินัยกระซิบเบาๆ จูบเบาๆ ที่ไหล่ของเธอ

ปลายฝันเอนตัวพิงกับอกของเขา "อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณภีม ที่นี่สวยงามมากเลยนะคะ"

"สวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาเลยครับ" ภาคินัยตอบพลางกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น "ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ก็มีแต่ความสุข"

พวกเขาใช้เวลาในช่วงเช้าตรู่ดื่มด่ำกับความงามของธรรมชาติ พูดคุยกันเบาๆ และรู้สึกถึงความสุขที่เรียบง่ายที่ได้อยู่เคียงข้างกันในสถานที่ที่สวยงามเช่นนี้

ตลอดการเดินทางในนิวซีแลนด์ ภาคินัยและปลายฝันได้สร้างความทรงจำที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความประทับใจ

การขับรถผ่านทิวทัศน์สุดลูกหูลูกตา: พวกเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในการขับรถสำรวจเกาะใต้ ถนนที่คดเคี้ยวเลียบไปตามภูเขา ทะเลสาบ และทุ่งหญ้าสีเขียวขจี ทำให้ทุกการเดินทางเต็มไปด้วยความสุข ปลายฝันมักจะร้องเพลงคลอไปกับวิทยุ ภาคินัยคอยส่งเสียงหัวเราะและบางครั้งก็ร้องตามเธอไปด้วย

มีอยู่ครั้งหนึ่ง พวกเขาจอดรถข้างทางเพื่อถ่ายรูปทุ่งหญ้าที่เต็มไปด้วยแกะจำนวนนับไม่ถ้วน ปลายฝันวิ่งเข้าไปใกล้ฝูงแกะด้วยความตื่นเต้น ภาคินัยหยิบกล้องขึ้นมาบันทึกภาพรอยยิ้มสดใสของเธอ แกะบางตัวเดินเข้ามาใกล้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ทำให้ปลายฝันหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข

ประสบการณ์ล่องเรือคายัค: ในวันที่อากาศแจ่มใส พวกเขาตัดสินใจไปล่องเรือคายัคในทะเลสาบที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง ปลายฝันไม่เคยพายเรือคายัคมาก่อน เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่ภาคินัยคอยให้กำลังใจและสอนวิธีการพายให้เธอ

"ไม่ต้องกลัวนะครับปาย ผมอยู่ตรงนี้แล้ว" ภาคินัยพูดพลางจับมือเธอไว้แน่น

แรกๆ ปลายฝันพายเรือเก้ๆ กังๆ ทำให้เรือหมุนวนไปมาไม่ไปไหน ภาคินัยหัวเราะเบาๆ ก่อนจะช่วยเธอปรับทิศทาง เมื่อพายได้คล่องขึ้น พวกเขาก็ล่องเรือไปตามผิวน้ำสีฟ้าใส สัมผัสได้ถึงความสงบและเย็นสบายของธรรมชาติ การได้ทำกิจกรรมใหม่ๆ ร่วมกันแบบนี้ ทำให้พวกเขารู้สึกผ่อนคลายและสนุกสนานอย่างแท้จริง

ปิกนิกใต้แสงดาว: คืนหนึ่งที่เทคาโป หลังจากชมดาวจนเต็มอิ่มแล้ว ภาคินัยเซอร์ไพรส์ปลายฝันด้วยการจัดปิกนิกเล็กๆ ใต้แสงดาว เขาเตรียมแซนด์วิช ผลไม้ และไวน์มาอย่างดี พวกเขานั่งคุยกันใต้แสงดาวนับล้านดวง แบ่งปันความฝันและความปรารถนาในอนาคต

"คุณภีมคะ... ปายไม่เคยคิดเลยว่าจะมีช่วงเวลาแบบนี้ในชีวิต" ปลายฝันกล่าวด้วยน้ำเสียงตื้นตัน

ภาคินัยยิ้ม "ผมก็เหมือนกันครับปาย การได้อยู่กับคุณในที่แบบนี้ มันทำให้ผมรู้สึกเติมเต็มที่สุดแล้ว"

ทุกประสบการณ์ที่ได้ใช้ร่วมกันในนิวซีแลนด์ ได้ตอกย้ำให้เห็นถึงความผูกพันที่แน่นแฟ้นของภาคินัยและปลายฝัน พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงแค่คู่รัก แต่ยังเป็นเพื่อนร่วมเดินทางที่เข้าใจและสนับสนุนกันในทุกๆ ก้าว

พวกเขาได้เรียนรู้ที่จะดูแลกันและกันในสถานการณ์ที่ไม่คุ้นเคย ภาคินัยคอยดูแลปลายฝันในทุกเรื่อง ตั้งแต่การเดินทาง การเลือกที่พัก ไปจนถึงการจัดหาอาหาร เขาทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและได้รับการปกป้องเสมอ ปลายฝันเองก็คอยใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ของภาคินัย เธอเตรียมเสื้อผ้าให้เขา ทำอาหารง่ายๆ ให้ทาน และคอยให้กำลังใจเขาอยู่เสมอ

มีอยู่ครั้งหนึ่งที่พวกเขาไปเดินป่าท่ามกลางสายฝนปรอยๆ ปลายฝันเดินสะดุดก้อนหิน ภาคินัยรีบเข้าไปประคองเธอไว้ทันที เขาถอดเสื้อแจ็กเก็ตของเขามาคลุมให้เธอ และเดินกอดเอวเธอไปตลอดทางเพื่อให้เธออบอุ่นและปลอดภัย

"ไม่เป็นไรนะครับปาย ผม อยู่ตรงนี้" ภาคินัยพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

ปลายฝันเงยหน้ามองเขา "ขอบคุณนะคะคุณภีม" เธอรู้สึกอบอุ่นในใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่ใช่แค่เพราะเสื้อแจ็กเก็ตที่เขาให้ แต่เป็นเพราะความห่วงใยที่เขามีให้เธอ

การเดินทางในครั้งนี้เป็นเหมือนบทสรุปของการเดินทางแห่งความรักของพวกเขา ความทรงจำที่สวยงามทุกเรื่องราวที่สร้างขึ้นร่วมกัน ทำให้ความรักของภาคินัยและปลายฝันเบ่งบานเต็มที่ พวกเขาไม่ได้รักกันแค่เพราะรูปลักษณ์ภายนอก หรือฐานะทางสังคม แต่รักกันด้วยใจที่แท้จริง รักในความเป็นตัวตนของกันและกัน และรักในสิ่งที่พวกเขาสามารถเป็นได้เมื่ออยู่ด้วยกัน

ในคืนสุดท้ายที่นิวซีแลนด์ ภาคินัยและปลายฝันนั่งอยู่ริมหน้าต่างห้องพัก มองดูแสงจันทร์ที่ส่องประกายอยู่บนผิวน้ำ พวกเขากุมมือกันแน่น

"ปายครับ... ผม ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตของ ผม จะมีความสุขได้ขนาดนี้" ภาคินัยกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจ "การได้อยู่กับปาย การได้สร้างความทรงจำดีๆ แบบนี้ มันคือสิ่งที่ ผม ต้องการที่สุดแล้วครับ"

ปลายฝันซบหน้ากับไหล่ของภาคินัย "ปายก็เหมือนกันค่ะคุณภีม ปายรู้สึกเหมือนปายเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกเลยค่ะ"

ภาคินัยค่อยๆ หันมาหาปลายฝัน เขามองเข้าไปในดวงตาของเธอ ดวงตาที่เต็มไปด้วยความรักและความอ่อนโยน เขาค่อยๆ ก้มลงจูบเธออย่างแผ่วเบา จูบที่เต็มไปด้วยความรัก ความผูกพัน และความสุขที่เอ่อล้นอยู่ในหัวใจของพวกเขา

การเดินทางเพื่อพักผ่อนที่นิวซีแลนด์เป็นจุดเริ่มต้นของบทใหม่ในชีวิตของภาคินัยและปลายฝัน พวกเขากลับมาพร้อมกับหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและความสุข และพร้อมที่จะก้าวเดินไปข้างหน้าบนเส้นทางที่เต็มไปด้วยความท้าทาย แต่ก็เต็มไปด้วยความหวังและกำลังใจจากกันและกัน

"ภาคินัย กรุ๊ป" ยังคงเติบโตอย่างต่อเนื่องภายใต้การนำของพวกเขา และดำเนินธุรกิจภายใต้หลักจริยธรรมที่เข้มแข็ง

ชีวิตของภาคินัยและปลายฝันจะเป็นดั่งบทพิสูจน์ว่า ความรักที่แท้จริงสามารถหล่อหลอมให้คนสองคนเป็นหนึ่งเดียวกัน และสร้างความสุขที่ยั่งยืนได้ หากพวกเขาพร้อมที่จะเรียนรู้ เติบโต และสร้างความทรงจำที่สวยงามร่วมกันในทุกๆ ก้าวของชีวิต

ความทรงจำที่สวยงามจากนิวซีแลนด์จะยังคงอยู่ในใจของพวกเขาตลอดไป เป็นดั่งเครื่องเตือนใจว่าความสุขที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่ไหนไกล แต่อยู่ที่การได้อยู่เคียงข้างคนที่เรารัก และได้สร้างเรื่องราวดีๆ ร่วมกันในทุกๆ วัน