แชร์

160

ผู้เขียน: Scince
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-24 14:50:00

“แม่คะ หนูหิวข้าวจังเลยค่ะ” หยางจินเยว่แม้จะยังหวาดกลัวแม่ตัวเองอยู่บ้าง แต่หล่อนก็ไม่กล้าที่จะออกไปพบปะผู้คนข้างนอกเพราะกลัวจะทำให้แม่ไม่พอใจอีก

“แกจะออกไปทำไม คิดว่าออกไปแล้วพวกเขาจะแบ่งให้แกกินรึอย่างไรกัน เฮอะ!!! ฝันไปเถอะ กลิ่นหอมขนาดนี้อาสะใภ้สี่หล่อนคงไม่มีปัญญาทำได้หรอก ถ้าไม่ใช่ป้าสะใภ้รองที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดเมื่อคืนนี้” น้องชายสามตื่นขึ้นมาก็ได้ยินคำพูดแย่ๆของภรรยาก็พาลให้เขานั้นอารมณ์เสีย เขานั้นคิดว่าเธอจะคิดได้ที่ทำสีหน้าสลดเมื่อคืน แต่ก็ต้องมารู้ทีหลังว่าตัวเองคิดผิด ไม้แก่ดัดยากแล้วคงจะเป็นเรื่องจริง

“ถ้าลูกหิวก็ใส่เสื้อผ้าดีดี แล้วก็ออกไปข้างนอกพร้อมกับพ่อเถอะ” น้องชายสามไม่เชื่อหรอกว่าจะไม่มีข้าวสำหรับลูกสาวของเขา

“ถ้าแกกล้าออกไปก็ลองดู ฉันจะฟาดแกให้หลังลายเลยคอยดู" สะใภ้สามน้อยใจที่สามีไม่ยอมเข้าข้าง ซ้ำยังตวาดเธอต่อหน้าพี่น้อง ทำไมเขาถึงไม่เหมือนกับพี่รองที่พอภรรยาเรียกก็รีบเข้ามาดู พร้อมกับถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใย แต่สามีเธอเขากลับตวาดไม่ถามเหตุผลเธอเสียนี่ว่าตีลูกเพราะเหตุใด

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข   164

    เมื่อเข้ามาภายในห้องก็พบเข้ากับสามี ที่ตอนนี้เขานั้นกำลังใช้พัดไล่ยุงให้กับลูกชาย ที่บ้านนี้ถือว่ามียุงชุกมากทีเดียวถึงแม้ว่าจะไม่มีฝนตกน้ำขังก็ตาม“สงสัยจะต้องหาตะไคร้มาจุดไล่ยุงแล้วล่ะค่ะ กลางวันไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่กลางคืนนี่สิคะเปิดหน้าต่างทิ้งไว้ไม่ได้เลย ฉันกลัวว่าลูกอาจจะป่วยเข้าสักวัน” หลี่เล่อเยียนเดินเข้าไปนั่งข้างๆที่ลูกชายของเธอกำลังนอนหลับอยู่“เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยจัดการเถอะครับ” หยางหมิงเฉิงเห็นภรรยาทำงานบ้านมาครึ่งวัน เธอยังไม่ได้พักเลยด้วยซ้ำ เข้ามาในห้องแทนที่เธอจะนอนพักสักหน่อยก็มาชวนเขาเผาหญ้าไล่ยุงเสียแล้ว“ทำวันนี้เลยเถอะค่ะ คืนนี้จะได้นอนได้ พรุ่งนี้เข้าเมืองไปหาผงมาโรยรอบ ๆ บ้านด้วยนะคะ นอกจากยุงแล้วมดก็เยอะมากค่ะ แต่โรยแค่รอบนอกก็พอไม่ต้องเอาเข้ามาโรยในบ้าน ฉันกลัวว่าเด็ก ๆ จะเผลอไปจับแล้วจะเกิดอันตรายน่ะค่ะ” หลี่เล่อเยียนสำรวจภายในบ้านแล้ว แม้ว่าบ้านจะสะอาดแต่ก็ยังไม่ค่อยถูกสุขลักษณะเท่าไหร่“ก็ได้ครับ งั้นก็รอให้ลูกตื่นก่อนแล้วกัน” หยางหมิงเฉิงรับปากภรรยา เธอเป็นพวกย้ำคิดย้ำ

  • เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข   163

    สะใภ้ใหญ่นั่งตัวแข็ง ข้างๆกันนั้นก็มีแม่เฒ่าหยางที่สะดุ้งไปตามๆกัน ไม่คิดว่าคนที่จะมาส่งข้าวกลางวันจะเป็นลูกชายคนรอง เพราะปกติหน้าที่นี้นั้นจะเป็นของสะใภ้สี่“อะ เอ่อ ก็แค่พูดคุยกันเท่านั้นลูกอย่าใส่ใจเลย” แม่เฒ่าหยางแก้สถานการณ์“แต่ผมว่ามันก็เป็นความคิดที่ดีนะครับพี่ พี่สะใภ้รองก็ว่างไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้ว แค่ให้เธอคอยสอนเด็ก ๆ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะครับ” น้องชายสามยืนยันความคิดของตนเอง เขาคิดทบทวนมาหลายวันแล้ว นี่คงจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับลูกสาวเพียงคนเดียวของเขา“ลูกสาวของนาย นายก็ต้องสอนเองไม่ใช่มาโยนความรับผิดชอบให้คนอื่น ถ้าหากว่าภรรยาของฉันสั่งสอนลูกสาวนายไม่ดีมันจะไม่เป็นความผิดของเธอหรืออย่างไรกัน” น้องชายสามและสะใภ้สามอ้าปากค้าง คิดไม่ถึงว่าจะโดนพี่ชายตอกหน้าถึงเพียงนี้“แต่ถึงจะไม่ได้สอนอะไร ก็แค่จัดเตรียมหาอาหารแล้วมาส่งพวกเราก็ได้นินา ไอหยา…น้องรอง เรื่องแค่นี้คงไม่กินแรงสะใภ้รองมากเท่าไหร่หรอกมั้งจ๊ะ” สะใภ้ใหญ่ช่วยพูดเสริมทัพให้ดูน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น“ทุกคนเคยใช้ชีวิตอย

  • เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข   162

    เมื่อกินข้าวเช้าเสร็จทุกคนในบ้านก็ลงไปทำงานที่ทุ่งนา ส่วนสะใภ้ใหญ่นั้นเมื่ออยู่กับแม่เฒ่าหยางสองคน เธอก็แสดงความคิดเห็นทันที คนอย่างเธอไม่มีวันถูกเอาเปรียบอย่างแน่นอน“คุณแม่คะ ฉันว่าตอนนี้บ้านเราก็มีครอบครัวของน้องรองมาอยู่ด้วยแล้ว ทำไมถึงไม่ให้สะใภ้สี่ลงมาช่วยงานที่ทุ่งนาละคะ เราจะได้แต้มค่าแรงเยอะๆ อีกอย่างน้องรองกับภรรยาก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่แล้วด้วย คนเมืองอย่างหล่อนจะให้มาทำงานที่ทุ่งนา ฉันว่าหล่อนคงไม่ยอมหรอกค่ะ” สะใภ้ใหญ่พูดกรอกหูแม่สามี“แล้วใครจะเลี้ยงเด็กล่ะ ไหนจะอาเหว่ยอีกเขายังเล็กอยู่เลยนะ” แม่เฒ่าหยางไม่เห็นด้วยกับความคิดของสะใภ้ใหญ่เท่าไหร่“คุณแม่คะ น้องรองกับภรรยาตั้งสองคน จะดูเด็ก ๆ ไม่ได้เลยหรือคะ คุณแม่จะให้หล่อนอยู่บ้านสบายๆเป็นคุณนายอย่างเดียวหรืออย่างไรกัน ฉันละเจ็บใจแทนคุณแม่ เรื่องที่หล่อนทำเป็นมองไม่เห็นว่าแม่สามีลงมาทำงานที่ทุ่งนา แต่ตัวเองกลับนอนอยู่บ้านเฉยๆ” สะใภ้ใหญ่ไม่มีทางโดนเอาเปรียบอย่างแน่นอน“พูดจาเหลวไหล อีกไม่นานเอาเฉิงก็ต้องไปทำงานแล้ว เพียงแค่ช่วงนี้เขาลากลับบ้านเท่านั้น อีกอย่

  • เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข   161

    วันที่16 ธันวาคม1957เช้านี้หลี่เล่อเยียนอยากจะกินข้าวมันไก่ไหหลำ มาถึงไห่หนานทั้งทีก็ต้องกินของขึ้นชื่อในแถบนี้สิถึงจะถูก หลี่เล่อเยียนชวนสะใภ้สี่ไว้ตั้งแต่เมื่อวานว่าวันนี้จะให้สะใภ้สี่สอนทำข้าวมันไก่สูตรไหหลำ เธอให้หยางหมิงเฉิงออกไปหาไก่มาให้ตั้งแต่เช้า เนื่องจากที่บ้านมีจำนวนสมาชิกที่ค่อนข้างมาก หลี่เล่อเยียนบอกให้สามีหาไก่มาให้2 ตัวพ่อเฒ่าหยางรับอาสาเป็นคนไปหาไก่มาให้ เนื่องจากว่าที่บ้านมีไก่ตัวเมียอยู่3 ตัวและตัวผู้เพียง1 ตัวเท่านั้น จึงไปถามซื้อกับเพื่อนบ้านที่มีไก่ตัวผู้อยู่ที่บ้าน ไก่ตัวเมียชาวบ้านไม่นิยมกินเพราะเอาไว้สำหรับออกไข่ในแต่ละวัน อีกอย่างคงไม่มีใครฆ่าไก่ทีเดียว2 ตัวหรอก เพราะถือว่าเป็นการสิ้นเปลืองเป็นอย่างมาก แต่สำหรับหลี่เล่อเยียนแล้วไม่มีคำว่าเปลืองสำหรับการเป็นอยู่ที่ดีพ่อเฒ่าหยางซื้อไก่ตัวผู้มา2 ตัวเป็นเงินทั้งหมด5 หยวน เดิมทีเพื่อนบ้านจะขายตัวละ3 หยวน แต่พ่อหยางทำใจจ่ายราคานั้นไม่ได้จริง ๆ จึงได้ขอลดราคาลง หลี่เล่อเยียนจ่ายเงินคืนให้กับพ่อสามี เนื่องจากว่าเมนูนี้เธอเป็นคนคิดที่จะกิ

  • เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข   160

    “แม่คะ หนูหิวข้าวจังเลยค่ะ” หยางจินเยว่แม้จะยังหวาดกลัวแม่ตัวเองอยู่บ้าง แต่หล่อนก็ไม่กล้าที่จะออกไปพบปะผู้คนข้างนอกเพราะกลัวจะทำให้แม่ไม่พอใจอีก“แกจะออกไปทำไม คิดว่าออกไปแล้วพวกเขาจะแบ่งให้แกกินรึอย่างไรกัน เฮอะ!!! ฝันไปเถอะ กลิ่นหอมขนาดนี้อาสะใภ้สี่หล่อนคงไม่มีปัญญาทำได้หรอก ถ้าไม่ใช่ป้าสะใภ้รองที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดเมื่อคืนนี้” น้องชายสามตื่นขึ้นมาก็ได้ยินคำพูดแย่ๆของภรรยาก็พาลให้เขานั้นอารมณ์เสีย เขานั้นคิดว่าเธอจะคิดได้ที่ทำสีหน้าสลดเมื่อคืน แต่ก็ต้องมารู้ทีหลังว่าตัวเองคิดผิด ไม้แก่ดัดยากแล้วคงจะเป็นเรื่องจริง“ถ้าลูกหิวก็ใส่เสื้อผ้าดีดี แล้วก็ออกไปข้างนอกพร้อมกับพ่อเถอะ” น้องชายสามไม่เชื่อหรอกว่าจะไม่มีข้าวสำหรับลูกสาวของเขา“ถ้าแกกล้าออกไปก็ลองดู ฉันจะฟาดแกให้หลังลายเลยคอยดู" สะใภ้สามน้อยใจที่สามีไม่ยอมเข้าข้าง ซ้ำยังตวาดเธอต่อหน้าพี่น้อง ทำไมเขาถึงไม่เหมือนกับพี่รองที่พอภรรยาเรียกก็รีบเข้ามาดู พร้อมกับถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใย แต่สามีเธอเขากลับตวาดไม่ถามเหตุผลเธอเสียนี่ว่าตีลูกเพราะเหตุใด“

  • เกิดใหม่ครั้งนี้ต้องมีความสุข   159

    เช้าของอีกวันหยางหมิงเฉิงลุกขึ้นมาออกกำลังกายในตอนเช้า ปล่อยให้ภรรยาและลูกชายนอนในห้อง เนื่องจากอาการเหนื่อยล้าจากการเดินทาง หยางหมิงเฉิงออกไปวิ่งกลับมา ก็เจอเข้ากับแม่เฒ่าหยางที่ตอนนี้นั่งอยู่หน้าบ้าน“ทำไมตื่นเช้าจังเลยล่ะครับ” หยางหมิงเฉิงเข้าไปทักผู้เป็นแม่่ที่ตอนนี้กำลังส่งยิ้มให้เขาอยู่“แม่นอนพอแล้วล่ะ บนรถไฟก็หลับตลอดทาง จะให้นอนอะไรกันอีกเยอะแยะ” หยางหมิงเฉิงยิ้มตอบกลับผู้เป็นแม่ จากนั้นก็นั่งลงข้างๆ“เรื่องเมื่อวานอย่าถือสาเธอเลยครับ ดูท่าทางเธอก็คงจะตกใจเหมือนกันที่ทำลูกขนาดนั้น คงไม่ได้ตั้งใจหรอกครับ” หยางหมิงเฉิงพอจะเดาได้ว่าสาเหตุที่ทำให้แม่เฒ่าหยางนอนไม่หลับ จนทำให้ต้องตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เพียงนี้ นั้นเพราะอะไรกันแน่“แม่รู้จ้ะ แต่ถ้าไม่ปรามเธอบ้าง ก็คงไม่รู้จักโตเสียที” หยางหมิงเฉิงพยักหน้าเห็นด้วย“ทำไมถึงให้มาแต่งกับน้องสามได้ละครับ ดูท่าเธอก็คงไม่ได้ชอบน้องสามสักเท่าไหร่” หยางหมิงเฉิงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับครอบครัวเลยสักนิด งานวันสำคัญต่าง ๆเขาก็ไม่เคยเข้าร่วมเลยส

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status