บ้านหยางสายหลักเดินทางมาถึงปักกิ่งแล้ว และพักอาศัยอยู่ที่บ้านของน้องชายหยางหรือน้าชายของหยางหมิงเฉิงนั่นเองตั้งแต่หยางหมิงเฉิงเข้ากรม ครอบครัวของน้าชายหยางก็สุขสบายขึ้น เขารับหลานชายมาดูแล ส่งเสียให้เรียนต่อที่ปักกิ่ง เพราะครอบครัวของพี่สาวเขานั้นยากจน อีกทั้งมองเห็นความสามารถของหลานชาย ตัวน้าชายจึงอยากส่งเสริม เขารับตัวหยางหมิงมาตั้งแต่มัธยมต้น เป็นเวลา 5 ปีที่หยางหมิงเฉิงถูกน้าชายเลี้ยงดูเมื่อถึงเวลาเขาก็สมควรทดแทนบุญคุณหยางซีห่าวพ่อของหยางหมิงเฉิง อายุ 41 ปี หยางซีซวนภรรยาของซีห่าว อายุ 40 ปี พวกเขามีลูกด้วยกันทั้งหมด 5 คนคือพี่ใหญ่หยางจางหมิ่นพี่ชายคนโต อายุ 25 ปี แต่งงานกับเซียวลี่หลิน อายุ 23 ปี มีลูกสาวด้วยกัน 2 คนนั้นก็คือหยางลี่จินอายุ 8 ขวบและหยางเลี่ยงจินอายุ 5 ขวบพี่ชายรองคือหยางหมิงเฉิงอายุ 23 ปีน้องชายสามคือหยางฉานเฉินอายุ 21 ปีแต่งงานกับเป่าซูปี้ อายุ 21 ปีมีลูกสาวคนเดียวชื่อ หยางจินเยว่ อายุ 5 ขวบน้องชายสี่คือหยางหนิงจิน อายุ 19 ปี แต่งกับต้าฝูเฟินอายุ 18 ปี มีลูกชายหนึ่งคนชื่อหยางจางเหว่ย อายุ 3 ขวบน้องเล็กคือหยางเลี่ยงลุ่ย ลูกสาวเพียงคนเดียวของบ้าน หยางสายหลัก
" ฉันก็แค่หวังดี แล้วก็เอาคำสั่งสอนของคุณแม่ที่เคยพูดไว้มาพูดน่ะค่ะ เมื่อก่อนคุณแม่ชอบสอนกับฉันแบบนี้เป็นประจำเลย จริงไหมคะคุณแม่ " หลี่เล่อเยียนทิ้งระเบิดกลางวงอาหารมื้อค่ำค่ะ ตุ้ม ..... รู้สึกว่าจะไม่มีใครกินอาหารลงอีกต่อไป"แหม...ลูกเยี่ยนแม่ก็พูดเล่นกับลูกเท่านั้นล่ะจ้ะ ไม่คิดว่าลูกจำเก็บเอามาคิด ฮาๆ กินข้าวกันเถอะค่ะ อาหารเย็นหมดแล้ว " แม่เลี้ยงหรูหน้าซีด เพราะตอนนี้สายตาสามีที่มองมานั้นช่างเย็นชาซะเหลือเกินจึงรีบเปลี่ยนเรื่องทันที" นั่นสิครับรีบกินกันเถอะ " หลี่หานช่วยกู้บรรยากาศที่กดดันนี้" หนูขอตัวนะคะ" หรูฟานเซียนทนนั่งต่อไปไม่ได้ขืนอยู่เธอได้ก่อสงครามประสาทกับเล่อเยียนจนทุกคนทานข้าวไม่อร่อยแน่ ๆ" ฟาง..""กินข้าว " ไม่ทันที่แม่เลี้ยงหรูจะพูดจบ หลี่ฉินก็พูดขึ้นเสียงดัง นี่เขาเลี้ยงตัวอะไรไว้ในบ้าน ทำไมหล่อนถึงสอนลูกสาวเขาแบบนั้นเขาเองที่เป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับลูกๆ แต่ต้องทำงานจนไม่มีเวลาดูแลลูกๆ จึงตัดสินใจหาภรรยาใหม่มาช่วยดูแล หวังว่าจะทดแทนความอบอุ่นของแม่เด็ก ๆ ที่หล่อนจากไปก่อนวัยอันควร สวรรค์ นี่เขาตาบอดถึงเพียงนี้เชียวหรือทุกคนต่างนั่งตัวแข็งหลังตรง ตักอาหารของตัวเอ
" ไม่เจอกันนานเลยนะคะ พี่ฟางเซียน " หลี่เล่อเยียนยิ้มทักทายหญิงสาวที่มาใหม่" ...." หรูฟางเซียนยืนอึ้งพูดอะไรไม่ออก เรื่องครั้งก่อนเธอตีโพยตีพายราวจะขาดใจ ต่อมาเจอหยางหมิงเฉิงหงายไต๋เธอแทบจะหงายหลัง มาวันนี้เธอไม่มีหน้าไปสู้อะไรหลี่เล่อเยียนได้อีกแล้ว" มานั่งสิ ทุกคนกำลังจะกินข้าวกัน" พ่อหลี่เป็นคนเรียกลูกเลี้ยงเข้าร่วมโต๊ะอาหาร" หนูกินมาแล้วล่ะค่ะ ขอตัวนะคะ" เธอไม่มีวันร่วมโต๊ะกับสองคนนั้นแน่มีความสุขกันซะเหลือเกิน" เสียมารยาทลูกคนนี้นี่ น้องเยี่ยนเพิ่งจะมาถึงมาคุยกับน้องก่อนเถอะ" แม่เลี้ยงหรูอยากจะตีลูกสาวคนนี้ให้ตายซะจริงไม่รู้จักข่มอารมณ์บ้างหรือไงกัน" สวัสดีค่ะพี่หยางหมิงเฉิง " หรูฟางเซียนเอ่ยทักทายชายที่เธอไม่เคยลืมถึงแม้เขาจะทำร้ายจิตใจเธอก็ตาม" อืม" หยางหมิงเฉิงพยักหน้ารับเพียงเท่านั้น" กินข้าวเถอะ" พ่อหลี่ลงมือตักก่อนคนแรก คนในบ้านจึงเร่งลงมือทานข้าวหลี่เล่อเยียนไม่ค่อยอยากอาหารสักเท่าไหร่ ตอนนี้เธออยากจะพักผ่อนมากกว่า นั่งเขี่ยข้าวในถ้วยไปมาก็มีอาหารมาวางบนถ้วยข้าวของตัวเอง หันไปมองก็พบว่าเป็นพ่อของเธอที่ตักหมูสามชั้นของโปรดเธอให้" ขอบคุณค่ะพ่อ หนูไม่ค่อยหิวน่ะค่ะ "
" ก็ต้องนอนบ้านเราสิเด็กคนนี้นี่ ชักจะแก่แดด พี่ยังไม่แต่งงานเลยนะ" หลี่เล่อเยียนส่ายหน้าเอือมระอากับความรู้มากของเขา ถึงแม้ว่าเธอจะเลยเถิดไปเกินกว่าจะมาอายเลยก็ตามเถอะ" ถ้าอย่างนั้นพี่นอนห้องผมนะ ห้องพี่กลายเป็นห้องเก็บของไปแล้วล่ะครับ" หลี่หานพูดเสียงเบา ไม่อยากมีปัญหากับแม่เลี้ยง" แค่คืนนี้ล่ะ รบกวนนายด้วยนะ " หลี่เล่อเยียนพยักหน้า" พี่...ผมดีใจที่สุดเลยครับ พี่สบายดีใช่ไหม ทำไมผมรู้สึกเหมือนพี่ไม่ได้ไปลำบากเลยละครับ" หลี่หานขมวดคิ้วสงสัยพี่สาวเขาไปค่ายชนบทไม่ใช่หรือ ทำไมเธอถึงดูปกติดีจัง " ก็ใช่นะซิ นายคิดว่าพี่สาวนายยังลำบากไม่พอรึไง " หลี่เล่อเยียนแกล้งน้อยใจน้องชาย" ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับพี่ ผมเป็นห่วงพี่แทบแย่ รีบให้พี่ เขยไปรับพี่กลับมาเร็วๆ ถ้าไม่เชื่อพี่ลองถามเขาดูสิ" หลี่หานโบกไม้โบกมือเป็นพัลวันกลัวพี่สาวเข้าใจผิด" จริงหรือคะ" หลี่เล่อเยียนขยิบตาให้สามีทีหนึ่งเป็นอันรู้กัน" ....." หยางหมิงทำเพียงส่ายหน้าปฏิเสธเท่านั้น" โธ่....พวกพี่แกล้งผมหรือเปล่าครับเนี่ย" หลี่หานโอดโอย เพราะโดนพี่สาวและพี่เขยเล่นงานให้เข้าแล้ว" ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับพี่" หลี่หานพูดพร้อมน้ำตาค
สองสามีภรรยาใช้เวลาในการเดินทางเข้าปักกิ่งเป็นเวลา 5 วัน เนื่องจากว่าหยางหมิงเฉิงไม่อยากเร่งเวลาในการเดินทางสักเท่าไหร่ จึงช้ากว่ากำหนดเดิมไป 1 วัน ต้องบอกว่าสถานการณ์ทางปักกิ่งนั้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่พูดถึงความเจริญก็คนละชั้นกันกับชนบทที่เธอจากมาเช่นกันผู้ชุมนุมยังคงมีการประท้วงกันที่จัตุรัสกลางเมือง ตอนนี้เวลาประมาณ 15:00 น ซึ่งพ่อของหลี่เล่อเยียนนั้นน่าจะยังไม่กลับจากที่ทำงาน แต่อาจจะมีแม่เลี้ยงของเธออยู่ภายในบ้าน ไม่แน่ใจว่าน้องชายคนเล็กของเธอเขากลับมาจากโรงเรียนหรือยังเมื่อถึงหน้าบ้าน หยางหมิงเฉิงทำการเคาะประตู เป็นแม่เลี้ยงหรูที่เป็นฝ่ายเดินมาเปิดประตู เธอตกใจที่ได้เห็นทั้งสองคน เพราะคาดไม่ถึงว่าการเปลี่ยนตัวครั้งนี้จะสำเร็จ เธอมีลางสังหรณ์ว่าเรื่องวุ่นวายกำลังจะมาถึงในเร็วๆ นี้อย่างแน่นอนหยางหมิงเฉิงทำความเคารพแม่เลี้ยงของภรรยา แต่ในส่วนของภรรยาของเขานั้น เธอเดินนำหน้าเข้าบ้านไปโดยไม่สนใจคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่เลี้ยงของเธอเลยสักนิด ซึ่งมันสร้างความประหลาดใจให้กับคุณนายหรูอย่างยิ่ง เพราะหลี่เล่อเยียนที่เธอรู้จักนั้น เป็นเด็กที่เอาแต่ใจก็จริง แต่หล่อนก็มีสัมมาคารวะอยู่บ้าง"
" น่าจะหกโมงเช้าแล้วล่ะครับ " หยางหมิงเฉิงมองออกไปยังนอกห้อง" ตายจริงอย่างนั้นเราก็ไม่ทันรถไฟเที่ยวแรกน่ะสิคะ " เธอหงุดหงิดกับความไม่เอาไหนของตัวเองแทนที่จะรีบตื่น" เอาไว้ไปรอบ 08.30 ก็ได้ครับ คุณอาบน้ำเถอะเดี๋ยวผมมา" หยางหมิงเฉิงบอกให้เธอไปเตรียมตัว ส่วนเขานั้นตั้งใจจะไปหาของกินมาให้ภรรยา" เดี๋ยวค่ะนี่เงิน คุณเก็บไว้ก่อนเถอะค่ะ" เธอยื่นถุงเงินที่เขาให้เธอมากลับคืนไป" อืม " เขารับมันมาแล้วออกจากห้องไป ถึงบ้านที่ปักกิ่งค่อยให้เธอจัดการแล้วกันหยางหมิงเฉิงออกไปซื้อโจ๊กข้าว พร้อมทั้งน้ำเต้าหู้ ซาลาเปา อาหารง่ายๆ ที่มีขายในตอนเช้า และไม่ลืมที่จะบอกคนขายให้ใส่น้ำตาลลงไปในน้ำเต้าหู้แทนถั่วเขียวต้มน้ำตาลเพราะเขาไม่รู้จะไปหาซื้อมันได้จากที่ไหน หวังว่าจะแทนกันได้บ้างหลี่เล่อเยียนรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างไม่อิดออด เธอช้าเพราะตื่นสายแล้ว จะมาช้าเพราะแต่งตัวไม่ได้ โชคดีที่ร่างนี้เกิดมาสวยมากจริง ๆ ไม่จำเป็นต้องแต่งอะไรมากมายเพียงเขียนคิ้วตามโครงเดิม ทาแป้งแล้วก็ทาลิปกลอสเพิ่มความชุ่มชื่นให้กับปาก เพียงเท่านี้ก็ดูดีขึ้นมากแล้ว และหยางหมิงเฉิงเองก็เข้ามาในห้องพอดี" คุณกินได้เลยนะครับ ขอผม