เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0237
บทล่าสุด
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0244
หลังจากหลินจืออี้รู้สึกถึงกลิ่นอายที่คุ้นเคย เธอก็เริ่มดิ้นรนแต่แขนที่เอวยิ่งรัดแน่นขึ้นเรื่อยๆ เกือบจะดึงเธอเข้าไปในหน้าอกของผู้ชาย ทําให้หลังของเธอร้อนไปหมดจนกระทั่งสามารถรู้สึกถึงหน้าอกที่ขึ้นลงระหว่างลมหายใจของผู้ชายได้อย่างชัดเจนทุกครั้งล้วนทําให้เธอหวาดกลัวอย่างอธิบายไม่ถูกทันใดนั้น เสียงกดดันของชายคนนั้นก็ดังขึ้นข้างหู “ใครให้ข้ามาคนเดียวล่ะ? เธอคิดว่าเธอจะออกไปได้จริงๆ เหรอ?หลินจืออี้ดึงแขนที่เอว พูดต่อต้านว่า “อาเล็ก อาว่างขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน? ถึงได้ยุ่งกับฉันขนาดนี้? ปล่อยฉันนะ!”ข้างหลังเธอ ชายหนุ่มหายใจเข้าลึกๆ และไม่ได้โต้แย้งอะไรวินาทีต่อมา ร่างกายของหลินจืออี้ก็ถูกปล่อยออกอย่างกะทันหัน เธออยากจะวิ่งทันที แต่ก็ยังช้าไปหนึ่งก้าวชายคนนั้นดึงเธอและโยนเธอลงบนโซฟาเธอกําลังจะลุกตัว ก็ถูกเขากดไว้แล้วภายใต้ชุดสูทที่เคร่งขรึม กล้ามเนื้อทุกนิ้วของชายคนนั้นแน่นและแข็ง เขากดเธออย่างหนัก ทําให้เธอรู้สึกหายใจลําบากแต่ลมหายใจของเขาล้วนกระทบลงบนใบหน้าของเธอ ก่อให้เกิดความร้อนอบอ้าวเธอขัดขืนยกมือ แต่กลับถูกกงเฉินกดไว้ที่ข้างใบหู เธอดิ้นรน แขนเสื้อที่ฉีกขาดหลุดอ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0243
“จืออี้ หลายปีมานี้ฉันดีต่อเธอมากเลยนะ เธอขอบคุณผู้อาวุโสอย่างฉันหน่อยจะเป็นไรไป?ของหลายสิบล้านนี่ฉันก็เสียหายเพราะเธอนะ”เฉินหงเหว่ยรีบลุกขึ้นและกระโจนเข้าหาหลินจืออี้ ก่อนจะดึงเสื้อโค้ทของเธอหลินจืออี้ถือโอกาสถอดเสื้อนอกออกเพื่อไม่ให้ถูกเขาจับได้เฉินหงเหว่ยโยนเสื้อโค้ทลงบนพื้นและเริ่มไล่ล่าอีกครั้ง เธอหลบไม่ทันจึงถูกเขากอดอย่างแรงในขณะที่ดึงยื้อกัน แขนเสื้อของหลินจืออี้ก็ถูกเขาฉีกออกเฉินหงเหว่ยมองผิวที่ขาวเนียนของเธอ แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ “จืออี้ ตัวเธอหอมจริงๆ ให้ฉันจูบหน่อยนะ”"ปล่อยฉันนะ! ฉันไม่ได้มาทําเรื่องพวกนี้!”หลินจืออี้ดิ้นรนอย่างสุดกําลัง หัวเข่ากระแทกเข้าที่เป้าของเฉินหงเหว่ยอย่างแรงเห็นได้ชัดว่าเฉินหงเหว่ยไม่เหมือนกงเฉินที่ฝึกหนักมาก่อน เขาไม่มีเวลาตอบสนองเลย เจ็บจนหน้าแดงไปหมด ออกแรงผลักหลินจืออี้ออกไป"นังแพศยา!" เขาสบถหลินจืออี้กระแทกโต๊ะจนล้มลงกับพื้นเธอหยิบเศษแก้วชาบนพื้นขึ้นมาอย่างหวาดกลัวและเล็งไปที่เฉินหงเหว่ย"อย่าเข้ามานะ! ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”เฉินหงเหว่ยกุมเป้าด้วยใบหน้าที่แดงก่ำและขบเขี้ยวเคี้ยวฟันพูดว่า "ไม่เกรงใจเหรอ? เธอจะไม
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0242
คําพูดของหลินจืออี้เตือนเซวียมั่น ทั้งสองสบตากันแวบหนึ่ง รู้อยู่แก่ใจแต่เซวียมั่นมีความกังวลของตัวเองสิ่งที่เธอพูดมีเหตุผลจริงๆ แต่ไม่มีหลักฐานก็ไม่มีความหมายใดๆ ทั้งนั้น หินราคาหลายสิบล้านถูกสับเปลี่ยนอยู่ใต้จมูกแบบนี้ ถ้าพูดออกไป ใครจะกล้ามาหาเธอเพื่อออกแบบเครื่องประดับอีกล่ะ?“ถึงตอนนั้นต่อให้ฉันอยากจะปกป้องเธอ เกรงว่าคนอื่นก็คงไม่เห็นด้วย ยังไงเสียหนังสือมอบอํานาจก็เซ็นชื่อเธอแล้ว แสดงว่าเธอได้ยืนยันคุณภาพของแซฟไฟร์แล้ว เธอเข้าใจความหมายของฉันไหม?”เซวียมั่นจ้องมองหลินจืออี้อย่างเคร่งขรึมหลินจืออี้พยักหน้าอย่างหนักแน่นเซวียมั่นกําลังเตือนเธออยู่ ถ้าสุดท้ายหาหลักฐานไม่เจอ มีความเป็นไปได้สูงที่เธอจะกลายเป็นแพะรับบาปและรับผลที่ตามมาทั้งหมดหลินจืออี้สูดหายใจเข้าลึกๆ “ฉันเข้าใจค่ะ”เพิ่งสิ้นเสียง โทรศัพท์ของหลินจืออี้ก็ดังขึ้น เธอกวาดตามองเบอร์โทรแวบหนึ่ง ดวงตาฉายแววดีใจ แกว่งโทรศัพท์ไปทางเซวียมั่นดูเหมือนว่าเธอเดาถูกแล้วหลินจืออี้รับโทรศัพท์ เสียงของเฉินหงเหว่ยดังมาจากฝั่งตรงข้าม“จืออี้ ฉันได้ยินว่าเครื่องประดับมีปัญหา เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?”หลินจืออี้คิดแล้วคิดอ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0241
“ทําไมวันนั้นอยู่ดีๆ เธอถึงคว่ำแก้วชาได้ล่ะ?” เซวียมั่นค่อยๆ หมดความอดทน“ประธานเซวีย ฉันไม่ระวังจริงๆ ค่ะ ฉันแค่ถูกแซฟไฟร์ดึงดูด ก็เลยมองโดยไม่รู้ตัว สุดท้ายมือก็สั่นจนแก้วชาคว่ำแล้ว” เสิ่นเยียนร้องไห้สะอึกสะอื้นพูดจบ หลินจืออี้ก็สัมผัสได้ถึงสายตาที่ไม่เป็นมิตรนั่นก็คือซ่งหว่านชิวเธอเดินไปข้างหน้าและถามอย่างสงสัยว่า "ประธานเซวีย เกิดอะไรขึ้นกับแซฟไฟร์หรือเปล่าคะ?"เซวียมั่นไม่ได้พูดอะไร ถือว่าเป็นการยอมรับโดยปริยายซ่งหว่านชิวกล่าวอย่างลึกซึ้งว่า "ถ้าประธานเซวียมีข้อสงสัย ไม่สู้ดูกล้องวงจรปิดดูดีกว่าค่ะ เสิ่นเยียนขี้ขลาดขนาดนั้น ของราคาหลายสิบล้านแบบนี้ เธอจะกล้าทําตามใจชอบเหรอคะ?”เสิ่นเยียนร้องไห้สะอึกสะอื้น “ค่ะ ค่ะ ประธานเซวีย ขอคุณคืนความบริสุทธิ์ให้ฉันด้วยค่ะ”ทันทีที่เธอพูดจบ เบลล่าก็พูดอย่างประจวบเหมาะว่า "ประธานเซวีย ฉันเอากล้องวงจรปิดในห้องประชุมมาแล้วค่ะ"เมื่อได้ยินคําพูดนี้ สีหน้าของเซวียมั่นก็มืดหม่นลง และเงยหน้าขึ้นมองเบลล่า“เธอกระตือรือร้นจริงๆ เลยนะ”“ฉันก็กลัวจะเกิดเรื่องเหมือนกัน เลยเตรียมไว้ก่อนก่อน” เบลล่าอธิบาย“เปิดกล้องวงจรปิด” เซวียมั่นชี้ไปที่
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0240
เมื่อได้ยินเสียงเคลื่อนไหว ทุกคนก็หันเหความสนใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แม้แต่หลินจืออี้ก็เหลือบมองเสิ่นเยียนในความทรงจําของเธอ นี่เป็นเรื่องที่เฉินเยียนสามารถทําได้จริงๆ ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นไร เสิ่นเยียนก็จะพยายามแสดงความขี้ขลาดของตัวเองออกมาอย่างเต็มที่เพื่อเอาชนะใจคนอื่นเมื่อก่อนตอนอยู่โรงเรียน พวกนักเรียนล้วนใสซื่อบริสุทธิ์ อีกทั้งรู้ว่าฐานะทางบ้านเสิ่นเยียนไม่ดี จึงเห็นใจเธอเป็นอย่างมากแต่ที่นี่ ดวงตาทุกคู่ล้วนเต็มไปด้วยความเฉลียวฉลาด จะไม่รู้ความคิดของเธอได้ยังไงเซวียมั่นขมวดคิ้วและพูดว่า "หยุดเช็ดแล้วออกไปซะ”“ค่ะประธานเซวีย”เสิ่นเยียนขอบตาแดงกล่ำ กลีบปากกัดแทบแตก ดูแล้วเหมือนนางเอกที่ต้องการคนปกป้องเป็นอย่างมากจริงๆเฉินหงเหว่ยรีบเข้าไปประคองเฉินเยียนแล้วยิ้ม “ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เธอไม่ต้องเสียใจ”เสิ่นเยียนเงยหน้าขึ้น พูดทั้งน้ำตาว่า “ขอบคุณค่ะประธานเฉิน”เธอหันหลังเดินออกจากห้องประชุมไปสามก้าวหลินจืออี้ดึงสติกลับมา แล้วมองไปที่แซฟไฟร์บนโต๊ะ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกําลังวางไว้ในกล่องพอดี เธอก็ไม่เห็นพิรุธอะไรเซวียมั่นลุกขึ้นและเตือนเจ้าหน้าที่รักษา
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0239
ได้ยินดังนั้น หลินจืออี้ก็ตัดบททันที“แม่ อย่าเด็ดขาดเลยนะ ตอนนี้คนตระกูลเฉินเป็นยังไงแม่ก็รู้อยู่ แม่ไม่เชื่ออาเล็ก ไม่เชื่อคุณอาเหรอ?”“ก็ใช่ แต่ครั้งนี้ตระกูลเฉินดึงคนมาลงทุนในโครงการไม่น้อย ถ้ายังไม่มั่นใจมาก พวกเขาก็ใจกล้าเกินไปแล้ว”หลิ่วเหอพูดไปพูดมาเริ่มหาวอีกครั้งหลังจากหลินจืออี้เตือนเธอให้เลิกกังวลแล้ว ก็เร่งให้เธอรีบไปนอนหลังจากวางสายโทรศัพท์ ความไม่สบายใจของเธอก็ยิ่งรุนแรงขึ้น……แม้ว่าหลินจืออี้จะไม่ชอบสายตาที่เฉินหงเหว่ยมองเธอ แต่งานก็คืองาน เธอยังคงตั้งใจออกแบบเข็มกลัดผู้ชายด้วยปลาคาร์พเป็นต้นแบบ ภาพของครีบและหางปลาที่ยืดออกอย่างชาญฉลาดในคลื่นน้ำเมื่อมันหันไปหัวปลาใช้แซฟไฟร์ของเฉินหงเหว่ยเองส่วนที่เหลือใช้เพชรสีขาวและแซฟไฟร์ที่มีความลึกต่างกันเพื่อเข้าใกล้ตําแหน่งหัวปลาในรูปแบบรัศมีเซวียมั่นพอใจมาก สําหรับผู้ชายแล้วมันไม่อ่อนโยนเกินไป แต่ก็สามารถเอาชนะความร้ายกาจของคนตัวเล็กๆ ในร่างกายของเฉินหงเหว่ยได้เฉินหงเหว่ยก็พอใจมาก ตอบกลับแทบจะทันที และบอกหลินจืออี้และเซวียมั่นว่าพรุ่งนี้จะให้คนส่งแซฟไฟร์ในมือมาเรื่องนี้ทําให้หลินจืออี้และเซวียมั่นประหลาดใจอย่
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0238
หลังเลิกงานทันทีที่ซ่งหว่านชิวกลับไป เธอก็ไปพบผู้เชี่ยวชาญในการซ่อมโทรศัพท์มือถืออีกฝ่ายเปิดคอมพิวเตอร์และเชื่อมต่อกับโทรศัพท์เครื่องเก่าที่ซ่งหว่านชิวยื่นให้เขาเมื่อมองดูหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่กระพริบไม่หยุด มุมปากของเธอก็ไม่สามารถหุบยิ้มได้หลินจืออี้ เธอซ่อนได้ดีแค่ไหน ก็โดนฉันจับได้แล้วไม่ใช่เหรอ?ไม่มีหลักฐานแล้ว ดูซิว่าเธอจะภูมิใจอะไรได้?“คุณซ่ง เปิดได้แล้วครับ”“ให้ฉันดูหน่อย”ซ่งหว่านชิวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูอย่างอดใจรอไม่ไหว แต่นอกเหนือจากบันทึกการสนทนาปกติแล้วก็ไม่ได้พูดถึงอะไรเกี่ยวกับเธอเลยเธอเปิดอัลบั้มรูปของหลินจืออี้อย่างไม่เต็มใจนัก มองหารูปถ่ายและวิดีโอทั้งหมด แต่ก็ไม่พบสิ่งที่ตัวเองต้องการ"เป็นไปไม่ได้! มันไม่ยอมให้ฉันแตะโทรศัพท์ที่พังเลย ต้องมีปัญหาแน่ๆ นายหาให้ฉันหน่อยว่ามันซ่อนเอกสารอะไรไว้หรือเปล่า”“ครับ”ผู้เชี่ยวชาญด้านโทรศัพท์มือถือใช้คอมพิวเตอร์อีกครั้งและก็ได้ค้นพบอะไรบางอย่างจริงๆ“คุณซ่ง มีอัลบั้มรูปที่ซ่อนอยู่จริงๆ ครับ ”“รีบหาให้เจอเร็ว!” ซ่งหว่านชิวพูดอย่างตื่นเต้นไม่ถึงห้านาที อัลบั้มรูปก็ถูกค้นพบแล้วซ่งหว่านชิวรีบเปิดอัลบั้มรูป
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0237
"ใครบอกเธอแบบนี้?""อาเล็กว่าไงล่ะ? ยังไงฉันก็ไม่ต้องการมัน! ฉันจะไม่ใส่เหมือนเธอแน่นอน......”หลินจืออี้รู้สึกว่าเนคไทที่ข้อมือรัดแน่นขึ้น และทันใดนั้น เธอก็ชนไปข้างหน้ากงเฉินจูบลงไปอย่างแรงปากของเธอไม่สามารถพูดคําดีๆ ได้หลินจืออี้ต่อต้านอย่างสุดกําลัง ในขณะที่ดิ้นรนอยู่นั้น ข้อมือของเธอก็เย็นวาบ นาฬิกาข้อมือสุดท้ายก็โดยสวมขึ้นไปจนได้หลังจากนั้นไม่นาน กงเฉินก็ถอดเนคไทที่ข้อมือของเธอออก และดึงเธอลงจากรถมืออีกข้างของหลินจืออี้เอื้อมไปดึงนาฬิกาข้อมือกงเฉินบีบเน็คไทในมือของเธอ "ถ้าเธอกล้าถอดมันออก ก็อยู่ที่นี่ซะ"หลินจืออี้ด่าเธอในใจว่าเป็นคนบ้าแต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าเธอกล้าทําทุกอย่างได้แต่วางมือเดินตามเธอไปข้างหน้ากงเฉินพาเธอเข้าไปในร้านอาหารใกล้ๆ แห่งหนึ่ง น่าจะจองที่นั่งไว้ล่วงหน้าแล้ว ผู้จัดการเห็นเธอก็พาไปที่นั่งที่จองทันทีผู้จัดการยืนอยู่ข้างโต๊ะอย่างระมัดระวัง "คุณชายสาม ยังคงเหมือนเดิมหรือไม่ครับ?"กงเฉินพยักหน้า "เพิ่มซุปกระดูกซี่โครง"“ครับ”ไม่นานอาหารก็มาถึงหลินจืออี้ก็ไม่เกรงใจ ยกชามขึ้นมากินทันทีกินไปได้ครึ่งเดียว เฉินจิ่นก็มาถึง“จับได้แล้ว พวกเ
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0236
เสียงแกร๊งดังขึ้น กระจกรถไม่เพียงแต่ไม่แตก แม้แต่รอยแตกก็ไม่มีหลินจืออี้ประคองประตูรถ รู้สึกไม่รู้จะทํายังไงดีในเวลานี้ หน้าต่างรถค่อยๆ ลดลง เผยให้เห็นสายตาเย็นชาของผู้ชายเกือบจะในเวลาเดียวกัน ประตูรถก็เปิดออก แขนยาวโอบเอวของหลินจืออี้ไว้ แล้วยกเธอขึ้นมา เตะผู้ชายที่เข้าใกล้จนกระเด็นจากไปเมื่อชายคนนั้นเห็นกงเฉิน เขาก็ลุกขึ้นและพาเพื่อนของเขาหนีไปทันทีกงเฉินชําเลืองมองเฉินจิ่นเฉินจิ่นพยักหน้าและจากไปอย่างเงียบๆ เมื่อเห็นสองคนนั้นจากไป หลินจืออี้กําลังจะถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่เหนือศีรษะก็มีเสียงเย็นชาดังขึ้น“เกิดอะไรขึ้น?”หลินจืออี้เม้มปาก คําพูดบางคําถึงปากก็กลืนกลับไปใหม่สองคนนี้ เธอแน่ใจว่าเป็นซ่งหว่านชิวที่ส่งมาโทรศัพท์ของเธอคงใหม่เกินไป ซ่งหว่านชิวดูออกแน่ๆ เลยวิ่งมาขวางเธอเพื่อแย่งโทรศัพท์เก่าแต่กงเฉินจะเชื่อไหม?ไม่หรอกเขาเป็นคนที่ทุ่มเงินมหาศาลได้เพื่อซ่งหว่านชิวเชียวนะเธอไม่สามารถแหวกหญ้าให้งูตื่นได้“ปล้นเงินน่ะ” หลินจืออี้พึมพํากงเฉินหลุบตามองเธอ ดวงตาหม่นหมอง “ฉันหลอกง่ายงั้นเหรอ?”“จะเชื่อหรือไม่ก็ตามใจ ปล่อยฉันลงไปนะ”สองเท้าของหลินจืออี
บางทีคุณอาจจะชอบ
ไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn43.6K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ30.1K viewsมีทองท่วมหัวก็ไม่อยากเป็นฮองเฮาของใคร
จันทร์ส่องแสง16.3K viewsเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน63.9K viewsลวงรักวันไนท์สแตนด์
เจลสีเหลือง154 viewsวันนี้ไม่เห็นค่า..วันหน้าไม่รักแล้วนะ
อนาทัชชา934 viewsหน้าที่ของนางบำเรอ
baiboau-เนื้อนวล110 viewsทะลุมิติมาเป็นนางร้ายที่มีสถานะเป็นรักแรกของพระเอก
อาภาลดา102 views
