Share

เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง
เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง
Author: ปลายฝนต้นหนาว

บทที่ 1

last update Last Updated: 2025-03-22 15:48:01

หลังจากตงลงกับท่านอ๋องเสร็จ สโรชาในร่างหลินไป่หลันก็กลับมาตำหนักที่ตื่นมาเมื่อเช้าเพื่อเก็บของย้ายไปท้ายจวน พอมาถึงท้ายจวนสโรชาคิดว่าก็ไม่แย่จวนขนาดกำลังพอดี

ไป่หลันจึงสั่งให้พ่อบ้านที่ตามมาด้วยให้หาคนซ่อมให้เสร็จวันนี้ เพราะจำนวนคนเยอะจึงซ่อมเสร็จเร็ว บ้านหลังน้อยมีสามห้องมีห้องโถง1ห้องมีห้องครัวแยกทางด้านหลังมีห้องน้ำ1ห้อง

จวนอยู่นอกตัวเมืองจึงไม่แออัด อากาศจึงดีไป่หลันลองเดินสำรวจดูรอบๆบ้าน

ข้างหลังติดลำธารมีถนนเลียบลำธารเข้าในเมืองถือว่าทำเลดีมาก 

ฟากลำธารเป็นภูเขาป่าไม้มองดูอุดมสมบรูณ์ดีไป่หลันพอใจมาก  พรุ่งนี้ไป่หลันจะให้พ่อบ้านเอาคนมาอีกวันเพื่อดายหญ้าออกพลิกหน้าดินเตรียมปลูกผักผลไม้ก่อนจะถึงหน้าหนาวและให้ทำบ้านอีกสี่หลังไว้ให้คนงานของเธอไว้จัดการที่ดินเสร็จเธอจะไปเลือกซื้อทาสมาไว้ปลูกผัก

ไป่หลันถามพ่อบ้านว่ามีที่ดินที่ติดกันว่างอีกไหม

"มีที่ดินที่ขายติดจวนข้าขายหรือไม่พ่อบ้าน"พ่อบ้านบอกว่า

"ที่ดินที่ติดกับจวนอ๋องเป็นของท่านอ่องทั้งหมดพะยะค่ะ แต่ข้ามถนนข้างจวนไปยังไม่มีเจ้าของพะย่ะค่ะ"

"ข้าอยากได้เพราะอยู่ใกล้แค่ข้ามถนนรถม้า ติดต่อกับใครได้หรือพ่อบ้าน" ไป่หลันถาม

"ถ้าพระชายาต้องการกระหม่อมจะติดต่อและจัดการให้"

"ขอบคุณมากพ่อบ้าน" หลินไป่หลันตอบ

"นี้เงินท่านจัดการได้เลย" ไป่หลันยื่นถุงเงินให้

"พะยะค่ะพระชายา" พ่อบ้านรับคำสั่ง

"ท่านช่วยหาช่างมาล้อมรั่วให้เราด้วยนะพ่อบ้าน และช่วยจ้างคนงานถางหญ้าและพลิกหน้าดินให้เราด้วย อ้อขุดบ่อน้ำด้วยนะ2บ่อข้างหลัง ด้านหน้า1บ่อ"

"พะย่ะค่ะ"

"อ้อและสร้างบ้านพักสำหรับคนงานด้วย 4หลังฝั่งละ2หลังให้อยู่ติดบ่อน้ำอย่างละ2หลัง หลังหนึ่งให้มี3ห้องนอน1ห้องครัว1ห้องน้ำ1ห้องโถง และช่วยสร้างขึ้นอีกสามหลังที่อยู่ติดกับเราสำหรับสาวใช้และแม่นมคนละหลังให้มีหลังละสามห้องเหมือนกัน" หลินไป่หลันสั่งงานกับพ่อบ้าน

"ได้พะยะค่ะ" พ่อบ้านรับคำสั่งแอบปาดเหงื่อทิพย์ในใจสงสัยคงได้วิ่งวุ่นไปหลายวัน  "3000ตำลึงทองพอหรือไม่พ่อบ้านนี้เงินท่านช่วยข้าจัดการด้วยเสร็จแล้วข้าจะไปชื้อทาสมาทำงานช่วย ให้เขาทำเป็นคันนาเป็นแปลงใหญ่ให้เท่ากันและให้ซื้อขี้วัวจากชาวบ้านมาใส่ทั้งสองแปลงเลยนะท่านพ่อบ้าน " 

"พะยะค่ะ"

"ถ้าเงินไม่พอมาเบิกได้เลยนะไม่ต้องเกงใจรบกวนท่านแล้วพ่อบ้าน" แล้วไป่หลันบอกกับพ่อบ้าน

"ไม่เป็นไรพะย่ะค่ะ" ไป่หลินมอบเงินจำนวนหนึ่งเป็นค่าตอบแทนพ่อบ้านที่ทำงานให้และหลินไป่หลันเธอใช้เงินส่วนตัวกับที่ดินที่เธอซื้อเองไม่เกี่ยวกันกับที่ดินของท่านอ๋อง

กว่าจะจัดข้าวของคุยธุระเสร็จก็เย็นพอดีสาวใช้จึงทำอาหารง่ายๆให้ทานมื้อเย็นแล้วก็เข้านอนเลยเพราะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เพราะเมื่อตอนเช้าพ่อครัวจัดเตรียมของสดมาให้เรียบร้อยแล้ว อ๋องหนุ่มกลัวเสียหน้าจึงให้พ่อบ้านจัดการทุกอย่างที่ไป่หลันต้องการ

หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จแล้วนั้งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ในห้องเธอข้ามโลกคู่ขนานมาได้อย่างไรหรือเป็นชะตากรรมไป่หลันคิดแม่นมถงเดินเข้ามาในห้อง

"พระชายายังไม่นอนหรือเพคะ"

"ยังหรอกแม่นมข้ายังไม่ง่วงต่อไปไม่ต้องเรียกข้าว่าพระชายานะข้าหย่าแล้วรอแค่เวลาให้ฮ้องเต้ประทับตราให้เฉยๆ " แม่นมน้ำตาคลอ

"โถคุณหนูเจ้าคะเราจะบอกท่านราชครูไหมเจ้าคะ"

"ไม่ต้องหรอกแม่นมข้าไม่อยากให้ท่านพ่อไม่สบายใจให้ข้าได้ใบหย่าอย่างสมบูรณ์ก่อนค่อยบอกท่านพ่อ คนจะนินทาท่านพ่อกับพี่ใหญ่ได้ข้าน่ะไม่เป็นไรดีเสียอีกที่เรามีอิสระจะทำอะไรก็ได้หลังจวนนี้ "

"ลู่ฟางกับลู่ซิงพวกเจ้าเลือกนอนกันคนละห้องนะไม่ต้องเป็นห่วงข้าให้ดูแลแม่นมคนหนึ่ง ดูแลเราคนหนึ่งก็พอและไม่ต้องเรียกข้าว่าพระชายา ถ้าเราอยู่ในจวนนี้ให้เรียกคุณหนูเหมือนเดิมเข้าใจไหมข้าไม่ต้องการตำแหน่งพระชายาของอ๋องนั้น"คิดแล้วโมโหหาว่าเราวางยามแต่กลับย่ำยีเราทั้งคืนเหอะ

ฮัดชิ้ววฝั่งอ๋องโม้เทียนหลงจามติดๆกัน

"ใครบ่นข้ากัน"

"กลับห้องไปนอนได้แล้วแม่นมข้าไม่เป็นไรพรุ่งมีงานให้พวกเราทำตั้งเยอะข้าจะพาแม่นมปลูกผัก"

"ห๊าคุณหนูจะปลูกผักหรือเจ้าคะ"

"ใช่แล้วนอนพักผ่อนนะแม่นมพวกเราจะลุยไปด้วยกัน " 

ตำหนักอ๋องหลังจากพ่อบ้านรายงานเรื่องพระชายาให้ฟังท่านอ๋องก็บอกให้

"ทำตามที่นางสั่งไปให้เสร็จเดี๋ยวหาว่าข้ารังแกผู้หญิงอีก" โม้เทียนหลงที่นั้งทำงานอยู่ตอบไปแบบปัดๆ

"พะยะค่ะ" พ่อบ้านกงกงรับคำสั่ง

"หงเจี่ย"

ฟึบ

"ขอรับท่านอ๋อง" โม้เทียนหลงเรียกองครักษ์เงาออกมาสืบเรื่อง

"ใครเป็นคนให้สมรสราชทานให้ข้ากันแน่และสืบเรื่องคนวางยาข้าเมื่อคืนด้วย"

"รับทราบขอรับ" จากนั้นก็หายไปอย่างเร็ว

อ๋องหนุ่มนึกตอนมีอะไรกับพระชายานางกลัวเขาจนสลบไปแต่เพราะฤทธิ์ยา จึงทำให้เขาทำรุนแรงกับนางและเขาเข้าใจว่าไป่หลันจงใจวางยาเขาจึงโกรธมาก แต่ตอนเช้าที่ไล่ออกไปอยู่ท้ายจวนพระชายามองตาเขาไม่หลบไม่มีความกลัวเหมือนตอนกลางคืนเลยเหมือนกับเป็นคนละคนกัน ยังมีเวลาอีกเยอะพระชายาข้าต้องรู้ให้ได้ว่าเจ้าต้องการอะไรกันแน่ จากนั้นก็เรียกองครักษ์ส่วนตัวอีกคนซึ่งเป็นฝาแฝดกับคนที่แล้ว

"เยี่ยหง"

"ขอรับ"

"จับตาดูพระชายามีเรื่องอะไรผิดปกติทุกอย่างให้มารายงานข้าอาทิตย์ละครั้ง"

"พะยะค่ะ" องครักษ์คนสนิทรับคำแล้วจากไปอีกคน

หลังจากแม่นมกับสาวใช้ออกจากห้องไปแล้วหลินไป่หลันก็จะพักเหมือนกันเธอปีนขึ้นเตียงขึ้นมานอนสักพักรู้สึกคันที่ข้อมือ ทำไมคันข้อมือจังไป่หลันเกาข้อมือตัวเองก่อนจะยกข้อมือขึ้นมาดู 

"เอ๊ะไป่หลันมีปานหรอ" เธอจับดูมือตัวเองอย่างสงสัยก่อนจะลูบ ปานรอยดอกซากุระเล็กๆที่ข้อมือ 

วูบบบบ

แม่เจ้าเธอหายตัวได้และเข้ามาที่บ้านไร่ของเธอ สโรชาตกตลึงเป็นไปได้ยังไงเธอลองหยิกแขนตัวเองดูก็ร้องลั่นเจ็บไม่ได้ฝันไช่ไหม

ของทุกอย่างในบ้านครบเธอวิ่งออกไปดูสวนผลไม้ที่บ้าน ของๆเธอจริงๆแต่ที่มีมาใหม่คือบ่อน้ำและมีน้ำผุดขึ้นมาสีใสและสวยมาก ไป่หลันเอามือรองมาล้างหน้าและกินไปหลายอึกสึกรู้สบายและความเหนื่อยหายไป ไม่รู้สึกเจ็บตามตัวแล้วร่องรอยช่ำที่อิตาบ้าอ๋องทำไว้ตามตัวก็หายไปไม่เจ็บน้องสาวแล้วด้วยเพราะเมื่อคืนไอ้อ๋องบ้านั้นเคี้ยวกร่ำเธอทั้งคืนทั้ๆที่เเธอสลบไป

โอ้วิเศษจังเลยขอบคุณนะเจ้าคะที่ให้ตายก็ยังชดเชยของวิเศษให้ลูกสาธุเธอยกมือท่วมหัว จากนั้นสโรชาก็เดินไปในห้องของเธอของทุกอย่างอยู่ครบเปิดตู้เซฟดูเงินทองครบเธอเดินไปเปิดประตูห้องเก็บวาวุธ  อาวุธมีครบทุกอย่างที่เธอมี ซื้อสะสมเอาไว้เพราะเป็นสายลับจึงเรียนรู้การต่อสู้ทุกรูปแบบยามออกภาระกิจเสี่ยงตายตลอดมา จากนั้นเธอก็เอามือจับตรงปานก็วูบออกมานั่งอยู่บนเตียงเหมือนเดิมโอ๋เราไม่อยากจะเชื่อเลยแต่ก็เป็นไปแล้ว

เธอจึงลองเอานมออกมาดื่มก่อนนอนดูก็มาอยู่ในมือเลยนึกอยากได้อะไรในบ้านก็ออกมาหมดทุกอย่างดีจริงๆเลยจากนั้นก็นอนหลับไปอย่างอารมณ์ดี

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
MAHARIT WANNIKA
ในเมื่อย้อนไปที่ที่มาทำไมไม่กินยาคุมหึรู้ว่าถูกย่ำยีแต่ไม่กินยาคุมอ่านนิยายมาหลายเรื่องละคนเขียนลืมคิดไปหรือเปล่า
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 63

    วันเวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหกในวันนี้หลินไป่หลันกลับมาจากชายแดนได้เกือบปี มาถึงเมืองหลวงไป่หลันตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้วสร้างความดีใจให้กับสามีจนร้องให้ด้วยความดีใจในที่สุดเขาก็ปั้นก้อนแป้งสำเร็จ ท้องของเธอใหญ่โตจนคิดว่าในท้องของเธอมีเด็กอยู่หลายคนตามที่หมอหลวงมาตรวจ"เส้นมงคลของพระชายาหลายสายมากพระย่ะค่ะท่านอ๋อง" เธอจึงไม่ต้องทำอะไรนอกจากกินและนอนและเดินออกกำลังกาย งานการก็ยกให้สวามีกับพี่สาวทั้งสองดูแลไปส่วนแม่นมอยู่ข้างกายไม่ห่างกายต่อจากสามีผู้หน้ารัก หลังออกไปดูแลงานก็จะเป็นแม่นมดูแลต่อไม่ห่างส่วนพี่ทั้งสองก็แต่งให้กับองครักษ์คนสนิทของท่านอ๋องทั้งสองคนเป็นที่เรียบร้อยแล้วหลังจากกลับมาถึงเมืองหลวงได้หนึ่งเดือนส่วนตอนนี้ทางท่านพ่อก็ส่งจดหมายมาเป็นประจำพร้อมของท่านแม่และพี่ชายและเพื่อนสาวว่าตอนนี้ทั้งสองสาวได้ตั้งท้องได้สามเดือนแล้ว สร้างดีใจให้กับทุกคนเป็นอย่างมากท่านพ่อก็น้ำยาดีใช่ย่อยแฮะทำน้องได้สำเร็จจนได้พี่ชายก็เก่งเหมือนกัน ทั้งสี่คนจะขึ้นมาในอีกหนึ่งเดือนมาดูแลลูกสาวที่จะคลอดในอีกเดือนกว่าๆเท่านั้นไป่หลันนั่งอ่านจดหมายในห้องนอนให้สามีฟังด้วยที่ห้องนอนตอนนี้เธอเดินลำบากเพราะท

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 62

    และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันแต่งงานของท่านพ่อกับพี่ชายก็มาถึง ไป่หลันนำเห็ดหลินจือที่เก็บไว้ในมิติออกมายี่สิบดอกโสมคนอีกยี่สิบหัวไข่มุกในหอยน้ำจืดที่เก็บไว้ในมิติอีกคนละห้าสิบเม็ดเงินตำลึงทองสองแสนตำลึงทองทองคำอีกสิบหีบและแหวนเพรชสองวงให้องค์หญิงทั้งสอง และเครื่องเพรชครบชุดอีกสองชุดแลชุดเครื่องทองอีกสองชุดและสร้อยทองที่สลักรูปของท่านพ่อและพี่ชายสองเส้นใหญ่สวมใส่ที่คอให้ทั้งสองสาวรวมทั้งผลไม้ในมิติทุกอย่างขนมาเป็นสินสอดให้ท่านพ่อกับพี่ชายสร้างความฮือฮาให้กับขุนนางเป็นอย่างมาก ตั้งแต่เห็นเห็ดและโสมคนทั้งที่บ้านเมืองแห้งแล้งแต่พระชายากับมีของล้ำค่าไว้ในครอบครองอย่างมากมายฮ้องเต้ทรงพอพระทัยเป็นอย่างมากจะให้กลับไปเอาของที่จวนของท่านพ่อก็อยู่ไกลเกินไปจึงขนเอาของในมิตินี้ละง่ายดีไป่หลันคิดเราเป็นคนแต่งงานให้ท่านพ่อกับพี่ชายนะนี้ไม่เป็นไรวันหน้าจะขอคืนมาใช้ก็ได้ถ้าเธอจนขึ้นมาหึๆส่วนแม่ทัพก็ขนสินสอดในค่ายมาเติมจนเต็มเหมือนกันไม่น้อยหน้าน้องสาว"ขอบใจมากลูกกลับเมืองหลวงไปลูกก็ไปขนในคลังของพ่อคืนนะ" ท่านราชครูบอกลูกสาวเขาไม่คิดว่าการชายแดนพร้อมกันกับลูกสาวครั้งนี้ทำให้ได้เมียรักกลับไปด้วยจึงไม่ได้เอ

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 61

    และแล้วกองทัพของอ๋องอี้ถูก็มาประชิดเมืองกำลังทหารนับแสนจากที่มันบังคับลูกผัวใครไม่สนขอแค่บังคับให้รบเพื่อตัวเองก็พอ ใครขัดขืนฆ่าทิ้งให้หมดแม้แต่คนในแคว้นของตัวเองมันยังไม่ละเว้นเพราะว่าอยากจะเป็นฮ้องเต้ซะเองแต่ชอบใช้กำลังข่มเหงประชาชนตาตาดำๆกองทัพตั้งท่ารอคำสั่งแม่ทัพใหญ่อี้ถูว่าจะให้ลงมือยามใด หลินไป่หลันอ๋องโม้เทียนหลงแม่ทัพฝูทรงใช้ปืนไรเฟิลเล็งหัวแม่ทัพอี้ถูและกุนชือและรองแม่ทัพมันคนละกระบอกเตรียมยิงทันทีจะไม่มีการให้เสียเลือดเนื้อชาวบ้านและทหารที่โดนบังคับมาเด็ดขาดทุกคนเล็งหัวของพวกมันได้แล้วรอให้มันยกมือส่งสัญญาญก็จะยิงพร้อมกันทันทีฟากฝั่งชายแดนของค่ายทหารใหญ่แม่ทัพฝูทรงรองแม่ทัพใหญ่เฟยหลงก็เอาปืนเล็งหัวแม่ทัพของฝ่ายตรงข้ามเหมือนกันรวมทั้งกุนชือใหญ่ด้วย ส่วนทหารทั้งหลายก็เตรียมธนูที่ใส่ระเบิดขี้ค้างคาวเรียงหน้ากระดานบนกำแพงค่ายทหารรอแค่คำสั่งรองแม่ทัพเท่านั้นการรบเหมือนกับที่วางแผนเอาไว้กับท่านแม่ทัพฝูทรงทุกอย่างและไม่ประมาทอย่างเด็ดขาดไป่หลันส่งสัณญาณมือยกขึ้นและบอกให้ยิงทันทีพร้อมกันที่เห็นมือของท่านอ๋องยกขึ้น ให้บุกเข้ากำแพงเมือง ลูกปืนยิงแสกหน้าผากของอ๋องอี้ถูและคนสนิททั้ง

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 60

    ในเวลาสองอาทิตย์ที่ข้าศึกจะมาถึงเมืองหลวงฮ้องเต้ได้เกณฑ์ชาวบ้านที่อยู่ทางที่ข้าศึกจะผ่านให้ไปหลบภัยบนภูเขาที่สร้างเป็นที่หลบภัยชั่วคราวทุกหมู่บ้านและเตรียมรับมืออย่างแข็งแกร่งในทุกวันหลินไป่หลันก็ออกไปช่วยหารทำระเบิดและแปรรูปอาหารแห้งให้เพียงพอและยังมีสัตว์ที่ดักได้ขนลงมาเลี้ยงขยายพันธุ์อีก ส่วนปลานำมาตากแดดทำปลาร้าปลาส้มกุ้งจ๋อมปลาจ๋อมไว้กินกับข้าวสวยร้อนๆและรมควันปลาย่างไว้อีกเยอะแยะส่วนท่านแม่ของเธอก็ไปช่วยลูกสะใภ้ปรุงยาทุกวันเหมือนกันแต่ทุกเย็นต้องกลับมาเสวยมื้อเย็นที่เรือนรับรองจนดึกทุกคืนจึงจะกลับไปตำหนักของตัวเอง ส่วนกลางวันก็กลับไปเสวยกับบิดาและมารดาเพื่อที่พวกท่านจะวางใจไม่เป็นห่วงเวลาไปช่วยงานพระชายาและไปปรุงยาที่โรงหมอหลวงส่วนบิดาของเธอที่เดินทางมาถึงแคว้นเว่ยตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว ในวันที่ท่านแม่วิ่งเข้ากอดท่านพ่อคนหล่อในตอนค่ำที่มาถึงและเรียกท่านพ่อว่าท่านพี่ ไป่หลันอยากหัวเราะดังๆท่านพ่อตกใจจนหน้าซีดที่องค์หญิงลี่อิงฮวากอดและเรียกท่านว่าท่านพี่ ทั้งยังกอดเขาร้องให้และเล่าเรื่องราวที่อยู่ด้วยกันและตั้งชื้อลูกก่อนจะเกิดว่าให้ชื่ออะไรบ้าง บิดาตกใจและเรียกองค์หญิงว่าเป็นน้

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 59

    หลินไป่หลันตั้งสติและจับมือองค์หญิงลี่อิงและตบหลังมือเบาๆ"ใจเย็นก่อนเพคะองค์หญิงลี่อิงฮวาค่อยๆเล่าเพคะหม่อมฉันรับฟังทุกอย่างที่องค์หญิงจะเล่าให้ฟังเพคะ"หลังจากสงบใจอยู่พักหนึ่งองค์หญิงลี่อิงก็เริ่มเล่าเรื่องของเธอกับหลินไป่หลันหลินฟางเซียนคือชื่อของเธออดีตคือภรรยาของท่านราชครูหลินตรงให่และเสียชีวิตตอนลูกสาวได้10ขวบ"วันนั้นแม่เข้าวังไปงานเลี้ยงกับบิดาของเจ้าโดนวางยาพิษโดยไม่รู้ตัวจึงล้มป่วยและเสียชีวิตในที่สุด คนที่วางยาพิษคือคนที่หลงรักบิดาของเจ้าแต่บิดาเจ้าไม่รักตอบกลับมาแต่งงานกับแม่ทำให้นางเสียใจและอาฆาตแค้นโดยที่แม่ไม่รู้เลยว่านางเข้ามาแก้แค้นและวางยา คิดว่าแม่ตายไปบิดาของลูกจะรับนางมาเป็นเมียอีกคนแต่ดีที่บิดาของลูกมั่นคงในความรักกับแม่จึงไม่รับรักนางตอบ นางจึงโกรธมากพูดเหมือนคนเสียสติบิดาถึงรู้ว่าแม่โดนวางยามันไม่ออกฤทธิ์ทันทีมันค่อยๆกัดกินที่ละน้อยกว่าจะรู้ก็สายแม่จึงเสียชีวิตจากลูกทั้งสอง" องค์หญิงเล่าไปน้ำตาก็ไหลไปและเอามือลูบแก้มไป่หลันไปด้วยความรัก"แล้วคนที่วางยาท่านแม่ละเจ้าค่ะท่านพ่อทำอย่างไร" กับนางไป่หลันถามมารดาต่อด้วยความอยากรู้"บิดาของเจ้าก็จับนางกรอกยาพิษแบบเดี

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 58

    หลินไป่หลันสอนทหารที่ขึ้นเขาให้รู้จักผักป่าที่กินได้เห็ดป่าเถามันเทศมันฝรั่งและสอนทำที่ดักปลาอยู่หนึ่งอาทิตย์ ส่วนหลุมดักสัตว์เป็นคนสนิทของท่านอ๋องที่สอนทั้งทำที่ดักและบอกวิธีดักสัตว์ใส่รอบดักปลาพาเก็บผักบุ้งมาผัดกินกันอย่างอร่อยส่วนแม่ทัพฝูทรงก็ขึ้นเขาไปช่วยองค์หญิงลี่จูไปเก็บสมุนไพรเหมือนเดิมอยู่หนึ่งอาทิตย์เหมือนกันและพากันไปปรุงยาที่โรงหมอหลวงหนักเข้าไม่กลับมากินข้าวกับน้องสาวเลย ขลุกอยู่กับองค์หญิงทั้งคืนเพื่อเร่งปรุงยาให้ได้เยอะที่สุด กลับมาก็นั่งยิ้มตาหวานในตอนเช้ากับน้องสาวไป่หลันบอกเย้ายอกพี่ชายเหม็นกลิ่นความรักจึงได้เจอแจกค้อนจากพี่ชายในวันนั้นมาส่วนวันนี้ทุกคนหยุดเพื่อจะวางแผนรบและฟังสายข่าวที่ไปสืบความว่าอ๋องอี้ถูนำทหารมาถึงไหนแล้วจะได้เตรียมรับมือถูก"ไม่เกินสองอาทิตย์ขบวนทหารจะถึงชายแดนฝั่งแม่ที่แม่ทัพฝูทรงดูแลขบวนหนึ่งและขบวนที่ท่านอ๋องนำมาเองคือมุ่งสู่วังหลวงพะย่ะค่ะฝ่าบาท" ม้าเร็วเข้ามารายงานในท้องพระโรงฮ้องเต้จึงปรึกษาแม่ทัพใหญ่ของพระองค์เองพร้อมทั้งอ๋องโม้เทียนหลงและแม่ทัพใหญ่ฝูทรงต่อในห้องส่วน"พระองค์หม่อมฉันวางแผนเอาไว้กับแม่ทัพของพระองค์แล้วพ่ะย่ะค่ะ" แม่ทัพฝ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status