Home / โรแมนติก / เคสรักเคสร้าย / 3 | พี่มารับหนูหน่อย

Share

3 | พี่มารับหนูหน่อย

last update Last Updated: 2025-05-15 12:51:08

เอวา เอวา เอวา.. ออกมาสิ!

โลมานั่งอยู่หน้ากล้อง เธอเลือกอัดวิดิโอเพราะไม่เชื่อในสิ่งที่รอนพูด สิ่งที่รอนบอกมันทำให้เธอรู้สึกว่าเธอกำลังจะเป็นบ้ามากกว่าป่วย

“ออกมาสิเอวา!” แต่มันมีหลายอย่างที่ฉันพิสูจน์ไม่ได้เลย

ความทรงจำของฉันบางครั้งมันหายไป

ทุกครั้งที่จำอะไรไม่ได้ก็จะตื่นขึ้นมาพร้อมกับคราบเลือดและผู้ชายที่สลบหรือบาดเจ็บข้างๆเสมอ โลมาทึ้งหัวตัวเอง เธอมองกล้องตรงหน้าและพยายามเฟ้นหาตัวบุคคลที่เป็นอีกหนึ่งอัตลักษณ์ของเธอ แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

เพร้ง! รีโมทแอร์ถูกเขวี้ยงใส่กล้องจนเลนส์แตก ฉันจะกลายเป็นฆาตกรฆ่าคนไปแล้วสินะ

ความกลัวฟุ้งจนคลุมตัวเอง โลมาอยู่คนเดียวไม่ได้แล้วในคืนนี้

ฉันต้องทำอะไรสักอย่างให้ฉันหลับ เพราะงั้น.. ฉันต้องออกไปดื่ม แสงสีเสียงตามผับคงจะทำให้ฉันไม่ต้องรู้สึกกังวล..

โลมาใช้วิธีนี้เป็นทางออกเสมอมา ทุกครั้งที่เธอตื่นขึ้นมาพบเจอกับเหตุการณ์เดิมๆ เธอจะกลัววจนไม่สามารถหลับได้ด้วยตัวเองไปสักระยะ และทำให้เธอต้องหันหน้าพึ่งพาแอลกฮอล์ แม้ในใจจะมีหน้าของรอนโผล่ขึ้นมา รอนน่าจะเป็นคนเดียวที่เข้าใจอาการของเธอมากที่สุด

แต่ฉันก็ยังไม่พร้อมที่จะเชื่อว่าฉันเป็นแบบ พี่รอนพูด

Loma phatthara

นอนไม่ได้เลย

สเตตัสถูกเช็คอินที่ร้านเหล้านั่งดื่ม วิวสวยริมน้ำ เห็นบ่อน้อยๆแค่นี้สำหรับคนเมาละก็.. ตกลงไปตายน้ำตื้นได้ง่ายๆเลย

ฉันนั่งดื่มไปเรื่อยๆอารมณ์แบบเหงาๆคนเดียว ก่อนจะมีเเชทเด้งจาก น้ำฟ้า เพื่อนสาวหนึ่งในไม่กี่คนที่ฉันสนิทด้วย

‘ไม่ชวน’

‘ก็นึกว่าติดพี่ซี’

‘ยังอยู่ไหม จะไปกินด้วย’

‘มาสิ เหงาจะแย่’

เบียร์รสนุ่มชวนให้เพลิดเพลินจนลืมปัญหาที่คั่งค้าง โลมาดื่มเบียร์เอื่อยเชื่อยตกเกือบชั่วโมง

“นี่ฉันมาช้าไปหรือเปล่าเนี่ย รีบเหยียบมาเลยนะบอกก่อน”

“..อืดเป็นเต่าแบบนี้ ถ้ามีกระต่ายคือเสียผู้หลังเส้นชัยแล้วนะ”

“ฉันอยู่พัทยานะคะ ปกติ2ชั่วโมงนี่ครึ่งชั่วโมงฉันก็ซิ่งท้านรกเหมือนกันแหละ” น้ำฟ้านั่งลงข้างโลมาที่ฟุ้บหน้าลงกับโต๊ะ ก็ไม่ได้เมาจนไร้สติ แต่มันกรึ่มมาพอที่ถ้าฝืนกินอีกสักแก้วสองแก้ว ทุกอย่างที่อยู่ในท้องก็คงจะนองอยู่ข้างๆฉัน ก็เมานั่นแหละนะ

“หัวทิ่มแบบนี้นี่พี่บัสรู้หรือเปล่า?”

“ไม่มีใครรู้”

“เยี่ยม.. น้องคะ ขอเบียร์สดสองค่ะ”

“เบียร์สดคือหายนะ~” โลมาที่ตกเป็นทาสของเบียร์สดในระยะเวลาครึ่งชั่วโมงล่อแล่ แต่กับน้ำฟ้า เธอดื่มมันราวกับน้ำเปล่า

“เอาละ ฉันไม่ได้บึ่งจากพัทยามากรุงเทพเพื่อนั่งกินเบียร์สด”

“แล้วมาทำอะไร”

“ปัญหาที่มีอะ เล่ามา”

“….”

“อย่ามาโกหกฉันนะ เล่า” น้ำฟ้าต่อมแสกนไวกว่า5G ขืนฉันไม่พูดละก็ยัยนี่ได้โกรธข้ามวันข้ามคืนข้ามเดือนข้ามปีแน่ๆ แต่จะให้พูดว่าไงละ

‘ฉันมีอีกคนอยู่ในตัว แล้วก็นิสัยไม่ดีแบบมากๆ’ แบบนี้ได้อ้อ?

‘ฉันป่วย ความทรงจำขาดหาย ตื่นขึ้นมาแล้วเจอผู้ชายบาดเจ็บนอนอยู่ข้างๆ แบบนี้เหรอ?’

ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย โลมาเลยเลือกที่จะเสยผมลวกๆเพราะยังไม่พร้อมจะเล่าเรื่องราวที่ตัวเองยังไม่แน่ชัด อีกอย่าง.. แม้แต่การรักษาก็ยังไม่ได้คิดริเริ่มเลยด้วยซ้ำ

“งั้นขอเปิดประเด็นเลยละกัน!”

“..อะไร?”

“แกกับพี่หมอรอน ผัวมโนผัวในฝันของฉันนี่มันยังไง!” ทำไมถึงมีพี่รอนมาเกี่ยวละ ฉันมองหน้าน้ำฟ้าค้างเพราะไม่เข้าใจ เปิดประเด็นอะไร? เรื่องพี่รอนเหรอ? แล้วมันเรื่องอะไรละ?

“ไม่ต้องมาทำหน้าไขสือยะ ฉันเห็นนะว่าในเฟสบุ๊คพี่เขามากกฝดถูกใจรูปแกด้วย”

“..รูปไหนก่อน? ไม่เห็นรู้เรื่องเลย”

ฉันพยายามประคองสติแล้วหยิบมือถือ

“รูปล่าสุด รูปล่าสุด!”

“..รูปที่ฉันจือปากอะเหรอ?”

“เออสิ!” ตาโตเป็นไข่ห่านละสิ

โลมารีบเบิกตาไล่เช็คจำนวนของคนที่มาถูกใจรูปแอ๊บแบ๊วหวานใสของเธอ ก่อนจะเจอว่ามีเฟสบุ๊คของรอนมากดถูกใจให้เธอจริงๆ

“รายนั้นไม่ใช่พวกกดถูกใจให้ใครง่ายๆนะ”

“แล้วว?”

“กดถูกใจเลยนะ!”

“..สุดท้ายแกรีบเหยียบจากพัทยามากรุงเทพเพื่อถามเรื่องนี้หรอกเหรอยะ”

“ก็พี่รอนมากดถูกใจปุ๊บ แกก็โพสว่าอยู่ร้านเหล้าปั๊บ”

“….”

“จะบอกว่าเรื่องทั้งหมดไม่เกี่ยวกัน?”

“ใช่ ไม่เกี่ยวกันสักนิด”

“..เสียเที่ยวเหรอเนี่ย?” โลมาประคองหน้าของน้ำฟ้าด้วยสองมือ

“..เป็นห่วงเพื่อนมึงด้วยสิคะ”

“แกก็รู้สำหรับฉัน ผู้ชายสำคัญกว่าเพื่อนเสมอ” เชื่อเขาเลย

ฉันถอยมานั่งกระดกเบียร์ต่ออีกนิดน่าจะดีกว่า ถึงแม้ว่าน้ำฟ้าจะยังอยากรู้ต้นตอที่ทำให้ฉันต้องมานั่งดื่มเบียร์จนเมามาย

“..ฉันว่าพอก่อนไหม พรุ่งนี้จะลุกไม่ไหวเอานะ”

“นั่นสิ ..ไปส่งหน่อยได้ไหม”

“อ่าๆ” น้ำฟ้าจัดการเช็คบิลให้ฉันเรียบร้อย ส่วนเรื่องเครื่องดื่มที่ฉันกินๆไปพรุ่งนี้ค่อยโอนเงินให้น้ำฟ้าทีหลัง เพื่อนสาวเริ่มประคองเพื่อนได้ไม่นาน กลับมีสายโทรเข้า ทำให้น้ำฟ้าต้องรับสายที่ว่า

“ฮัลโหล ห๊าาาา!!!”

“….”

“อา โอเคๆ”

“มีอะไรเหรอ?”

“แม่ฉันนะสิลื่นล้มในห้องน้ำ ต้องรีบพาไปโรงพยาบาลด่วนเลย”

“อ้าว! งั้นแกรีบพาแม่ไปโรงพยาบาลเถอะ ฉันกลับเองได้”

“แน่ใจเหรอ? สภาพไม่น่าไหวเลยนะ”

“เดี๋ยวฉันให้พี่เซบัสมารับ แกอะรีบไปเถอะ”

“..งั้นเหรอ โอเคๆ” มีเวลาแค่โบกมือลาเท่านั้น น้ำฟ้ามีเหตุให้ต้องรีบกลับแบบทันที แล้วทีนี้ฉันนี่สิ.. คงต้องให้พี่ชายมารับแล้วนั่นแหละ

โลมาควานหามือถือแล้วกดโทรออกแม้สายตาจะสะลืมสะลือ ซึ่งไม่นานนักที่ปลายทางรับสาย แต่พี่บัสไม่พูดอะไร

“พี่มารับหนูหน่อย~ ที่โรงเบียร์สด” พูดจบก็วางสาย ตอนนี้เหมือนจะอ้วกเต็มที ยัยน้ำฟ้าประคองฉันซะโงนเงน อ้วกจะพุ่งไปหลายรอยเลยด้วย

หาที่อ้วกก่อนดีกว่าฉัน~

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เคสรักเคสร้าย   ตอนพิเศษ | 3ปีผ่านไป..

    3ปีผ่านไป.. เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก วันนี้ฉันมาทำบุญให้แม่ ให้เปียและ.. ให้พ่อ ฉันยุติความรู้สึกแย่ๆทุกอย่างหลังจากความฝันในวันนั้น แม้ฉันจะไม่เคยฝันถึงพ่อสักครั้งก็ตามตลอดเวลาสามปีที่ผ่านมา พี่รอนเองก็เห็นด้วยกับการที่ฉันเลือกทำแบบนี้“โลมาเอาน้ำไปกรวดนะ”“เดี๋ยวพี่กับลูกรอตรงนี้แล้วกัน”“อื้ม” ฉันเดินหาต้นไม้ใหญ่ตามความเชื่อ กรวดน้ำลงดินขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับ แม่ พ่อ และเปียแบบที่เคย เมื่อก่อนเคยทำยังไง ตอนนี้ฉันก็ยังคงทำแบบนั้น วันนี้เป็นวันเกิดของยิปโซ เจ้าตัวเล็กสุดแสบประจำบ้าน“แม่ขาาา~” เสียงหวานร้องเรียกหลังจากน้ำหยดสุดท้ายถูกหยาดลงพื้น โลมาลุกขึ้นยืนพร้อมกับหันหลังไปหายิปโซแต่เพียงแวบเดียวเท่านั้นที่เธอหันกลับมา เด็กน้อยที่ใบหน้ามีแต่รอยยิ้ม ชุดเจ้าหญิงสีชมพู ถักผมเปียสองข้าง ทำเอาโลมาสตั้น ทั้งที่เธอเป็นคนถักเปียให้กับมือแท้ๆ ทำไมตอนนี้ถึงรู้สึกแบบนี้นะ.. โลมาเธอยืนแข็งทื่อทันทีที่เห็นยิปโซวิ่งเข้าปะทะร่างและสวมกอดเธอ แขนและขาของฉันเหมือนมีคนตรึงเอาไว้ ไม่มีแรงขยับ ฉันมั่นใจว่าฉันนิ่งไปเกือบนาทีที่ไม่ได้กอดยิปโซตอบ พอสติกลับคืนมา.. มือบางๆก็วางที่หัวเล็กๆของเจ้าตัวเ

  • เคสรักเคสร้าย   ตอนพิเศษ | เรื่อง ความฝัน

    หากย้อนกลับไป..เฮือก! โลมาสะดุ้งตื่นกลางดึก หัวใจเต้นรัวเหงื่อที่ชุ่มไปทั้งกาย ฉันหันมองพี่รอนที่นอนอยู่ข้างๆ ฉันอยากจะสะกิดบอกว่าฉันฝันร้าย.. มันก็ไม่เชิงร้ายหรอก แต่ว่า..ฉันฝันถึงเปีย…โลมานั่งกลืนน้ำลาย เปียกำลังจะบอกอะไร..ย้อนไปในความฝัน..ทุ่งหญ้าที่เหมือนกับสนามเด็กเล่นที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทำให้ฉันค่อยๆเดินสำรวจ เด็กสาวที่มองจากด้านหลังก็รู้ว่าถักเปียสองข้างกำลังนั่งเล่นดอกไม้นั่น.. ดอกไม้ดอกเล็กๆ.. กับชุดที่สวมอยู่ มันทำให้ฉันกลืนน้ำลายลงคอไม่ได้ ทั้งที่ผ่านมานานขนาดนี้.. แต่เธอยังไม่เปลี่ยนไปเลย.. “..เปีย เปียใช่ไหม?” เด็กสาวผมเปียหันกลับมาหาเธอ เธอยิ้มให้โลมาทันทีก่อนจะรีบลุกแล้วจูงมือเธอไปนั่งเล่นกับเธอ สีหน้าและรอยยิ้มมันมีแต่จะทำให้โลมาอยากจะร้องไห้ เปียในตอนนี้จะรู้ตัวไหม.. ว่าตายไปแล้ว“เปีย”“รู้น่า แต่จะเศร้าทำไมละ บางทีแบบนี้มันก็ไม่ได้แย่นะ” เปียพูดขึ้นมาทั้งที่ใบหน้าที่กำลังดูเหมือนมีความสุขด้วยซ้ำ แม้จะไม่ได้มองหน้าโลมา“ถ้าให้ฉันมีชีวิตอยู่ต่อสิ แบบนั้นน่าจะหนักเอาการณ์เลยละ”“..มันจบแล้วเปีย ไอ้ชั่วนั่นมันเข้าคุกแล้ว ศาลตัดสินไม่ให้ประกันตัวไปตลอดชีวิตเลย

  • เคสรักเคสร้าย   76 | คำลา เมื่อถึงเวลา END

    ครึ่งชั่วโมง มันจะทำสำเร็จไหมวะ.. รอนถอนหายใจ เขากลัวว่าทุกอย่างมันจะล่มนะสิ โลมาที่เดินออกมาจากห้องน้ำ ยืนเช็ดมือกับผ้าเงียบๆอยู่ที่มุมห้อง“ดูกังวลจังนะ รู้ไหมว่าโลมามันคิดอะไรอยู่?” ประโยคที่ว่าทำให้รอนหันกลับไปหาคนตัวน้อย สังเกตท่าทางและพฤติกรรม“สวัสดีนะหมอ ขอออกตัวก่อนว่า โลมาไม่ได้รู้สึกไม่ปลอดภัยกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ฉันก็แค่อยากจะออกมาสูดอากาศข้างนอกก็แค่นั้น แล้วก็.. มีเรื่องอยากบอก”“เอวา? จะบอกอะไร?”“ก็..” เอวาโยนผ้าเช็ดมือลงถังผ้า เดินประคองท้องน้อยๆผ่านหน้ารอนไปนั่งที่ปลายเตียง “รู้ไหมว่าโลมามันคิดอะไร?” นิ้วเรียวชี้ที่ขมับสมอง รอยยิ้มแบบแข็งๆยิ้มให้กับคนเป็นหมอ“….”“เอาเป็นว่า สิ่งที่หมอต้องทำก็คือบอกฉันมาให้หมดว่าตอนนี้กำลังจะคิดทำอะไร?”“ถ้าฉันบอกเธอ โลมาก็รู้”“อ๋าา~ เซอร์ไพส์” เอวาพงกหัวเล็กน้อย ก่อนจะแค่นยิ้มที่มุมปาก “อะไรนะที่จะเซอร์ไพส์คนท้องได้แบบตรึงจิตตรึงใจ”“….”“ไอ้การลากทุกคนมาครบองค์แบบนี้.. เรื่องต้องใหญ่มากใช่ไหมละ” และเพราะรอนอ่านทางออก เอวาน่าจะรู้แล้วว่าเขากำลังอยากจะทำอะไร“ก็ถ้ารู้แล้วช่วยอยู่เงียบๆได้ไหม?”“ข้อแลกเปลี่ยน”“..จะเอาอะไร?”“อะไ

  • เคสรักเคสร้าย   75 | ขอความร่วมมือ

    น่าแปลก.. ที่เลยเวลางานมานานขนาดนี้แล้วแท้ๆแต่พี่รอนก็ยังไม่กลับมาสักที ฉันไม่เคยใจร้อนขนาดนี้มาก่อน แค่เพียงพี่เขาผิดเวลา.. ฉันก็อยากจะพังบ้านให้เละไปทั้งหลัง“..ป้าชุคะ นี่ผ่านมากี่ชั่วโมงแล้วคะ”“..เอ่อ สี่ชั่วโมงแล้วค่ะ แต่ว่าปกติหมอไม่เคยกลับบ้านเลสขนาดนี้นะ อาจจะติดคนไข้อยู่ก็ได้ค่ะ”“รักษาอะไรกันตั้งสี่ชั่วโมง รักษาคนป่วยทั้งหมู่บ้านหรือไง” โลมาหงุดหงิด คำพูดคำจาแทบไม่ต้องใช้การพิจารณาก่อนจะปริปากพูดสักนิด แม่บ้านคนสำคัญนั่งมองโลมา ขาของเธอเริ่มอยู่ไม่ยิ่ง ชะเง้อชะโงกหน้าสลับกับมองเวลาที่นาฬิกาติดผนัง“ป้าชุคะ”“ขาาา”“หงุดหงิด”“ป้ารู้ค่ะ”“อารมณ์ไม่ดี”“อันนี้ป้าก็รู้ค่ะ”“โลมาอยากจะพังบ้าน!”“โอยยยย ใจเย็นๆนะหนูโลมาาาา หมอไปหัวทิ่มหัวตำอยู่ที่ไหนกันนะเนี่ยนานขนาดนี้”“ใช่ไหมละ!” ป้าชุก็แค่เออออตามอารมณ์คนท้องให้เธอพอใจเย็นลงมาบ้าง จะไปขัดเขาในเวลานี้เดี๋ยวก่อนที่บ้านจะพัง คนที่นอนหลับไม่รู้เรื่องตรงนี้จะตายคาโซฟาซะก่อนโลมายังไม่ยอมหยุดอารมณ์ที่แสนหงุดหงิดจนเธอเดินไปยืนมองที่ประตู“สวนบ้านเราควรมีดอกไม้ดอกเล็กๆที่สุด!”“ใช่ค่าา ใช่ๆเลย บ้านจะได้ร่มเย็น” แม่บ้านรีบเออออก่อนจะ

  • เคสรักเคสร้าย   74 | เพื่อนที่น่ารัก

    “..ไอ้บัส”“รายนั้นจะทำแผนแตกไหมเนี่ย ปากยิ่งเปราะๆอยู่ด้วย”“..ฉันว่าไม่ มันยังไม่รู้”“ก็เพราะว่ายังไม่รู้นี่แหละถึงน่ากังวล โลมาไม่ใช่คนซื่อบื้อขนาดนั้น แถมไอ้คนพี่ก็.. นอนหลับอยู่ตรงนั้นด้วย” รอนถอนหายใจเมื่อยืนมองดูกล้องวงจรจากกลางบ้านติ๊งค์~ เสียงไลน์ดังขึ้นทำให้คนเป็นหมออ่านมัน ข้อความจากป้าชุทำให้เขานิ่งไป“..อะไรเหรอ?”“ป้าชุบอกว่าโลมาเอาแต่พูดถึงดอกไม้ดอกเล็กๆ”“….”“ดอกอะไรก็ได้ที่เป็นดอกเล็กๆ กินข้าวไป พูดถึงดอกไม้ไป” รอนอ่านข้อความในมือถือต่อไปจนจบแชทของป้าชุ“นางเริ่มแพ้ท้องละมั้งเนี่ย”“….”“คนรู้จักฉันนะ แพ้ท้องยังไงรู้ไหม? นางอยากกินดินเลยนะ นางบอกว่ากลิ่นมันหอม อย่างโลมานี่.. อาการแบบนี้ก็น่าจะใช่”“..แล้วฉันควรทำไง?”“ก็เอาใจเมียสิคะ เวลาแบบนี้นะ เมียอยากได้อะไรพี่ต้องให้เธอให้หมด”“….”“ต่อให้จะเป็นดาวเป็นเดือนก็ตาม”“..โลมาไม่น่าจะต้องการอะไรขนาดนั้น”“ก็ถ้านั่งกินข้าวแล้วเพ้อถึงดอกไม้ดอกเล็กเล้กกกได้ขนาดนี้ อะไรก็เกิดขึ้นได้กับคนท้องรู้ไว้เลย”“พูดอย่างกับคนเคยท้อง”“มันก็คง.. อารมณ์แปรปรวนเหมือนตอนเป็นเมนส์ละน่า” ออยยืนกอดอกในขณะที่รอนก็ยืนขมวดคิ้วแล้วกัดปาก“จ

  • เคสรักเคสร้าย   73 | ต้องการลูกมือไหมอ่า?

    #RON PARTโรงพยาบาล“แกๆ แกว่าช่วงหลังนี่หมอรอนดูยิ้มเยอะขึ้นม้ะ?”“อยู่แล้วแหละ ยิ้มทีจะพาใจฉันละลายยย นี่ก็แทบจะยอมตั้งท้องให้เลยนะเนี่ยยย~” พยาบาลฝึกหัด เกาะประตูห้องตรวจของรอน แอบสอดแอบส่องดูวิธีการรักษาบ้างแหละ ตักตวงใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาบางแหละ“แกว่า หมอรอนจะมีแฟนหรือยังนะ>““หมอรอนมีเมียแล้วจ่ะ แล้วเมียก็ท้องอยู่ด้วย”“อึ่ก!” คนที่เข้ามาแทนกกลางระหว่างบทสนทนาเห็นทีจะเป็นใครไม่ได้นอกจากออย เธอยืนยิ้มมองหน้าพยาบาลสาวฝึกหัดสามคน และหันองศาหน้ายิ้มรับทุกคนไปอีกในท่ายืนกอดแฟ้มเคส“งานพวกเธอเหรอ ที่ทำอยู่?”“เปล่า เปล่าค่ะ!”“งั้นเชิญ”“โวกเหวกอะไรกัน?” รอนที่เดินออกมาจากห้องตรวจพอดี ดูดกาแฟดำในแก้วแล้วมองหน้าออยที่หอบแฟ้มเอกสารอีกสองฉบับ เหล่าพยาบาลฝึกหัดรีบวิ่งไปก่อนที่เขาจะออกมา“ยังไม่หมด?”“สองเคสสุดท้ายแล้วละ ..พักหลังเนื้อหอมจัดเลยนะ เด็กพวกนั้นวันๆไม่ทำอะไร เอาแต่นั่งตั้งคำถามว่าหมอมีเมียมีแฟนแล้วหรือยัง”“..แล้วเธอตอบไปว่าไง?”“ก็บอกว่ามีเมียมีลูกแล้วสิ” ผมขำเบาๆ ก่อนจะอนุญาตให้ออยเข้าไปในห้องตรวจ เธอวางแฟ้มของเคสที่น่าจะ น่าจะเป็นสองเคสสุดท้ายของวันนี้ “สองเคสสุดท้ายขอ

  • เคสรักเคสร้าย   72 | ขอบคุณที่ดูแลพวกเราเป็นอย่างดี

    “เอวาออกมาถี่จังนะคะ”“เธอไม่ได้ออกมาทำร้ายใคร”“….”“เหมือนออกมา แค่บอกความต้องการ.. เอวาไม่เห็นด้วยกับเรื่องของเปีย.. คงอยากจะให้อาจารย์ได้ตายจริงๆ”“เฮ้อ~”“แต่ฉันก็เข้าใจเอวานะ” พี่รอนพูดก่อนจะตีไฟเลี้ยว แล้วเลี้ยวรถเข้าประตูรั้วบ้าน ฉันที่นั่งมองรองเท้าของพี่รอนที่ฉันสวมอยู่เลยต้องหันกลับไปมอง“ก็มันเป็นมุมมองของคนที่ต้องคอยออกมาจัดการความกลัวให้เราอยู่ตลอดไง”“..โลมารู้ค่ะ ว่าถ้าไม่มีเอวา โลมาคงไม่ได้มีชีวิตมานั่งอยู่ตรงนี้ มันหลายครั้งหลายครามากๆที่ชีวิตโลมาต้องประสบพบเจอกับ.. ผู้ชายใจร้ายพวกนั้น พวกนั้นชอบมองว่าโลมาอ่อนแอ ทุกอย่างเริ่มต้นจากการแกล้ง.. และเเกล้งแรงขึ้นเรื่อยๆ เพียงปลายนิ้วที่ผู้ชายพวกฉันแตะต้อง โลมาจะภาพตัดไปเสมอ แล้วก็จะตื่นขึ้นมาพร้อมกับสภาพของคนพวกนั้นที่เต็มไปด้วยบาดแผล และความเจ็บ”“….”“กลัวแทบตายตอนนั้น กลัวว่าจะพลั้งมือทำคนพวกนั้นตาย ทุกครั้งโลมาจำอะไรไม่ได้เลย แต่มันจะมีเพียงความรู้สึกเดียว และเป็นความรู้สึกนั้นมาตลอด.. คือโลมาคิดว่าสิ่งพวกนั้น โลมาเป็นคนทำจริงๆ แต่แค่ไม่อยากจะยอมรับก็แค่นั้นเอง พี่เข้าใจไหม แบบ.. ฉันต้องผิดปกติอะไรสักอย่าง”“เข้าใจครั

  • เคสรักเคสร้าย   71 | คำตัดสินของศาล

    หลังจากเรื่องราวที่เกิดขึ้น เรื่องของเปียถูกเก็บเป็นความลับตามคำขอของโลมา ด้วยความเห็นที่ว่า.. เปีย ไม่ชอบอะไรที่ทำให้ทุกคนมองเธอไม่ดี แม้ว่าลึกๆในใจ เอวาอยากจะออกมาอีกสักครั้ง แล้วจัดการไอ้พ่อเลี้ยงเวรจะไลให้ตายไปอย่างช้าๆและทรมาน อยากจะเห็นกับตา สีหน้าของมันตอนที่กำลังจะตายแม้ว่าทุกคนในที่นี้.. ก็อยากให้โลมาเลือกพูดเรื่องเปียออกไป เพราะอย่างน้อยๆ ก็น่าจะทวงคืนความยุติธรรมให้กับเปียได้บ้าง“..อย่าออกมานะเอวา” เพราะโลมาพูดออกเสียง ทำให้ทุกคนที่ยืนเคียงข้างได้ยินและมองหน้ากัน“..มึงเอาพระมาดิ๊” แม้เซบัสจะพูดติดตลก“กูไม่ใช่ผี==^” เอวาออกมาจริงๆ สถานการณ์ตอนนี้อาจจะกดดันอยู่พอสมควร เอวาออกมาและตอกกลับเซบัสด้วยน้ำเสียงที่ไม่ต้องเสียเวลาสังเกตให้เหนื่อยเปล่า เอวายืนกอดอก เธอบู้ปากล้อเลียนตามคำพูดของศาลที่ตัดสินให้อาจารย์ฐานัฐจำคุกตลอดชีวิตแบบไม่ให้ประกันตัว สายตาก็มองไปที่ภรรยาของอาจารย์ที่กำลังร้องไห้เจียนขาดใจ ไม่ได้มีความเห็นใจแกมอยู่ในนั้นและไม่พอใจกับสิ่งที่โลมาเลือก.. เห็นใจทำไมคนตาย.. เห็นใจคนที่อยู่นี่! ถึงจะถูก.. เอวาคิดแบบนั้นฝั่งโลมามีพยานและหลักฐานมากพอที่จะเอาผิดฐานัฐ และ

  • เคสรักเคสร้าย   70 | แค่แตกใส่หน้าก็พอ

    เตียงนอนเหมือนจะนุ่มกว่าที่เคย ฉันมองหน้าพี่รอนไม่ละ ตั้งแต่ขึ้นห้องมา พี่เขาพาฉันมานอน ห่มผ้าให้ปรับแอร์แล้วก็กำลังก้มหน้าลงมาหากันแบบต่ำมากๆ..มือบางดันอก“พี่ต้องเอาเบาๆนะ” แต่รอนหยุดชะงัก เขาแค่นเสียงขำในลำคอ ใช้มือบีบจมูกโด่งของโลมา“..เงี่ยuหรือเรา?”“เปล่าซะหน่อย ก็เห็นก้มลงมาต่ำ” แก้มแดงเป็นพวงตำแย หลบหลีกสายตาคนเป็นหมออย่างชัดเจน ฉันเข้าใจว่าจะโดนอีกแน่ๆ ก็ต้องหน้าแตกรอบสอง เพราะสิ่งที่พี่รอนทำ เขาก็แค่จะก้มลงมาเพื่อกอมแก้มกันก็เท่านั้น.. ไอ้เราก็ไปจำมาจากไหนนะที่เอะอะอะไรก็จะโดนปล้ำอย่างเดียว.. “นอนได้แล้ว”“..แต่โลมาไม่ง่วงไง”“แล้วต้องทำยังไง?”“..ก็ ไม่รู้สิ ก็ไม่เคยนอนไวขนาดนี้แล้วก็ไม่เคย” รอนยกมือห้ามทำให้ฉันหยุดพูด“เดี๋ยวมา” คนเป็นหมอเดินออกจากห้องไป ประตูที่ปิดสนิทเปิดอีกครั้งเมื่อหมอรอนกลับมา“แค่ลงไปบอกพวกที่เหลือ ว่าฉันจะอยู่กลับเมีย”“…”“ไซหัวกลับไปสักที”“โธ่ จะเย็นชากับเพื่อนให้ได้อะไร”“นี่..” หมอรอนหยุดนิ่งแล้วแค่นถาม “สรุปว่ากลัวผู้ชายหรือชอบให้ผู้ชายอยู่รอบๆตัวกันแน่?”“เอ้า! โลมาก็ต้องกลัวผู้ชายสิ แต่ว่า แต่ว่า…” คนตัวน้อยอมยิ้ม ลุกขึ้นเดินเข่าด้วยท่าท

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status