66 | ประโยคบอกรัก

เป็นไปตามคาด.. เอาจริงๆ วันนี้ฉันก็ไม่ได้อยากจะมาที่นี่สักเท่าไหร่ พ่อเลี้ยงของฉันหรืออาจารย์ฐานัฐถูกจับเข้าคุกกรณีกระทำชำเราเด็ก ทั้งหลักฐาน คลิป รูปภาพเป็นดั่งหลักฐานมัดตัว

แม้ว่าฉันจะไม่ได้ยืนหลบอยู่หลังพี่รอน สายตาของอาจารย์ก็มองฉันราวกับโกรธแค้นแบบไม่หลบซ่อนเหมือนกัน ผู้คนต่างรุมประนามกันอยู่ด้านนอกของสถานีตำรวจ เพราะหลายๆครอบครัวที่อยู่ตรงนี้ ก็คือครอบครัวของเด็กน้อยที่ถูกกระทำชำเราโดยอาจารย์ในวันนั้น แม้ว่าเด็กๆที่มาด้วยจะมีท่าทีเกรงกลัว แต่กับพ่อแม่ญาติพี่น้องของพวกเขากลับเลือดขึ้นหน้า

‘มึงรู้ไหมว่ามึงทำให้ลูกกูกลัวจนพูดไม่ได้! เด็กคนนึงต้องเป็นใบ้เพราะความเหี้ยของมึง! แค่ติดคุกยังน้อยไป ตายห่าไปซะ!’

‘เออ! ตายไปซะ!’ แม้จะมีข้าวของถูกเขวี้ยงถูกปา แต่มันก็ไม่โดนกระทบร่างกายอาจารย์แม้แต่น้อย

ฉันกำมือพี่รอนแน่น

“โลมา”

“..ครูสายฝน? มาด้วยเหรอคะเนี่ย?”

“อืม ขอมาดูให้เห็นกับตาหน่อย ไอ้คนที่มันทำให้เปียต้องตายอย่าน่าสงสารแบบนั้น ว่ามันกำลังจะได้เข้าคุกแล้วจริงๆ”

“..ตำรวจรู้ไหมคะเรื่องนี้?”

“พวกเธอคิดว่าฉันควรทำไงดีละ? ควรจะบอกให้สังคมรุมประนาม หรือเก็บเรื่องนี้เอาไว้เพราะไม่อยากให้เป