LOGINShare
บทที่14...ผมแค่...อยาก!
Last Updated:
2025-06-21 14:38:14“แหวะ! อ็อก! อี๋! ทุเรศที่สุดเลย!” เธอใช้นิ้วมือกวาดน้ำเหนียวออกจากใบหน้าด้วยความขยะแขยงรังเกียจ น้ำของเขาเยอะจัดจนทำให้ใบหน้าสวย ๆ เหมือนโดนครีมโปะลงไปอย่างนั้นล่ะ “อึ๋ย! อี๋! ฉันขอเข้าห้องน้ำหน่อย มันเข้าตาฉัน ฉันลืมตาไม่ขึ้นเลย”
เขากรอกตามองบน “อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย ทำตัวเหมือนเด็กไปได้”
“เร็วสิคะ พาฉันไปห้องน้ำเดี๋ยวนี้!”
“คลานไปเองเลย”
“ท่านรองประธาน!! ฉันจะกรี๊ดแล้วนะ!!!”
เขาส่งเสียงจิ๊กจั๊กขัดใจ ก่อนจะช้อนร่างเธอขึ้นอุ้ม แล้วพาเข้าไปในห้องน้ำ วางร่างเธอลงตรงหน้าอ่างล้างหน้า จัดการเปิดก๊อกน้ำให้เสร็จสรรพ
หญิงสาวรีบกวักน้ำล้างหน้าด้วยความรวดเร็วลนลาน ถูไถเช็ดล้างคราบใคร่จนสะอาดหมดจดทุกรูขุมขน แต่พอลืมตาขึ้นมองก็ต้องตกใจผงะ เพราะได้สบตากับเขาผ่านกระจกใสแบบจัง ๆ
“อุ๊ยตาย! ยังอยู่อีกเหรอคะ!”
เขาครางฮึ่มฮ่ำในลำคอ มองเธอตาขวางข้น ขบกรามจนเป็นสัน “มันยังแข็งอยู่เลย!”
เธอกระพริบตาปริบๆ “เอ่อ...แต่...แต่ฉันทำตามที่คุณบอกแล้วนะ ถ้ามันยังไม่สงบก็แสดงว่า...มันเกิดจากตัวคุณเอง มันคงไม่ได้...”
“แถมยังร้อนเป็นไฟด้วย!!!”
“หา?” เธอหลุบตามองลำแข็งโด่ของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ “แล้วเจ็บมั้ยคะ?”
“ปวดคัดปกติ แต่มันร้อนจนเหมือนจะระเบิด!”
“ระเบิด...ระเบิดเวลา?” เธอเริ่มกังวล คิดไม่ตก “งั้นไปตรวจดูหน่อยมั้ยคะ บางทีคุณอาจจะติดเชื้อก็ได้ วันนี้คุณนอนกับผู้หญิงกี่คนคะ”
“นี่!”
“คุณควรไปตรวจนะคะ”
“นี่!!!”
เธอสะดุ้งโหยง “งั้นฉันกลับนะคะ”
“ตรวจให้หน่อย”
เธอตาเหลือก “เอ่อ...ฉันไม่ใช่หมอ...นะคะ”
“เร็ว!” เขาบังคับ ไม่ใช่ร้องขอ “จับดู!”
“จับดู?” เธอถอนหายใจอย่างระอา ทำไมเขาเอาแต่ใจอย่างนี้...
ชัชวินขยับใบหน้าเข้าใกล้เธออีกนิด ใบหน้าที่ทำให้ลูกชายของเขาเกิดอารมณ์จนฉุดไม่อยู่ ก่อนหน้านี้เขาแค่คิดจะแกล้งเธอเล่น ทำให้เธอกลัวจนตัวสั่นแล้วไม่กล้าเหิมเกริมกับเขาอีก แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนใจแล้ว เขาคิดจะทำทุกวิถีทางเพื่อจะได้มีเซ็กส์กับผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง
“ท่านรองประธานคะ”
“ถ้าคุณไม่จับ” น้ำเสียงแหบพร่าของเขา ช่างเข้ากันได้ดีกับใบหน้าดุหื่น “คุณจะไม่ได้ออกไปจากที่นี่”
“คุณไม่มีสิทธิ์บังคับฉัน”
“ผมจะทำทุกวิถีทาง” เขาก้มเข้าหาซอกคอขาวแล้วกระซิบกระซาบ ลมหายใจอุ่นซ่านของเขาทำให้เธอรู้สึกขนลุกขนชันและหายใจลำบาก เขากำลังร่ายมนต์ดำสะกดเธออย่างนั้นหรือ “เพื่อให้คุณหมดอนาคต และไม่มีความสุขอีกเลยตลอดชีวิต คุณจะไม่ได้เป็นพยาบาลอีกต่อไป”
“แค่จับใช่มั้ยคะ” เธอเอ่ยถามอย่างหวาดหวั่น เขายิ้มร้ายออกมา สาสมใจกับชัยชนะในครั้งที่สอง
“อย่าถามมาก ทำตามที่ผมบอกก็พอ”
เธอเสียเปรียบทุกทางเลยปาลิดา เธอไม่น่าก้าวเข้ามาในห้องนี้เลย...ถึงเขาจะมั่ว แต่เขาก็เลือก...มันยังใช้ได้อยู่ใช่มั้ย เขายังไม่ลืมใช่มั้ยว่าเธอเป็นใคร
“คุณเกลียดพยาบาลใช่มั้ยคะ”
เขาขมวดคิ้ว “อืม!”
“โอเคค่ะ” เธอตัดสินใจจบสถานการณ์อึดอัดนี้ด้วยการคว้าจับลำเอ็นของเขาแบบเต็มมือแล้วปล่อยแทบจะทันที “อุ๊ย! ร้อนจริง ๆ ด้วยค่ะ!!”
“ผมของขึ้นน่ะ” เขากระซิบใกล้หูเธอ พร้อมกันนั้นก็เลื่อนฝ่ามือขึ้นจับสะโพกกลมตึงแล้วขยับกายเธอให้ชิดแนบกับกายเขาทันที
“อุ๊ย! ท่านรอง!”
เขาจ้องเธอเขม็ง “ผมจะเอาคุณ”
“อะ...อะไรนะคะ!”
“ถ้าอยากออกไปจากห้องนี้ และยังได้ทำงานต่อ คลานขึ้นไปนอนบนเตียงซะดี ๆ”
ใจของเธอเต้นรัวไปหมดแล้ว อารมณ์และความรู้สึกในตอนนี้มันตีกันวุ่นวายไปหมด
“ล้อเล่นหรือคะ”
“เอาจริง”
“แต่ฉัน...เป็นพยาบาล”
“ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดสิ...แล้วคุณก็จะเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้น”
คำว่าผู้หญิงคนหนึ่งทำให้เธอรู้สึกลังเล...
“คุณชอบฉันเหรอ”
เขาหัวเราะหึ “ผมแค่...อยาก!”
Latest chapter
เจ็บ บทที่68...ตอนจบ - เป้าหมายของเขา...คือเธอ
“มันอาจเริ่มจาก...” ความสงสาร...ไม่ใช่หรอก มันไม่ใช่ความสงสารเลย แต่มันเป็นความรู้สึกอยากปกป้องผู้หญิงคนนี้ต่างหาก “เริ่มจากตอนนั้น ตอนที่เธอนอนอยู่บนเตียง ใกล้กับร่างของแม่ผม ผมเช็ดน้ำตาให้เธอ เด็กผู้หญิงที่ผมเคยรู้สึกอิจฉามาตลอด ผมบอกไม่ถูกหรอกว่าทำไม แต่ผมสัมผัสถึงหัวใจที่อบอุ่นของเธอได้ ผมรู้สึกดีเวลาอยู่กับเธอ เธอมีอะไรหลายอย่างที่เหมือนแม่ของผม”ปวีณาพอจะเข้าใจ “ถ้าคุณต้องการเธอจริงๆ คุณก็ควรแสดงความจริงใจกับเธอ ทำให้เธอรู้ว่าคุณรักเธอมากแค่ไหน ฉันจะให้โอกาสคุณเป็นครั้งที่สอง หรือจะเรียกว่าครั้งสุดท้ายก็ได้ ลองจีบเธออีกครั้ง”เขายิ้มดีใจ “ขอบคุณครับ ผมจะทำให้ดีที่สุด คุณรอดูได้เลย ผมจะพิสูจน์ให้คุณเห็น”“ถ้ามันต้องใช้เวลานานล่ะ”“นานแค่ไหนผมก็จะสู้ครับ ถ้าปลายทางของผมคือเธอ ผมไม่มีวันถอย”บทส่งท้ายเป้าหมายของเขา...คือเธอส่วนเป้าหมายของเธอ...คือไปให้ไกลจากเขาเขาจะทำยังไงให้เธอใจอ่อน และยอมเชื่อใจเขาอีกสักครั้ง มันอาจเป็นเรื่องง่ายหากผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ปาลิดา ซึ่งเป็นผู้หญิงที่ใจแข็งยิ่งกว่าหินเขาพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อเอาชนะใจเธอ ทั้งที่เขาก็สามารถเลือกใครก็ได้ เขาหล่อ รวย มี
เจ็บ บทที่67...ทำไมคุณถึงรักเธอ
“คุณวิน! พอได้แล้ว”“ไม่ต้องอายหรอกน่า คนรักกันมันน่าอายตรงไหน ผมรักปาลิดาครับทุกคน รักมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆเลย”ปาลิดาอายจนแทบจะมุดแผ่นดินหนี แอบบิดแขนเขาเพื่อลงโทษความบ้าของเขา แต่เขากลับยิ้มกวนใส่เธอซะงั้น ทุกคนที่มองเหตุการณ์พากันยิ้มและปรบมือให้ท่านประธานสุดเท่กันใหญ่ โดยเฉพาะน้ำพราวกับสุกัญญาที่พากันน้ำตาไหลด้วยความดีใจ หมอมินทร์แอบยิ้มด้วยความพอใจ เขาตัดสินใจถูกที่ทำแบบนี้ เพราะนอกจากจะแก้ข่าวให้ปาลิดาได้แล้ว ชัชวินยังยอมเปิดเผยความรู้สึกต่อหน้าทุกคน ที่สำคัญกว่านั้น หมอนิวราคงยอมปล่อยเขาซะทีภูมินทร์ยกนิ้วให้ชัชวิน แล้วหันหลังเดินจากไปอย่างอารมณ์ดี ส่วนหมอนิวราทั้งรู้สึกอายและเสียหน้า จึงรีบเดินหนีไปอีกทาง “เราแต่งงานกันเมื่อไหร่ เชิญทุกคนด้วยนะ”ปาลิดาทำหน้าแทบไม่ถูก ตอนนี้เธอไม่กล้าสู้หน้าใครเลย โดยเฉพาะแม่บุญธรรมและเพื่อนทั้งสองคน “ทำแบบนี้ทำไม”“ก็อยากประกาศให้ทุกคนรู้”เธอเม้มปากแน่น อยากจะด่า “แต่เรา...”“หรืออยากให้ผมพูดมากกว่านี้ เอามั้ย”“คุณ!”ชัชวินเห็นปวีณาเดินออกไป เขาผละจากปาลิดาแล้วเดินตามปวีณาไปทันทีสุกัญญากับน้ำพราวรีบเดินมาหาเธอด้วยท่าทางราวกับมุ่งร้าย ขณะทุกค
เจ็บ บทที่66...นี่แฟนผม
“เออ ฉันก็ได้ยินมา แต่ไม่เห็นหลักฐานเลย พยาบาลคนนั้นเป็นใครก็ยังไม่รู้”ปาลิดาแอบหน้าซีด ดูเหมือนข่าวลือจะเลอะเทอะไปกันใหญ่ “ถ้าเรื่องนี้เป็นความจริง ฉันว่าพยาบาลคนนั้นน่าจะโดนไล่ออกไปแล้วล่ะ”“จริงด้วย” สุกัญญาสนับสนุน แต่น้ำพราวกลับมองปาลิดาอย่างสงสัย“ยัยแก้ว!”ปาลิดาตกใจสะดุ้ง “อะไร”“เมื่อหลายวันก่อน ท่านประธานมาถามหาแกที่เคาน์เตอร์ ถามคำถามแปลก ๆด้วย”“ถามอะไรวะ” สุกัญญาสนใจขึ้นมาเลย“ถามว่า...เธอมีแฟนแล้วอย่างนั้นเหรอ?”สุกัญญาหน้าเหวอ “ทำไม...ประธาน...ถึงอยากรู้ ว่ายัยแก้ว...มีแฟน หรือ ไม่มีแฟน”น้ำพราวจ้องหน้าเผือดสีของปาลิดาอย่างคาดคั้น หลังจากสงสัยมาสักระยะแล้ว วันนี้เธอต้องเค้นความจริงออกจากปากเพื่อนให้ได้“บางข่าวลือ บอกว่าพยาบาลที่ป้ายรถเมย์ คือพยาบาลที่สวยที่สุดในแผนกเด็ก”สุกัญญาหันมองปาลิดา ที่กลายเป็นผู้ต้องหาไปเรียบร้อยแล้ว “มีอะไรจะบอกเพื่อนมั้ย”ปาลิดาสะอึก รีบไกวมือปฏิเสธ“จะให้โอกาสอีกครั้ง พูดมาให้หมด”“จะให้พูดอะไรล่ะ มันไม่ได้...” เธอไม่อยากโกหกเพื่อนเลย แต่เธอยังไม่พร้อมจะเล่าให้ใครฟังตอนนี้ เธออยากให้ใจมันแข็งแรงขึ้นก่อน “ข่าวลือก็ข่าวลือ พวกแกก็รู้ว่ามันผ่
เจ็บ บทที่65...ข่าวลืออะไร
เมื่อจัดการกับเพื่อนเรียบร้อยแล้ว ชัชวินก็รีบตามปาลิดาไปที่ป้ายรถเมล์หน้าโรงพยาบาล เขาฝ่าผู้คนเข้าไปจนถึงตัวเธอ แล้วคว้ามืเล็กไว้แน่น“คุณ”“จะคุยตรงนี้ หรือไปกับผม”“อะไรของคุณอีกเนี่ย ปล่อยฉัน”“โอเค คุยตรงนี้ใช่มั้ย”เธอหน้าเสีย เพราะไม่ใช่แค่คนทั่วไปที่ยืนอยู่เต็มป้ายรถเมล์ แต่ยังมีบุคลากรในโรงพยาบาลอีกหลายคนที่กำลังมองมาที่เธอและเขาอย่างสงสัย“คิดจะทำอะไรของคุณ” เธอกระซิบถาม“ทำในสิ่งที่คุณไม่กล้าคิดเลยล่ะ”ท่าทางจริงจังของเขาทำให้เธอแอบกลัว “เอาไว้ค่อยคุยกัน ที่นี่ไม่เหมาะ คุณกลับไปซะเถอะ”“ผมไม่กลับ” เขากระดกคิ้วกวน ๆ “จนกว่าเราจะได้คุยกัน”“ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ”“แต่ผมมี”“งั้นก็เชิญพูดไปคนเดียว” เธอแกะมือเขาออกแล้วหันหลังจะเดินหนี“ผมรักคุณ”ปาลิดาชะงักงัน ขณะคนทั้งป้ายรถเมล์พากันหันมองเขากับเธอเป็นตาเดียว ก่อนจะเริ่มซุบซิบเม้าท์มอยด์เหมือนผึ้งแตกรัง ปาลิดาตั้งสติได้ คว้าข้อมือของเขาแล้วลากออกไปด้วยกันจนไกลพอ“เป็นบ้าอะไรของคุณเนี่ย!”“ใช่ ผมเป็นบ้า บ้าก็เพราะคุณไง”“คุณวิน!”“ผมรักคุณได้ยินมั้ย” เขามองเธอด้วยสายตาจริงจัง “ผมรักคุณยูมิ”“พอเถอะ ฉันฟังคุณมาจนเบื่อแล้ว อย่าเ
เจ็บ บทที่64...มันไม่ใช่แค่เซ็กส์...ฉันรักเธอ
“โอเค ๆ” ชัชวินพยายามใจเย็น ควบคุมสติ “เธอลางาน เพราะมีธุระกับแฟน แต่เธอมีแฟนแล้วเหรอ?”“ก็คิดว่าใช่นะคะ” น้ำพราวตอบพลางมองสีหน้าร้อนใจของท่านประธานด้วยความสงสัย“ธุระอะไร? คุณพอจะรู้มั้ย?”“ไม่แน่ใจค่ะ” แต่เขาต้องถามลงลึกรายละเอียดขนาดนั้นเลยเหรอ เขาจำเป็นต้องรู้? “อ้อ นึกออกแล้วค่ะ เห็นว่าจะไปบางแสนหรือพัทยานี่แหละค่ะ”“พัทยา! บ้าไปแล้ว!”“อะไรนะคะท่าน!”เขากัดฟันกรอด รีบเดินออกมาแล้วกดเบอร์โทรศัพท์ของก้องภพทันที“ไอ้ก้อง ไอ้ก้อง รับโทรศัพท์สิวะ!” เขารอด้วยใจลุ้นระทึก พอปลายสายรับโทรศัพท์เท่านั้นแหละ เขาก็ใส่ทันทีแบบไม่มียั้ง “มึงอยู่ไหน มึงคิดจะทำอะไร มึงหยุดคิดเลยนะ ไม่งั้น กูไม่ปล่อยมึงไว้แน่”ก้องภพถึงกับงง “เออไอ้วิน อะไรของแกวะ มาเป็นชุดเลย”“ตอนนี้มึงอยู่ไหน! มึงอยู่ไหน!”ก้องภพชะงัก ที่โดนตะคอกใส่รัว ๆ เขาไปทำอะไรผิดมารึเปล่า? “อะไรวะ เสียงดังโวยวาย ฉันก็อยู่ที่โรงพยาบาลแกนี่แหละ พอดีฉันนัดกับคุณแก้วเอาไว้น่ะ กำลังจะไปบางแสนด้วยกัน”“ไปบางแสน!”ชัชวินอ้าปากหวอ เขาก้าวเข้าลิฟต์แล้วกดเลขชั้นลานจอดรถทันที เขาไม่มีวันยอมให้ก้องภพพาปาลิดาไปทะเลอย่างแน่นอน ไม่มีวัน!เมื่อถึงลานจอ
เจ็บ บทที่63...แต่หัวใจของเขาไม่เคยโกหก
“นี่ผมต้องสอนคน....อย่างเจ้านายเหรอ?”“ก็ผมไม่เคยจีบใคร ไม่เคยชอบใครก่อนเลย ผมต้องเริ่มยังไง ต้องทำไง”“ไม่เห็นยากเลยครับ โผล่ไปหาเธอบ่อย ๆ สิครับ แล้วก็ชวนเธอไปเดต ผมว่าโปรไฟล์อย่างเจ้านาย ไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธลงหรอก”“แล้วถ้าเธอไม่เชื่อผมล่ะ เธออาจคิดว่าผมไปหลอกเธอก็ได้” ซึ่งมีโอกาสสูงมาก ที่เธอจะระวังตัวเองไม่ให้โดนหลอกซ้ำสอง เขาไม่น่าเลย ไม่น่าคิดทำอะไรโง่เง่าปัญญาอ่อนแบบนั้นเลย “ถ้าเธอเกลียดล่ะ”“เป็นไปไม่ได้หรอกครับ เจ้านายช่วยจัดการพ่อเลี้ยงของเธอ แถมยังช่วยดูแลแม่ของเธอที่กำลังป่วยหนักไว้ด้วย ไม่มีเหตุผลที่เธอจะเกลียดเจ้านายเลย”มีสิ...มีเยอะเลยแหละ“แต่เธอไม่รู้นี่ ผมกลัวเธอจะไม่ให้อภัยผม ผมเคยทำเลวกับเธอไว้มาก เธออาจไม่เชื่อใจผมอีกแล้ว”“งั้นเจ้านายจะยอมเสียเธอไปเหรอ”“ไม่” เขาตอบทันควัน“งั้นไม่ต้องกลัวอะไรเลยครับ ไปหาเธอ ไปแสดงความจริงใจให้เธอเห็น ทำให้เธอมองมาที่เจ้านายคนเดียว ทำให้เธอรู้ว่าเจ้านายรักเธอมากแค่ไหน”ใช่แล้ว...ทำให้เธอเห็นสิว่าเขารักเธอมากแค่ไหน ทำให้เธอรู้สิว่าที่ผ่านมานั้นมันคือเรื่องจริง เขารักเธอมาตลอด เขารักผู้หญิงที่ชื่อปาลิดา แม้ปากจะพูดว่าไม่ แต
You may also like
เมียเด็กของคุณหมอ NC-20
C15.2K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์67.4K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้234.5K viewsบ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย45.9K viewsเมื่อหิมะโปรยปราย
เฟยฮวา2.8K viewsช่างยนต์หลงกาวน์
Madam Hangover83 viewsSo Sick รักษาหัวใจนายเจ้าเล่ห์
Phat_sara4.3K viewsน้องแป้งสุดเนิร์ด ถือศีล กินมัง(กร)
Peach Poyy90 views
