LOGINShare
บทที่ 7
Last Updated:
2025-10-28 08:04:25บทที่ 7
“กว่าจะมาได้นะยะ”
พอเดินเข้ามาถึงตัวบ้านฉันก็เจอเข้ากับพลอยที่กำลังนั่งไขว่ห้างกินผลไม้อยู่
“อ้าว เทียนมาแล้วเหรอลูก”
ฉันหันกลับไปมองพ่อที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องทำงาน ไม่กี่นาทีต่อมาก็ได้ยินเหมือนเสียงรถหลายคันกำลังวิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้าน
“คุณคะดูสิ มีแต่พวกน่ากลัวทั้งนั้นเลย”
คุณป้าวิ่งเข้ามาจากทางด้านหน้าประตูเอ่ยเสียงสั่นพูดกับพ่อของฉัน รถยนต์สีดำสนิทแล่นเข้ามาจอดเรียงรายหน้าบ้าน ตามมาด้วยชายใส่สูทสีดำสนิทที่กำลังวิ่งอ้อมไปเปิดประตูหลังให้กับใครบางคน ฉันคิดว่าน่าจะหัวหน้าของพวกเขา ไม่กี่วินาทีเขาก็ก้าวขาลงมา ใบหน้าที่ฉันเห็นมันดูเหี้ยมโหด มีรอยบาดแผลขนาดใหญ่เป็นเส้นตรงระหว่างตาขวาของเขา แถมยังมีลายสักอยู่บนใบหน้าและข้อมืออีกด้วย ฉันมองมือที่กำลังสั่นไหวด้วยความกลัว นี่ฉันจะต้องไปอยู่กับคนพวกนี้เหรอ
“แม่ พลอยกลัว ดูหน้าตามันสิน่าเกลียดน่ากลัว หยี๋! พลอยขอขึ้นห้องนะแม่”
พลอยทำท่าทางสะดีดสะดิ้งแล้วรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนทันที
“พลอย! รอแม่ด้วย”
คุณป้าเองก็รีบวิ่งขึ้นไปเช่นกัน เหลือไว้แต่พ่อและฉันที่ยืนกันอยู่สองคน พ่อฉันไม่พูดอะไร เขารีบเดินออกไปต้อนรับผู้มาใหม่ทันทีเมื่อเห็นว่าเขากำลังเดินมาทางนี้กันแล้ว ฉันเองก็เดินตามพ่อไปด้วยความกังวลใจ
“เชิญนั่งก่อนครับคุณบารอน”
ตอนนี้ภายในห้องรับแขกเต็มไปด้วยชายในชุดดำที่มีอาวุธปืนแนบอยู่ข้างเอวเดินเต็มห้อง คนที่ชื่อบารอนมองฉันด้วยสายตาหื่นพลางยกยิ้มเล็กน้อย เขาเดินไปหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาใหญ่ที่พ่อฉันผายมือไปให้ ตามด้วยพ่อและฉันที่หย่อนตัวนั่งลงฝั่งตรงข้ามแทน
“นะ..นี่ลูกสาวที่ผมบอกครับคุณบารอน”
พ่อฉันเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ แล้วผายมือมาทางฉันที่นั่งตัวแข็งทื่ออยู่
“อืม กูพอใจ”
เขายกมือขึ้นมาอังจุดบุหรี่สูบพร้อมกับมองฉันอย่างพอใจ
“ถ้าคุณบารอนพอใจแบบนี้แสดงว่าจะยกหนี้ให้ผมแล้วใช่ไหมครับ”
พ่อฉันทำหน้าดีใจออกมาเมื่อเห็นว่าคุณบารอนเอาแต่มองฉันไม่วางตา
“มานั่งนี่สินังหนู”
“เอ่อ..คือ..”
“กูบอกให้มา!”
ฉันสะดุ้งตัวด้วยความตกใจเมื่อคนตรงหน้าตวาดเสียงดัง
“อย่าทำให้คุณบารอนไม่พอใจสิ!”
พ่อฉันรีบผลักดันให้ฉันลุกขึ้นทันที ฉันมองพ่อด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดหวังในตัวเขา ขาเล็กก้าวช้า ๆ ด้วยความกลัว ฉันหย่อนสะโพกนั่งลงข้างเขาแต่ก็เว้นระยะห่างไว้
“หึ สวยไปหมด!”
เขาเค้นเสียงพูดออกมาพร้อมกับสายตาลามกที่มองรูปร่างฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า มือหนาหยาบกรานเอื้อมมาแตะลงที่หน้าขาของฉันก่อนจะลูบไล้ไปมา
“หยุดนะ!”
ด้วยความตกใจที่อยู่ดี ๆ เขาก็มาทำตัวลามกใส่ ฉันเลยปัดมือเขาออกอย่างแรง เหล่าลูกน้องของเขายกปืนขึ้นมาเล็งที่ฉันอย่างพร้อมเพรียง
“ฮึก”
ฉันสะอึกด้วยความตกใจกลัว พ่อฉันนั่งนิ่งเงียบไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว ทั้งที่เขาเห็นแท้ ๆ ว่าชายคนนี้กำลังลวนลามลูกสาว ส่วนชายหน้าโหดเพียงแค่ยกมือเป็นเชิงบอกให้ลดปืนลงตามด้วยสายตาที่มองฉันอย่างโมโห
เพียะ!
“อย่าบังอาจมาขัดกู ไม่งั้นมึงจะเจอดียิ่งกว่านี้!”
มือหนาตบลงมาบนใบหน้าพร้อมกระชากผมฉันด้วยความแรง ตัวฉันสั่นเทาด้วยความกลัว น้ำตาไหลออกมาอัตโนมัติ ใบหน้าที่โดนตบอย่างแรงเริ่มชา กลิ่นคาวเลือดลอยฟุ้งมาแตะจมูกของฉัน
“ฮึก ฮือ ๆ”
“พยศไปหน่อยแต่กูพอใจ หนี้กูจะยกให้แล้วกัน”
“จริงเหรอครับ! ขอบคุณมากครับคุณบารอน”
ฉันมองพ่อที่นั่งยิ้มอย่างมีความสุขโดยไม่ได้สนใจลูกอย่างฉันเลย ไม่สิ..ฉันไม่เคยเป็นลูกสาวของเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้วนิ
“มึงนี้มันเลวได้ใจกูจริง ๆ”
ชายหน้าโหดเอ่ยบอกพ่อฉันพลางมองฉันด้วยสายตาสมเพชเวทนา เขาลุกยันตัวยืนแล้วเดินออกจากบ้านไปทันที ตามด้วยลูกน้องที่เข้ามาฉุดกระชากฉันให้เดินตามพวกเขาไป
ฉันหันไปมองด้านหลังก็พบว่าพ่อตัวเองกำลังนั่งมองฉันที่ถูกฉุดกระชากออกไปด้วยสายตานิ่งเฉย พลอยและคุณป้าเธอสองคนวิ่งลงมามองฉันด้วยสายตาดูแคลน พร้อมกับรอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าทั้งสอง
ฉันถูกกระชากลากไปนั่งรถอีกคัน อันที่จริงฉันจะหนีก็ได้เพราะเรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวกับฉันเลย แต่ทำไงได้ในเมื่อเขาเป็นพ่อของฉันนี่ ฉันไม่สามารถทนให้พวกนี้มาฆ่าพ่อฉันหรอกนะ อย่างน้อยเขาก็คือพ่อแท้ ๆ ของฉัน
แถมองค์กรยังรับแม่ฉันเข้าไปดูแลอีก มันคุ้มแล้วเพราะตัวฉันเองไม่มีปัญญาพาแม่เข้าโรงพยาบาลดี ๆ แบบนั้นได้แน่ อดทนไว้นะเทียน เพื่อแม่ท่องไว้ เพื่อแม่
Latest chapter
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๓/๓ NC+++
ฉันชิงตอบออกไปเสียงดังอย่างภูมิใจ ส่วนคนฟังก็ทำหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้างออกมา พร้อมกับอุ้มฉันขึ้นแล้วร้องตะโกน จนคนในบ้านถึงกับมองเจ้านายตัวเองอย่างตกอกตกใจ “ไอ้ไนต์! ลูกกูมาแล้ว!” เขาหันไปพูดอวดกับไนต์ที่เพิ่งเดินเข้ามาในบ้านด้วยความงุนงงเมื่อเห็นว่าเจ้านายตัวเองกำลังกระโดนโลดเต้น แต่พอได้ยินที่พี่ไวน์พูดเท่านั้นแหละ พี่ไนต์ก็ทำท่าทางดีใจไม่แพ้กันเลย ก็เพราะเขาเชียร์ฉันตลอดนะสิว่าให้มีลูกไว ๆ “ยินดีด้วยนะครับนายหญิง” “ขอบใจจ้ะ ^^” พี่ไวน์ต่อสายโทรหาใครไม่รู้หลายสายมาก ฉันได้แต่ส่ายหน้าไปมากับความเห่อ ความขี้อวดของเขา...20 ปีผ่านไป... “ผมไปเรียนก่อนนะครับม๊า” เสียงของเด็กชายในชุดนักศึกษาตะโกนบอกคนเป็นแม่ที่กำลังวุ่นวายอยู่ในครัว พลางหยิบขนมปังปิ้งขึ้นมาคาบไว้ที่ปาก เนื่องจากใกล้จะสายแล้ว แถมยังโดนไอ้รุ่นพี่สองแฝดนรกโทรตามยิก ๆ อีก “จ้า ไปดีมาดีนะลูก” “รักม๊านะครับ” ถึงจะโตเป็นหนุ่มจนเข้ามหา’ลัยแล้ว แต่ในสายตาคนเป็นแม่อย่างเทียนก็ยังคงม
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๓/๒ NC+++
“กล้าดียังไงมาโกหกพี่คะ?” เขาฟาดมือหนาลงมากระทบกับก้นของฉันอย่างแรง จนฉันรู้สึกแสบชาไปหมด ไหนจะแรงกระแทกของเขาอีก ก็เขาเล่นกระแทกเข้ามาลึกซะจนปลายเจ้าแก่นกายของเขามันเข้ามาชนกับจุดสำคัญภายในของสงวนฉันนะสิ “อ๊า บะ..เบาหน่อยค่ะ เทียนไม่ไหว!” ฉันร้องออกไปเสียงหลงทั้งเจ็บทั้งเสียว ปะปนกันไปหมด “เด็กไม่ดีต้องโดนทำโทษ! ซี้ด.. ตอดเก่ง” เขากระแทกเขามาอย่างไม่ลดละแรงเลย จนฉันถึงกับต้องกำผ้าปูที่นอน จิกเล็บลงไปจนรู้สึกปวดไปหมด เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงพี่เขาก็ยังคงทำอยู่ และไม่ยอมปล่อยฉันให้เป็นอิสระง่าย ๆ เลย ไปเอาแรงมาจากไหนเนี่ย ฉันจะไม่ไหวอยู่แล้วนะ ก้นฉันแดงไปหมดแล้วมั้ง ก็เขาเล่นตีไม่ยั้งมือเลย T^T “ซี้ดด หนูอย่าตอดพี่ดิ” เสียงของเขาเริ่มเบาขึ้นเรื่อย ๆ สายตาฉันพล่ามัว หัวสมองว่างเปล่า ไม่นานฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะสลบไป...เช้าวันต่อมา... ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะหนาว ฉันใช้มือลูบไปตามที่นอนเพื่อหาผ้าห่มมาคลุมตัว ทำไมมันหนาวแบ
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๓/๑ NC+++
ตอนพิเศษ ๓ NC+++ เสียงของเคียร์ตะโกนโหวกเหวกโวยวายอยู่หน้าห้องพักอย่างไม่เกรงใจเหล่าเพื่อน ๆ ของเขาเลย ดีนะที่ชั้นนี้มีเพียงแค่ดีไวน์กับเพื่อนอีกสามคนเท่านั้น เนื่องจากต้องการความเป็นส่วนตัว เคียร์จึงจัดให้ตามคำขอของเพื่อน “อะไรของมึงวะ!” ความหงุดหงิดโมโหจากการถูกรบกวนเวลานอนทำให้ดีไวน์ถึงกับแสดงท่าทีโมโหอย่างเปิดเผย เมียก็ต้องห่างแล้วไหนจะเพื่อนเวรนี่มาขัดเวลานอนของเขาอีก ทางฝั่งอาชาเองก็ดูหงุดหงิดไม่น้อย อีกด้านก็มีเทนชิที่ไม่ได้ถูกเอ่ยชื่อเปิดประตูออกมาดูความวุ่นวายนี้ด้วย “อย่ามาทำหน้าโมโหกู คิดว่ากูอยากออกมาตะโกนแบบนี้หรือไง มานี่เลย! พวกมึงมาดูนี่!” เคียร์เดินถือมือถือสมาร์ทโฟนของตัวเองไปให้อาชาดูก่อน ดีไวน์มองท่าทางของเพื่อนที่แสดงออกมาอย่างงุนงง เพราะอาชานั้นเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงออกทางสีหน้าเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้จะไม่ใช่แล้ว “เจอดีแน่” อาชาพูดพลางขบกรามอย่างโมโห ยิ่งสร้างความงุนงงให้กับดีไวน์และเทนชิมาก จนพวกเขาทั้งสองต้องเดินเข้าไปหาเคียร์ว่าให้อาชามันดูอะไร ส่วนอาชาตอนนี้เดินเข้าห้องไปเ
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๒/๒
Rrrr Rrrr rrr เสียงเรียกเข้าของมือถือฉันดังขึ้น ไม่ต้องมองหน้าจอก็รู้ว่าใครโทรเข้ามาถ้าไม่ใช่สามีของฉัน มีคนเดียวแหละที่โทรมาเบอร์นี้ได้ เพราะมือถือนี้มีเขาคนเดียวที่รู้เบอร์ของฉัน ฉันมักจะพกมือถือสองเครื่อง อีกเครื่องเป็นมือถือทั่วไปที่ใช้ติดต่อกับทุกคน ส่วนเครื่องนี้ถูกออกแบบโดยพี่อาชา พิเศษยังไงก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะฉันโดนบังคับให้ใช้ ไม่ใช่แค่ฉันนะที่เป็นคนบ้าพกมือถือหลายเครื่อง ภรรยาอีกสามคนที่เหลือก็มีเหมือนกันหมดจ้า และก็ถูกบังคับใช้เช่นกัน “คิดถึงเหรอคะ^^” เมื่อกดรับสายฉันก็เอ่ยแซวเขาทันที ไม่ใช่แค่เขาคนเดียวหรอกนะที่คิดถึง ฉันก็คิดถึงเขามาก ตอนแรกกะว่าจะโทรหาแหละแต่โดนตัดหน้าไปซะก่อน “คิดถึงมากเลยค่ะ เหนื่อยด้วย” อ้อนตลอด จากปีศาจเขากลายเป็นลูกแมวน้อย ๆ ของฉันแล้วค่ะ ^o^ “เหนื่อยก็นอนสิคะ โทรมาทำไมเล่า” “เปิดกล้องหน่อยสิคะ พี่คิดถึง อยากเห็นหน้า ไม่งั้นนอนไม่หลับ” ทำไงดีละเนี่ย! ถ้าเปิดกล้องเขาก็รู้ทันทีสิว่าฉันไม่ได้อยู่ที่บ้าน ตาย ๆๆ “ทำไมเงีย
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๒/๑
ตอนพิเศษ ๒ “โธ่พี่นา คนเราเศร้าได้แต่แค่แป๊บ ๆ ก็พอละ ยังไงเดี๋ยวอาทิตย์หน้าพวกพี่เขาก็กลับมาแล้ว” “แล้วถึงเวลาของพวกเราคืออะไรอะสร้อย” สร้อยทำหน้าทำตาคล้ายกับกำลังตลกกับอะไรสักอย่าง ไม่นานสร้อยก็โบกมือให้กับชายชุดดำที่เหลืออยู่มาพาเด็ก ๆ กลับบ้านไปจนหมดทุกคน เหลือเพียง ฉัน สร้อย และพี่นาแทน “คืนนี้เราจะออกล่า!” “?” “เอ๊ย! ออกเที่ยว ๆ” ฉันกับพี่นามองหน้ากันอัตโนมัติ สร้อยมักจะมีแผนอะไรแบบนี้ตลอด และแน่นอนถ้าพวกเขารู้มีหวังพากันซวยแน่ ๆ เพราะงั้นรีบปฏิเสธดีกว่า “เอ่อ..คื-“ “ไม่ได้! ห้ามปฏิเสธเด็ดขาด ไม่งั้นสร้อยงอนจริงด้วย!” ให้มันได้อย่างนี้สิ พี่นาส่ายหัวไปมากับความดื้อดึงของสร้อยอย่างเอือมระอา “ถ้าพวกพี่เขาจับได้ขึ้นมาเราจะไม่ซวยไงสร้อย” ฉันพูดในสิ่งที่เป็นกังวลที่สุด เพราะสามีของฉันย้ำหนักย้ำหนาว่าห้ามไปเที่ยวไหนในระหว่างที่เขาไม่อยู่ และถ้ารู้ว่าไปละก็เตรียมตัวตายได้เลย โดนขู่แบบนี้ใครมันจะไปกล้าล่ะ “นั้นสิสร้อย ถ้าพี่ชารู้พี่ไ
เจ้าพ่อเพชฌฆาต ตอนพิเศษ ๑/๒
เช้าวันต่อมา...สนามบิน BK ภายในสนามบินแห่งใหญ่ที่สุดในประเทศไทยที่ในทุก ๆ วันมักจะมีเหล่าลูกค้าต่างชาติและคนไทยในประเทศมาใช้บริการไม่ขาดสาย บัดนี้กับมีเพียงแค่กลุ่มใหญ่ของชายใส่สูทสีดำเดินเต็มบริเวณพื้นที่แทน เนื่องจากโดนสั่งปิดบริการครึ่งวันเพื่อให้พวกเขาได้เดินทางสะดวก และอิทธิพลการที่จะสั่งปิดได้แบบนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเคียร์ ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าพ่ออิทธิพล เป็นคนจัดการสั่งปิดนั้นเอง ทั้งนี้ทั้งนั้นภายในบริเวณสนามบินจึงเหลือเพียงเจ้าหน้าที่ตามจุดต่าง ๆ แทน เหล่าเจ้าหน้าที่ก็ดูสนอกสนใจไม่น้อยที่ได้เห็นมาเฟียยากูซ่าและองค์กรชิเลี่ยนเป็นบุญตา “แอ๊ะ ปะป๊า” เสียงลูกของเคียร์หรือ ‘น้องกำไล’ เอ่ยเรียกคนเป็นพ่อที่ยืนอยู่ตรงหน้า ในขณะที่ตัวน้อยอยู่ในอ้อมแขนคนเป็นแม่อย่างสร้อย เพียงแค่นี้ก็ทำให้เคียร์รู้สึกหงุดหงิดใจไม่อยากจะห่างลูกกับภรรยาตัวเองเลย “ถ้าพี่เป็นมันพี่คงหงุดหงิดมาก” ดีไวน์เอ่ยเสียงเรียบในขณะที่สายตาก็จับจ้องไปยังเพื่อนของตัวเอง เขารู้ดีว่าตอนนี้ภายใต้ใบหน้านิ่งที่เพื่อนของเขากำลังปั้นเพื่อ
You may also like
ขย้ำรักมาเฟีย
นิยายของเนม17.0K viewsลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย
แอดอ้วน นามปากกาเงินล้าน4.2K viewsพรากรักมาเฟียเถื่อน
Philipnana8.1K viewsBAD FIANCE พันธะรักคู่หมั้นใจร้าย
Piggy.g410.2K viewsNightZ [III] RASCAL MAFIA
Aliyah.P163 viewsสัมพันธ์สวาท บอดี้การ์ดหัวใจ
วนิลากลิ่นเลม่อน22874 viewsพลาดรักมาเฟีย
โนเนจัง11.7K viewsเมียเด็กหมอมาเฟีย
มัทฉะโมจิ31 views
