ม่านไหม

ครืด ครืด

            “ค่ะพี่วิน วาไปห้องน้ำมาค่ะ” กดรับสายพร้อมกับรายงานให้คนรักรู้ถึงสาเหตุที่ทำให้รับสายช้า 

            “ยังไม่นอนเหรอครับ...” ถามไปตามสาย ก่อนจะพิงศีรษะลงกับเบาะรถ

            “ยังค่ะ วาเย็บกระดุมเสื้อให้พี่วินนะคะ” 

            “เสื้อตัวไหนครับ” ถามพร้อมกับหลับตาลง ถึงจะบอกตัวเองว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเหตุการณ์มี่เกิดขึ้น แต่พอได้ยินเสียงคนรักความรู้สึกผิดก็โถมเข้ามาในใจ 

            “สีฟ้าค่ะ ตัวที่พี่ใส่ประจำ วาเย็บกระดุมรอบที่สามแล้วนะคะ ทำไมขาดบ่อยจัง” หยอกคนรัก เธอรู้ดีว่ากระดุมเสื้อขาดเพราะอะไร เวลาธาวินทร์อยู่กับเพื่อนเขาจะเต็มที่เสมอ ที่กระดุมเสื้อขาดก็เพราะถูกดึงรั้งเวลาเมา

            “ไม่ดีก็ทิ้งไปครับ...” 

            “พี่วิน เป็นอะไรหรือเปล่าคะ น้ำเสียงไม่ดีเลย เหนื่อยเหรอคะ” ถามด้วยความห่วงใย เพราะจับน้ำเสียงคนรักได้ พักนี้ธาวินทร์ทำงานหนักมากจริง ๆ

            “เปล่าครับ...พี่คิดถึงวา” บอกคิดถึงเพื่อเบี่ยงเบนประเด็น เพราะไม่อยากให้คนรักกังวล

            “จริงเหรอคะ วาดีใจจนเนื้อเต้นเลยค่ะ” แซวกลับเมื่อถูกคนปากหวานบอกคิดถึง ก่อนจะยิ้มจนแก้มแตก พึ่งแยกกันไม่กี่ชั่วโมง ธาวินทร์จะคลั่งรักเกินไปแล้ว

            “วานอนเถอะครับ พี่ไม่กวนแล้ว” 

            “พี่วินก็พักผ่อนนะคะ วารักพี่วินค่ะ” 

            “ครับพี่ก็รักวา” บอกรัก แล้วรอให้วาสินีวางสาย ธาวินทร์จึงกดวางสาย ถอนหายใจออกมา เมื่อทำอะไรไม่ถูก จู่ ๆ ก็รู้สึกผิดกับคนรัก ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้นคิดว่ามันคืองานมาตลอด แต่เมื่อทำไปแล้วจึงรู้ว่าไม่ต่างอะไรกับการนอกใจ 

            “มึงไม่ได้คิดอะไรกับนวลแพรแล้วมึงจะเสียใจทำไม” พูดกับตัวเอง แล้วโยนโทรศัพท์ไปไกล ๆ ตัว ในนั้นมีภาพและคลิปที่เขามีความสัมพันธ์กับนวลแพร ทันทีที่ธงชัยเห็นภาพเหล่านี้เขาจะทำลายคลิปให้หมด ตาคู่คมปิดลงเมื่อใบหน้าของใครอีกคนลอยเข้ามาในหัว คราบน้ำตายังเปียกอยู่ที่หางตาตอนที่เขาหันหลังจากมา นวลแพรคงเจ็บปวดและเสียใจ แต่ช่วยไม่ได้เพราะเธอคือหมากตัวเดียวที่เขาจะใช้เล่นงานธงชัยได้ อยากจะเอ่ยคำขอโทษแต่ก็ไม่จำเป็น เพราะสิ่งที่เขาทำไปมันคืองาน 

[กรุงเทพมหานคร]

            “ลูกโทรมาบ้างไหมคุณ” ก้องเกียรติถาม เมื่อเดินมาหย่อนสะโพกนั่งตรงที่ว่าง ข้าง ๆ ภรรยา ม่านไหมล่ะมือจากงานที่ทำแล้วยิ้มให้สามี เมื่อจมูกโด่งเป็นสันฝั่งลงมาที่แก้ม ยี่สิบกว่าปีที่ใช้ชีวิตร่วมกัน ก้องเกียรติเสมอต้นเสมอปลายกับเธอเสมอ 

            “ฉันโทรไปเมื่อวานค่ะ คุยกันอยู่พักหนึ่ง ช่วงนี้งานลูกไม่ยุ่งเท่าไร เลยมีเวลาคุย” บอกกับสามีแล้วขยับลุกขึ้น เมื่อนึกได้ว่าทำของว่างไว้ให้เขา

            “ลูกบอกไหมว่าจะกลับบ้านเมื่อไร” ก้องเกียรติถามต่อ เมื่อภรรยาเดินเข้าครัว 

            “สาคูไส้หมูค่ะ กำลังร้อน ๆ เลย” จานขนมที่วางตรงหน้า ทำให้ก้องเกียรติยิ้มออกมาอย่างมีความสุข 

            “เอาใจเก่ง ไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่าน้า” คำหยอกล้อของสามี ส่งผลให้มือที่เลื่อนแก้วน้ำให้เขาสั่นขึ้น ตาคู่เศร้ามองหน้าสามี แล้วยิ้มกลบเกลื่อน ตลอดเวลาที่อยู่กับเขาชีวิตเธอมีแต่ความสุข เธอเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดที่ได้ครองหัวใจผู้ชายคนนี้ ยิ่งเขารักเธอมากเท่าไร้บาดแผลที่อยู่ในใจก็ทิ่มแทงให้หวาดระแวงอยู่ร่ำไป อดีตที่ผ่านมาเป็นเหมือนชนักติดหลัง ใครจะคิดว่าคุณหญิงม่านไหมภรรยาอดีตนายตำรวจใหญ่ ผู้ที่มีชีวิตสวยหรูราวเจ้าหญิง จะเคยผ่านผู้ชายมาแล้วถึงสองคน ครั้งแรกเป็นรักแรกและรักเดียวของเธอ ครั้งที่สองไม่ต่างอะไรกับการบังคับ พ่อให้เธอแต่งงานเพราะต้านอิทธิพลของผู้ชายคนนั้นไม่ไหว เขามีอำนาจและอิทธิพลมากมาย ใครก็ไม่กล้าต่อกรด้วย วันที่หันหลังจากมาเธอก็เจ็บปวดไม่น้อย เธอทิ้งสายเลือดตัวเองไว้กับผู้ชายคนนั้น ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเด็กที่พึ่งลืมตาดูโลกเป็นลูกของใคร ที่ทำแบบนั้นเพราะทนรับความเจ็บปวดต่อไปไม่ไหว เขาพาผู้หญิงอื่นเข้ามาในบ้านทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเธอกำลังจะคลอดลูก การกระทำของเขาย่ำยีจิตใจเธอเกินไป ม่านไหมตัดสินใจจบเรื่องบัดซบด้วยการจากมา ภาพเด็กผู้หญิงตัวน้อยที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนรถเข็นโรงพยาบาลทำให้เธอเสียใจทุกครั้งที่คิดถึง 

            “คุณ คุณ” ก้องเกียรติเรียกภรรยาเมื่อเห็นว่าเธอเหม่อลอยไปไกล พักนี้ม่านไหมมักจะเหม่อลอยบ่อย ๆ 

            “คะ คุณว่าอะไรนะคะ” ถามสามีเพื่อกลบเกลื่อน เธอสะดุ้งจนสุดตัวเลยไม่อยากให้สามีสงสัย

            “คิดอะไรอยู่” ก้องเกียรติถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ยิ่งทำให้ม่านไหมรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก ที่เผลอคิดอะไรออกนอกลู่นอกทาง 

            “ฉันคิดถึงลูกนะคะ” ตอบไปตามตรงเพราะเธอกำลังคิดถึงลูกจริง ๆ แต่ลูกคนไหนนั้นขอเก็บเอาไว้ในใจ

            “คิดถึงก็ไปหาสิครับ ลูกไม่มีเวลามาหาเรา แต่เรามีเวลาไปหาลูกนี่ครับ” ก้องเกียรติเอาใจ

            “คุณว่างเหรอคะ” พักนี้สามีออกงานบ่อย เพราะมีคดีดังเกิดขึ้น ก้องเกียรติจึงได้รับเชิญไปออกรายการโทรทัศน์ พูดคุยเพื่อเป็นแนวทางให้กับตำรวจที่กำลังทำคดีใหญ่อยู่

            “ไม่มีงานอะไรจะสำคัญกว่าคุณและลูกของเราหรอกครับ” 

            “ขอบคุณนะคะ ฉันโทรคุยกับลูกก็ได้ค่ะ ช่วงนี้ตาภพค่อนข้างเครียด คุณช่วยลูกให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อนนะคะ เรื่องไปหายายวาเอาไว้ทีหลังก็ได้ค่ะ ฉันโทรคุยกับลูกทุกวันค่ะ” 

            “ที่ผมรักคุณมาก ก็เพราะเหตุผลนี้แหละครับ คุณไม่เคยนึกถึงความสุขของตัวเองเลย” 

            “ลูกคือความสุขของฉันค่ะ” พูดพร้อมกับยิ้มให้สามี ก่อนจะมาแต่งงานกับเธอก้องเกียรติมีลูกชายกับภรรยาเก่าหนึ่งคนเธอเลี้ยงและรักลูกของเขา เหตุผลนี้จึงทำให้ก้องเกียรติรักและให้เกียรติเธอตลอดมา ถ้าก้องเกียรติรู้ว่าแท้จริงแล้วแม่ของลูกที่เขาภูมิใจ มีเบื้องหลังอย่างไร เขายังจะรักเธออยู่ไหม ม่านไหมเก็บคำถามนี้ไว้ในใจ และนี่คือเหตุผลหลักที่เธอโกหกและปิดบังอดีตตัวเองกับสามี