Share

เสียงคราง (2)

last update Terakhir Diperbarui: 2025-12-10 17:10:18

"ใจเย็นๆ นะลูก แม่จะจัดการเรื่องนี้เอง แม่เชื่อใจลูกชายที่แม่เลี้ยงและอบรมมาเองกับมือนะ แม่อยากให้รักเชื่อใจสามีเช่นกัน แม่สอนลูกแม่เสมอเมื่อมีภรรยาพวกเขาจะต้องหยุด หยุดในสิ่งที่ไม่ควรทำ แม้คิดที่จะทำให้คนเป็นเมียที่เป็นเพศแม่เสียใจ ภูมิรพีจะไม่มีวันทำมันลงไปอย่างเด็ดขาด!" เปี่ยมรักกอดแม่สามีน้ำตาไหล พยายามหนักแน่นว่าเธอต้องเชื่อใจ มันไร้ประโยชน์ที่จะนั่งมองการตบมือเพียงข้างเดียวของคนนอกที่ไม่รู้ว่าจุดประสงค์คืออะไร

"ภูพิงค์ ภูบอกว่าถ้ามีปัญหาให้รักโทรหา รักโทรหาภูดีไหมคะ"

"ดีลูก แม่ต้องการผู้สนับสนุนพอดี หนูรักโทรตามตาภูมา ถ้าแม่เดานิสัยลูกแม่ไม่ผิด ภูมิรพีไม่มีวันพาผู้หญิงคนนั้นไปด้วยจนคนเป็นเมียไม่สบายใจอย่างแน่นอน" เปี่ยมรักพยักหน้ารับ คำพูดของเบญญาช่วยทำให้หญิงสาวใจชื้นขึ้นมาบ้าง แม้ว่าจะยังด่วนสรุปอะไรไม่ได้ก็ตาม

ครืด~ ครืด~

"เจ้ มีอะไรกับภูรึเปล่าครับ" ภูพิงค์ไม่ทันรับสายแต่เลือกที่จะโต้ตอบหาพี่สะใภ้ขณะเดินเข้าบ้านด้วยน้ำเสียงสดใส

"ภูมาพอดีเลย"

"เจ้ร้องไห้นี่ ใครว่าอะไรอ่ะ" ภูพิงค์หันหามารดาอย่างร้อนใจ เบญญาเลยเป็นผู้สรุปทุกอย่างออกมาเอง

"คนนอกพยายามทำครอบครัวของเราให้ร้าวฉาน แ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • เจ้าสาวป้ายแดง   เล็งไว้นานแล้ว (3)

    "พ่อแม่เธอก็เหมือนพ่อแม่เฮีย เฮียไม่มีความจำเป็นที่ต้องทำแบบนั้นเลยสักนิด เฮียแค่ถือไวน์ติดไม่ติดมือมา พ่อกับแม่เฮียบอกว่าการดื่มสักนิดสักหน่อยอาจจะทำให้คุยกันราบรื่นขึ้น ที่จริงมันเป็นเพียงแค่ตัวช่วยที่ทำให้เฮียมีความกล้ามากขึ้นในตอนที่ต้องมานอนค้างที่บ้านของเธอ ทั้งที่จริงเฮียไม่เคยไปนอนบ้านใครนอกจากบ้านของตัวเอง" เปี่ยมรักฝังจมูกเข้ากับอกแกร่ง สูดดมกลิ่นหอมบนลำตัวหนาพร้อมกับยิ้มกว้างออกมา"ขอบคุณนะคะที่ยอมทุกอย่างเพื่อรัก รักไม่คิดเลยว่าเราจะได้พบกัน" หนุ่มหล่อยิ้มมุมปาก มือหนาปลดเปลื้องอาภรณ์ของเมียสาวอย่างรวดเร็ว"พูดได้เลย อะไรที่เธออยากคุยกับเฮีย" ภูมิรพีดันร่างบางเปลือยเปล่าลงกับเตียงตามด้วยการพลิกตัวขึ้นคร่อม ปากร้อนเลื่อนเข้าไปคลอเคลียอกนุ่ม ตวัดปลายลิ้นหยอกล้อกระทั่งคนตัวเล็กหลุดเสียงคราง"อ๊าส์! ระ รัก อื้ออ! จริงๆ แล้วเหตุผลที่รักยอมแต่งงาน มันเป็นเพราะครอบครัวรักเป็นหนี้ครอบครัวของเฮียค่ะ อ๊ะ! อื้ออ!""แบบนี้ชอบไหม""อื้ออ!" เปี่ยมรักเชิดหน้า อกอวบเบียดเข้าหาปากหนา ทั้งที่จริงกำลังกังวลในสิ่งที่กำลังสารภาพ คนตัวโตกลับปรนเปรอความเสียวซ่านให้แทรกเข้ามาแทน"ชะ ช่วยฟังรักก่อ

  • เจ้าสาวป้ายแดง   เล็งไว้นานแล้ว (2)

    อีกด้าน"...มันไม่มากเกินไปเหรอลูก จริงๆ แล้วแม่ไม่อยากให้ลูกลำบาก สำหรับที่ผ่านมามันก็มากพอแล้วนะแม่ว่า" ดารินกำลังเกรงใจเรื่องที่ลูกเขยตั้งใจจะปรับปรุงและต่อเติมบ้านให้ใหม่"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมยังอยากขอบคุณพ่อกับแม่ที่ให้โอกาสผม ที่ผมทำมันยังน้อยไปด้วยซ้ำ""หากยัยรักรู้ว่าภูมิมองน้องมานานขนาดไหน รายนั้นอาจคาดไม่ถึงเมื่อชีวิตของตัวเองมันดุจดังพระเอกและนางเอกในหนังสือนิยายที่ยัยรักชอบอ่าน" ภูมิรพียิ้มกว้าง แค่คิดว่าภรรยาของเขาจะมีความสุขกับสิ่งที่เขาทำ เท่านี้มันก็เพียงพอ"พ่อเห็นด้วยนะ ยัยรักชอบอ่านหนังสือ หากรู้ว่าพระเอกในชีวิตจริงทำตัวยิ่งกว่าพระเอกในหนังสือ คงกอดคอน้องและคุยเรื่องที่น่าปีติกันทั้งวันทั้งคืน" นรินทร์หัวเราะร่าที่จริงแล้วเขาและภรรยาไม่ได้คิดที่จะใช้บุตรสาวปลดหนี้ หากไม่รู้ว่าชายหนุ่มคนนี้ชอบบุตรสาวของเขามานาน นรินทร์พร้อมทั้งภรรยาคงไม่ยอมให้งานแต่งงานเกิดขึ้นอย่างแน่นอน"ผมไม่ยอมให้ใครมาเป็นพระเอกในชีวิตลูกสาวของพ่อกับแม่แทนผมอยู่แล้วครับ""ฮ่า!" ดารินและนรินทร์หัวเราะถูกใจ คนที่เคยผ่านการอาบน้ำร้อนมาก่อน รู้ดีว่าหากมีชายหนุ่มคนใดกล้าสารภาพความในใจให้กับพ่อแม่ของห

  • เจ้าสาวป้ายแดง   เล็งไว้นานแล้ว (1)

    "รักว่าเราลงไปข้างล่างดีกว่านะคะ อยู่ตรงนี้นานๆ เดี๋ยวพ่อกับแม่สงสัยเอา" แก้มนวลร้อนผ่าว การกระทำของคนตัวเล็กทำหนุ่มหล่อระบายรอยยิ้มให้หลุดออกมาในรูปแบบเดียวกัน ภูมิรพีกวาดสายตามองทุกอย่างที่วางอยู่บนโต๊ะอาหาร หลายสิ่งหลายอย่างเป็นเมนูที่เขาชอบทาน อีกหลายอย่างก็เป็นเมนูที่เขาไม่เคยทานเลยเช่นเดียวกัน "มาลูกมา อาหารพร้อมแล้ว" "พ่อเพิ่มพัดลมให้อีกตัวนะลูก รับรองว่าไม่ร้อน" นรินทร์ยกพัดลมหน้ากว้างเข้ามาแล้วรีบทำการเสียบปลั๊ก เห็นชัดว่าทุกคนในบ้านเอาอกเอาใจเขาเป็นอย่างดี "สปริงเกอร์ล่ะพ่อ ถ้าเปิดสปริงเกอร์บนหลังคามันจะทำให้บ้านเราเย็นขึ้นนะ" "แล้วจะยืนบอกพ่อทำไมล่ะยัยรส ไปสิ รีบไปเปิดเร็วๆ เลย พี่ๆ เขาร้อนเอ็งนี่มัน" "ไปแล้วๆ โอ๊ยบ่นจัง" ปัณรสรีบหมุนตัวออกไปนอกบ้าน ทุกการกระทำเรียกรอยยิ้มจากหนึ่งในสมาชิกครอบครัวที่เคยอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เกิดยิ้มกว้างออกมา "พอกลับมาบ้านแล้วรักไม่อยากกลับไปที่อื่นอีกเลยค่ะ คิดถึงเหตุการณ์เก่าๆ จัง" "เรานี่ยังไง ไม่คิดว่าคนข้างๆ จะน้อยใจเลยเหรอ" ดารินมองลูกเขยอย่างเกรงใจ พลอยทำให้คนกลางอย่างเปี่ยมรักมองตาม "รักแค่คิดถึงวันเก่าๆ" "ผมเข้าใจครับ เอาเป

  • เจ้าสาวป้ายแดง   ห้องเก็บเสียงไหม (2)

    "เฮียเคยพูดว่าไม่หวงเธอ และเธอบังเอิญมาได้ยินคำพูดนั้นพอดี การพูดไม่เข้าหูเมีย มันอาจจะทำให้คะแนนของเฮียลดลงในความรู้สึกเธอไง" เปี่ยมรักคิดตาม และเหมือนว่า หญิงสาวจะจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้ดี"แล้วที่บอกว่าพูดในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับหัวใจ?""เฮียหวงเธอจะตาย แต่ทำเป็นปากแข็งไปอย่างนั้นเอง!" ใจคนฟังเต้นแรงแทบคลั่ง เปี่ยมรักกัดปากตัวเองเบาๆ วันนั้นเธอเองก็แอบน้อยใจและคิดมากอยู่ไม่น้อย ไม่คิดเลยว่าความเป็นจริงแล้วทุกอย่างมันจะพลิกผัน เธอดันน้อยใจทั้งที่ในใจเขารู้สึกหวงเธออยากรู้เหลือเกินว่าความรู้สึกที่เขาเป็น แท้จริงแล้วมันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาเคยบอกว่ารู้สึกนานแล้ว แล้วความรู้สึกของเขามันนานแค่ไหน เธอจะเอาคำตอบในจุดที่ยังค้างคาออกมาจากปากของเขาให้ได้ เธอเองก็จะหาจังหวะสารภาพสิ่งที่อยู่ในใจออกไปเช่นกัน"ตอนนั้นคะแนนลดเพราะปากแข็งกับเมีย หากเฮียปลูกบ้านให้พ่อแม่ของเธอใหม่ มันอาจจะทำให้ท่านรู้สึกไม่พอใจก็ได้นะ""ทำไมล่ะคะ""ผู้ใหญ่มักรู้สึกรักและผูกพันกับบ้านที่พวกท่านอยู่มานานแสนนาน ในเมื่อเรารู้อยู่เต็มอกว่าท่านรักบ้านหลังนี้ สิ่งที่ทำแล้วมันจะออกมาดีที่สุดนั่นก็คือการรีโนเวทให้บางส

  • เจ้าสาวป้ายแดง   ห้องเก็บเสียงไหม (1)

    บ้านดานุกุล ดารินพร้อมทั้งสามีซึ่งเป็นประมุขของบ้านอย่างนรินทร์เปิดบ้านต้อนรับบุตรสาวที่วันนี้เข้าบ้านมาพร้อมกับหนุ่มหล่อข้างกายซึ่งมีสถานะเป็นลูกเขยของแม่กับพ่อ ภูมิรพียกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง ไม่ลืมที่จะส่งต่อของฝากให้กับพวกท่านซึ่งของเหล่านั้นไม่ได้มีเฉพาะของชายหนุ่มและภรรยาที่ตั้งใจซื้อมา แต่พ่อกับแม่ของเขาเองพอทราบข่าวว่าเขาจะไปเยี่ยมบ้านของภรรยา ผู้เป็นแม่ก็จัดสรรของฝากจนเต็มไม้เต็มมือ "ไหว้พระนะลูกนะ ยัยรสบอกแม่ว่ารักกับคุณภูมิจะมา วันนี้พ่อกับแม่เตรียมอาหารไว้เยอะแยะเลยนะลูก" "นั่นไง รักว่าแล้วว่าแม่ต้องเตรียมอาหารไว้รอ เฮียก็ซื้อของมาซะเยอะเลย" เปี่ยมรักหันกลับไปมองคนที่เข้าบ้านมาพร้อมกัน พบเพียงรอยยิ้มจางๆ ที่ชายหนุ่มส่งกลับมา "วันนี้เราทานข้าวกันที่บ้านนะคะ แม่รักทำอาหารอร่อยค่ะ อร่อยกว่ารักทำด้วย" "ได้สิ ไม่มีปัญหา กระเป๋าให้เฮียเอาไปเก็บที่ไหน" สรรพนามที่ภูมิรพีใช้ระหว่างคุยกับภรรยา ดารินและนรินทร์มองหน้ากันทันที "เห็นลูกๆ สนิทกันแบบนี้พ่อกับแม่ดีใจมากเลยนะ" นรินทร์สังเกตเห็นว่า สีหน้าของบุตรสาวดูสดใสมากเป็นพิเศษ คนเป็นพ่อที่พูดน้อยเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เน้นการสัง

  • เจ้าสาวป้ายแดง   ขี้หวง

    "เฮียพูดคำว่ารัก เพราะว่ารักกำลังอุ้มท้องลูกของเฮียอยู่รึเปล่าคะ" คงจะเป็นฮอร์โมนของคนที่กำลังตั้งครรภ์ส่งผลให้เปี่ยมรักร้องถาม ดวงตากลมสวยกลอกกลิ้งไปตามกรอบหน้าหล่อเหลาลงตัวทุกจุดของผู้เป็นสามี ปากอิ่มเม้มเข้าหากันน้อยๆ เปี่ยมรักไม่ชอบการเก็บทุกอย่างเอามาคิดมาก ถามแบบตรงไปตรงมามันคงเป็นอะไรที่ง่ายมากกว่าการเก็บทุกอย่างไว้เอง"สำหรับเฮีย ลูกคือตัวแทนของความรักนะ เพราะรักจึงอยากมี" "ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราต่างก็รู้ดีน่ะเหรอคะว่าเราแต่งงานกันเพราะอะไร" ใจคนตั้งประเด็นแทบหยุดเต้น เปี่ยมรักกำลังเก็บความรู้สึกของตัวเองไม่มิด เกิดอยากเคลียร์ในเรื่องที่ทำให้รู้สึกแย่และรู้สึกผิดมาโดยตลอดในเมื่อทุกอย่างมันกำลังดีและไปได้สวย บางเรื่องที่ยังค้างคาก็ควรคลี่คลายออกให้กระจ่าง ท้ายที่สุดเหล่าปัญหาจะได้ไม่ต้องตามมาทีหลัง"ถ้าเฮียเคลียร์ในเรื่องนี้ได้ ตัวเธอล่ะจะเคลียร์เรื่องนี้ได้รึเปล่า" ใจคนฟังกระตุกวูบ เปี่ยมรักโน้มตัวเข้าไปแนบชิด ท่อนแขนเรียวเกี่ยวลำคอหนาเข้ามากอดอย่างออดอ้อน เลยเป็นตัวเธอที่พูดไม่ออกทั้งที่เป็นฝ่ายสร้างประเด็นเองแท้ๆ"หึ..." ภูมิรพีหลุดเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ พลางยกมือขึ้นมาลูบ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status